- 16 Eylül 2017
- 7.418
- 13.759
-
- Konu Sahibi sufisentir
- #61
Evet bunu bende düşünüyorum senelerdir bu konuda o kadar çok şey okudum ki ülkemizdeki çoğu seks terapistini araştırdım yazılarını okudum vs.Eşiniz tedaviyi kendi isteğiyle yarım bırakmış. Eşiniz öyle. Eşiniz tedavi olmak istemiyor. Öncelikle bunun altını çizin.
Çünkü sizin onu bu şekilde kabul ettiğinizin farkında. Sevgisinin herşeyin önüne geçebileceğine inanmış ve hayatta herşey sex mi düşüncesine girmiş zannımca.
Siz kadınsınız, dişisiniz, 9 nefs taşıyoruz.
Elbetteki bu bizim de hakkımız.
Eşinizi seviyorsunuz ama eşiniz aile birliğiniz için adım atmıyor. Siz neden bu aileyi ayakta tutmaya çalışıyorsunuz?
Sevmek, aşık olmak hayatta bir kere yaşanan eylemler değil. Karşınıza yeniden sevebileceğiniz kimseler mutlaka çıkacaktır. Yaşınız genç, 3 günlük dünya dediğimiz bu hayatı mutsuz geçirmeye değmez. Önünüze bakın derim ben.
Bu yorumun alnı olsa da öpsemdemek ki isler ciddiye binince sizi “evimin kadini” moduna soktu kafasinda. gercekten toplum degerleri ne kadar etkili hayatimizda ya, sosyoloji dersinde anlatilabilir durumunuz.
haklisiniz, baska sorunlariniz da olsaydi bosanmak cok daha kolay olurdu. insan bazen beni cok seviyor, benim yanimda oldu batagina dusup karar veremiyor. o guvenli alandan cikmak istemiyor. ama unutmayin siz de onun yaninda oldunuz. siz de onu sevdiniz. bu sevme/sevilme durumunun kafanizi karistirmasina izin vermeyin.
ben sizin yerinizde olsam bir bahane yaratir bir gun dahi olsa bi yere kacar dusunurum, ne istiyorum, ne bekliyorum hayattan? eh iste kor topal yurutup gitmek mi yoksa ayrilip bir risk almak mi? en iyi kendiniz tanirsiniz sizi. 32 yas cocuk istiyorsaniz malesef acele etmeniz gereken bir yas, ama hayati bastan yasayabilecek kadar da genc bir yas.
Boşanma bizde olmaz kafası yok ikimizde de aileler de destekler hatta .Ya terapiye tekrar başlasın tedavisini olsun
Bu arada sen de çocuk istiyor musun ayrıca terapi alarak bunu netleştir. Ya da boşanın.
Boşanma biz de olmaz kafası varsa açık ilişkiyi düşünün. Başkalarıyla cinsel ihtiyacını karşılasın herkes ama evli kalmaya devam
En iyisi boşanın
Işte kesinlikle bunları hissetmeyi ve yaşamayı çok ozledim.Her kadın ve her erkek arzulanmak, beğenilmek ister. Önsevismeler, oynaşmalar arzulandigini bilmek bunlar seksten daha önemli bunlar olsa en azindan seks olmasa da olur derdik. Seks dediğin şey anlık bir zevk sadece beden doyumu duygular ise kalıcı. İliskinin ilk baslarinda hissedilen o heyecanda sizi beğenen birinin oluşu yeni bir bedene arzu duyuşunuz. Bunlar yoksa iliskiden geriye ne kalır ki ?
Boşanma bizde olmaz kafası varsa açık ilişkiye nasıl sıcak baksınlar. Ayrıca mide bulandırıcıYa terapiye tekrar başlasın tedavisini olsun
Bu arada sen de çocuk istiyor musun ayrıca terapi alarak bunu netleştir. Ya da boşanın.
Boşanma biz de olmaz kafası varsa açık ilişkiyi düşünün. Başkalarıyla cinsel ihtiyacını karşılasın herkes ama evli kalmaya devam
En iyisi boşanın
Açık ilişki iğrençlik değildir. Taraflarin ikisi ve karşı taraftaki de bunu kabul ettiği sürece tabi. Bu cinsellik icin "tü kaka" demeye benziyor ya da lgbt karşltı olmaya. İnsanların cinsel tercihleri hakkında yorum yapılamazLütfen öneri de bulunmayın. İğrençlik.
