- 20 Ekim 2020
- 10.621
- 35.320
- 25
Enişteye amca diyorlardı deyince ben öz yeğen olmadıklarını düşündüm.
Enişteye amca diyorlardı deyince ben öz yeğen olmadıklarını düşündüm.İkimizin de yeğeni “akrabadan herhangi bir genç kız” değildir. Yeğense yeğen deriz biz.Öyle ifade edince uzakmış gibi duruyor.
Onları eve getirmesi yardım etmek mi oluyor? Kendi elleriyle bir şeyler yapmasından bahsediyorum. Kendi hiçbir şey yapmadı hep başkalarına yıktı. Bir senedir tekler yine hiçbir şey yapmıyor. Ablam bakıyor. Eniştemi savunmayın.Ablan,sen,bir de bakıcı olarak gelip giden kızlar etti 3 kişi. Doğumdan sonra 2 ayda kalan anne ve kaynana da var. Adam daha neyine yardım etsin. Bir bebeğe kaç kişi bakar Allah aşkına? Bi fırsat verseydiniz iş başa düştü diyerek bakardı belki adamda.
Peki öyleyse, ablanızın bebeği size göre sadece bir akrabadır. Bana göre yeğeniniz.Biz akraba diyoruz. Kendi ailem dışında herkes bana göre akrabadır.
Ben de ilk okuduğumda komşu kızları zannedip ona göre yorum yapmıştım. Ay her türlü tuhaf bir olay.Yeğen oluyor, genç kız deyince komşu kızı gibi yakın olmayan kızlar akla geliyor. Bu kızları aile samimiyetten ötürü işe yarasınlar diye göndermiş. Hizmetçilik etsinler diye değil.
Siz nerelisinizOnları eve getirmesi yardım etmek mi oluyor? Kendi elleriyle bir şeyler yapmasından bahsediyorum. Kendi hiçbir şey yapmadı hep başkalarına yıktı. Bir senedir tekler yine hiçbir şey yapmıyor. Ablam bakıyor. Eniştemi savunmayın.
İşe yarasınlar diye göndermek ne demek ya? Köyde zaten sürekli çalışıyorlar ev işleri, tarla işleri vs. Fazlasıyla "işe yarıyorlar" emin olabilirsiniz. Kızlar oradan kurtulmak için ablamlara geldiler seve seve. Onlar isteyerek yapmış olsa da yaptıkları hizmetçilik.Yeğen oluyor, genç kız deyince komşu kızı gibi yakın olmayan kızlar akla geliyor. Bu kızları aile samimiyetten ötürü işe yarasınlar diye göndermiş. Hizmetçilik etsinler diye değil.
İlk paragrafı siz çocuk sahibi olup gelin bir daha konuşuruz. Ablanın laflarına bakmayıp kalma olayına sınırlama getirmeliydiniz. Şu vakit sonra gideceğiz şeklinde. Ablan yalnız kalmadıkça özgüven geliştirememiş.İlk 6 ay kesinlikle ablam kendini çok suçluyordu dediğiniz gibi. İyi bir anne değilim, yapamıyorum, tek başına kalsam bir yerde düşüp bayılırım kesin falan derdi. Sürekli yapamıyorum deyip ağlıyordu. Normal bir şey değil ki bu.
6 ay sonra hazıra alışma, bencillik vs de eklendi.
Depresyon olsun olmasın ben çok bunalmıştım. Depresyondaki insanlarla ilgilenmek ne kadar zor bilen bilir (ben ilk defa yaşamıyorum bunu). İçimi dökmek iyi hissetmek için açtım bu başlığı.
Sizin fazla akraba falan yok galiba. Biraz insaniyetsiz gördüm sizi. Ablanın işine yaramalarından bahsediyorum benİşe yarasınlar diye göndermek ne demek ya? Köyde zaten sürekli çalışıyorlar ev işleri, tarla işleri vs. Fazlasıyla "işe yarıyorlar" emin olabilirsiniz. Kızlar oradan kurtulmak için ablamlara geldiler seve seve. Onlar isteyerek yapmış olsa da yaptıkları hizmetçilik.
