Acaba bir gün bende "anne" olacak mıyım...?

Çocuksuz olmak, dünyada başka hiçbir yoksunluğa benzemiyor. Çünkü diğer bütün yoksunluklar bu dünyaya ait. Bir tek çocuk, bir tek evlat başka… O, çok ötelerde s...eninle yaratılmış, seninle doğmuş, seninle yaşıyor.
Çocuk sahibi olma isteği; Allah Teala’nın bizi yaratırken, tabiri caizse toprağımızın harcına kattığı, ruhumuzun en derinlerine işlediği bir içgüdü, insanoğlunun soyunun devamı için. Bu nedenden ötürü çocuğu olmayan kadın, eksik hissediyor, tam olamıyor, yarım kalıyor sanki. Bunun bir imtihan olduğunu en çok şöyle düşününce idrak ediyor insan: Zina edenlerin çocuğu oluyor, cami avlusuna bırakanların çocuğu oluyor, maddi ve manevi olarak çocuğa sahip çıkamayacak olanların çocuğu oluyor, Allah’a inanmayanların çocuğu oluyor, herkesin çocuğu oluyor, bir tek benim olmuyor. Neden? Allah onları senden çok mu seviyor ki, onlara veriyor da sana vermiyor, bir evladı senden mi esirgiyor? Tabii ki hayır…
Herkesin hikayesi başka... Herkes acılar çekiyor, çeşit çeşit imtihanlardan, hatta bazen neredeyse iğne deliğinden geçiyor insan bu dünyada. Çocuğu var diye özendiğin bir kadınla biraz sohbet ettiğinde, aslında ne sıkıntılar içinde olduğunu öğreniyorsun. Senin yerinde olmak isteyen ne kadar çok kadın var kim bilir? Senin imkanlarına sahip olamayan, ama 3-5 çocuğu olan nice anneler var…Aile ve dost çevresinde, sıkça hamile hanımların haberlerini alıyorsun. Bazen kardeşlerinin, arkadaşlarının, eşinin yakınlarının anne olacağını duyuyorsun. Önce kendi yoksunluğunu hatırlayıp, kendine ağlıyorsun. Sonra da, doğan bebekleri en çok sen seviyorsun. Onlara kendi çocuğun gibi bağlanıyor, hasretini gideriyorsun. Şanslı olduğun durumlar da oluyor tabi. Mesela, bebekler en çok senin kucağında kalıyor. Herkes çocuğunu doya doya sevesin istiyor. Bütün çocuklar senin oluyor; sıkıntılarını anneler çekiyor, sana sevmek kalıyor.
En çok da sana yaşlı gözlerle bakarak dua ettiklerinde üzülüyorsun. Bazen hiç aklında yokken; yoksunluğunu, bebek hasretini hatırlatıyorlar sana. “Allah sana da versin evladım” diyerek vahlanıyorlar. İyi niyetli olduklarını biliyorsun ama istemeden de olsa seni üzüyorlar. Yeni doğum yapmış hanımları ziyarete gitmediğinde, sana darılanlar bile oluyor. Özelikle bu meclislerde seni görüp de acıyan gözlerle sana bakıldığında, için lime lime oluyor.
Yaşadığımız her anın, attığımız her bir adımın manasının olduğu bu fani dünyada, anne olamamanın sana neler katacağını anlamaya çalışmak düşüyor insana belki de. Kim bilir, belki bir gün sen de anne olursun. Biliyorsun, Allah’ın kudreti engin ve hazinesi çok geniş. Sana bu isteği veren de, istediğini vermeyen de O. İşte bunun adı İMTİHAN oluyor.
Bir de merak duygusu seni hiç terk etmiyor. Acaba nasıl bir insan olurdu, kime benzerdi diye düşünüp duruyorsun. Ve şu soruların cevabını tam olarak alamıyorsun: İyi bir anne olur muydun? Sana “Anne” dendiğinde ne hissederdin? Bebeğine sarılıp uyumak nasıl bir duygu?...
Ne kadar teslim olursan ol Allah’a, ne kadar kabullendim alıştım dersen de, dönem dönem depreşiyor duyguların. Teselli olamıyorsun bir türlü. Kendinin ve başkalarının bu yöndeki çabası yeterli olmuyor, gönlüne söz geçiremiyorsun. Gece uykuya dalmadan önce, hayaller kuruyorsun. Anne olduğunu, yanında bir meleğin uyuduğunu görmeye çalışıyorsun gözlerin kapalı… Hazreti Ayşe Validemizin de çocuğunun olmadığını hatırlayıp teselli bulmaya çalışıyorsun. “Dua edin, icabet edeyim” ilahi hitabına sığınıp sabırla, ümitle, inançla bekliyorsun. Hz. Zekeriya’nın çocuk isteğine verilen karşılığın Hz. Yahya olduğunu düşünüyorsun. Hz. İshak ve Hz İsmail’in, Hz İbrahim’e verilen müjdeler olduğu geliyor aklına. Ve Allah’tan istemeye devam ediyorsun…
İcimdeki butun duygulari yazmissin buraya ben cok kotuyum :-(
 
