Kesinlikle bunu anlamam 25 yılımı aldıYalnız koca konuda bir ben hak vermişim
İspiyonlasanda ispiyonlamasanda çözümü yok değişmiyorlar
Annem düşman mı ki anneme karşı ablamı savunayım. Aile ilişkimiz genele uymuyor gibi görünüyor sanırım ama problem bu. Davranışı klinik boyutlara ulaştığı için olayları paylaştım çünkü gerçekten 8-9 yaşında çocuk gibi bir yapma böyle davranmaya ihtiyacı vardı, ki kendi de farkında. Tek hatam onun yetişkin olduğunu unutmam oldu. Yetişkin olduğu için her, huu deyip gülüp geçmem gerekiyormuş.Evet o sana gore dogru olmayan bisey yapmis ve anneme söyleme demis, hani onu koruman gereken bir durum olsa da annenden destek almak icin soylesen anlarim ama sana gore yanlis olan bir davranisini duzeltmesi icin annene kosmanin hicbir makul aciklamasi olamaz.
Biz 3 kardesiz, birbirimizin ne yanlislarina sahit olmusuzdur ama gidip annemize ispiyonlamak bir yana ustunu kapatmaya calisiriz hep, savunuruz birbirimizi cunku kardeslik bunu gerektirir.
Bak burda bile bu kadar kisi senin yaptigin yanlis dese de fikrinde en ufak degisiklik olmuyor. Demek ki sabit fikirli ve özeleştiri yoksunu bir insansin. Ablan senden uzak durursa daha rahat edecek bunu gormek icin muneccim olmaya gerek yok.
Ablanin yaptigi bir yanlisi tasvif etmiyorsan kotuye gidecgini dusunup ailenize soylemniz dogru olan azcok ne gibi bise yaptifini tahmin ediyorum genelde bizde gittgimzde arkdslarimzdan bazilari bu hatalari yaptigi icin sildik onlari bilemiyorum tabi oylemi olayi bildmegim icin kususra bakmayin.ama uzulme bence anlatark uzerinden yuk kaldirmis oldun arkasindan is cevirmedn kendisinede solemesssin zatenAblam ikizler burcu bende aslanım. oldu bitti zaten anlaşamışızdır. Ama şimdiye kadar gittiğimiz bütün tatillerde çok eğlenirdik, birbirimizin negatif taraflarını törpülerdik. Yalnız kaç zamandır ben ablama değişen ve gittikçe kötüleşen huylarından dolayı sinir oluyordum.
En son tatilde benim ve ailemin tasvip etmeyeceği davranışları oldu. Tatilde tavrımı belli edebileceğim ölçüde belli ettim. Dönüşte tam uçakta anneme bunları anlatma dedi, ki anlatacağımı biliyordu. Bende anlatmam demedim ve gelince o banyoya girince anlattım. Bu bilinçli olarak bizi dinlemiş ve bana küstü. Bu bizim tatillerimizin sonu ve artık kardeşliğimizde sınırlı olsun dedi.
Bende çok sevinirim dedim. Ki bunu İçten dedim, gerçekten bir sınır olması o değişmedikçe beni de mutlu eder. Böyle hissetmem beni kötü birisi yapar mı?
O bu huylarını değiştirecek gibi durmuyor hatta istemiyor en sonunda bile beni böyle kabul edin dedi, ben onu öyle kabul etmek istemiyorum. Suç mu?
Tek vicdanımı sızlatan duygu onun gizli saklı ağlayacak olması ve beni ona ihanetle suçlayacak olması. Ki ben ona anneme durumu anlatacağımı belirtmiştim.
Hep böyle zor mudur abla kardeş ilişkileri, var mı benim gibi kardeş oluşta ablasını anlamakta zorlanan ve kendini büyük hissedenler?
Doğru tavsiye biz ailecek bağımlıyız birbirimize bunu aşmamız gerekiyor. Bakalım bu olay bir bağ sağlıklaştırması için vesile olabilir.İşi burç analizine kadar getirdiysen sen gerçekten yorulmuşsun ablandan.Baktın siz beraberken birbirinize zarar veren yani hiç değilse sana zararı olan bir ilişkiniz var o zaman çok çok samimi olmazsın
Annene ispiyonlamışsın yanlış yapmamışsın bence o ablaysa o da anne her şeyi bilmeye hakkı var
Anne de dışardan bir gözdür bir bakış açısıdır hem de iki tarafın da ciğerini bilen bir bakış açısı
Sadece ablanla aranda sevgi bağı mı sevgi bağımlılığı mı var bunu bir düşün derim..