Yardım etmek olmuyordu madem neden getirtip durular o zaman o kızları sürekli? Tatile diye mi? Eniştenizi savunduğum yok ayrıca sadece diyorum ki evdeki kalabalıktan insanlara annelik,babalık yapma fırsatı gelmemiş. Etrafınızda temizlikten,yemeğe,bebek bakımına kadar her işi yapan bir insan ordusu olsa siz elinizi bir işe sürer miydiniz? Ablanız ve eniştenizin durum tam olarak bu olmuş. O yüzden eniştenize bu kadar bilenmeniz saçma değil mi yinede?Onları eve getirmesi yardım etmek mi oluyor? Kendi elleriyle bir şeyler yapmasından bahsediyorum. Kendi hiçbir şey yapmadı hep başkalarına yıktı. Bir senedir tekler yine hiçbir şey yapmıyor. Ablam bakıyor. Eniştemi savunmayın.
Peki öyleyse, ablanızın bebeği size göre sadece bir akrabadır. Bana göre yeğeniniz.
Ablamı zaten suçluyorum yoksa bu başlığı açmazdım, fakat eniştemin hiç suçu yok öyle mi? En suçlu o benim gözümde. Bu çocuğun babası olarak ve ablamın eşi olarak insan hiç mi demez "ben bir şey yapmadan oturuyorum ayıptır o kadar kişi gelip yardım ediyor herkesin düzeni bozuldu herkesi bin türlü zahmete soktum" vs diye? Azıcık utanması olan insan buna izin vermez zaten. 1-2 ay sonra herkesi bütün yardımcıları evine yollardı oldu bitti (benim durumum ayrı ben ev bulunca gittim hemen zaten). Ablamın ne kadar zorlandığını görünce kendi o yükün altına girmek istemedi, elini hiçbir şeye sürmeden bebek büyüdü resmen.
Öyle bir durum da "oh ne güzel ben de yatarım bir sürü hizmetçim olsa" diyorsanız sizin de eniştemden farkınız yokmuş. Azıcık utanması olan böyle bir şey yapmaz. Herkesi o çağırıp eve doldurdu, kimse eve zoraki girip ben burda kalacağım demedi.
Böyle bir ortam varken yapacağı varsa da yapmaz demişsiniz. Bir senedir tek başınalar hala aynı adam. Ablam kendi büyütüyor.
Haksız yere erkekleri savunmayı bırakın lütfen bir hemcinsim olarak yakıştıramıyorum. Azıcık haklılık payınız olsa bir şey demeyeceğim ama... Eniştemin savunulacak bir tarafı yok.
O kızlar yardım etmiş oluyordu, eniştem değil. Aradaki fark bu. Eniştemin birilerini getirmesi ve onların ablama yardım etmesi eniştemin bir şey yaptığı anlamına gelmiyor. Kendi gidip bebeğini uyuttu mu? Altını değiştirdi mi? Yok.Yardım etmek olmuyordu madem neden getirtip durular o zaman o kızları sürekli? Tatile diye mi? Eniştenizi savunduğum yok ayrıca sadece diyorum ki evdeki kalabalıktan insanlara annelik,babalık yapma fırsatı gelmemiş. Etrafınızda temizlikten,yemeğe,bebek bakımına kadar her işi yapan bir insan ordusu olsa siz elinizi bir işe sürer miydiniz? Ablanız ve eniştenizin durum tam olarak bu olmuş. O yüzden eniştenize bu kadar bilenmeniz saçma değil mi yinede?
Ayrıca şöyle bir durum daha var ablanızda etrafındaki insanlar gidene kadar bebeğe bakmamış ki? Siz,kızlar,anneler falan bakmış hep. Kendiniz de yazmışsınız bunu zaten. Ablanız ne yapmışta eniştenizden bir şey beklediniz? Çok garip.
Iyi de bunu ablaniz da yapmamis ki.Kendi gidip bebeğini uyuttu mu? Altını değiştirdi mi? Yok.
Kızları göndermez tabii evine çünkü sonra ablam ona saracak. Siz ablamı düşündüğü için mi göndermedi diye düşündünüz? Kendi asla ve asla bir şeye elini sürmek istemediği için kimseyi göndermedi. Ben sonunda taşınabildiğimde bile yüzü ekşidi duyunca. Ona kalsa orda kalmamı tercih ederdi. Kendi işe gidip gelecek o kadar. Çok yoruluyormuş. Sanki ben işe gitmiyorum... Neyse.Benim eniştenizi savunduğum falan yok ki yaptığı doğru da demiyorum zaten. Fakat bütün kadınlar doluşmuşsunuz oraya ablanızın bir lafıyla kendinizi parçalamışsınız ablamız da ablamız çocuğumuz çocuğumuz diye adam ne yapsın bu kadar kadın varken ben niye karışayım der, demez mi?
