Şu an mecburen aynı evdeyiz. Burda prosedür farklı hemen bir ev tutamıyorsun yurtdışındayım.
Eşim üniv mezunu. Eskiden simit satar yine evimi geçindiririm diyen adam, onu yapmalıydı ozaman.
O hazır işini terketti, çok yoruluyor diye. Ama bahaneside haftasonuda çalışıyorum eşime vakit ayıramıyorum oldu.
Yalan. Benle bir gün bile özel birşey yapmadı, inanın TEK birgün bile.
Ailen her ne kadar iyi niyetli olsalarda kız ailesi olarak çok müdahil olmuşlar rahatsız edici. Annende ısrarcı davranmış demek ki...
Neden eşini alıp ailenin yanına gidiyorsun ki sen? Adam zaten aile bilincine ulaşamamış, annenin babanın yanında iyice şımarmış.
Eşinle son kez konuş bence hem benim hemde senin ailene uzak bir noktada oturmak ve derhal işe girmen kaydıyla devam eder bu
evlilik de kabul etmezse boşanın bencede.
ama onun için değil. Zerre kadar değer vermiyorlar eşime her ne kadar iyi davransalarda. Hissediyorum.
Ailem benim için bu terbiyesize katlanıyorsa, ben o terbiyesizin aileme yaptığı saygısızlığına neden göz yumayım?
Bugün konuşacağım akşamı beklşyiroum.
Çıkmak zorundayım tekrar yazarım size kızlar.
Artık devam etmek istemiyorum. Gerçekten gücüm yok. O evde olmayınca rahatlıyorum. 3 yıllık evliyim ve evliliğimin ilk aylarında böyle hissetmeye başladım. O evde yokken rahatım dedim oh. Normal mi bu yeni evli bir çift için?
İnanın ailem hiç birşeye müdahil olmak istemedi. Sabrettiler. Halada sabrediyorlar. Kardeşim sonunda sabredemedi.
Evladınız var mı bilmem ama birinin ona kötü davrandığını düşünün? hergün. her saat. her dakika. Kabul eder misiniz?
Kabul ettiler. Hala da ediyorlar.
Canım bak elbette zor günler geçirmiş ve çok zor şeyler yaşamışsın ama böyle olmaz. Sen aileni neden bu kadar içinize sokuyorsun ki? Baban sizi yanına alıp damadına bakıcılık yapacağına karşısına alıp konuşsaydı, oğlum ben evladımı senden hakaret işitsin diye bugünlere getirmedim ya adam ol yada sen sağ biz selamet deseydi daha iyi olmaz mıydı?
benzer problemleri bende yaşadım sonunda dayanamadım düzelmesini bekledim 1,5 yıl olmadı sonunda bıraktım 4 aydır ayrı yaşıyorum ve de boşanmak üzereyim az kaldı süre kurtulcam pislik heriften
yaklaşık 3 yıllık evliyim.
eşimden ayrılmak istiyorum.
Bana saygısı yok, hiçte olmamış zaten onu anlıyorum.
1) 1 seneden fazla işsiz kaldı, hazır olan işini terketti ses çıkarmadım. Olur dedim bulur başka iş dedim, evde oturdukca oturmaya alıştı.
2 ) Bana hakaret etti, ailesine söyledim ağzımdan kaçtı dedi, aynı hakaretleri 2 gün sonra yine yaptı.
3) Ailem uzaktan gelecekti, alışveriş yapayım dedim, 50 milyonluk alışveriş yaptım diye ablası ve eniştesinin yanında damacanayı yere fırlattı, suratı bir karış neden alışveriş yaptın çok para harcadın diye bağırıp insanların içinde beni hüngür hüngür ağlattı.Oysa harcadığım para kendi alın terim ile kazandığım paraydı.