Çocuksuz olmak, dünyada başka hiçbir yoksunluğa benzemiyor. Çünkü diğer bütün yoksunluklar bu dünyaya ait. Bir tek çocuk, bir tek evlat başka… O, çok ötelerde s...eninle yaratılmış, seninle doğmuş, seninle yaşıyor.
Çocuk sahibi olma isteği; Allah Teala’nın bizi yaratırken, tabiri caizse toprağımızın harcına kattığı, ruhumuzun en derinlerine işlediği bir içgüdü, insanoğlunun soyunun devamı için. Bu nedenden ötürü çocuğu olmayan kadın, eksik hissediyor, tam olamıyor, yarım kalıyor sanki. Bunun bir imtihan olduğunu en çok şöyle düşününce idrak ediyor insan: Zina edenlerin çocuğu oluyor, cami avlusuna bırakanların çocuğu oluyor, maddi ve manevi olarak çocuğa sahip çıkamayacak olanların çocuğu oluyor, Allah’a inanmayanların çocuğu oluyor, herkesin çocuğu oluyor, bir tek benim olmuyor. Neden? Allah onları senden çok mu seviyor ki, onlara veriyor da sana vermiyor, bir evladı senden mi esirgiyor? Tabii ki hayır…
Herkesin hikayesi başka... Herkes acılar çekiyor, çeşit çeşit imtihanlardan, hatta bazen neredeyse iğne deliğinden geçiyor insan bu dünyada. Çocuğu var diye özendiğin bir kadınla biraz sohbet ettiğinde, aslında ne sıkıntılar içinde olduğunu öğreniyorsun. Senin yerinde olmak isteyen ne kadar çok kadın var kim bilir? Senin imkanlarına sahip olamayan, ama 3-5 çocuğu olan nice anneler var…Aile ve dost çevresinde, sıkça hamile hanımların haberlerini alıyorsun. Bazen kardeşlerinin, arkadaşlarının, eşinin yakınlarının anne olacağını duyuyorsun. Önce kendi yoksunluğunu hatırlayıp, kendine ağlıyorsun. Sonra da, doğan bebekleri en çok sen seviyorsun. Onlara kendi çocuğun gibi bağlanıyor, hasretini gideriyorsun. Şanslı olduğun durumlar da oluyor tabi. Mesela, bebekler en çok senin kucağında kalıyor. Herkes çocuğunu doya doya sevesin istiyor. Bütün çocuklar senin oluyor; sıkıntılarını anneler çekiyor, sana sevmek kalıyor.
En çok da sana yaşlı gözlerle bakarak dua ettiklerinde üzülüyorsun. Bazen hiç aklında yokken; yoksunluğunu, bebek hasretini hatırlatıyorlar sana. “Allah sana da versin evladım” diyerek vahlanıyorlar. İyi niyetli olduklarını biliyorsun ama istemeden de olsa seni üzüyorlar. Yeni doğum yapmış hanımları ziyarete gitmediğinde, sana darılanlar bile oluyor. Özelikle bu meclislerde seni görüp de acıyan gözlerle sana bakıldığında, için lime lime oluyor.
Yaşadığımız her anın, attığımız her bir adımın manasının olduğu bu fani dünyada, anne olamamanın sana neler katacağını anlamaya çalışmak düşüyor insana belki de. Kim bilir, belki bir gün sen de anne olursun. Biliyorsun, Allah’ın kudreti engin ve hazinesi çok geniş. Sana bu isteği veren de, istediğini vermeyen de O. İşte bunun adı İMTİHAN oluyor.
Bir de merak duygusu seni hiç terk etmiyor. Acaba nasıl bir insan olurdu, kime benzerdi diye düşünüp duruyorsun. Ve şu soruların cevabını tam olarak alamıyorsun: İyi bir anne olur muydun? Sana “Anne” dendiğinde ne hissederdin? Bebeğine sarılıp uyumak nasıl bir duygu?...
Ne kadar teslim olursan ol Allah’a, ne kadar kabullendim alıştım dersen de, dönem dönem depreşiyor duyguların. Teselli olamıyorsun bir türlü. Kendinin ve başkalarının bu yöndeki çabası yeterli olmuyor, gönlüne söz geçiremiyorsun. Gece uykuya dalmadan önce, hayaller kuruyorsun. Anne olduğunu, yanında bir meleğin uyuduğunu görmeye çalışıyorsun gözlerin kapalı… Hazreti Ayşe Validemizin de çocuğunun olmadığını hatırlayıp teselli bulmaya çalışıyorsun. “Dua edin, icabet edeyim” ilahi hitabına sığınıp sabırla, ümitle, inançla bekliyorsun. Hz. Zekeriya’nın çocuk isteğine verilen karşılığın Hz. Yahya olduğunu düşünüyorsun. Hz. İshak ve Hz İsmail’in, Hz İbrahim’e verilen müjdeler olduğu geliyor aklına. Ve Allah’tan istemeye devam ediyorsun…

