- 20 Mayıs 2023
- 2.518
- 3.699
- 29
Ben cinselliğin temel sorun olduğunu sanmıyorum. Konu sahibinin eşi sorumsuz bununda cinsellikle bir alakası yok
Ben cinselliğin temel sorun olduğunu sanmıyorum. Konu sahibinin eşi sorumsuz bununda cinsellikle bir alakası yokAaaa neden 8 aydır mı
En temel sorun bu
Kim istemiyor
Cinsellik olmadikca sogukluk giriyor bu net. Neden sormasi ayip ?Maalesef artık cinsellik yok. Çocuktan sonra hiç olmadı.
Ama eşi çocuğun eline makas verecek kadar sorumsuz bence bunun cinsellikle bir alakası yokCinsellik olmadikca sogukluk giriyor bu net. Neden sormasi ayip ?
KEsinlikle haklisin kuzum o ayri bir durum resmen sorumsuzluk. Cinsellik olmadikca araya sogukluk giriyor boyle her hareketine gicik kapmaya basliyosun. Ben de oyle oluyor :) bir de 8 ay olmamasi cok uzun degil miAma eşi çocuğun eline makas verecek kadar sorumsuz bence bunun cinsellikle bir alakası yok
Ama şöyle eş kişisi anladığım kadarıyla başından beri sorumsuz ve kavgacı bir tip . Konu sahibi olarak cinsellik yaşamak istememiş olabilir.KEsinlikle haklisin kuzum o ayri bir durum resmen sorumsuzluk. Cinsellik olmadikca araya sogukluk giriyor boyle her hareketine gicik kapmaya basliyosun. Ben de oyle oluyor :) bir de 8 ay olmamasi cok uzun degil mi
Tabi ki öyleÇünkü sorumluluğun çoğunu sizin üzerinize attı.
Haftada bir avm ve hamburger babalığı işine geldi
Bazı kadınlar hayatımda erkek olmayacak diye ölümüne korkuyor.bulabildiği ilk erkekle bu işlere girişince de sonuç bu oluyor.bekarlıktan ölümüne korkan bir kadın tayfa var.kendilerini kadın gibi hissedemiyoar sanırım.ya da başarısız bir kadın olduklarını düşünüyorlar.işin garip tarafı kadın yerine konacak cinsellik de olmuyor ilişkilerde.Sizin gibi kaıdnlar bana Hiç samimi gelmiyor. Başta ağlıyor, ağlıyor her türlü şikayeti yazıp EVLADIM ARTIK ANLIYOR, KORKUYOR, diyorsunuz. Sonra amaaaaa….. diye başlayıp yine evladıma yazık, baba figürü bilmem ne diyorsunuz. Bizim için yazdığınız o şikayetlerin hiçbir hükmü kalmıyor artık.
Pardon hangi baba bu? Demek ki siz durumdan o kadar da şikayetçi değilsiniz. İtişip kakışmak da problem değil çocuğun ağlaması da. Siz şuna baba figürü değil de koca figürü lazım desenize. Ortada baba yok çünkü. Çocuk o makasla yürürken üstüne düşebilir mesela. Ya da başka eşyalarla başka sorunlar yaşayabilir. Bu nasıl baba? Pardon, zorla baba yapılan insandan da bu kadar baba oluyor işte. Bebeğe cidden yazık.
Ben boşandım, o cesareti gösterdim şükür. Size de dilerim, evladınızı düşünüyorsanız tabi.
Eee adam da çok heveslisi değilmiş demek ki.küçücük evdesin 8 aydır.sorun tek taraflı olamaz.Ama şöyle eş kişisi anladığım kadarıyla başından beri sorumsuz ve kavgacı bir tip . Konu sahibi olarak cinsellik yaşamak istememiş olabilir.
Maalesef öyle evliliği ulaşılmaz zafer zanneden kadınlar çok fazla.Bazı kadınlar hayatımda erkek olmayacak diye ölümüne korkuyor.bulabildiği ilk erkekle bu işlere girişince de sonuç bu oluyor.bekarlıktan ölümüne korkan bir kadın tayfa var.kendilerini kadın gibi hissedemiyoar sanırım.ya da başarısız bir kadın olduklarını düşünüyorlar.işin garip tarafı kadın yerine konacak cinsellik de olmuyor ilişkilerde.
