Telefonda kayınvalidenizi arayıp konuşmaları kaydedin lütfen. Ve kadını konuşturun. '' Düğünde kendi ailemin taktığı x gr altını düğün sonrası benden borç olarak 2 ay sonra ödeyeceğiz diyerek alıp diğer oğlunuza taktınız. sizden gelenleri geçtim kendi ailemin bana hediye ettiklerini talep ediyorum. ev alacağız para biriktiriyoruz'' falan deyin. kadında derse ki '' tamam borcumuz borç şu tarihte ödeyeceğiz '' diye. al sana mis gibi delil :) ne zaman dava açsan kazanırsınyok almadım malesef evlendıgının ertesi gün ıstenıyor ınsanın aklına bıle gelmıyor acıkcası haram ettım hepsıne ama anlatırken kır düğünü yaptık biizim geline şu kadar masraf ettık su kadar altın taktık derler. Birgün dayanamayıp düğünü eşimle ben yaptım takılanları da size cok cok fazlasıyla ıade ettık dıger oglunuza düğün yapın dıye dıcem ama cok fazla bir arada olmamaaya calısıyorum.
bunları yapamazlarki ödeyemıceklerını bende bılıyorum cunku anne baba calısmıo 8 cocuk esım harıcı kımse yardım etmıyor. Bunu yaparsam da esım üzülcek onlarla öteki tarafta hesaplasıcam allaha sukur evım arabam var.Telefonda kayınvalidenizi arayıp konuşmaları kaydedin lütfen. Ve kadını konuşturun. '' Düğünde kendi ailemin taktığı x gr altını düğün sonrası benden borç olarak 2 ay sonra ödeyeceğiz diyerek alıp diğer oğlunuza taktınız. sizden gelenleri geçtim kendi ailemin bana hediye ettiklerini talep ediyorum. ev alacağız para biriktiriyoruz'' falan deyin. kadında derse ki '' tamam borcumuz borç şu tarihte ödeyeceğiz '' diye. al sana mis gibi delil :) ne zaman dava açsan kazanırsın
O zaman başınızın gözünüzün sadakası olsun. Ben de düğün çıkışı altınları kayınvalideme bırakmadım diye 2 gün ağlamış. Neymiş güvenmiyormuşum. Benim evimde yok arabam da yok. sabunları yapamazlarki ödeyemıceklerını bende bılıyorum cunku anne baba calısmıo 8 cocuk esım harıcı kımse yardım etmıyor. Bunu yaparsam da esım üzülcek onlarla öteki tarafta hesaplasıcam allaha sukur evım arabam var.
aynen ole bende bırakmadım o gun gelın odasında elınde poşetle beklıyordu ertesı gun ellerımle verdım sadece anne babamın taktıgı 3 bılezık ve bı set harıcınde herseyı. çalısıyor musunuz çalısıyorsanız sızde daha cabuk para biriktirebılırsınız ben evlenmeden once almıstım ıyıkı almısım ona esım ve aılesı hak sahıbı olamadıgı ıcın babası isteyemıyor yoksa ona da çullanmıstılarO zaman başınızın gözünüzün sadakası olsun. Ben de düğün çıkışı altınları kayınvalideme bırakmadım diye 2 gün ağlamış. Neymiş güvenmiyormuşum. Benim evimde yok arabam da yok. sa
Başkasından birşey talep eden kişilerden hoşlanmıyrum hiç cidden. Çocuk bile olsa bu kadar pervasız olmamalı. Annesi babası onurlu ve gururluysa zaten çocuklarına kimseden birşey istememeleri gerektiğini öğretirler.Rahatsız edici çok haklısın. Biz evlenmeden eşim abisinin çocuğuna sürekli pahalı hediyeler alırdı. Kendileri de arayıp istiyorlardı. Evlendikten sonra da istekleri devam etmeye başladı. Eşimde kıyamayıp alıyordu. Sonra bizim çocuklarımız oldu. Ben çocuğumuz yokken hep söylüyordum. Bak abartıyosun, kendileri alsın çocuklarına bu kadar abartılmaz diyodum. Bana kızıyodu. Bizim çocuklarımız olunca onlardan aynı şeyi göremeyince bana hak verdi. Herkesin kendi bütçesi, kendi gideri var. İçimden geldiğinde ben alıyorum çocuklara zaten. Ama onlar beklenti içerisine girdiklerinde, istediklerinde almak istemiyorum işin açığı. Saf yerine koyulmak hoşuma gitmiyor. Sizde taviz vermeyin. Ki zaten biz istediğimizde alıyoruz demişsiniz. Eşinize anlatın güzelce. Zamanı gelince anlar zaten. Çocukları sevindirmek çok güzel birşey ama her zaman bütçe müsait olmuyor.