Sizin durumunuzda zormus.Ancak sekste kadın daha edilgen bi varlık olduğu için onun isteksiz olması bizdeki gibi çok problem yaratmıyor sanki.Ben de aynı gitgelleri yaşadım ama bizim durum sizinkinin tam tersi ben isteksiz eşim çok talepkardi.. eşime haksızlık ettiğimi ona bunu yaşatmaya hakkım olmadığını dusunup boşanmayı düşünürdüm eşime de teklif ettim ama ben boşanma lafını açınca ben senden hicbisey istemicem talep etmicem cinsellik olmadan devam edelim dedi. İstemedi bosanmak. Bir sure cinsellik olmadan devam ettik. İyiydik hostuk ama biseyler eksikti işte olmuyordu cinsellik olmadan. Uzun zaman gitgel yasadim. şimdi tedavi olmak için bir adım attim. Benim sorunum psikolojik biliyorum ve bunu aşabilirim diye kendime inandım. Bu inanç ve eşimin bana olan sevgisini görmek bile beni biraz da olsa değiştirdi şuan cinsel açıdan iyi gidiyoruz diyebilirim. Ve şuanda diyorumki iyiki bu yüzden bosanmamisiz. Çünkü ben eşimi seviyorum ve cinselliği sadece eşimle yaşamak istiyorum başkasıyla değil.
Size de tavsiyem birbirinizi hala herseye rağmen seviyor musunuz? Eğer bunun cevabı karşılıklı olarak evetse mücadele etmeye değer diyorum.. tabiki aktif bir mucadele olmali. Tedavi olmalı ne gerekiyorsa. sevgi ile herşeyin çözüleceğine inanıyorum..
Bence kocanız biraz toplumsal normlarla yetişmiş bu kafasında yer edinmiş. Kesinlikle kötü biri demiyorum eşinize. Ama sorun kadın da olunca vajinismus falan olunca direkt tedavi oluyor erkekte olunca ise benim bir sorunum yok,ben böyle mutluyum oluyor.Işte kesinlikle bunları hissetmeyi ve yaşamayı çok ozledim.
Yoksa dediginiz gibi seks değil olay sadece ki ben orgazm olmam bile takılmam buna yani .
Evet bunu bende hep düşünüyorum 40 yaşına geldiğimde bosanmadigima çok pişman olursam mutsuz olmaya devam edersem.Bekar arkadaslarin sevismeden de olur fikirleri cok utopik geldi bana.
Hani bir de evliligin ilk yilindan itibaren bu sekilde, zamanla azalan bir duruma eskinin de hatiri ile katlanma durumu da degil.
Cinsellik hic bir seviyede yasanmazken samimi bir arkadasinizdan farki kalmiyor bence.
Ben yerinizde olsam bosanirim, cunku aklinizda hep acaba ile omrunuzu gecirmek riskindesiniz suan. Bosanip farkli kisilerle deneyip mutsuz olabilirsiniz belki, ama en azindan kafanizdaki acaba sorusu kalmaz. Kendi kararimin sonucunda bunu yasiyorum dersiniz. Obur turlu hep risk almaktan korkmus birisi gibi hissedebilirsiniz. Bence bu daha zor.
Esiniz yenideb tedavi fikrine olumlu bakiyorsa o zaman bosanmayin derim.
Merhaba kızlar konu uzun zamanı olmayanlar okumasin uyarayım şimdiden kusura bakmayın.
Bilmeyenler için özet geceyim kısaca eskiden buraya çok konu açtım evliligimle ilgili.
Ilk günden beri eşim cinsel anlamda isteksiz bi adam ilişkimizde şehvet değil hep şefkat olmuştur.
2.yilimizda terapiye gittik tani konuldu buraya da yazdım hatta madonna fahişe sendromu diye bir şey isteyenler google dan bakabilir.
Epey para döküp tedavi olduk ise de yaradı düzeldi aslında bir şeyler.
Tedavi tam bitmeden eşim gitmeyelim ben artık iyiyim dedi.(ki sanıyorum en büyük hatamız bu oldu )
O yıl ev aldik benim isim yoğundu derken hayat kendi akışında ilerledi bi şekilde.
Son 1 yıldır bu sorunu yine yaşıyoruz mesela benden gizli viagra türevi ilaçlar aldığını itiraf etti.(Belki 1 yıldan da fazladır bilmiyorum )
Hatta bi keresinde 11 tane ilaç içmiş üst üste sertleşme ve istek olmayınca 2 gün hastalandı kustu falan benim haberim yok tabi bunlardan adam hasta oldu sandım.
Öğrenince icimde bir duvar yıkıldı sanki ben bu adama nasil hissettirdim de 11 tane ilacı içti ölebilirdi kalp krizi geçirebilirdi düşündükçe deli oluyorum hala.
