• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Affetmeli miyim?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Şimdi siz davadan vazgeçersen aynı gerekçeleri tekrar boşanmak için kullanamazsınız diye biliyorum. Adam da altını, zartı zurtu kontrol edebilmek adına vazgeçiyor gibi davranıyor. Yoksa yine aynı teranelele uğraştıracak sizi. 18 aylık elinizde bebekle aile evine boş yere dönmediniz. E o da o süreç zarfında sizi, çocuğu önemseyip bebek daha 6 aylıkken dava açmasaydı. Gereği yok bazı denenmişleri denemeye.
 
Merhaba arkadaşlar cevaplarınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Eşimle 3 yıllık evliyim ama 1 buçuk yıl aynı evde yaşadık ve 18 aylık çocuğumla ailemin yanında kalıyorum.

1 yıldır devam eden boşanma davam var. Ve 1 ay sonra 3. Duruşma görülecek. Boşanma aşamasına gelme sebeplerimizi kısaca anlatmam gerekirse, eşim annesine ve ablalarına çok düşkün bir insan. Hiçbir zaman onların sözünden çıkmaz onlar ne derse doğrudur. Benim sözümün onun icin bir değeri yoktur. Ailesiyle çok yakın oturuyoruz gitmek istemesemde her gün eşimin zoruyla işten gelince ailesinin evine gideriz geceye kadar oturur yatmaya kendi evimize geçeriz. Kayinvalidem sürekli bizi kontrol eder. Gitmedigimiz gün bile 3 4 defa arar ne yaptığımızı ne ettigimizi sorar ve eşimde yedigimizden ictigimize herşeyi anlatır. Hiçbir zaman eşimle ayrı gezemeyiz her zaman görümcelerim,kayinvalidem de olmak zorundadır onlara göre.

Her tartışmamızda eşim küçük bir çocuk edasıyla annesini ablalarını çağırır evime.Kendi sorunlarını kendisi çözemez. Sürekli beni kendi ailesiyle aynı evde yaşamaya zorladı hem eşim hem ailesi. Kendileri istedikleri gibi benim evime girip çıkarken,benim ailemin gelip benim evimde kalmalarını eşimden çok ailesi hiçbir zaman istemedi. Evet benim evim onların karışmaya hakkı yok ama eşim birşey demeyince onlar da kendilerinde bu hakkı gördüler.

En son olay şiddete kadar geldi ve bana bir tokat attı. Tabiki affetmedim,polisleri aradım, çocuğumu da alıp o evden ailemin yanına geldim. Sonrasında bir kaç kez evime gelmemi istediğini söyledi. Ama öyle tatmin edici şekilde hiçbir zaman konuşmadı. Aradan zaman geçtikten sonra avukat tutmuş ve boşanma davası açmış. Neyse bende avukat tuttum ve aynı davanın içinde karşı dava açtım.
Ziynetlerim evde kalmıştı yaklaşık 80 bin civari onları istedim. Nafaka kendime ve çocuğuma,evden eşyalardan hakkımı isteyerek dava açtım.

Ve boşanma davasını kendisi açan eşim şuanda barışmak istiyor. Çocuğunun annesiz babasız büyümesini istemdigini söylüyor ve ben güvenmiyorum. Sizce ne yapmalıyım bir şans vermeli miyim?
evlenirken yaptıgınız hatayı yapmadan tüm isteklerinizi söyleyin. ailesinden uzak bir ev ve kendinize ait bir aile ilk arzunuz olsun
 
Merhaba arkadaşlar cevaplarınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Eşimle 3 yıllık evliyim ama 1 buçuk yıl aynı evde yaşadık ve 18 aylık çocuğumla ailemin yanında kalıyorum.