Insan deger verdigine hediye alir. Icinden gelmesi deger verdigin icin. Artik fedakarligi, hediye almayi birakmalisin.Zerre kadar değer vermiyorum zaten. Ben içimden geldiği için almıştım onlara değer verdiğim için.
Annenin oğlu var mı?Ya ben ezdirmem kendimi eşimde benim ne kadar dik olduğumu biliyor ve o yüzden böyle orta yolu bulmaya çalışıyor. kafaya koyarsam ayrılmayı ne yapsa dönmeyeceğimi biliyor. Benim bu konudaki sıkıntım kendi annem. annem asla bana bu konuda destek olmaz.Mesela bugün bizim bu konular anneme de taşındı annem bana kızdı. Ne zaman ev sahibi oldun da kimseyi kabul etmiyosun diye azarladı beni. Annem tamamen onların yalakası.
Hayır ben tek cocuğumAnnenin oğlu var mı?
Enteresan, genelde oğlu 8lan anneler bu fikirdeHayır ben tek cocuğum
Öncelikle ailesi hakkında hiç kötü bir şey söylemedim. Tartışma esnasında "ben ailen hakkında kötü düşünüyor muyum hiç laf ettim mi sen şahitsin" diyorum haklı oluyorum. Ailesi ile ilgili konularda bağırıp çağırmam sakin zamanlarda suyuna giderek konuşurum bunun dışında extra bir şey yapmadım ki benim eşim özünde de haksıza haksız diyebilen biri buna rağmen 5 yılı buldu bu hale gelmek. Ama bazı erkekler çatlasan da doğruyu görmez hep anneleri haklıdır o da kader işte.Anlaması için neler yaptınız. benim kurnaz olmam lazım. taktik lütfen.
Evin hanımından izin alınır tabiki.ilginc geldi msjnizyeni gelinlerde bu çıktı herhalde oğlanın ailesi geldipinde gelinden izin alması gerek ama kızın ailesi damadı aramaz,sizde ilk günden biz yanlız gezelim demeyin valla onun için evlilikler iki yıl sürmüyor sizin evlilikte fazla sürmez
Vallahi bacım ne diyeyim ben sana ya Aynı şeyleri ben de yaşıyorum biri evli öbürü nişanlıydı evlendi 2'sinde düğünü Ben yaptım Kayınvalidem Kayınpederim de var çeyizlerini Ben serdim Ben topladım elimden gelen her şeyi yaptım onlar için bir de ben bir yaşıyorum birini Ankara'ya verdik büyük olanı küçük olanın da İstanbul'a gelin verdim Ankara'daki de ne yapıyor biliyor musun hemen karşımıza diye Ev aldılar geldiler oraya yerleşecekler Bu kış bir dene diyor bana Ay ben gelirsem kendi evime gitmem gece gündüz senin yanında kalırım kardeşim diyorum ben seni evlendirdim Git kendi evinde kal ne işim var benim evimde ben rahatsızlığımı eşime söyledim çeşmelik Yok öyle bir şeydir onu evden gönderdik tekrar Biz bir Yerleşme ile neyin nesi sonuna kadar haklısın Yemin ederim arkandayım vallahiSevgili kk üyeleri. Aranıza yeni katıldım ama bu formdan daha önceden haberim vardı. Eşimin ailesiyle ilgili hoşuma gitmeyen birkaç şey var. Sizinle paylaşıp önerilerinizi değerlendirmek istiyorum. Zira cahillik de yapıyor olabilirim.
2.5 aylık evliyim henüz. 2 görümcem var ama ben birisiyle ilgili biraz ön yargı oluşturmaya başladım.