4) Araba alacaz altınlarını bozduralım dedi 4 ay ikna etmeye çalıştı, sonunda istemediğimi bile bile gitti araba aldı. Araba alınca beni gezdirecekmiş, ama BIR KERE BILE bır yere götürmedi, sadece haftasonları ailesini ziyarete gittik o kadar, kendisi kuzenleriyle alışveriş merkezlerini gezdi.
5) Yemek yaptığımda sevmediği birşey olduğunda çatalı sofraya fırlatıp bu nasıl yemek dedi. Hergün sofraya birşeyler hazırlayıp getireceğimde yine bir kabahat bulup canımı sıkacak diye anlamsız bir korku sardı beni.
6) Bir yaz akşamı saat 7de yürüyüş yapalım hadi dedim, ne aptallığım kaldı ne gerizekalılığım. Sonrada sen saat 10 da gezmek istemiştin o yüzden sana kızdım dedi. Şok oldum, yalan söylediğini gözleri söylüyor dili devam ediyordu yalana.
7)Bir keresinde yanına gidip sarılmak öpmek istediğimde, o.... gibi öpmeye çalışma her vakit sırnaşma dedi. Sonra özür diledi. Yüzsüzsün dedim utanmazsın dedim. Ben o .... isem sende onları pazarlayansın ozaman dedim, sen benle nasıl konuşursun diye üstüme yürüdü. Oysa kocama sarılmak istemiştim sadece tek suçum buydu. Hakkım değilmiş demek ki.
8 )Ailesini bırak, ailesinin dışarıdaki köpeğine bile saygı duydum. Aileside hep beni el üstünde tuttu Allah razı olsun onlardan. Oğlumuzdan görmediğimiz saygıyı sevgiyi senden gördük dediler.
Ona rağmen o benim aileme saygı duymadı. Benim tıkandığım noktada burası.
Ailemin bulunduğu yere taşındık, eşimin burda iş imkanları daha fazla olur diye. Mis gibi işimi bıraktım onun için, kurulu düzenimi bozdum bütün eşyalarımı eşimin ailesine bırakıp yeni bir hayat için geldim buraya.
Ama o ne yaptı?
1) Ailemin yanında beni hep aşşağıladı. Rencide etti. Kavga olmasın diye sustum ailemde farkındaydı herşeyşn.
Kardeşim artık birgün yapılan haksızlıklara dayanamadı, düzgünce ifade etti kendini. Kardeşim baş düşmanı oldu. Kardeşime ''sen kimsin lan'' diyecek kadar terbiyesizleşti. Annemde benden yana olduğu için anneme gıcık oldu. Kadın birşey yese ağzındaki yemeği sesli yiyor diye ters ters yan yan baktı kadına. Yaptığı yemekleri eleştirdi.
2) Birgün sofrada oturuyoruz. Anneler günü o gün. Anneni ara dedim kadın sevinsın dedim. Ben anneler günü kutlamam dedi o dinsizlerin uydurduğu bir gün dedi. Bizim dinimizde anneyi sevindirmek sevap değil mi dedim? Kaldırdı ekmeği sofraya fırlattı. Üstelik sofrada benim kendi annemde vardı. Vay efendim ben neden ısrar etmişim. Düşünün onun annesi için istedim ben bunu kendi annem için istemedim.
3) Annem yorgun argın işten gelip, sırf eşim yürümesin diye araba ile onu istediği yere bırakır eve gelir kadın. Annesi babası burda değil diye onun üzerine düşer hep. Daha çok yemek yemesini ister, rahat olmasını ister. Eşim birgün kaba bir ses tonu ile ''sende amma ısrarcısın istemiyorum'' dedi.
4) Birgün eşimle tartıştık eşim gitti yattı içeri, annem üzerini örttü, kaldırdı battaniyeyi yere fırlattı.
Biz şuan ev bulana kadar ailemin evindeyiz, ve bütün bunlar ailemin evinde oldu.
En son beni deliye çeviren olay ise söyle
Eşim yine altın paraları ile araba alalım diyor aylarca. Hayır diyorum durumumuz müsait değil, elimizdeki para ile ev döşeyeceğiz.