Cok guzel anlatmıssınız:KK61::KK61::KK61:
 
Bunu o kadar çok kafama takıyorum ki..
Şu an tedavi sürecindeyim, düşünmemem gerekiyo bu kadar biliyorum..
Oluruna bırakmalıyım, ama olmuyo...
Bugün yine ağladım, çünkü beklenen adet gelmedi,
o kadar ilacın üstüne hala regl olmadım...
Sinir oluyorum bu duruma!
Gelse de devam etsem tedavime... :KK43:
Dertliyim yani kızlar, moralim bozuk..
)=


Rabbim Enyalios kardeşimizin duasına icabet et, sen Rahmasın Rahimsin merhametlilerin en merhametlisisin. Ona katından bir çocuk bağışla, tıpkı daha önce Zekeriya'ya bağışladığın gibi. Zekeriya "Rabbim sana dua etmek de hiç mahrum olmadım" demişti, sen bizi de sana ettiği dualardan mahrum olmayan kullarından eyle. Hamd Alemlerin Rabbi olan Allah'a aiitir. O Zekeriya'ya Yakup'u bağışladığı gibi sana da Yusuf (a.S) gibi güzeller güzeli, iffet abidesi, babasının göz nuru olacak devletli bir evlat bağışlasın inşallah kardeşim. 1 Fatiha okudum Rabbim katında kabul buyursun inşallahuteala. AMİN
 
Kız mı erkek mi istiyorsunuz bilmiyorum canım ama kalbime erkek doğdu o an.. En doğrusunu Allah bilir, hayırlısı olur inşallah
 
Sağol canım Allah razı olsun dua ederken Rabbimizin merhametine vurgu yapalım inşallah ayetlerle,dua edelim, Kura'ani dua edelim, meal okumanızı tavsiye ederim canım, Rabbim sizin de dualarınızı katında kabul etsin inşallah. Önemli olan kalbimiz, kelimeler teferruat aslında..
 
Amin inşallah bade vera:KK66: Sağlıkla kucağına alırsın inşallah..
Cinsiyet belli mi?
Böyle gebe kalanlar yazınca daha bir umutla bakıyorum geleceğe, kendim için bir örnek olarak görüyorum, pko'lu anneleri..
Kafadan atmak lazım bazen oluyo bazen olmuyo..
Allah kerimdir...
Sen duandan ayırma bizleri..
Yok daha henüz iki aylık sabret mutlaka zamanını bekliyorsun ayırmam duamdan merak etme :)
 
bende dün akşam çok ağladım çok üzüldüm hiç anne olamicakmışım gibi bir his geliyor bazen oturup öylecene ağladım baya dolmuşum demek bu ay ilk kez tedaviye başladım ama umudum yok yolun çok başındayız hiç böyle olmamıştım tedavinin etki etmiceğini iyi gelmiceğini düşünüyorum neden dir bilmiyorum kendi kabım dar geldi bana
 
bende dün akşam çok ağladım çok üzüldüm hiç anne olamicakmışım gibi bir his geliyor bazen oturup öylecene ağladım baya dolmuşum demek bu ay ilk kez tedaviye başladım ama umudum yok yolun çok başındayız hiç böyle olmamıştım tedavinin etki etmiceğini iyi gelmiceğini düşünüyorum neden dir bilmiyorum kendi kabım dar geldi bana
Kotu dusunme kotu olmasin bende daha dun negatif sonuc alinca karalar bagladim ama bosuna cunku Allah verecek zamani biliyor ve sabrimizi siniyor. Sabret ve dua et. Benim 19aydir yumurtalarm gelismiyor gecen ay kontrle gittim esimle dedik yine basa donecez bi baktk doktor dedi 1 tane yumrtan baya buyumus dedi hic ummuyorduk emin ol bebeklerimzde ummadigmz anda gelip annlerini sevindrcek. Bnm teysem 3yil denedi olmadi gittim 1 ay yaninda kaldim bebegi hic dusunmedi sonra dedi galiba adet olacam aradan 3gun gecti tv izlerken icinden test yapmak gecti bi bakti hamile nasi sok oldu anlatamam. O duygu daha guzel bence bi anda
 