Olay 1: yeni nişanlanmıştık o zaman ve bayram için ziyaretlerine gitmiştim Adanaya. Neyse ilk gün eşimin akrabalarını ziyarete gidecektik. Kahvaltıdan sonra evden biz eşimle çıkarken ablasına "neden beraber gitmiyoruz beraber gidelim" demiştim. "siz gidin bizim hazırlanmamız uzun sürer" dedi. Biz çıktık evden ve tüm akrabaları gezdik. En son eşimin bir teyzesinde oturuyorduk oradan çıkınca da Adanayı gezdircekti eşim bana. Biz otururken eşimin annesigil geldi. Onlarla birlikte de biraz oturduk sonra eşim kalkalım, geç kalıyoruz dedi. Ben annesigil de davet ettim beraber gidelim diye gelmediler. Neyse annesi alınmış. Bunu sonradan öğrendik. Biz eşimle Adana'ya gittik ama çok da gezmedik zaten. Ben elim boş gitmiş olmayım diye hepsine birer hediye aldım. Eşimin ablası eşinden ayrı ve küçük iki çocuğu var. Çocukları falan sevindirmek istedim. 2 ablasına, babasına birer gömlek aldım. Çocuklara üst baş aldım. Annesine fincan takımı aldım. Biz alışveriş yaparken annesi arka arkaya eşimi aradı. Ne dediyse bilmiyorum eşim çok sinirlenmişti. Hatta eşim telefonu kapatırken "biz bunlar için uğraşıyoruz bunların yaptığına bak" demişti. Üstünde durmadım olayın. Neyse eve döndük ben arabanın bagajından pijamalarımı aldım. Eve çıktık. Herkes yatmış, bana bir yer bile ayırmamışlar yatmak için. Neyse kapıdan döndük teyzesigile geçtim orada kaldım. Bu olaydan sonra asla da ısınamadım zaten o eve. Ne zaman gitsem hala kendimi misafir gibi hissediyorum orada.
Olay 2: Hediyeleri vermekte tereddütlüydüm o hareketten sonra ama son gün vermeye karar verdim. Hediyeleri de hepsine verirken o gün bunları aldığımız için Adana'ya gittiğimizi söyledim. Umarım beğenirsiniz dedim. Onları utandırmak için söyledim doğrusu. Ve utandılar da zaten o ifadeyi gördüm suratlarında. Bayramın son günü memleketime dönüyordum. Beni otogara bırakacaktı eşim. Ben araba indim vedalaşıp. Eşime hemen ayak üstü o boşanmış olan ablası "teyzemgilde biz gelince kalkıp gittiniz annem alındı" demiş. Bunu söylemenin ne acelesi varsa. Tabi o zamanlar eşim bana destek yani beni asla suçlamazdı ailesine karşı.
Olay 3: evim tutulmuştu. Bizde yeni gelin evi coşkuyla döşenir. Annesi beni aramıştı." evi tuttuk anne haftasonu temizlik yapılacak eşyalar yerleşecek sende gel" dedim. Çünkü bizde öyle olur. Kayınvalide olur, genç kızlar olur şenlik havasında çeyiz serilir. Gitmiş onu hemen eşime söylemiş beni temizliğe çağırdı diye. Eşim bana gelip hesap sordu. Annemi temizliğe mi çağırdın dedi. Ben de olayın aslını anlattım. Ama çok sinirlenmiştim. Nişanı atmaya karar verdim. Eşim bırakmadı beni. Zaten iyice soğudum kadından. Çeyizimi bile annemler getirdi evime.
Ne zaman gitsem ziyaretlerine hiç önem vermiyorlar bana. Salonda yerde yatıyorum kendileri de baş köşede yatıyor. Onlar bize geldiklerinde annem hep kendi yatağını onlara verirdi benim yatağımı onlara verirdik. Onlarda beni yerlerde süründürüyor.
