Öyle deme ya, ne yaşandıysa keyif alarak yaşamışsin, aşk dolu mutlu yaşamışsin. Hiç pişman olma, "6 yılima yazık" falan diye
Sen yalnız da olsan bu altı yıl geçecekti zaten bir şekilde:))
Ömrünün ilk gencliginde demek ki bu çocuk varmış kaderinde. Üzülmek yerine geçen güzel günlere teşekkür et, yeni ve daha güzel günler için emin adimlarla yürü:)
Ben üniversitedeyken birine çok asiktim, çocugun ailesi bana bayilirdi, çocuk zaten çok uzun zamandan sonra benden kabul almıştı, her türlü simarikli yapmaya hakkım olduğunu çünkü çok güzel olduğumu falan söyler, trip atmam için kendi teşvik ederdi
coook uzağa öğretmen olarak atanmıştı, her ay benim şehrime mezradan köye otostop,köyden ilçeye minibüs,ilçeden şehre otobüs,şehirden havaalanına Havaş, oradan uçakla Ankara,oradan gavasla otogar,oradan otobüsle 3 saat uzaklıkta benim şehrim,oradan da minibüsle bana gelirdi, bazen bir gün bile kalamaz geri dönerdi. Yine de "olsun,sana değer" falan derdi. Bende kaldığında sabah erken uyanır, taze çiçek alır, patates kızartir,salatalıkları kalp seklinde keser falan beni öyle uyandırirdi. Beni evlilik için manipüle eder,beraber çeyiz mağazası gezer,bana süslü puslu çeyizlik hediyeler alırdı. Mektuplar, şiirler,şarkılar.. baş karakterin bana benzediği tiyatro oyunları bile yazardi.
Böyle bir adamdı. Neyse, cicim ayları biter bitmez ben onun şehrinde bir yalanını yakaladım, ortaligi dagitip (gerçek anlamda) kendimi havaalanına biraktirip çocuğu terkettim.
Sonrasında çok uzulecegimi düşünmüştüm,çünkü birlikte çok fazla gelecek planımız vardı. Ama ilginç bir şekilde (tabii artık günde üç saat beni dinleyip her an beni pohpohlayacak biri olmadığı için boşluğa düştüm ama) çok rahatladım .
Hiç farkına varmamisim aslinda o hayalleri vs vs beni resmen manipüle etmiş çocuk. Aslında ben mezun olur olmaz 23 yaşında Türkiyenin en doğusunda bir mezrada "hocanin hanımı" olacak biri değilim ki:) nasıl bunun benim hayalim olduğuna beni inandirabilir?
Ve ilk büyük aşkımla evlenip aşk defterini komple kapatmak benim gibi bir insan için hos bir şey değil ki...
Yani ilginç bir şekilde, beraberken çok mutlu olduğumu ve evlenmek istediğimi sanirken ayrılınca üstümden bir yük kalktığını hissettim
Ayrılığımizin üstünden 9 sene geçmiştir. Çok da mutluyum. Ohoo,kimler geldi kimler geçti hayatımdan, ne maceralar yaşadım bir başıma. Cidden erkenden evlensem gözüm açık gidermisim:)
Bence sende de böyle olacak. Ayrılınca boşluğa düşeceksin ama sonra omuzlarından bir yük kalkmış olacak ve rahatlayacaksin:)