- 23 Temmuz 2019
- 14.638
- 46.648
- 40
-
- Konu Sahibi sufisentir
- #101
Ben gerçekten arzulu muyum onu da bilmiyorum.
Çünkü bunun normal halini yaşamadım bilemiyorum yaşasam belki bende hayatım bu gece olmaz basım agriyor diyenlerden kadınlardan olacaktım.
Ama olamadım malesef hep yok sayıldı disiligim çünkü.
O nedenle cinsellik benim icin bi takıntı oldu artık yıllardir bu konuda araştırmak okumak üzerine düşünmek vs.yordu beni.
Tek istediğim normal bi evlilik normal bi cinsel yaşamdı.
Çocuk konusu da şöyle aslında bu sorunlar yüzünden bu konuda bile emin olamıyorum.
Çocuğum olsun istiyor muyum diye düşünemiyorum kocamın isteksizligini dusunmekten esas beni üzen bu.
Sizin söylediğiniz tarzda evliliği hiç bir erkek kabulletmez etmesi için dışarıya evli erkek imajı vermek isteyen gayler belki o bile muammaÖff sanane
Benm acımdan en büyük problem cocuk konusu olurdu anne olmayı her kadın ister bu açıdan suçlayamam siziMerhaba kızlar konu uzun zamanı olmayanlar okumasin uyarayım şimdiden kusura bakmayın.
Bilmeyenler için özet geceyim kısaca eskiden buraya çok konu açtım evliligimle ilgili.
Ilk günden beri eşim cinsel anlamda isteksiz bi adam ilişkimizde şehvet değil hep şefkat olmuştur.
2.yilimizda terapiye gittik tani konuldu buraya da yazdım hatta madonna fahişe sendromu diye bir şey isteyenler google dan bakabilir.
Epey para döküp tedavi olduk ise de yaradı düzeldi aslında bir şeyler.
Tedavi tam bitmeden eşim gitmeyelim ben artık iyiyim dedi.(ki sanıyorum en büyük hatamız bu oldu )
O yıl ev aldik benim isim yoğundu derken hayat kendi akışında ilerledi bi şekilde.
Son 1 yıldır bu sorunu yine yaşıyoruz mesela benden gizli viagra türevi ilaçlar aldığını itiraf etti.(Belki 1 yıldan da fazladır bilmiyorum )
Hatta bi keresinde 11 tane ilaç içmiş üst üste sertleşme ve istek olmayınca 2 gün hastalandı kustu falan benim haberim yok tabi bunlardan adam hasta oldu sandım.
Öğrenince icimde bir duvar yıkıldı sanki ben bu adama nasil hissettirdim de 11 tane ilacı içti ölebilirdi kalp krizi geçirebilirdi düşündükçe deli oluyorum hala.
O gün bu gündür hiçbir talebim yok kendisinden cinsel anlamda tabi onun da işine geliyor zaten en iyi yaptığı şey hiçbir şey yokmuş gibi davranmak .
Bu konuyu açma sebebim bu soruna çözüm aramak değil artık.
Çünkü ben naparsam yapayım benim kocam böyle libidosu düşük bi adam cinsellik onun için olmasa da olur olmasa daha iyi olur hatta.
O beni seviyor ama dişi gibi değil biz çok iyi iki ev arkadaşıyız kavga etmeyiz benden şehvet değil şefkat istiyor ilişkimiz bunun üzerine kurulu sanki.
Yıllar içinde bunları anladım düşündüm ve bazen kabul de ettim bu adamı.
Çünkü çocukluktan kaynaklı hep sevilmeme değersiz hissetme duygumu eşimle yendim.
Yıllardır beni seven,her zor durumda yanimda olan,ne yapsam destekleyen bi adam var ve sırf seks yok diye onu kaybetmek istemedim.
Ama insan çelişkilerle dolu bi varlık işte ve son zamanlarda düşünüyorum bi erkeğin bana verecekleri bu kadar mı?
Hayat evlilik bu mudur?
Yiyelim içelim tv izleyelim uyuyalım arada bi konu olursa iki laf edelim.
Bu kadar mı gerçekten?
Çocuk istiyor muyum bilmiyorum çünkü yıllardır normal bi evliligim olmadı olsaydı belki isteyecektim o akış içerisinde.