1 yıldır devam eden boşanma davam var. Ve 1 ay sonra 3. Duruşma görülecek. Boşanma aşamasına gelme sebeplerimizi kısaca anlatmam gerekirse, eşim annesine ve ablalarına çok düşkün bir insan. Hiçbir zaman onların sözünden çıkmaz onlar ne derse doğrudur. Benim sözümün onun icin bir değeri yoktur. Ailesiyle çok yakın oturuyoruz gitmek istemesemde her gün eşimin zoruyla işten gelince ailesinin evine gideriz geceye kadar oturur yatmaya kendi evimize geçeriz. Kayinvalidem sürekli bizi kontrol eder. Gitmedigimiz gün bile 3 4 defa arar ne yaptığımızı ne ettigimizi sorar ve eşimde yedigimizden ictigimize herşeyi anlatır. Hiçbir zaman eşimle ayrı gezemeyiz her zaman görümcelerim,kayinvalidem de olmak zorundadır onlara göre.

Her tartışmamızda eşim küçük bir çocuk edasıyla annesini ablalarını çağırır evime.Kendi sorunlarını kendisi çözemez. Sürekli beni kendi ailesiyle aynı evde yaşamaya zorladı hem eşim hem ailesi. Kendileri istedikleri gibi benim evime girip çıkarken,benim ailemin gelip benim evimde kalmalarını eşimden çok ailesi hiçbir zaman istemedi. Evet benim evim onların karışmaya hakkı yok ama eşim birşey demeyince onlar da kendilerinde bu hakkı gördüler.

En son olay şiddete kadar geldi ve bana bir tokat attı. Tabiki affetmedim,polisleri aradım, çocuğumu da alıp o evden ailemin yanına geldim. Sonrasında bir kaç kez evime gelmemi istediğini söyledi. Ama öyle tatmin edici şekilde hiçbir zaman konuşmadı. Aradan zaman geçtikten sonra avukat tutmuş ve boşanma davası açmış. Neyse bende avukat tuttum ve aynı davanın içinde karşı dava açtım.
Ziynetlerim evde kalmıştı yaklaşık 80 bin civari onları istedim. Nafaka kendime ve çocuğuma,evden eşyalardan hakkımı isteyerek dava açtım.

Ve boşanma davasını kendisi açan eşim şuanda barışmak istiyor. Çocuğunun annesiz babasız büyümesini istemdigini söylüyor ve ben güvenmiyorum. Sizce ne yapmalıyım bir şans vermeli miyim?
Sakın inanmayın. Baktı ki altınlar ve para gidecek, tutuşmuş.
 
Merhaba arkadaşlar cevaplarınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Eşimle 3 yıllık evliyim ama 1 buçuk yıl aynı evde yaşadık ve 18 aylık çocuğumla ailemin yanında kalıyorum.

1 yıldır devam eden boşanma davam var. Ve 1 ay sonra 3. Duruşma görülecek. Boşanma aşamasına gelme sebeplerimizi kısaca anlatmam gerekirse, eşim annesine ve ablalarına çok düşkün bir insan. Hiçbir zaman onların sözünden çıkmaz onlar ne derse doğrudur. Benim sözümün onun icin bir değeri yoktur. Ailesiyle çok yakın oturuyoruz gitmek istemesemde her gün eşimin zoruyla işten gelince ailesinin evine gideriz geceye kadar oturur yatmaya kendi evimize geçeriz. Kayinvalidem sürekli bizi kontrol eder. Gitmedigimiz gün bile 3 4 defa arar ne yaptığımızı ne ettigimizi sorar ve eşimde yedigimizden ictigimize herşeyi anlatır. Hiçbir zaman eşimle ayrı gezemeyiz her zaman görümcelerim,kayinvalidem de olmak zorundadır onlara göre.

Her tartışmamızda eşim küçük bir çocuk edasıyla annesini ablalarını çağırır evime.Kendi sorunlarını kendisi çözemez. Sürekli beni kendi ailesiyle aynı evde yaşamaya zorladı hem eşim hem ailesi. Kendileri istedikleri gibi benim evime girip çıkarken,benim ailemin gelip benim evimde kalmalarını eşimden çok ailesi hiçbir zaman istemedi. Evet benim evim onların karışmaya hakkı yok ama eşim birşey demeyince onlar da kendilerinde bu hakkı gördüler.

