- 8 Ocak 2020
- 3.846
- 3.426
-
- Konu Sahibi oylesinebiriiste
- #41
Gecmis olsun canim. Ailesi yuzunden bitmedi eşin yuzunden bitdi. Eşin normal insan olsaydi karşisina ordu çiksa karisinin tarafinda olurdu. Genc yaşta simsicak aile evini birakip onun yanina gitmişsin. Soyadini almişsin, yemeği giyimi ile iygileniyorsun ve sanki yabanci biriymişsin gibi tarafin tutulmuyor. Malesef erkeklerde aşiri aile koruma denilen birsey var. Sanirlarki kendilerine hayat arkadaşi değil de bakici falan getirmişler. Heo yabanci biri gibi davranir bazilari karilarina. Gunumuzde kinamak, suçlamak çok yaygin. Ve eğer bir kiz ayri evi olmadigi, düğün yapilamiycak, taki takilmiycak diye evlilikden vazgeçse hemen vefasiz arsiz damgasi vururlar. Seven katlanir gibisinden. Katlananlari da goruyoruz işte. Ne değer biliniyor ne saygi göruluyor. Evliliğini kurtarmaya çalişma. genelde bunu demem kimseye. Ama yalniş insana denk geldiyini, tam tanimadan evlendiğini, değmeyen insanlar için çok şeyden vazgectigini kabul et ve boşan. Bu yaptiklarini ya bu dünyada ya da öteki dünyada Allah burunlarindan getirecekdir. Bunun rahatligi tesellin olsun. Yaşin çok genc çok beyefendi gibi biriyle tanişip çok guzel evliliğin olucak InsaAllah. Sabirli ol. Seni tanimiyorum ama dua edicem senin içinMerhaba arkadaşlar. 6 buçuk ay önce evlendim. Düğün gelinlik takı hiçbişey istemedim tek nikahla gittim. Ailesiyle aynı evde yaşamayı kabul ettim. Ama eşim çok aileci çıktı beni çok ezdirdi korumadı sustu hep ailesine sustu. Beni korumadı. Değerimi hep sorguladım. Çünkü hep ailem dedi. Ailesi yüzğnden evliliğimiz yıprandı 1.5 aydır anne evindeyim. Ve şimdi boşanıyoruz. Ayrı eve çıkıcaktık. Eşim başladı yine ailem demeye. Ben ailesiyle konuşmama kararı almıştım bana yaptıkları yüzünden. Konuş ne kaybedeceksiniz dedi. Okadar şey yaşattılar evliliğimi ne hale getirdler konuşmam dedim. Çünkü ikidir onlar yüzğnden aile evine geldim ve beni kovdular. Kayınvalidem görümceme niye gitmiyomuşum dolmuşa binip hesap soruyor. Odamda dinlenmem bile sorun oluyor. Ben konuşmak istemedim sen ailenle görüş ama beni karıştırma dedim. Tam evimizi tutacağımız gün sen ailemle konuşmuyorsun ayrılalım biz dedi. Ve ne olduysa ailesini savunmaya geçti hep ailem dedi konuşmuyosun dedi . beni resmen peçete gibi attı ve beni başından savdı kurtulmaya çalıştı benden. Her yerden engelledi. Eşyalarımı da almaya gidicem hazırlamış. Ayrı eve çıkıcaz diye eşya almıştık kolisi hep annemin evine geldi burda kaldığım için. Onları gelip alıcam diyor şaka gibi. Bana sahip çıkmadı. Sanırım ailesinden ayrı bi eve çıkacağı için korktu bilmiyorum. Allah aşkına bana söylermisiniz bi insanın karısına sahip çıkması bukadar mı zordu? Beni okadar yıprattılar ki. Daha 24 yaşındayım. Ve ben herşeyi çekerken iyiydim bana tabiki ben öyle kolayken sahip herkes çıkar. O babasıyla alkol alcak istediği gibi yaşıcak eve gelince hem ailesini görcek hem karısını. Ama benim yaşadıklarım? Asıl zamanda sahip çıkmadı. Boşanyoruz. Ailesi yüzünden bitti. Tecrübesi olanlar varmıdır böyle yapanlar ileride pişman oluyor mu? Umarım çok pişman olur ve rabbim yanlarına bırakmaz.