Israrları bitmiyor. Ben hep alttan alıyorum hayır olmaz diyorum. En son babamın yanında o parayla araba ALACAĞIZ diyor.
Tansiyon beynime fırlıyor artık, o paralar benim altın paralarım diyorum. Sana altın takıldıysa banada takıldı diyor.
Şok oluyorum. Babam yumruğunu sıkıyor, gözüne bakıyorum sus baba diyorum.
Sonra vay efendim ben babamın yanında nasıl böyle konuşurmuşum. Ona bakarsan o da düğünde takılan paralarla buz dolabı almış, çamaşır makinesi almış, bütün beyaz eşyaları almış. Sen onları zaten alacaksın, ben mi alacaktım dedim.
Gözüm para pulda değil, babamın yanında yaptığın terbiyesizliğe katlanamıyorum dedim. Bu olaydan sonra babamın ağzıma iki tane çakmasını beklemiş. Ya sabır, ya sabır!
Aynı akşam salonda eşimle otururken babam uykudan kaldı geldi, eşim yemek yiyordu. Afiyet olsun dedi. İyimisiniz gençler birşey mi var sorununuz mu var sesiniz geldi dedi. İyiyiz baba dedim birşey yok. Tamam dedi güzelce çıktı. Eşimin kapıya bir bakışı var sanki babam buna küfretti. Ne demek şimdi bu dedi? ne ne demek dedim? posta mı koyuyor baban bana dedi? Sen hastasın dedim normal değilsin. Güya ben babamın yanında benim altınlarımın parası demişim, eşimle tartışma olmuş aramızda bu yüzden babam posta koymuş eşime.
Aaahh aahh daha anlatsam neler neler var. Her saat başı nöbetteyim resmen. Eşim birşey diyecek kavga çıkaracak diye.
Artık dayanamıyorum, kişiliğimden çok ödün verdim. Herzaman arkamda olan çok güzel bir ailem var ve onlara inanılmaz derecede haksızlık yapılıyor buna katlanamıyorum. Babam eşimin hatalarını bile bile, o Allahın bana emanetidir diyerek oğlum yavrum diye yaklaşır hep. Annem yine aynı. Ama benim ona ve ailesine gösterdiğim saygının yüzde birini bile göremiyorum. Bu sabahta babama günaydın demedi.
Hep kendimi sorguladım. Acaba bende mi bir hata var dedim. Hatalarımda oldu elbette ama inanın hergün asık surat görmeyi, hergün azar eşitmeyi hakadecek kadar hiç birşey yapmadım.
Eşim (eşim bile demek istemiyorum aslında) 12 ekimde ailesinin yanına gidecek. Gidip geri dönmemesini söylemek istiyorum. Şu an çok sinirliyim, sakinleşmeye ihtiyacım var. Ayrılırsam neler olacak soruları kafamda uçuşuyor. Bu evliliğin 10 yıl 20 yıl kadar süreceğini bilsemde, birgün ayrılacağımı biliyorum. Beni avucunun içinde oynatıyor resmen. Bana yapılan haksızlıkları sineye çektım ama aileme yapılmasına katlanamıyorum, dayanamıyorum artık.
Birşeyler söyleyin. Lütfen..
Peki pişman mı? Hiç deli gibi yanmıyor mu? bırakırsam tam bırakırım Allah büyük söyletmesin ama bittiyse tamamen biter.
Sadece pişmanlığını görmek duymak bilmek isterim.
yaklaşık 3 yıllık evliyim.
eşimden ayrılmak istiyorum.
Bana saygısı yok, hiçte olmamış zaten onu anlıyorum.
1) 1 seneden fazla işsiz kaldı, hazır olan işini terketti ses çıkarmadım. Olur dedim bulur başka iş dedim, evde oturdukca oturmaya alıştı.