En son olay şiddete kadar geldi ve bana bir tokat attı. Tabiki affetmedim,polisleri aradım, çocuğumu da alıp o evden ailemin yanına geldim. Sonrasında bir kaç kez evime gelmemi istediğini söyledi. Ama öyle tatmin edici şekilde hiçbir zaman konuşmadı. Aradan zaman geçtikten sonra avukat tutmuş ve boşanma davası açmış. Neyse bende avukat tuttum ve aynı davanın içinde karşı dava açtım.
Ziynetlerim evde kalmıştı yaklaşık 80 bin civari onları istedim. Nafaka kendime ve çocuğuma,evden eşyalardan hakkımı isteyerek dava açtım.

Ve boşanma davasını kendisi açan eşim şuanda barışmak istiyor. Çocuğunun annesiz babasız büyümesini istemdigini söylüyor ve ben güvenmiyorum. Sizce ne yapmalıyım bir şans vermeli miyim?
Çok şükür mızmızlanmayan, dik duran, ayrılmamak için bahaneler üretmeyen kadınlarda var.
Ayrılın ya da ayrılmayın diyemem sadece kendinizi ezdirmeyen duruşunuz için sizi tebrik etmek istedim.
 
Bunu o ispatlamak zorunda siz degil. Kaldiki evde de hakkiniz var
Ben konu sahibi değilim. Evde kadinin.hakki var o zaten kanunlarla koruma altında. Altınlar eve kullanılmış ise o arada kaynamış oluyor ama eve kullandığını ispat edemez ise koca, kadın hem evin yarısını hemde ziynetlerini alır. .
 
Ben konu sahibi değilim. Evde kadinin.hakki var o zaten kanunlarla koruma altında. Altınlar eve kullanılmış ise o arada kaynamış oluyor ama eve kullandığını ispat edemez ise koca, kadın hem evin yarısını hemde ziynetlerini alır. .

Sizin yazdiklariniza katildigim icin sadece ekleme yapmistim 🤭
 
Sizin altınları kv ve görünce şıkırdatıyordur şimdi. Evin masrafı için harcadım hikaye. Onlardan geri istemeye yemiyor. Sizinle barışırsa da zaten satmıştım hayatım diyecek.
Hiç girmeyin bu topa. Aynen devam edin. Barışma fikri oluşursa da o evden nasıl kaçtığınızı hatırlayın.
 
Sizin altınları kv ve görünce şıkırdatıyordur şimdi. Evin masrafı için harcadım hikaye. Onlardan geri istemeye yemiyor. Sizinle barışırsa da zaten satmıştım hayatım diyecek.
Hiç girmeyin bu topa. Aynen devam edin. Barışma fikri oluşursa da o evden nasıl kaçtığınızı hatırlayın.
Evimizin kredi borcu vardı. Ona verdiğini söylüyor. Bende zaten buna inanıp gitmem belgeli sekilde göstermesi lazım. Onuda dediğiniz gibi olmuşsa zaten gösteremez.
 
Merhaba arkadaşlar cevaplarınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Eşimle 3 yıllık evliyim ama 1 buçuk yıl aynı evde yaşadık ve 18 aylık çocuğumla ailemin yanında kalıyorum.

1 yıldır devam eden boşanma davam var. Ve 1 ay sonra 3. Duruşma görülecek. Boşanma aşamasına gelme sebeplerimizi kısaca anlatmam gerekirse, eşim annesine ve ablalarına çok düşkün bir insan. Hiçbir zaman onların sözünden çıkmaz onlar ne derse doğrudur. Benim sözümün onun icin bir değeri yoktur. Ailesiyle çok yakın oturuyoruz gitmek istemesemde her gün eşimin zoruyla işten gelince ailesinin evine gideriz geceye kadar oturur yatmaya kendi evimize geçeriz. Kayinvalidem sürekli bizi kontrol eder. Gitmedigimiz gün bile 3 4 defa arar ne yaptığımızı ne ettigimizi sorar ve eşimde yedigimizden ictigimize herşeyi anlatır. Hiçbir zaman eşimle ayrı gezemeyiz her zaman görümcelerim,kayinvalidem de olmak zorundadır onlara göre.