Ailesi yüzünden biten bir şey yok göz göre göre her şeyi kabul eden sizsiniz rabbinden bulacak kimse de göremiyorum konuda insanların gözünde bende herkes kendi değerini yerini belirler siz en baştan ne verdiyseniz onu almışsınız tecrübe diyin bir daha yapmayınMerhaba arkadaşlar. 6 buçuk ay önce evlendim. Düğün gelinlik takı hiçbişey istemedim tek nikahla gittim. Ailesiyle aynı evde yaşamayı kabul ettim. Ama eşim çok aileci çıktı beni çok ezdirdi korumadı sustu hep ailesine sustu. Beni korumadı. Değerimi hep sorguladım. Çünkü hep ailem dedi. Ailesi yüzğnden evliliğimiz yıprandı 1.5 aydır anne evindeyim. Ve şimdi boşanıyoruz. Ayrı eve çıkıcaktık. Eşim başladı yine ailem demeye. Ben ailesiyle konuşmama kararı almıştım bana yaptıkları yüzünden. Konuş ne kaybedeceksiniz dedi. Okadar şey yaşattılar evliliğimi ne hale getirdler konuşmam dedim. Çünkü ikidir onlar yüzğnden aile evine geldim ve beni kovdular. Kayınvalidem görümceme niye gitmiyomuşum dolmuşa binip hesap soruyor. Odamda dinlenmem bile sorun oluyor. Ben konuşmak istemedim sen ailenle görüş ama beni karıştırma dedim. Tam evimizi tutacağımız gün sen ailemle konuşmuyorsun ayrılalım biz dedi. Ve ne olduysa ailesini savunmaya geçti hep ailem dedi konuşmuyosun dedi . beni resmen peçete gibi attı ve beni başından savdı kurtulmaya çalıştı benden. Her yerden engelledi. Eşyalarımı da almaya gidicem hazırlamış. Ayrı eve çıkıcaz diye eşya almıştık kolisi hep annemin evine geldi burda kaldığım için. Onları gelip alıcam diyor şaka gibi. Bana sahip çıkmadı. Sanırım ailesinden ayrı bi eve çıkacağı için korktu bilmiyorum. Allah aşkına bana söylermisiniz bi insanın karısına sahip çıkması bukadar mı zordu? Beni okadar yıprattılar ki. Daha 24 yaşındayım. Ve ben herşeyi çekerken iyiydim bana tabiki ben öyle kolayken sahip herkes çıkar. O babasıyla alkol alcak istediği gibi yaşıcak eve gelince hem ailesini görcek hem karısını. Ama benim yaşadıklarım? Asıl zamanda sahip çıkmadı. Boşanyoruz. Ailesi yüzünden bitti. Tecrübesi olanlar varmıdır böyle yapanlar ileride pişman oluyor mu? Umarım çok pişman olur ve rabbim yanlarına bırakmaz.