Şimdi esas rahatsız olduğum şey şu:
Kasımda okullar tatilmiş. 1 haftalığına bize cümbür cemaat kalmaya geliyorlar. Ben hem çalışıyorum hem de iş sonrası dil kursuna gidiyorum. Hafta içi eve girmem akşam 11 oluyor. Ben evimde yokken gelmelerini istemiyorum açıkçası. Üstelik kimse arayıp beni "gelmek istiyoruz uygun musunuz?" demediler. Eşimi aramışlar gelcez diye. O da buyurun gelin demiş. Çok büyük kavga ettik. Bence beni yok saymak bu başka bişey değil. Ablası bir de o kadar rahat ki. Ben aradım kadını. Bize gelecekmişsiniz abla dedim evet dedi." 29 ekim dolayısıyla 4 gün tatilimiz var o zaman gelseydiniz 4 gün hep beraber gezerdik diğer türlü biz evde yokuz takılamayız" dedim. Kısaymış istemiyor. Üstelik diyor ki "Ben şubat tatilinde gelip daha uzun süre kalacaktım" diyor. Hiç sorduğu, danıştığı yok. Çok pervasız bir hareket bence. Bir de kızı var 2. Sınıfa giden. "bana diyor ki sen gelinsin iş yap". Normalde çocukları severim üstelik babasız büyüyorlar. Bende babasız büyüyen birisi olarak kıyamıyorum ama böyle konuşup durması da sinirimi bozmaya başladı. Her gördüğünü istiyor aldırmaya çalışıyor. Anneden para çıkmıyor eşimden çıkıyor. Ben hiç böyle bir çocuk değildim mesela. Çünkü annem bana hep tembihkerdi "kimseden birşey alma. Dayılardan birşey isteme onların da kendi aileleri var diye" Kk üyeleri size sormak istediğim de bu aslında. Ben mi abartıyorum bu düşünceme?
Esin ailesini buyur etmek için sana danışmak zorunda değil bence zira ben esime sormam annem gelsin mi diye. Ama gorumcenin o tutumunu bende beğenmedim çocuğuna öğretmeli boyle seyleri. Bide düşüncesiz bir belli kafasında plan yapmalar fln kalmak icinSevgili kk üyeleri. Aranıza yeni katıldım ama bu formdan daha önceden haberim vardı. Eşimin ailesiyle ilgili hoşuma gitmeyen birkaç şey var. Sizinle paylaşıp önerilerinizi değerlendirmek istiyorum. Zira cahillik de yapıyor olabilirim.
2.5 aylık evliyim henüz. 2 görümcem var ama ben birisiyle ilgili biraz ön yargı oluşturmaya başladım.
Olay 1: yeni nişanlanmıştık o zaman ve bayram için ziyaretlerine gitmiştim Adanaya. Neyse ilk gün eşimin akrabalarını ziyarete gidecektik. Kahvaltıdan sonra evden biz eşimle çıkarken ablasına "neden beraber gitmiyoruz beraber gidelim" demiştim. "siz gidin bizim hazırlanmamız uzun sürer" dedi. Biz çıktık evden ve tüm akrabaları gezdik. En son eşimin bir teyzesinde oturuyorduk oradan çıkınca da Adanayı gezdircekti eşim bana. Biz otururken eşimin annesigil geldi. Onlarla birlikte de biraz oturduk sonra eşim kalkalım, geç kalıyoruz dedi. Ben annesigil de davet ettim beraber gidelim diye gelmediler. Neyse annesi alınmış. Bunu sonradan öğrendik. Biz eşimle Adana'ya gittik ama çok da gezmedik zaten. Ben elim boş gitmiş olmayım diye hepsine birer hediye aldım. Eşimin ablası eşinden ayrı ve küçük iki çocuğu var. Çocukları falan sevindirmek istedim. 2 ablasına, babasına birer gömlek aldım. Çocuklara üst baş aldım. Annesine fincan takımı aldım. Biz alışveriş yaparken annesi arka arkaya eşimi aradı. Ne dediyse bilmiyorum eşim çok sinirlenmişti. Hatta eşim telefonu kapatırken "biz bunlar için uğraşıyoruz bunların yaptığına bak" demişti. Üstünde durmadım olayın. Neyse eve döndük ben arabanın bagajından pijamalarımı aldım. Eve çıktık. Herkes yatmış, bana bir yer bile ayırmamışlar yatmak için. Neyse kapıdan döndük teyzesigile geçtim orada kaldım. Bu olaydan sonra asla da ısınamadım zaten o eve. Ne zaman gitsem hala kendimi misafir gibi hissediyorum orada.