O gün bu gündür hiçbir talebim yok kendisinden cinsel anlamda tabi onun da işine geliyor zaten en iyi yaptığı şey hiçbir şey yokmuş gibi davranmak .
Bu konuyu açma sebebim bu soruna çözüm aramak değil artık.
Çünkü ben naparsam yapayım benim kocam böyle libidosu düşük bi adam cinsellik onun için olmasa da olur olmasa daha iyi olur hatta.
O beni seviyor ama dişi gibi değil biz çok iyi iki ev arkadaşıyız kavga etmeyiz benden şehvet değil şefkat istiyor ilişkimiz bunun üzerine kurulu sanki.
Yıllar içinde bunları anladım düşündüm ve bazen kabul de ettim bu adamı.
Çünkü çocukluktan kaynaklı hep sevilmeme değersiz hissetme duygumu eşimle yendim.
Yıllardır beni seven,her zor durumda yanimda olan,ne yapsam destekleyen bi adam var ve sırf seks yok diye onu kaybetmek istemedim.
Ama insan çelişkilerle dolu bi varlık işte ve son zamanlarda düşünüyorum bi erkeğin bana verecekleri bu kadar mı?
Hayat evlilik bu mudur?
Yiyelim içelim tv izleyelim uyuyalım arada bi konu olursa iki laf edelim.
Bu kadar mı gerçekten?
Çocuk istiyor muyum bilmiyorum çünkü yıllardır normal bi evliligim olmadı olsaydı belki isteyecektim o akış içerisinde.
Ancak kendi sorunlarimla o kadar uğraştım ki bu yıllarda gerçekten anne olmak istiyor muyum onu bile sorgulayamadım.
Bi adam beni olduğum gibi seviyor diye kadinligimdan vaz mı geçmeliyim?
Aylardır böyle sorularla bogusuyorum ve ona evleri ayıralım bi süre yalnız yasayalım dedim.
O da evden gitti bi süre iş yerinin misafirhanesinde kalacak arada uğrayacak eve.
Kavga gürültü yok insan olarak benim için çok değerli bunu ona da söyledim sarildik aglastik birlikte .
Hastayım dese koşar bakarım ona o da bana eminim.
Iki insani bir arada tutan şey nedir gerçekten?
Seks cinsellik nedir evlilikte yeri ne kadardır hep bunları düşünüyorum sorguluyorum.
Evet bunu bende hep düşünüyorum 40 yaşına geldiğimde bosanmadigima çok pişman olursam mutsuz olmaya devam edersem.
Bu düşünceler de çok kötü ve ürkütücü tabi mutsuzluguma mutsuzluk katıyor açıkçası.
Tamam yaş ilerleyince hormonlarin etkisiyle seks ihtiyacım bitecek belki ama ya neden o yillarimi böyle yaşayarak geçirdim ki dersem?
Ki sadece seks ihtiyacı da değil ben arzulanmak istiyorum begenilmek eşimin gözünde o tutkuyu görmekistiyorum.
Şöyle boşanma bizde olmazdan ziyade evliliğin getirmiş olduğu konfordan vazgeçemiyorlarsa bunu kast ettim.Boşanma bizde olmaz kafası varsa açık ilişkiye nasıl sıcak baksınlar. Ayrıca mide bulandırıcı
Fizyolojik bir sorun yoksa artık pek çok şey hallediliyor.38 yaşında fizyolojik değil çünkü ürologa gitti iki kez gerekli testler falan yapıldı.
Ayrıca sabah ereksiyonu falan oluyor görüyorum.
Sorun libido düşüklüğü madonna fahişe sendromu ve de performans anksiyetesi bence bu üçüde var esimde.
Işte ben artık sorunu biliyorum 5 yıldır bu konuda çok kafa yordum şu an yol ayrımı aşamasına geldim bunu sorguluyorum.
Teşekkür ederim desteğiniz ve de yorumunuz için.
Yahu cinsellik yemek icmek gibi birincil olsa bunca bekar kadin var. Ölüyor mu cinsellik olmadan :) Ayrica evliliklerde belirli bir seneden sonra sizin dediginiz gibi bir çok paydayi toplayan bir cinsellik oldugunu düşünmüyorum. Hele çocuktan sonra cogu şeyin bittiğini söyleyenler çoğunluktaBahsettiğimiz cinsellik öyle birşey değil öncelikle sevdiğinizi sevildiğinizi hissettiğiniz sonrasında partnerinize bir kez daha aşık olduğunuz daha da bağlandığınız bir paylaşım. Ayrıca cinsellik yemek içmek gibi bütün canlılarda ortak olan temel bir güdü. Bunlar bir bütünün parçası ve evlilik 4 ayaklı bir masa ise bunun 2 ayağı cinsellik. Eşinizle, arkadaşlarınızla ya da ablanız annenizle aynı şeyleri yapıyorsanız bir anlamı olmuyor maalesef. Ve o güdü sizi her daim yokluyor. Aldatmalar bu yüzden oluyor genelde. O yüzden arka plana atılıp önemsiz görülecek birşey değil.
