- 5 Şubat 2025
- 1
- 0
- 1
- 22
- Konu Sahibi alisinparadise
- #1
Ailem içinde bir gram haysiyetim yok. Sevmeyi bırak bana saygı bile duymuyorlar evde iki kız kardeşiz. Annemin ikinci evliliği babam üvey yani. Öz babamla da görüşmüyorum. Evde anlatmak istediğim bişeyi kimseye anlatamıyorum. Doğru konuşsam eğri anlıyorlar. Her söylediğim yanlış anlaşılıyor. Kavga çıkıyor. Kötü olan ben oluyorum. Yaptığım hiçbir şey hiçbir iyi yanım görülmüyor. Yazlık yerde yaşıyorum. Kışları mecburen evdeyim yazları 6 ay çalışabiliyorum. Çalıştığımın yarısını aileme veriyorum. Kışın beş kuruşsuz kalıyorum. Yazdan ihtiyaçlarımı aldım aldım. Tamamlayamazsam kışın bişeye ihtiyacım olduğunda ve söylediğimde almamak için kırk takla atıyorlar. Bana beş kuruş vermiyorlar. Para yok diyorlar. Ama başka bişeye para vermek gerektiğinde hep paraları var. Derdim küçük gibi görünüyor ama daha burada anlatamayacağım bir sürü şey var. Şimdi tek umudum memur olup evden gitmek. Onu da başaramazsam çok ama çok ciddiyim intihar edicem. Daha önce zaten defalarca denedim ama olmadı. Bu sefer ölmek için her yolu deneyeceğim. Bunu neden buraya yazdın diyeceksiniz. İçimi dökmek istedim. Hiç sevilmiyorum. Bana hiç saygı duyulmuyor. Belki de kötü olan benim bilmiyorum. Ama insan iyi yanları da görülsün istiyor. Sarılmayı çok seviyorum. Bir kişi bile bana sarılmıyor. Evde kedilerim var. Bi tanesi gelip bana tesadüfen dokunsa mutlu oluyorum. Bu kadar umutsuz vaziyette olmak çok zoruma gidiyor. Sıkışmış hissediyorum. En kötüsü yaşadığım şehirde yüksek bina bile bulamıyorum. Şunu çok net anladım ama etrafımdaki insanlara daha fazla rahatsızlık vermeye hakkım yok. Ben çok değersizim.