Ancak kendi sorunlarimla o kadar uğraştım ki bu yıllarda gerçekten anne olmak istiyor muyum onu bile sorgulayamadım.
Bi adam beni olduğum gibi seviyor diye kadinligimdan vaz mı geçmeliyim?
Aylardır böyle sorularla bogusuyorum ve ona evleri ayıralım bi süre yalnız yasayalım dedim.
O da evden gitti bi süre iş yerinin misafirhanesinde kalacak arada uğrayacak eve.
Kavga gürültü yok insan olarak benim için çok değerli bunu ona da söyledim sarildik aglastik birlikte .
Hastayım dese koşar bakarım ona o da bana eminim.
Iki insani bir arada tutan şey nedir gerçekten?
Seks cinsellik nedir evlilikte yeri ne kadardır hep bunları düşünüyorum sorguluyorum.
Terapi sürecinde antidepresan kullandım bende doktorun önerisiyle o dönem düzelir gibi de oldu aslında hem.ruh sagligim hem de ilişkimiz.siz bu süreçte terapi aldınız mı peki ? elbette eşinizin tedavisi önemli ancak sizin için de ciddi bir psikolojik yük aslında..
muhakkak evlilikte zaman içinde sevgi ve saygı daha temel, daha önemli oluyordur ancak bana göre normal bir evlilik düzeninde dahi, o şehvet duygusunu toptan yitirmemek gerekir.
sizin durumunuzda bu hiç yaşanmamış bile.
tabi ki ayrılın veya devam edin demek benim haddime değil. böyle bir sıkıntımda olmadı açıkçası, çevremde de hiç duymamıştım.
ama 5 yılın böyle bir problemle uğraşmak ve sonuç alamamak için çok uzun bir zaman olduğunu düşünüyorum.
bu durumu yaşayıp düzelenler olmuş mu acaba, araştırdınız mı ?
Tabi tercih meselesi ama ben hayal edemiyorum böyle bir ilişki içinde olduğumu başkalarıyla görüşüp ya da sevişip geldiğimizde birbirimizin yüzüne nasıl bakarız düzen bozulmasın diye yapılmamalı insanı kendinden bile soğutur böyle bir ilişki yani tamamen vazgeçerim en ufak bir kıvılcım kalmaz içimde o zaman da zaten boşar yaşarım istediğimi. Konu sahibi bugün olmazsa yarın boşanacaksınız bu kesin. Ama bunun 32 yaşında mı yoksa 40-50 yaşında mı olduğuna siz karar vereceksiniz ve bu karar hayatınızı şekillendirecek şimdi boşanırsanız hayata yeniden başlayabilirsiniz ama geç kalırsanız da keşke diyeceksinizŞöyle boşanma bizde olmazdan ziyade evliliğin getirmiş olduğu konfordan vazgeçemiyorlarsa bunu kast ettim.
Geleneksel kafa değildi söylediğim ve bence de değişik bir durum ama zaten gizliden yaşayan pek çok insan var toplum baskısı olmasa pek çok çiftin tercih edeceğini düşünüyorum
Terapi sürecinde antidepresan kullandım bende doktorun önerisiyle o dönem düzelir gibi de oldu aslında hem.ruh sagligim hem de ilişkimiz.
Şimdi ben bireysel olarak terapi alacağım zaten ondan sonra boşanma ya da devam etme kararını alacağım net olarak.
Duzelmeyen de var duzelen de araştırmalarıma göre.
Ama terapi için devamlılık ve istek şart elbette.
Yoo aslında ikimizinde ilki değildi ama benim ona göre az tecrübem vardı tabi.Nisanlandiktan sonra farkli oldu demissiniz ne gibi farkliliklar gordunuz? Ikinizin de ilki o zaman olduysa acaba evlenmeden once oldu diye kendini mi suclu gordu? Cok soru sordum kusura bakmayin ama esiniz bana cok iyi biri gibi geldi.
Yağmurdan kaçıp doluya tutulma ihtimaliniz de var bunu elbette siz gözlemleyebilirsiniz. Ama sanırım siz de boşanmaktan korkuyorsunuz.. Bence iki medeni insan gibi ayrılmalısınız. Ama sizin için cinsellik olmazsa olmaz bişey değilse olmasada olur derseniz ki bunu diyemiyorsunuz da sanırım eşinizi kaybetmeyin derdimEvet bunu bende düşünüyorum senelerdir bu konuda o kadar çok şey okudum ki ülkemizdeki çoğu seks terapistini araştırdım yazılarını okudum vs.