Çok üzüldüm okuyunca. Evlenmeden önce bu durumu bilmiyor muydu acaba? Keşke evlenmeden söyleseydi size. Terapi ile düzeliyorsa yine başlamayı teklif edin. Sorularınıza cevabım da Evet cinsellik önemli, arkadaş olarak bir ömür boyu mutsuz olursunuz. Hayatının en güzel yıllarını feda etmeye değmez eğer tedaviyi kabul etmezseMerhaba kızlar konu uzun zamanı olmayanlar okumasin uyarayım şimdiden kusura bakmayın.
Bilmeyenler için özet geceyim kısaca eskiden buraya çok konu açtım evliligimle ilgili.
Ilk günden beri eşim cinsel anlamda isteksiz bi adam ilişkimizde şehvet değil hep şefkat olmuştur.
2.yilimizda terapiye gittik tani konuldu buraya da yazdım hatta madonna fahişe sendromu diye bir şey isteyenler google dan bakabilir.
Epey para döküp tedavi olduk ise de yaradı düzeldi aslında bir şeyler.
Tedavi tam bitmeden eşim gitmeyelim ben artık iyiyim dedi.(ki sanıyorum en büyük hatamız bu oldu )
O yıl ev aldik benim isim yoğundu derken hayat kendi akışında ilerledi bi şekilde.
Son 1 yıldır bu sorunu yine yaşıyoruz mesela benden gizli viagra türevi ilaçlar aldığını itiraf etti.(Belki 1 yıldan da fazladır bilmiyorum )
Hatta bi keresinde 11 tane ilaç içmiş üst üste sertleşme ve istek olmayınca 2 gün hastalandı kustu falan benim haberim yok tabi bunlardan adam hasta oldu sandım.
Öğrenince icimde bir duvar yıkıldı sanki ben bu adama nasil hissettirdim de 11 tane ilacı içti ölebilirdi kalp krizi geçirebilirdi düşündükçe deli oluyorum hala.
O gün bu gündür hiçbir talebim yok kendisinden cinsel anlamda tabi onun da işine geliyor zaten en iyi yaptığı şey hiçbir şey yokmuş gibi davranmak .
Bu konuyu açma sebebim bu soruna çözüm aramak değil artık.
Çünkü ben naparsam yapayım benim kocam böyle libidosu düşük bi adam cinsellik onun için olmasa da olur olmasa daha iyi olur hatta.
O beni seviyor ama dişi gibi değil biz çok iyi iki ev arkadaşıyız kavga etmeyiz benden şehvet değil şefkat istiyor ilişkimiz bunun üzerine kurulu sanki.
Yıllar içinde bunları anladım düşündüm ve bazen kabul de ettim bu adamı.
Çünkü çocukluktan kaynaklı hep sevilmeme değersiz hissetme duygumu eşimle yendim.
Yıllardır beni seven,her zor durumda yanimda olan,ne yapsam destekleyen bi adam var ve sırf seks yok diye onu kaybetmek istemedim.
Ama insan çelişkilerle dolu bi varlık işte ve son zamanlarda düşünüyorum bi erkeğin bana verecekleri bu kadar mı?
Hayat evlilik bu mudur?
Yiyelim içelim tv izleyelim uyuyalım arada bi konu olursa iki laf edelim.
Bu kadar mı gerçekten?
Çocuk istiyor muyum bilmiyorum çünkü yıllardır normal bi evliligim olmadı olsaydı belki isteyecektim o akış içerisinde.
Ancak kendi sorunlarimla o kadar uğraştım ki bu yıllarda gerçekten anne olmak istiyor muyum onu bile sorgulayamadım.
Bi adam beni olduğum gibi seviyor diye kadinligimdan vaz mı geçmeliyim?
Aylardır böyle sorularla bogusuyorum ve ona evleri ayıralım bi süre yalnız yasayalım dedim.
O da evden gitti bi süre iş yerinin misafirhanesinde kalacak arada uğrayacak eve.
Kavga gürültü yok insan olarak benim için çok değerli bunu ona da söyledim sarildik aglastik birlikte .
Hastayım dese koşar bakarım ona o da bana eminim.
Iki insani bir arada tutan şey nedir gerçekten?
Seks cinsellik nedir evlilikte yeri ne kadardır hep bunları düşünüyorum sorguluyorum.