2 ) Bana hakaret etti, ailesine söyledim ağzımdan kaçtı dedi, aynı hakaretleri 2 gün sonra yine yaptı.
3) Ailem uzaktan gelecekti, alışveriş yapayım dedim, 50 milyonluk alışveriş yaptım diye ablası ve eniştesinin yanında damacanayı yere fırlattı, suratı bir karış neden alışveriş yaptın çok para harcadın diye bağırıp insanların içinde beni hüngür hüngür ağlattı.Oysa harcadığım para kendi alın terim ile kazandığım paraydı.
4) Araba alacaz altınlarını bozduralım dedi 4 ay ikna etmeye çalıştı, sonunda istemediğimi bile bile gitti araba aldı. Araba alınca beni gezdirecekmiş, ama BIR KERE BILE bır yere götürmedi, sadece haftasonları ailesini ziyarete gittik o kadar, kendisi kuzenleriyle alışveriş merkezlerini gezdi.
5) Yemek yaptığımda sevmediği birşey olduğunda çatalı sofraya fırlatıp bu nasıl yemek dedi. Hergün sofraya birşeyler hazırlayıp getireceğimde yine bir kabahat bulup canımı sıkacak diye anlamsız bir korku sardı beni.
6) Bir yaz akşamı saat 7de yürüyüş yapalım hadi dedim, ne aptallığım kaldı ne gerizekalılığım. Sonrada sen saat 10 da gezmek istemiştin o yüzden sana kızdım dedi. Şok oldum, yalan söylediğini gözleri söylüyor dili devam ediyordu yalana.
7)Bir keresinde yanına gidip sarılmak öpmek istediğimde, o.... gibi öpmeye çalışma her vakit sırnaşma dedi. Sonra özür diledi. Yüzsüzsün dedim utanmazsın dedim. Ben o .... isem sende onları pazarlayansın ozaman dedim, sen benle nasıl konuşursun diye üstüme yürüdü. Oysa kocama sarılmak istemiştim sadece tek suçum buydu. Hakkım değilmiş demek ki.
8 )Ailesini bırak, ailesinin dışarıdaki köpeğine bile saygı duydum. Aileside hep beni el üstünde tuttu Allah razı olsun onlardan. Oğlumuzdan görmediğimiz saygıyı sevgiyi senden gördük dediler.
Ona rağmen o benim aileme saygı duymadı. Benim tıkandığım noktada burası.
Ailemin bulunduğu yere taşındık, eşimin burda iş imkanları daha fazla olur diye. Mis gibi işimi bıraktım onun için, kurulu düzenimi bozdum bütün eşyalarımı eşimin ailesine bırakıp yeni bir hayat için geldim buraya.
Ama o ne yaptı?
1) Ailemin yanında beni hep aşşağıladı. Rencide etti. Kavga olmasın diye sustum ailemde farkındaydı herşeyşn.
Kardeşim artık birgün yapılan haksızlıklara dayanamadı, düzgünce ifade etti kendini. Kardeşim baş düşmanı oldu. Kardeşime ''sen kimsin lan'' diyecek kadar terbiyesizleşti. Annemde benden yana olduğu için anneme gıcık oldu. Kadın birşey yese ağzındaki yemeği sesli yiyor diye ters ters yan yan baktı kadına. Yaptığı yemekleri eleştirdi.
2) Birgün sofrada oturuyoruz. Anneler günü o gün. Anneni ara dedim kadın sevinsın dedim. Ben anneler günü kutlamam dedi o dinsizlerin uydurduğu bir gün dedi. Bizim dinimizde anneyi sevindirmek sevap değil mi dedim? Kaldırdı ekmeği sofraya fırlattı. Üstelik sofrada benim kendi annemde vardı. Vay efendim ben neden ısrar etmişim. Düşünün onun annesi için istedim ben bunu kendi annem için istemedim.