Olay 2: Hediyeleri vermekte tereddütlüydüm o hareketten sonra ama son gün vermeye karar verdim. Hediyeleri de hepsine verirken o gün bunları aldığımız için Adana'ya gittiğimizi söyledim. Umarım beğenirsiniz dedim. Onları utandırmak için söyledim doğrusu. Ve utandılar da zaten o ifadeyi gördüm suratlarında. Bayramın son günü memleketime dönüyordum. Beni otogara bırakacaktı eşim. Ben araba indim vedalaşıp. Eşime hemen ayak üstü o boşanmış olan ablası "teyzemgilde biz gelince kalkıp gittiniz annem alındı" demiş. Bunu söylemenin ne acelesi varsa. Tabi o zamanlar eşim bana destek yani beni asla suçlamazdı ailesine karşı.
Olay 3: evim tutulmuştu. Bizde yeni gelin evi coşkuyla döşenir. Annesi beni aramıştı." evi tuttuk anne haftasonu temizlik yapılacak eşyalar yerleşecek sende gel" dedim. Çünkü bizde öyle olur. Kayınvalide olur, genç kızlar olur şenlik havasında çeyiz serilir. Gitmiş onu hemen eşime söylemiş beni temizliğe çağırdı diye. Eşim bana gelip hesap sordu. Annemi temizliğe mi çağırdın dedi. Ben de olayın aslını anlattım. Ama çok sinirlenmiştim. Nişanı atmaya karar verdim. Eşim bırakmadı beni. Zaten iyice soğudum kadından. Çeyizimi bile annemler getirdi evime.
Ne zaman gitsem ziyaretlerine hiç önem vermiyorlar bana. Salonda yerde yatıyorum kendileri de baş köşede yatıyor. Onlar bize geldiklerinde annem hep kendi yatağını onlara verirdi benim yatağımı onlara verirdik. Onlarda beni yerlerde süründürüyor.
Şimdi esas rahatsız olduğum şey şu:
Kasımda okullar tatilmiş. 1 haftalığına bize cümbür cemaat kalmaya geliyorlar. Ben hem çalışıyorum hem de iş sonrası dil kursuna gidiyorum. Hafta içi eve girmem akşam 11 oluyor. Ben evimde yokken gelmelerini istemiyorum açıkçası. Üstelik kimse arayıp beni "gelmek istiyoruz uygun musunuz?" demediler. Eşimi aramışlar gelcez diye. O da buyurun gelin demiş. Çok büyük kavga ettik. Bence beni yok saymak bu başka bişey değil. Ablası bir de o kadar rahat ki. Ben aradım kadını. Bize gelecekmişsiniz abla dedim evet dedi." 29 ekim dolayısıyla 4 gün tatilimiz var o zaman gelseydiniz 4 gün hep beraber gezerdik diğer türlü biz evde yokuz takılamayız" dedim. Kısaymış istemiyor. Üstelik diyor ki "Ben şubat tatilinde gelip daha uzun süre kalacaktım" diyor. Hiç sorduğu, danıştığı yok. Çok pervasız bir hareket bence. Bir de kızı var 2. Sınıfa giden. "bana diyor ki sen gelinsin iş yap". Normalde çocukları severim üstelik babasız büyüyorlar. Bende babasız büyüyen birisi olarak kıyamıyorum ama böyle konuşup durması da sinirimi bozmaya başladı. Her gördüğünü istiyor aldırmaya çalışıyor. Anneden para çıkmıyor eşimden çıkıyor. Ben hiç böyle bir çocuk değildim mesela. Çünkü annem bana hep tembihkerdi "kimseden birşey alma. Dayılardan birşey isteme onların da kendi aileleri var diye" Kk üyeleri size sormak istediğim de bu aslında. Ben mi abartıyorum bu düşünceme?
Kayınvalidemin gelmesini açıkçası ben de kafama takmam. Annedir sonuçta. Ama ama eşimin ablasının yaptığı hoş değil. bizim ev onların tatil beldesi değil. ev orası içinde yaşayan insanlar var. Uygun olunur, olunmaz. Bunların düşünülmesi gerekir. Ama ayarı vericem kendisine. Uygun zamanı bekliyorum.Esin ailesini buyur etmek için sana danışmak zorunda değil bence zira ben esime sormam annem gelsin mi diye. Ama gorumcenin o tutumunu bende beğenmedim çocuğuna öğretmeli boyle seyleri. Bide düşüncesiz bir belli kafasında plan yapmalar fln kalmak icin
Allah sizin de yardımcınız olsun. Evliliğinizi kurtarmanın hiç yolu yok mu? 2 çocuğa olacak olan. Üzüldümeğer eşinin ailesine sana değer vermediğini, senin istediğin şekilde sana yaklaşmadıklarını, yok sayıldığını düşünüyorsan ve bu durumdan rahatsız olduğunu sadece eşine belli edip karşı tarafa söz - davranış ile hissettiremediysen.. içine atar ve biriktirir sonra kötü patlarsın.. haklıyken haksız duruma düşürürler seni..