İyi niyet iyi niyeti suistimal eden insanlar sürüsü. Çok üzüldüm ama sen üzülme ondan Bi halt olmaz. Kurtulmuşsun tabiki yanına kalmaz üzülmeMerhaba arkadaşlar. 6 buçuk ay önce evlendim. Düğün gelinlik takı hiçbişey istemedim tek nikahla gittim. Ailesiyle aynı evde yaşamayı kabul ettim. Ama eşim çok aileci çıktı beni çok ezdirdi korumadı sustu hep ailesine sustu. Beni korumadı. Değerimi hep sorguladım. Çünkü hep ailem dedi. Ailesi yüzğnden evliliğimiz yıprandı 1.5 aydır anne evindeyim. Ve şimdi boşanıyoruz. Ayrı eve çıkıcaktık. Eşim başladı yine ailem demeye. Ben ailesiyle konuşmama kararı almıştım bana yaptıkları yüzünden. Konuş ne kaybedeceksiniz dedi. Okadar şey yaşattılar evliliğimi ne hale getirdler konuşmam dedim. Çünkü ikidir onlar yüzğnden aile evine geldim ve beni kovdular. Kayınvalidem görümceme niye gitmiyomuşum dolmuşa binip hesap soruyor. Odamda dinlenmem bile sorun oluyor. Ben konuşmak istemedim sen ailenle görüş ama beni karıştırma dedim. Tam evimizi tutacağımız gün sen ailemle konuşmuyorsun ayrılalım biz dedi. Ve ne olduysa ailesini savunmaya geçti hep ailem dedi konuşmuyosun dedi . beni resmen peçete gibi attı ve beni başından savdı kurtulmaya çalıştı benden. Her yerden engelledi. Eşyalarımı da almaya gidicem hazırlamış. Ayrı eve çıkıcaz diye eşya almıştık kolisi hep annemin evine geldi burda kaldığım için. Onları gelip alıcam diyor şaka gibi. Bana sahip çıkmadı. Sanırım ailesinden ayrı bi eve çıkacağı için korktu bilmiyorum. Allah aşkına bana söylermisiniz bi insanın karısına sahip çıkması bukadar mı zordu? Beni okadar yıprattılar ki. Daha 24 yaşındayım. Ve ben herşeyi çekerken iyiydim bana tabiki ben öyle kolayken sahip herkes çıkar. O babasıyla alkol alcak istediği gibi yaşıcak eve gelince hem ailesini görcek hem karısını. Ama benim yaşadıklarım? Asıl zamanda sahip çıkmadı. Boşanyoruz. Ailesi yüzünden bitti. Tecrübesi olanlar varmıdır böyle yapanlar ileride pişman oluyor mu? Umarım çok pişman olur ve rabbim yanlarına bırakmaz.
Bence kaynananiza su sarkyi armağan edinMerhaba arkadaşlar. 6 buçuk ay önce evlendim. Düğün gelinlik takı hiçbişey istemedim tek nikahla gittim. Ailesiyle aynı evde yaşamayı kabul ettim. Ama eşim çok aileci çıktı beni çok ezdirdi korumadı sustu hep ailesine sustu. Beni korumadı. Değerimi hep sorguladım. Çünkü hep ailem dedi. Ailesi yüzğnden evliliğimiz yıprandı 1.5 aydır anne evindeyim. Ve şimdi boşanıyoruz. Ayrı eve çıkıcaktık. Eşim başladı yine ailem demeye. Ben ailesiyle konuşmama kararı almıştım bana yaptıkları yüzünden. Konuş ne kaybedeceksiniz dedi. Okadar şey yaşattılar evliliğimi ne hale getirdler konuşmam dedim. Çünkü ikidir onlar yüzğnden aile evine geldim ve beni kovdular. Kayınvalidem görümceme niye gitmiyomuşum dolmuşa binip hesap soruyor. Odamda dinlenmem bile sorun oluyor. Ben konuşmak istemedim sen ailenle görüş ama beni karıştırma dedim. Tam evimizi tutacağımız gün sen ailemle konuşmuyorsun ayrılalım biz dedi. Ve ne olduysa ailesini savunmaya geçti hep ailem dedi konuşmuyosun dedi . beni resmen peçete gibi attı ve beni başından savdı kurtulmaya çalıştı benden. Her yerden engelledi. Eşyalarımı da almaya gidicem hazırlamış. Ayrı eve çıkıcaz diye eşya almıştık kolisi hep annemin evine geldi burda kaldığım için. Onları gelip alıcam diyor şaka gibi. Bana sahip çıkmadı. Sanırım ailesinden ayrı bi eve çıkacağı için korktu bilmiyorum. Allah aşkına bana söylermisiniz bi insanın karısına sahip çıkması bukadar mı zordu? Beni okadar yıprattılar ki. Daha 24 yaşındayım. Ve ben herşeyi çekerken iyiydim bana tabiki ben öyle kolayken sahip herkes çıkar. O babasıyla alkol alcak istediği gibi yaşıcak eve gelince hem ailesini görcek hem karısını. Ama benim yaşadıklarım? Asıl zamanda sahip çıkmadı. Boşanyoruz. Ailesi yüzünden bitti. Tecrübesi olanlar varmıdır böyle yapanlar ileride pişman oluyor mu? Umarım çok pişman olur ve rabbim yanlarına bırakmaz.