sabırla imtihan ediliyoruz sanki ben bir ara klomene başladılar doktor dedi cvp vermiyor 6 ay omega 3 iç öyle gel dedi polikistik over var bende tedaviyi falan silmiştim kafamdan öteki ay hamile olduğumu öğrendim günüm de 17 gün falan geçmişti eşimin ısrarı üstüne test yaptım hatta bulantı falan olunca sonra kaybettim bebeğimi 2 aylıktı kalbi atmıyordu düşük başladı kürtaja aldılar hemen üstüne 4 ay geçti şimdi yine başladım tedaviye bebeğim bırakmasaydı beni doğuma çok az kalmış olacaktı içime köz koyuyorlar sanki bazen dolup patlıyorum çok üzücü şimdi tekrar başa döndük yarın kontrol var ben hiç umutlu değilim sürekli olumsuz şeyler ounca beklenti olmuyor ne bileyim işte böyle
 
Kiyamam sana canim benim ya uzulme Vardir Allahin bildigi ki olmamistir. Simdi olacak insallah sen inan yeter ki dua et. Bende pkoluyum hemde cook ileri derecede
Dusun 50kiloydim bu hormon ilaclarindan dolayi 60kilo oldm belki daha fazla ve pko kiloyu sevmez o zaman ben umudumu tamamen tuketim kilomdan dolayi olmaz diyimm uzulme tamammi Allaha sigin sana harka bi bebek vercek insallah. Hepimiz buraya hamileyiz yazacaz bi gunn..
 
YÜCE YARADAN ALLAH bazen sevdiği kullarının sesini daha fazla duymak istermiş,hüzünlü kullarını daha çok severmiş, dert verir kendisine yönelmemizi istermiş,peygamberler neler çektiler ,bir de bunları düşünelim teselli bulalım inşallah
 
Kiyamam sana canim benim ya uzulme Vardir Allahin bildigi ki olmamistir. Simdi olacak insallah sen inan yeter ki dua et. Bende pkoluyum hemde cook ileri derecede
Dusun 50kiloydim bu hormon ilaclarindan dolayi 60kilo oldm belki daha fazla ve pko kiloyu sevmez o zaman ben umudumu tamamen tuketim kilomdan dolayi olmaz diyimm uzulme tamammi Allaha sigin sana harka bi bebek vercek insallah. Hepimiz buraya hamileyiz yazacaz bi gunn..


bende de kilo var canım spor yapıyorum diyet falan önce 85 kiloydum şuan 74 kiloyum ama yeme me baksan daha fazla vemem gerekti adetim sökmüyor ki ben bunu kadın doğumcuylada diyetisyenle de paylaştım dedim benim derdim görsellik değil tamamen bebek için kadın doğğumcu dedi po hastalarında hep vardır bu problem bu kilonda iyi kiloyu sorun etme dedi ama ben yinede ne kadar gitse o kadar fayda eder diyorum ama çok zor gidiyor kilolar
 
YÜCE YARADAN ALLAH bazen sevdiği kullarının sesini daha fazla duymak istermiş,hüzünlü kullarını daha çok severmiş, dert verir kendisine yönelmemizi istermiş,peygamberler neler çektiler ,bir de bunları düşünelim teselli bulalım inşallah

Ne güzel dedin, sevdiği kullarının sesini duymak istermiş Rabbim...
Dualarımızı duyuyor, bizi imtihan ediyor sadece..
Sabır gerekli, sağol arkadaşım..
Tesellimiz hep olsun inşallah. . :KK66:
 
Yok daha henüz iki aylık sabret mutlaka zamanını bekliyorsun ayırmam duamdan merak etme :)
Cinsiyetini yaz mutlaka zamanı gelince:KK66:
evet o haplardan sonra bünyenin eski haline gelmesi baya zaman alıyor diyolardı..
Rabbim nasip etsin yeter ki ilaçlar vesile canım.. :KK200:
:anneadayı::KK200:
 
Kız mı erkek mi istiyorsunuz bilmiyorum canım ama kalbime erkek doğdu o an.. En doğrusunu Allah bilir, hayırlısı olur inşallah

Rabbim sağlıklı bir evlat versin, erkek kız fark etmez canım..
Ettiğin dualar için çok sağol, inan çok samimi buldum seni.
Burada duyacağımız cümleler çok önemli bizler için..
Çünkü bir tane bile olsa, "dayan sabret!" diyen bir ses, bir cümle arıyor insan..
Bi de benim gibi yakınlarından destek görmeyenler için,
daha bir değerli oluyo bana inan.. :KK200:
Hayırlı gecelerin olsun, selam ve dua ile...
 
A asya01 Dayan canım, bir zamanı var.. Sen de zor şeyler yaşamışsın..
Kaybın için üzüldüm, yumurtaya can veren mevlam elbet bizlere de evlat nasip edicek..
Sadece biraz daha sabır...
 
X