Düşünüyorum bu sorunu yaşayan ben miyim diye hayır eşim . Ama o benim kadar okuyup araştırmadı bile .
Iyi adam iyi insan nedir bunları da sorguluyorum ben biraz aslında.
Zararsız bi adama iyi iyi diyerek kendimi mi kandırıyorum acaba senelerdir ?
Seks cinsellik nedir evlilikte yeri ne kadardır hep bunları düşünüyorum sorguluyorum.
Biz bizzat Cem Bey den terapi aldik.Bilemiyorum son kez belki tekrar ona gideriz gene bakalım ne yorum yapacak .Konuyu araştırdım, cemkeçeci isminde bir psikologun yazısını okudum. Ama orada diyor ki bu eş ilişkiye karşı değil, hormonları isteği gayet yerinde sadece sizi istemiyor. Ya porn izliyormuş ya da başka kadınlara gidiyormuş genel olarak. Yani ya bunları yapıyorsa eşiniz? Bir de anne olunca da madonna olarak görüyormuş vs vs. Cinsellik benim için önemli biri dünya iyisi de olsa tipinden kokusundan etkilenmezsem , en basitinden ateşli öpüşmeler olmazsa olmaz. Bu bence birazda sizin libidonuzla alakalı.
Konuda genelde insanlar eşinizin hiç isteği yok gibi anlamış da size zaten belirtmiştir danışmanınız yani isteği var ama size yok. Gerçekten çok Farklı bir olay , çocukları iyi yetiştirmek gerekiyor , özenle ve dikkatle, cinsel eğitim bu nedenle de çok önemli , bu geldi aklıma sizin konunuzda. Kolaylıklar diliyorum size , kendinizi dinlersiniz bence evleri ayırdığınız iyi olmuş. İç sesinizle konuşun bol bol yazın, yazdıkça insanın içinde kalan çok şey ortaya çıkıyor tavsiye ederimBiz bizzat Cem Bey den terapi aldik.Bilemiyorum son kez belki tekrar ona gideriz gene bakalım ne yorum yapacak .
Eskiden yıllar önce actigim konuları okudum gene bu mevzuları yazmışım tabi o zaman daha toyum sorguluyorum falan.Hukuken hakimin ciddi anlamda dikkate alacağı bir konudur öyle söyleyeyim. Duygusal olarak da önemlidir, hiç birbirimizi kandırmayalım burada yetişkin insanlarız. Spektrumda aseksüellik noktasına yakın olan biri olabilir eşiniz, normal. Bojack Horseman dizisinde Todd karakteri güzel işlenmişti bu konuda. Aklıma geldi. Ama siz böyle misiniz? Bir de dile kolay 5 yılda anlattığınız kadarıyla hiç aşama kaydetmemiş eşiniz, aksine üzerine binen yükle saçmalamış (ilaç konusundan bahsediyorum) siz de antidepresan kullanmak durumunda kalmışsınız. Evliliğin çiftleri yükseltmesi gerektiğini düşünüyorum, bu şekilde düşürmesi değil.
İnanın bilemem, eşinizden ayrılırsanız onun kadar cinsellik dışında beklentilerinizi karşılayan birini bulabilir misiniz. Hayat bu, insanın karşısına neler çıkarır. Ama diyelim ki ayrılmadınız, bir iki-üç yıl daha terapiye devam ettiniz, sonuç aldınız evet ama bu süreçte aranızdaki cinsel çekim bitmez mi? Bitmedi diyelim, birkaç yıl düzelmiş ilişkinin tadını çıkardınız. Sonra da çocuk sahibi oldunuz. Daha bu haliyle kafasında bazı kadınlar et parçası, bazı kadınlar kutsal olarak kodlanmış bir adam, siz annelik mertebesine erişince tekrar aynı durumları yaşamaz mı? (burada bu tarz konular açılmıştı geçmişte, bakabilirsiniz.) Üzgünüm ama bana göre olurunuz yok. 5 yılda ya düzelmeli ya da ayrılmalıydınız çoktan. Böyle arafta kala kala olmaz, çok yıpranırsınız.