Ben nedense zamanında verilen her nasihate kulak tıkayıp, koştur koştur evlendiğini düşündüm. '' İstemezsen, kıymetin olmaz. '' diyenlere, '' Herşey para mal mülk değil. '' diye tepki de vermiştir. Manipule edildiğini de düşünüyorum kocası tarafından, bak tok gözlü kanaatkar, cici bir hanım olursan seni severim ayağına dünyaları sererim ama önce kendini kanıtlaman lazım gibisinden.Hadi siz bi cahillik ettiniz. Kv evini kabul ettiniz. Ailenizde bir tane akıllı insan yok muydu evlenme diyen. Bu soruyu soranlara tek cevap yazmadığınıza göre ya kaçtınız ya da aileniz de aman evlensin de ne olursa olsun dedi. Çünkü insanın kızı olsun oğlu olsun çoğu kimse evladını böyle evlendirmek ve kv evine yollamak istemez.
AYNI FİKİRDEYİMSiz hatayı en başında aile evinde yaşayarak yapmışsınız ve hiçbir şey istemeyerek. Hiçbir şey istemeyince kıymetli olunmuyor bu bir gerçek.
Ilahi adalet var, eden bulur...Merhaba arkadaşlar. 6 buçuk ay önce evlendim. Düğün gelinlik takı hiçbişey istemedim tek nikahla gittim. Ailesiyle aynı evde yaşamayı kabul ettim. Ama eşim çok aileci çıktı beni çok ezdirdi korumadı sustu hep ailesine sustu. Beni korumadı. Değerimi hep sorguladım. Çünkü hep ailem dedi. Ailesi yüzğnden evliliğimiz yıprandı 1.5 aydır anne evindeyim. Ve şimdi boşanıyoruz. Ayrı eve çıkıcaktık. Eşim başladı yine ailem demeye. Ben ailesiyle konuşmama kararı almıştım bana yaptıkları yüzünden. Konuş ne kaybedeceksiniz dedi. Okadar şey yaşattılar evliliğimi ne hale getirdler konuşmam dedim. Çünkü ikidir onlar yüzğnden aile evine geldim ve beni kovdular. Kayınvalidem görümceme niye gitmiyomuşum dolmuşa binip hesap soruyor. Odamda dinlenmem bile sorun oluyor. Ben konuşmak istemedim sen ailenle görüş ama beni karıştırma dedim. Tam evimizi tutacağımız gün sen ailemle konuşmuyorsun ayrılalım biz dedi. Ve ne olduysa ailesini savunmaya geçti hep ailem dedi konuşmuyosun dedi . beni resmen peçete gibi attı ve beni başından savdı kurtulmaya çalıştı benden. Her yerden engelledi. Eşyalarımı da almaya gidicem hazırlamış. Ayrı eve çıkıcaz diye eşya almıştık kolisi hep annemin evine geldi burda kaldığım için. Onları gelip alıcam diyor şaka gibi. Bana sahip çıkmadı. Sanırım ailesinden ayrı bi eve çıkacağı için korktu bilmiyorum. Allah aşkına bana söylermisiniz bi insanın karısına sahip çıkması bukadar mı zordu? Beni okadar yıprattılar ki. Daha 24 yaşındayım. Ve ben herşeyi çekerken iyiydim bana tabiki ben öyle kolayken sahip herkes çıkar. O babasıyla alkol alcak istediği gibi yaşıcak eve gelince hem ailesini görcek hem karısını. Ama benim yaşadıklarım? Asıl zamanda sahip çıkmadı. Boşanyoruz. Ailesi yüzünden bitti. Tecrübesi olanlar varmıdır böyle yapanlar ileride pişman oluyor mu? Umarım çok pişman olur ve rabbim yanlarına bırakmaz.