Valla bizim ülkede tabuları aşan çok kadın var yine de statü olarak gören kemik bir kitle aynen devam ediyor.illa evlenilecek illa o çocuklar yapılacak.evlenecek adam yoksa da yok ne yapalım yani diyebilmesi gerekiyor her kadının.diyemeyince işler daha da sarpa sarıyor çünkü.
Böyle bir adamdan çocuk sahibi olduğu için konu sahibi zaten hatalı. Ama konu sahibinin eşi de tam ümitsiz vaka. İnsan böyle biriyle değil cinsellik yaşamak aynı evde bile durmak istemezEee adam da çok heveslisi değilmiş demek ki.küçücük evdesin 8 aydır.sorun tek taraflı olamaz.
6 senede bir çocuğu zor yapmış.Annesi babası ona nasıl katlandi acaba.İnsan çocuğuna yoruldum bıktım der mi ? O zaman hiç çocuk yapmayacakti.Sorumsuz bu adam.Gozu doymayan gözü yükseklerde olan insanla olmaz.Merhaba,
Eşimle 6 yıldır evliyiz. 8 ay önce bebeğimiz oldu. Bebekten önce de bazı problemlerimiz vardı ama hallederdik ya da ben daha güçlüydüm katlanırdım. Güzel bir hamilelik geçirdim sorunlarımız o 9 aylık sürede rafa kalktı. Doğumdan sonra eskisinden daha güçlü geri döndü bebeğimizin eve geldiği ikinci gün başladı. “ Off puff” “ çok yoruluyorum” “gece uyanmak çok zor” vs. Neyse dedim alışma süreci zamana ihtiyacı var. Hatta o sürede ailemin yanındaydım onlar bile fark ettiler durumu. Gece emziren sensin, altını alan, üstünü giydiren eşin neden söyleniyor diye.
Şimdilerde kavgalarımız çok şiddetlendi. Tek bir sebebi yok kavgalarımızın. Her gün ayrı bir neden. Her şeye söyleniyor her şeye. İşe giderken yoruluyorum diye söyleniyor( Ben de çalışıyorum). Paramız yok diye söyleniyor( evimiz ve arabamız var.) Arabamız eski diye söyleniyor. Tatile gidemedik diye söyleniyor. Bebekle dışarı çıkmak zor diye söyleniyor. Bir taraftan evin sorumluluğu bir taraftan bebeğimin bakımı bir taraftan kocamın çenesi artık çok yoruldum.
Artık kavgaların şekli değil de gidişatı beni üzmeye başladı. Hakaret, küfür itişme şeklinde oluyor. Mesela çocuğu yatağın üstüne bırakıp gidiyor. “Koyma oraya düşecekti az daha diyorum.” Sen yalancısın düşeceği falan yok diyor. O öyle bana “yalancı, edepsiz, terbiyesiz” gibi laflar söyleyince ben de kendimi tutamıyorum. Ben de saydırıyorum. Artık oğlum korkmaya başladı maalesef kavgalarımızı anlıyor ve tedirgin oluyor. Birkaç kere sesimizi yükselttiğimizde ağladı. Çok üzüldüm.
Bugün yine kavga ettik. Ben yemek yaparken. Çocuğun eline makas vermiş oynasın diye. Kızınca da ben yanındayım diyor. Kavga şiddetleninca bana gerizekalı dedi. Bende onu ittim, o da kolumu sıktı kolum mosmor. Boşanmak istiyorum dediğimde saçmalama her evlilikte böyle şeyler olur ne boşanması diyor.
Maddi olarak çocuğuma bakacak gücüm var. Devlet memuruyum tek düşündüğüm çocuğum. Boşanmak istiyorum ama çocuğuma kıyamıyorum. Baba figürü olmadan büyümek onun işin travma olur mu? Bu şekilde de itiş kakışın içinde kalmasını istemiyorum. Ya da her şeye susup çocuğum için eyvallah mı demeliyim. Mantıklı ve makul fikirlerinize ihtiyacım var. Teşekkürler.