He eniştem hepimizi gönderseydi diyorsun ne yapsın adam ablanız Kalın kalın diye ısrar edince ve herkes de mutlu mesut kalınca adam niye sizi göndersin yada kendi ailesini. Ablanız bu durumdan çok memnun çünkü. O zaman çok suçluyorsanız eniştenize siz söyleseydiniz enişte bu durum niye böyle biz bu kadar kalamayız gidelim diye. Şimdi iş bitmiş anneniz nihayet sonunda dayanamayıp kavga etmiş haklı olarak geç kalmış bir kavga bence, eniştenizi şimdi mi suçluyorsunuz o zaman konuşsaydınız açık açık.
He ben bu kadar bencil miyim keşke öyle olsaydım ,belki kiymetim bilinirdi ablaniz gibi.ne bir kimseyi zorla evime çağırdım bana bakın diye yada cocuguma,ikinci dogumumda hastanede kimse yoktu yanımda,hamileliğimde kaç kere hastanelik oldum bı kimse sormadı etmedi hadi beni bırak ilk çocuğunu bile ne yer ne içer kimsenin umrunda olmadı.ama onlar bir şey istedimi hasta oldum vb direkt beni ariyorlar,beni çağırıyorlar.keske bende öyle bencil olabilseydim dediğiniz gibi.iste en baştan dedim ya biz ne kadar degersizmisiz diye ,ablaniz gibi olmak lagzim şu hayatta en iyisini yapıyor. Siz bile hala hatayı eniştede ariyorsunuz baksanıza.ablaniz bunalımda pardon bi tek o doğuruyor ve bunalımı bitmiyor,yada bı psikoljik destek alamıyor. Yarın ikinciyi dogursun yine aynı şeyler yasanicak kalibimi basarim!!
Evet çok çok fazla yardım aldı etrafından ama, ablam da yaptı. Fakat hemen yorulduğunu, yapamadığını, beceremediğini, iyi annelik yapamadığını söylerdi hep. Eniştem tenezzül bile etmedi bir kerecikIyi de bunu ablaniz da yapmamis ki.
Belki de öyle yapmalıydık ama ben bu konularda bilgisizim hayatımda ilk defa lohusa bir kadın yani ablam ile ilgilendim. Sınırlama getirecek araya girecek biri varsa onlar büyüklerdi.İlk paragrafı siz çocuk sahibi olup gelin bir daha konuşuruz. Ablanın laflarına bakmayıp kalma olayına sınırlama getirmeliydiniz. Şu vakit sonra gideceğiz şeklinde. Ablan yalnız kalmadıkça özgüven geliştirememiş.
Ablanız depresyonda değilmiş ki hanımefendi. Depresyon böyle olmaz. Ablanız nasılsa bakan var diye elini sürmemiş hiç bir şeye olay bu. Depresyonda olduğundan bu kadar emindiniz madem götürseydiniz ya bi doktora? Herkes gidip bebeğiyle kalınca depresyon geçivermiş birden.O kızlar yardım etmiş oluyordu, eniştem değil. Aradaki fark bu. Eniştemin birilerini getirmesi ve onların ablama yardım etmesi eniştemin bir şey yaptığı anlamına gelmiyor. Kendi gidip bebeğini uyuttu mu? Altını değiştirdi mi? Yok.
Benim her işimi yapan biri olsa bir şeye elinizi sürer miydiniz diye sordunuz. Tabii ki de sürerim. İnsan önce bir utanır siz utanmaz mısınız? Evde bir sürü insan var, herkes bir şeyler yapmaya çalışıyor ben oturuyorum diye?
Ablam ilk iki ay süt vermek dışında bir şey yapmadı orası doğru. Sonra bebek bakımının çoğunluğunu (hepsi değil çoğunluğu, altını çizerim) başkaları yaptı ben de dahil. Temizlik bende. Yemek ben bilmediğim için kendim yapamadım ama yardım ettim ablama. Sıkıntı ablamın az bir şey yapmasına rağmen sürekli yoruldum deyip ağlaması idi ki bu normal bir şey değil (ilaç kullanması gerekiyordu ama geçti gitti artık orası tamamen ayrı bir konu)
Eniştemin hiçbir şeyi yoktu ablam depresyonda idi. Tabii ki de ondan yardım etmesini bekledim. Hadi bebekle bağ kuramadın hemen (olabilir normal), ama eşine de mi hiç üzülmüyorsun? Her gün ağlıyor yapamıyorum diye. Eniştemin bir tane bile haklı olduğu yer yok.
Heh işte bende bunu anlatmaya çalışıyorumIyi de bunu ablaniz da yapmamis ki.