Kusuta bakmada ailesi yüzünden bitmemiş senin yüzünden bitmiş. Başta yanlış yapmışsın ailesiyle aynı eve çıkarak hiçbirşey istemeyerek. Kendi değerini kendin düşürmüşsün. Memeden kesilmemiş adamla evlenmişsi. Üstelik daha 24 yaşındayım diyorsun. Erkenden evlenmişsin bişey var gibi ayrılırken mi yaşın aklına geliyor. Boşan git hazır çocuk da yok o adamdan sana koca olmaz evi ayırsanda bişey değişmezMerhaba arkadaşlar. 6 buçuk ay önce evlendim. Düğün gelinlik takı hiçbişey istemedim tek nikahla gittim. Ailesiyle aynı evde yaşamayı kabul ettim. Ama eşim çok aileci çıktı beni çok ezdirdi korumadı sustu hep ailesine sustu. Beni korumadı. Değerimi hep sorguladım. Çünkü hep ailem dedi. Ailesi yüzğnden evliliğimiz yıprandı 1.5 aydır anne evindeyim. Ve şimdi boşanıyoruz. Ayrı eve çıkıcaktık. Eşim başladı yine ailem demeye. Ben ailesiyle konuşmama kararı almıştım bana yaptıkları yüzünden. Konuş ne kaybedeceksiniz dedi. Okadar şey yaşattılar evliliğimi ne hale getirdler konuşmam dedim. Çünkü ikidir onlar yüzğnden aile evine geldim ve beni kovdular. Kayınvalidem görümceme niye gitmiyomuşum dolmuşa binip hesap soruyor. Odamda dinlenmem bile sorun oluyor. Ben konuşmak istemedim sen ailenle görüş ama beni karıştırma dedim. Tam evimizi tutacağımız gün sen ailemle konuşmuyorsun ayrılalım biz dedi. Ve ne olduysa ailesini savunmaya geçti hep ailem dedi konuşmuyosun dedi . beni resmen peçete gibi attı ve beni başından savdı kurtulmaya çalıştı benden. Her yerden engelledi. Eşyalarımı da almaya gidicem hazırlamış. Ayrı eve çıkıcaz diye eşya almıştık kolisi hep annemin evine geldi burda kaldığım için. Onları gelip alıcam diyor şaka gibi. Bana sahip çıkmadı. Sanırım ailesinden ayrı bi eve çıkacağı için korktu bilmiyorum. Allah aşkına bana söylermisiniz bi insanın karısına sahip çıkması bukadar mı zordu? Beni okadar yıprattılar ki. Daha 24 yaşındayım. Ve ben herşeyi çekerken iyiydim bana tabiki ben öyle kolayken sahip herkes çıkar. O babasıyla alkol alcak istediği gibi yaşıcak eve gelince hem ailesini görcek hem karısını. Ama benim yaşadıklarım? Asıl zamanda sahip çıkmadı. Boşanyoruz. Ailesi yüzünden bitti. Tecrübesi olanlar varmıdır böyle yapanlar ileride pişman oluyor mu? Umarım çok pişman olur ve rabbim yanlarına bırakmaz.