Ömür boyu mutluluklar dilerim.
Bende cinsel anlamda oyle cok şehvetli biri sayılmam esimde tam tersidir hep kaçardım ama bigün oturup konuştu yüzüme vurdu daha doğrusu kactigimi. Evlilikte cinsellik gercekten onemli sonra kendi kendime yendim bu süreçte esime hak verdim sizde haklısınız buyuzden sizi anlıyorum bitirmekte doğal hakkinizMerhaba kızlar konu uzun zamanı olmayanlar okumasin uyarayım şimdiden kusura bakmayın.
Bilmeyenler için özet geceyim kısaca eskiden buraya çok konu açtım evliligimle ilgili.
Ilk günden beri eşim cinsel anlamda isteksiz bi adam ilişkimizde şehvet değil hep şefkat olmuştur.
2.yilimizda terapiye gittik tani konuldu buraya da yazdım hatta madonna fahişe sendromu diye bir şey isteyenler google dan bakabilir.
Epey para döküp tedavi olduk ise de yaradı düzeldi aslında bir şeyler.
Tedavi tam bitmeden eşim gitmeyelim ben artık iyiyim dedi.(ki sanıyorum en büyük hatamız bu oldu )
O yıl ev aldik benim isim yoğundu derken hayat kendi akışında ilerledi bi şekilde.
Son 1 yıldır bu sorunu yine yaşıyoruz mesela benden gizli viagra türevi ilaçlar aldığını itiraf etti.(Belki 1 yıldan da fazladır bilmiyorum )
Hatta bi keresinde 11 tane ilaç içmiş üst üste sertleşme ve istek olmayınca 2 gün hastalandı kustu falan benim haberim yok tabi bunlardan adam hasta oldu sandım.
Öğrenince icimde bir duvar yıkıldı sanki ben bu adama nasil hissettirdim de 11 tane ilacı içti ölebilirdi kalp krizi geçirebilirdi düşündükçe deli oluyorum hala.
O gün bu gündür hiçbir talebim yok kendisinden cinsel anlamda tabi onun da işine geliyor zaten en iyi yaptığı şey hiçbir şey yokmuş gibi davranmak .
Bu konuyu açma sebebim bu soruna çözüm aramak değil artık.
Çünkü ben naparsam yapayım benim kocam böyle libidosu düşük bi adam cinsellik onun için olmasa da olur olmasa daha iyi olur hatta.
O beni seviyor ama dişi gibi değil biz çok iyi iki ev arkadaşıyız kavga etmeyiz benden şehvet değil şefkat istiyor ilişkimiz bunun üzerine kurulu sanki.
Yıllar içinde bunları anladım düşündüm ve bazen kabul de ettim bu adamı.
Çünkü çocukluktan kaynaklı hep sevilmeme değersiz hissetme duygumu eşimle yendim.
Yıllardır beni seven,her zor durumda yanimda olan,ne yapsam destekleyen bi adam var ve sırf seks yok diye onu kaybetmek istemedim.
Ama insan çelişkilerle dolu bi varlık işte ve son zamanlarda düşünüyorum bi erkeğin bana verecekleri bu kadar mı?
Hayat evlilik bu mudur?
Yiyelim içelim tv izleyelim uyuyalım arada bi konu olursa iki laf edelim.
Bu kadar mı gerçekten?
Çocuk istiyor muyum bilmiyorum çünkü yıllardır normal bi evliligim olmadı olsaydı belki isteyecektim o akış içerisinde.
Ancak kendi sorunlarimla o kadar uğraştım ki bu yıllarda gerçekten anne olmak istiyor muyum onu bile sorgulayamadım.
Bi adam beni olduğum gibi seviyor diye kadinligimdan vaz mı geçmeliyim?
Aylardır böyle sorularla bogusuyorum ve ona evleri ayıralım bi süre yalnız yasayalım dedim.
O da evden gitti bi süre iş yerinin misafirhanesinde kalacak arada uğrayacak eve.
Kavga gürültü yok insan olarak benim için çok değerli bunu ona da söyledim sarildik aglastik birlikte .
Hastayım dese koşar bakarım ona o da bana eminim.
Iki insani bir arada tutan şey nedir gerçekten?
Seks cinsellik nedir evlilikte yeri ne kadardır hep bunları düşünüyorum sorguluyorum.