3) Annem yorgun argın işten gelip, sırf eşim yürümesin diye araba ile onu istediği yere bırakır eve gelir kadın. Annesi babası burda değil diye onun üzerine düşer hep. Daha çok yemek yemesini ister, rahat olmasını ister. Eşim birgün kaba bir ses tonu ile ''sende amma ısrarcısın istemiyorum'' dedi.
4) Birgün eşimle tartıştık eşim gitti yattı içeri, annem üzerini örttü, kaldırdı battaniyeyi yere fırlattı.
Biz şuan ev bulana kadar ailemin evindeyiz, ve bütün bunlar ailemin evinde oldu.
En son beni deliye çeviren olay ise söyle
Eşim yine altın paraları ile araba alalım diyor aylarca. Hayır diyorum durumumuz müsait değil, elimizdeki para ile ev döşeyeceğiz.
Israrları bitmiyor. Ben hep alttan alıyorum hayır olmaz diyorum. En son babamın yanında o parayla araba ALACAĞIZ diyor.
Tansiyon beynime fırlıyor artık, o paralar benim altın paralarım diyorum. Sana altın takıldıysa banada takıldı diyor.
Şok oluyorum. Babam yumruğunu sıkıyor, gözüne bakıyorum sus baba diyorum.
Sonra vay efendim ben babamın yanında nasıl böyle konuşurmuşum. Ona bakarsan o da düğünde takılan paralarla buz dolabı almış, çamaşır makinesi almış, bütün beyaz eşyaları almış. Sen onları zaten alacaksın, ben mi alacaktım dedim.
Gözüm para pulda değil, babamın yanında yaptığın terbiyesizliğe katlanamıyorum dedim. Bu olaydan sonra babamın ağzıma iki tane çakmasını beklemiş. Ya sabır, ya sabır!
Aynı akşam salonda eşimle otururken babam uykudan kaldı geldi, eşim yemek yiyordu. Afiyet olsun dedi. İyimisiniz gençler birşey mi var sorununuz mu var sesiniz geldi dedi. İyiyiz baba dedim birşey yok. Tamam dedi güzelce çıktı. Eşimin kapıya bir bakışı var sanki babam buna küfretti. Ne demek şimdi bu dedi? ne ne demek dedim? posta mı koyuyor baban bana dedi? Sen hastasın dedim normal değilsin. Güya ben babamın yanında benim altınlarımın parası demişim, eşimle tartışma olmuş aramızda bu yüzden babam posta koymuş eşime.
Aaahh aahh daha anlatsam neler neler var. Her saat başı nöbetteyim resmen. Eşim birşey diyecek kavga çıkaracak diye.
Artık dayanamıyorum, kişiliğimden çok ödün verdim. Herzaman arkamda olan çok güzel bir ailem var ve onlara inanılmaz derecede haksızlık yapılıyor buna katlanamıyorum. Babam eşimin hatalarını bile bile, o Allahın bana emanetidir diyerek oğlum yavrum diye yaklaşır hep. Annem yine aynı. Ama benim ona ve ailesine gösterdiğim saygının yüzde birini bile göremiyorum. Bu sabahta babama günaydın demedi.
Hep kendimi sorguladım. Acaba bende mi bir hata var dedim. Hatalarımda oldu elbette ama inanın hergün asık surat görmeyi, hergün azar eşitmeyi hakadecek kadar hiç birşey yapmadım.
Eşim (eşim bile demek istemiyorum aslında) 12 ekimde ailesinin yanına gidecek. Gidip geri dönmemesini söylemek istiyorum. Şu an çok sinirliyim, sakinleşmeye ihtiyacım var. Ayrılırsam neler olacak soruları kafamda uçuşuyor. Bu evliliğin 10 yıl 20 yıl kadar süreceğini bilsemde, birgün ayrılacağımı biliyorum. Beni avucunun içinde oynatıyor resmen. Bana yapılan haksızlıkları sineye çektım ama aileme yapılmasına katlanamıyorum, dayanamıyorum artık.
Birşeyler söyleyin. Lütfen..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?