Her tartışmamızda eşim küçük bir çocuk edasıyla annesini ablalarını çağırır evime.Kendi sorunlarını kendisi çözemez. Sürekli beni kendi ailesiyle aynı evde yaşamaya zorladı hem eşim hem ailesi. Kendileri istedikleri gibi benim evime girip çıkarken,benim ailemin gelip benim evimde kalmalarını eşimden çok ailesi hiçbir zaman istemedi. Evet benim evim onların karışmaya hakkı yok ama eşim birşey demeyince onlar da kendilerinde bu hakkı gördüler.

En son olay şiddete kadar geldi ve bana bir tokat attı. Tabiki affetmedim,polisleri aradım, çocuğumu da alıp o evden ailemin yanına geldim. Sonrasında bir kaç kez evime gelmemi istediğini söyledi. Ama öyle tatmin edici şekilde hiçbir zaman konuşmadı. Aradan zaman geçtikten sonra avukat tutmuş ve boşanma davası açmış. Neyse bende avukat tuttum ve aynı davanın içinde karşı dava açtım.
Ziynetlerim evde kalmıştı yaklaşık 80 bin civari onları istedim. Nafaka kendime ve çocuğuma,evden eşyalardan hakkımı isteyerek dava açtım.

Ve boşanma davasını kendisi açan eşim şuanda barışmak istiyor. Çocuğunun annesiz babasız büyümesini istemdigini söylüyor ve ben güvenmiyorum. Sizce ne yapmalıyım bir şans vermeli miyim?
ne şansı allah aşkına ya
 
Merhaba arkadaşlar cevaplarınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Eşimle 3 yıllık evliyim ama 1 buçuk yıl aynı evde yaşadık ve 18 aylık çocuğumla ailemin yanında kalıyorum.

1 yıldır devam eden boşanma davam var. Ve 1 ay sonra 3. Duruşma görülecek. Boşanma aşamasına gelme sebeplerimizi kısaca anlatmam gerekirse, eşim annesine ve ablalarına çok düşkün bir insan. Hiçbir zaman onların sözünden çıkmaz onlar ne derse doğrudur. Benim sözümün onun icin bir değeri yoktur. Ailesiyle çok yakın oturuyoruz gitmek istemesemde her gün eşimin zoruyla işten gelince ailesinin evine gideriz geceye kadar oturur yatmaya kendi evimize geçeriz. Kayinvalidem sürekli bizi kontrol eder. Gitmedigimiz gün bile 3 4 defa arar ne yaptığımızı ne ettigimizi sorar ve eşimde yedigimizden ictigimize herşeyi anlatır. Hiçbir zaman eşimle ayrı gezemeyiz her zaman görümcelerim,kayinvalidem de olmak zorundadır onlara göre.

Her tartışmamızda eşim küçük bir çocuk edasıyla annesini ablalarını çağırır evime.Kendi sorunlarını kendisi çözemez. Sürekli beni kendi ailesiyle aynı evde yaşamaya zorladı hem eşim hem ailesi. Kendileri istedikleri gibi benim evime girip çıkarken,benim ailemin gelip benim evimde kalmalarını eşimden çok ailesi hiçbir zaman istemedi. Evet benim evim onların karışmaya hakkı yok ama eşim birşey demeyince onlar da kendilerinde bu hakkı gördüler.