ben de eşimin ailesiyle gözüme batan, içimi tırmalayan çok farklı olaylar yaşamıştım. o zamanlar tepki göstermediğim ve içime attığım için de bin pişman ıidim.
3 yıllık evlilik ve şuan boşanma arifesindeyim. 2. çocuğuma hamileyken.
demem o ki, siz yeni evlisiniz, ailesiyle değil seninle vakit geçirmeli.. onlar şunu demeli ki; siz gelin deseniz bile.. yeni evlisiniz ikinizde çalışıyorsunuz, birlikte birşeyler yapın.. yazık o kadar yoruluyorsun bir de bizi mi ağırlaycaksın.. sizin mutluluğunuz önemli demeliler.. güya biz kardeşime böyle diyoruz..
şuan nişanlılık arifesindeler ama karşı taraf yanlış anlar diye ödümüz kopuyor..
eve davet ederken yada konuşurken bile el bebek gül bebek yaklaşıyoruz.. onlar mutlu olsun da varsın yılda 1 görelim diyoruz.
eşinle düzgünce konuş.. bizim birlikte zaman geçirme ihtiyacımız var.. yeni evliyiz şimdi birlikte uygun zamanlarda tatile çıkmak dururken niye misafir ağırlayalım ki?
en güzel zamanlarınızı katletmeyin..
sakın içine atma.. tepkini koy.. mesafeni koru
" mesafeli olmanın en iyi yanı budur: kararlarını sorgulayamazlar, düşüncelerini yargılayamazlar, sen izin vermedikçe hayatına dahil olamazlar". la casa de papel.
allah yardımcın olsun..
2 aylıklı elisin ben orasını kaçırmışım:) oyle bi durumda yeni evlenen birine bizdede kalmaya gidilmez tabikiKayınvalidemin gelmesini açıkçası ben de kafama takmam. Annedir sonuçta. Ama ama eşimin ablasının yaptığı hoş değil. bizim ev onların tatil beldesi değil. ev orası içinde yaşayan insanlar var. Uygun olunur, olunmaz. Bunların düşünülmesi gerekir. Ama ayarı vericem kendisine. Uygun zamanı bekliyorum.
Ayrıca sen anneni çağırmak için eşine sormazsın ama sonuçta annene birşeyler hazırlayacak olan, pislettiği yeri temizleyecek olan sensin. Bundan gocunmazsın çağırırsın ve hizmetini de edersin. Yorulacak olan sensin. Eşin bu duruma ne diyebilir ki.
Tabiki kişisel görüş meselesi. Ben daha 2 aylık evliyim ve evimi henüz idare etmeyi tam anlamıyla başarabilmiş değilim. Henüz hamarat değilim yani. Biz evde eşimle ne bulursak onu yiyoruz iş dönüşü. Ben bir ordu insanın evimde kalmasına hazır hissetmiyorum kendimi. O yüzden bence bana sormak zorunda eşim ailesini buyur ederken.
siz olayı anne olarak düşünüyorsunuz ama 1 Hafta yatmaya gelecek 5 kişi söz konusu burda.
Aynı durum karşısında hiç sesiniz çıkmadan durabilecekseniz helal olsun size. Ama benim görüşüme ve yaşam tarzıma göre evin hanımı evde yokken, hele ki yeni evliyken böyle yapılması görgüsüzlüktür. Benim annem 2 adım ötede oturur daha bize gelmiş değildir. Kendisi çağırır bizi sürekli yemek falan hazırlayıp.
ama sadece oğlan tarafından gelen olunca izin alınıyor ,gelin tarafınn sülalesi gelse izin yok meselede buEvin hanımından izin alınır tabiki.ilginc geldi msjniz