Kusura bakmayın aile yüzünden bitmemiş bu evlilik.Merhaba arkadaşlar. 6 buçuk ay önce evlendim. Düğün gelinlik takı hiçbişey istemedim tek nikahla gittim. Ailesiyle aynı evde yaşamayı kabul ettim. Ama eşim çok aileci çıktı beni çok ezdirdi korumadı sustu hep ailesine sustu. Beni korumadı. Değerimi hep sorguladım. Çünkü hep ailem dedi. Ailesi yüzğnden evliliğimiz yıprandı 1.5 aydır anne evindeyim. Ve şimdi boşanıyoruz. Ayrı eve çıkıcaktık. Eşim başladı yine ailem demeye. Ben ailesiyle konuşmama kararı almıştım bana yaptıkları yüzünden. Konuş ne kaybedeceksiniz dedi. Okadar şey yaşattılar evliliğimi ne hale getirdler konuşmam dedim. Çünkü ikidir onlar yüzğnden aile evine geldim ve beni kovdular. Kayınvalidem görümceme niye gitmiyomuşum dolmuşa binip hesap soruyor. Odamda dinlenmem bile sorun oluyor. Ben konuşmak istemedim sen ailenle görüş ama beni karıştırma dedim. Tam evimizi tutacağımız gün sen ailemle konuşmuyorsun ayrılalım biz dedi. Ve ne olduysa ailesini savunmaya geçti hep ailem dedi konuşmuyosun dedi . beni resmen peçete gibi attı ve beni başından savdı kurtulmaya çalıştı benden. Her yerden engelledi. Eşyalarımı da almaya gidicem hazırlamış. Ayrı eve çıkıcaz diye eşya almıştık kolisi hep annemin evine geldi burda kaldığım için. Onları gelip alıcam diyor şaka gibi. Bana sahip çıkmadı. Sanırım ailesinden ayrı bi eve çıkacağı için korktu bilmiyorum. Allah aşkına bana söylermisiniz bi insanın karısına sahip çıkması bukadar mı zordu? Beni okadar yıprattılar ki. Daha 24 yaşındayım. Ve ben herşeyi çekerken iyiydim bana tabiki ben öyle kolayken sahip herkes çıkar. O babasıyla alkol alcak istediği gibi yaşıcak eve gelince hem ailesini görcek hem karısını. Ama benim yaşadıklarım? Asıl zamanda sahip çıkmadı. Boşanyoruz. Ailesi yüzünden bitti. Tecrübesi olanlar varmıdır böyle yapanlar ileride pişman oluyor mu? Umarım çok pişman olur ve rabbim yanlarına bırakmaz.
Merhaba arkadaşlar. 6 buçuk ay önce evlendim. Düğün gelinlik takı hiçbişey istemedim tek nikahla gittim. Ailesiyle aynı evde yaşamayı kabul ettim. Ama eşim çok aileci çıktı beni çok ezdirdi korumadı sustu hep ailesine sustu. Beni korumadı. Değerimi hep sorguladım. Çünkü hep ailem dedi. Ailesi yüzğnden evliliğimiz yıprandı 1.5 aydır anne evindeyim. Ve şimdi boşanıyoruz. Ayrı eve çıkıcaktık. Eşim başladı yine ailem demeye. Ben ailesiyle konuşmama kararı almıştım bana yaptıkları yüzünden. Konuş ne kaybedeceksiniz dedi. Okadar şey yaşattılar evliliğimi ne hale getirdler konuşmam dedim. Çünkü ikidir onlar yüzğnden aile evine geldim ve beni kovdular. Kayınvalidem görümceme niye gitmiyomuşum dolmuşa binip hesap soruyor. Odamda dinlenmem bile sorun oluyor. Ben konuşmak istemedim sen ailenle görüş ama beni karıştırma dedim. Tam evimizi tutacağımız gün sen ailemle konuşmuyorsun ayrılalım biz dedi. Ve ne olduysa ailesini savunmaya geçti hep ailem dedi konuşmuyosun dedi . beni resmen peçete gibi attı ve beni başından savdı kurtulmaya çalıştı benden. Her yerden engelledi. Eşyalarımı da almaya gidicem hazırlamış. Ayrı eve çıkıcaz diye eşya almıştık kolisi hep annemin evine geldi burda kaldığım için. Onları gelip alıcam diyor şaka gibi. Bana sahip çıkmadı. Sanırım ailesinden ayrı bi eve çıkacağı için korktu bilmiyorum. Allah aşkına bana söylermisiniz bi insanın karısına sahip çıkması bukadar mı zordu? Beni okadar yıprattılar ki. Daha 24 yaşındayım. Ve ben herşeyi çekerken iyiydim bana tabiki ben öyle kolayken sahip herkes çıkar. O babasıyla alkol alcak istediği gibi yaşıcak eve gelince hem ailesini görcek hem karısını. Ama benim yaşadıklarım? Asıl zamanda sahip çıkmadı. Boşanyoruz. Ailesi yüzünden bitti. Tecrübesi olanlar varmıdır böyle yapanlar ileride pişman oluyor mu? Umarım çok pişman olur ve rabbim yanlarına bırakma