En son olay şiddete kadar geldi ve bana bir tokat attı. Tabiki affetmedim,polisleri aradım, çocuğumu da alıp o evden ailemin yanına geldim. Sonrasında bir kaç kez evime gelmemi istediğini söyledi. Ama öyle tatmin edici şekilde hiçbir zaman konuşmadı. Aradan zaman geçtikten sonra avukat tutmuş ve boşanma davası açmış. Neyse bende avukat tuttum ve aynı davanın içinde karşı dava açtım.
Ziynetlerim evde kalmıştı yaklaşık 80 bin civari onları istedim. Nafaka kendime ve çocuğuma,evden eşyalardan hakkımı isteyerek dava açtım.

Ve boşanma davasını kendisi açan eşim şuanda barışmak istiyor. Çocuğunun annesiz babasız büyümesini istemdigini söylüyor ve ben güvenmiyorum. Sizce ne yapmalıyım bir şans vermeli miyim?
Bence şans vermeyin. Bu anlattıklarınızdan hangisini değiştirebilir ki?
 
Merhaba arkadaşlar cevaplarınız için şimdiden çok teşekkür ederim.
Eşimle 3 yıllık evliyim ama 1 buçuk yıl aynı evde yaşadık ve 18 aylık çocuğumla ailemin yanında kalıyorum.

1 yıldır devam eden boşanma davam var. Ve 1 ay sonra 3. Duruşma görülecek. Boşanma aşamasına gelme sebeplerimizi kısaca anlatmam gerekirse, eşim annesine ve ablalarına çok düşkün bir insan. Hiçbir zaman onların sözünden çıkmaz onlar ne derse doğrudur. Benim sözümün onun icin bir değeri yoktur. Ailesiyle çok yakın oturuyoruz gitmek istemesemde her gün eşimin zoruyla işten gelince ailesinin evine gideriz geceye kadar oturur yatmaya kendi evimize geçeriz. Kayinvalidem sürekli bizi kontrol eder. Gitmedigimiz gün bile 3 4 defa arar ne yaptığımızı ne ettigimizi sorar ve eşimde yedigimizden ictigimize herşeyi anlatır. Hiçbir zaman eşimle ayrı gezemeyiz her zaman görümcelerim,kayinvalidem de olmak zorundadır onlara göre.

Her tartışmamızda eşim küçük bir çocuk edasıyla annesini ablalarını çağırır evime.Kendi sorunlarını kendisi çözemez. Sürekli beni kendi ailesiyle aynı evde yaşamaya zorladı hem eşim hem ailesi. Kendileri istedikleri gibi benim evime girip çıkarken,benim ailemin gelip benim evimde kalmalarını eşimden çok ailesi hiçbir zaman istemedi. Evet benim evim onların karışmaya hakkı yok ama eşim birşey demeyince onlar da kendilerinde bu hakkı gördüler.

En son olay şiddete kadar geldi ve bana bir tokat attı. Tabiki affetmedim,polisleri aradım, çocuğumu da alıp o evden ailemin yanına geldim. Sonrasında bir kaç kez evime gelmemi istediğini söyledi. Ama öyle tatmin edici şekilde hiçbir zaman konuşmadı. Aradan zaman geçtikten sonra avukat tutmuş ve boşanma davası açmış. Neyse bende avukat tuttum ve aynı davanın içinde karşı dava açtım.
Ziynetlerim evde kalmıştı yaklaşık 80 bin civari onları istedim. Nafaka kendime ve çocuğuma,evden eşyalardan hakkımı isteyerek dava açtım.

Ve boşanma davasını kendisi açan eşim şuanda barışmak istiyor. Çocuğunun annesiz babasız büyümesini istemdigini söylüyor ve ben güvenmiyorum. Sizce ne yapmalıyım bir şans vermeli miyim?
şahsen böyle bir adamla evli olmak istemezdim.
Bu tür insanlar hiç evlenmesin anasının, ablasının paşası olarak yaşasınlar nolur toplumun huzuru, yeni mantıklı nesiller için..
Olmuyor işte duramıyorlar yerinde evleniyorlar.
Şimdi boşan demek kolay..
Boşanma demek de olmuyor.
Bir şans versen kişiliğini sil baştan değiştirecek mi??
Ver bari içinde kalmasın.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back