Abladır en nihayetinde hoş vakit geçirir, fikir alır ve fikir verirsin bu kadar kutsallaştırma
İş mükemmel sırdaşlığa efendime söyleyim dış dünyaya karşı( anne baba he dış dünyada) birlik olma yeeyy gibi aşırı olaylara kaymamalı bence
Kardeşlik senin anlattığın gibi bişey değil canım. Biz herşeyimizi konuşurduk hem hatası hem günahıyla ve en büyük sırdaşımdi ablam halada öyledir. Anneye babaya anlatmayı bırak, birimizin suçu hepimizin suçu olurdu. Mesela ben 20 yaşındayken evden ayrılmak istedim ve ablam beni tek göndermemek için peşimden geldi. Sonra bir hafta içinde geri döndük ama ablam en büyük azarı işitti buna rağmen yinede söylemedi bişey. Siz yanlış yapıyorsunuz ve ablanıza üzüldüm açıkcasi...Bu gün kardeşine güvenmeyen biri dışarıda hiç kimseye malesef güvenmeyecektir.Ablam ikizler burcu bende aslanım. oldu bitti zaten anlaşamışızdır. Ama şimdiye kadar gittiğimiz bütün tatillerde çok eğlenirdik, birbirimizin negatif taraflarını törpülerdik. Yalnız kaç zamandır ben ablama değişen ve gittikçe kötüleşen huylarından dolayı sinir oluyordum.
En son tatilde benim ve ailemin tasvip etmeyeceği davranışları oldu. Tatilde tavrımı belli edebileceğim ölçüde belli ettim. Dönüşte tam uçakta anneme bunları anlatma dedi, ki anlatacağımı biliyordu. Bende anlatmam demedim ve gelince o banyoya girince anlattım. Bu bilinçli olarak bizi dinlemiş ve bana küstü. Bu bizim tatillerimizin sonu ve artık kardeşliğimizde sınırlı olsun dedi.
Bende çok sevinirim dedim. Ki bunu İçten dedim, gerçekten bir sınır olması o değişmedikçe beni de mutlu eder. Böyle hissetmem beni kötü birisi yapar mı?
O bu huylarını değiştirecek gibi durmuyor hatta istemiyor en sonunda bile beni böyle kabul edin dedi, ben onu öyle kabul etmek istemiyorum. Suç mu?
Tek vicdanımı sızlatan duygu onun gizli saklı ağlayacak olması ve beni ona ihanetle suçlayacak olması. Ki ben ona anneme durumu anlatacağımı belirtmiştim.
Hep böyle zor mudur abla kardeş ilişkileri, var mı benim gibi kardeş oluşta ablasını anlamakta zorlanan ve kendini büyük hissedenler?
Konu sahibi iyi insan değil çok belli. Böyle "kardeş" düşman başınaçok kötü bir kardeşsiniz
noldu söyleyince ne geçti elinize
anneniz taktı mı madalyanızı
Allah o kızı sizin elinizden kurtarsın İnşallah
Konu sahibinin yazim tarzindan ben de bunu hissettim. 2 saat gecirsem eminim bir daha gorusmem mesela. Kotu biri oldugunu hissettirdi bana.Konu sahibi iyi insan değil çok belli. Böyle "kardeş" düşman başına
Kötü biri derken, bana da siz peşin hükümlü biriymiş gibi hissettirdiniz galiba.Konu sahibinin yazim tarzindan ben de bunu hissettim. 2 saat gecirsem eminim bir daha gorusmem mesela. Kotu biri oldugunu hissettirdi bana.
Sizde ailenize güvenmeyip evden ayrılmışsınız. 20 yaşındaki kararınız bu şekilde de değerlendirilebilir Mesela. Ama hayır öyle değil, karakterler aile içinde dahil dahil bir şekilde uzlaşamaması her şey yaşanabilir. bir kişi bahsetmiş kan bağının ötesinde karakter özellikleri var. önemli olan problemlerin ardından nasıl çözüm ürettiğin. Ablam çözüm odaklı değil. karakterim bu değiştiremiyorum kabul etmiyorsan tamam dedi bende okey dedim.Kardeşlik senin anlattığın gibi bişey değil canım. Biz herşeyimizi konuşurduk hem hatası hem günahıyla ve en büyük sırdaşımdi ablam halada öyledir. Anneye babaya anlatmayı bırak, birimizin suçu hepimizin suçu olurdu. Mesela ben 20 yaşındayken evden ayrılmak istedim ve ablam beni tek göndermemek için peşimden geldi. Sonra bir hafta içinde geri döndük ama ablam en büyük azarı işitti buna rağmen yinede söylemedi bişey. Siz yanlış yapıyorsunuz ve ablanıza üzüldüm açıkcasi...Bu gün kardeşine güvenmeyen biri dışarıda hiç kimseye malesef güvenmeyecektir.
Seni o kadar ii anlıyorum ki.. bir yerde mesafe en iyisi, kafan sağ salim oluyor.ayn durumdayz artik bizde yüzyüze bakmioruz ilk çocugun verdiği bişey herhalde kendisi hiç büyümedi.ayrica annem de akrabalrimda bana katiliyor .kizin 10 yaşindan beri açiklarini kapatiyorum inanirmisin 10 ya :) tamamne bir olay kendisi evlendim ailemede sramay başladi sorunlari en son artk tum vaktimi ona ayiramynca anneme anlatiyordum bende o da biliodu bide güzel patladşik 3 ay dir görmüoruz birbirimizi ki gercekten sorunlu keşke daha önce görüşmeseydim.burda abla diye yazdim yoksa adyla hitap ediorum kan baği çoğu zaman işe yaramior
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?