5 yıllık evlilik,32 yaş,çelişkiler

Ben bu sebepten boşandım ve pişman oldum bir çocuğumuz vardi boşandığımda eşim mükemmel bir insandi, iyi eğitimli yakışıklı kibar herkesin gipta ettiği biri... Siz bu kadar sevildikten sonra bir daha kimse bu kadar sevmeyecek, isterseniz boşanin biraz ayrı yaşayın ama bir gün barissaniz bile araya başkaları girdikten sonra eskisi gibi bir daha olmaz.
 
Ben bu sebepten boşandım ve pişman oldum bir çocuğumuz vardi boşandığımda eşim mükemmel bir insandi, iyi eğitimli yakışıklı kibar herkesin gipta ettiği biri... Siz bu kadar sevildikten sonra bir daha kimse bu kadar sevmeyecek, isterseniz boşanin biraz ayrı yaşayın ama bir gün barissaniz bile araya başkaları girdikten sonra eskisi gibi bir daha olmaz.
Bu mükemmel insan Nasıl bırakılır diye biraz eski mesajlarınıza baktım.Size tokat atmış yani şöyle yapan birinede mükemmel denmez ya :KK12:
 
Bu mükemmel insan Nasıl bırakılır diye biraz eski mesajlarınıza baktım.Size tokat atmış yani şöyle yapan birinede mükemmel denmez ya :KK12:
Evet doğrudur ama bu bir kez oldu asla tekrarlandi ne birlikte yasadigimiz sürede ne de evliliğimiz boyunca, yaklaşık 5 senelik birlikte yaşama 2 sene de sevgililik...a
 
Ben bu sebepten boşandım ve pişman oldum bir çocuğumuz vardi boşandığımda eşim mükemmel bir insandi, iyi eğitimli yakışıklı kibar herkesin gipta ettiği biri... Siz bu kadar sevildikten sonra bir daha kimse bu kadar sevmeyecek, isterseniz boşanin biraz ayrı yaşayın ama bir gün barissaniz bile araya başkaları girdikten sonra eskisi gibi bir daha olmaz.
nasıl da emin konusmussunuz, sizin basiniza gelen sey onun basına gelecek diye bir sey yok ki.. Belki konu sahibi cok sevilecek ve sevecek, bunu bilemeyiz..
 
Merhaba kızlar konu uzun zamanı olmayanlar okumasin uyarayım şimdiden kusura bakmayın.

Bilmeyenler için özet geceyim kısaca eskiden buraya çok konu açtım evliligimle ilgili.
Ilk günden beri eşim cinsel anlamda isteksiz bi adam ilişkimizde şehvet değil hep şefkat olmuştur.
2.yilimizda terapiye gittik tani konuldu buraya da yazdım hatta madonna fahişe sendromu diye bir şey isteyenler google dan bakabilir.
Epey para döküp tedavi olduk ise de yaradı düzeldi aslında bir şeyler.
Tedavi tam bitmeden eşim gitmeyelim ben artık iyiyim dedi.(ki sanıyorum en büyük hatamız bu oldu )
O yıl ev aldik benim isim yoğundu derken hayat kendi akışında ilerledi bi şekilde.
Son 1 yıldır bu sorunu yine yaşıyoruz mesela benden gizli viagra türevi ilaçlar aldığını itiraf etti.(Belki 1 yıldan da fazladır bilmiyorum )
Hatta bi keresinde 11 tane ilaç içmiş üst üste sertleşme ve istek olmayınca 2 gün hastalandı kustu falan benim haberim yok tabi bunlardan adam hasta oldu sandım.
Öğrenince icimde bir duvar yıkıldı sanki ben bu adama nasil hissettirdim de 11 tane ilacı içti ölebilirdi kalp krizi geçirebilirdi düşündükçe deli oluyorum hala.
O gün bu gündür hiçbir talebim yok kendisinden cinsel anlamda tabi onun da işine geliyor zaten en iyi yaptığı şey hiçbir şey yokmuş gibi davranmak .

Bu konuyu açma sebebim bu soruna çözüm aramak değil artık.
Çünkü ben naparsam yapayım benim kocam böyle libidosu düşük bi adam cinsellik onun için olmasa da olur olmasa daha iyi olur hatta.
O beni seviyor ama dişi gibi değil biz çok iyi iki ev arkadaşıyız kavga etmeyiz benden şehvet değil şefkat istiyor ilişkimiz bunun üzerine kurulu sanki.
Yıllar içinde bunları anladım düşündüm ve bazen kabul de ettim bu adamı.
Çünkü çocukluktan kaynaklı hep sevilmeme değersiz hissetme duygumu eşimle yendim.
Yıllardır beni seven,her zor durumda yanimda olan,ne yapsam destekleyen bi adam var ve sırf seks yok diye onu kaybetmek istemedim.

Ama insan çelişkilerle dolu bi varlık işte ve son zamanlarda düşünüyorum bi erkeğin bana verecekleri bu kadar mı?
Hayat evlilik bu mudur?
Yiyelim içelim tv izleyelim uyuyalım arada bi konu olursa iki laf edelim.
Bu kadar mı gerçekten?
Çocuk istiyor muyum bilmiyorum çünkü yıllardır normal bi evliligim olmadı olsaydı belki isteyecektim o akış içerisinde.
Ancak kendi sorunlarimla o kadar uğraştım ki bu yıllarda gerçekten anne olmak istiyor muyum onu bile sorgulayamadım.
Bi adam beni olduğum gibi seviyor diye kadinligimdan vaz mı geçmeliyim?

Aylardır böyle sorularla bogusuyorum ve ona evleri ayıralım bi süre yalnız yasayalım dedim.
O da evden gitti bi süre iş yerinin misafirhanesinde kalacak arada uğrayacak eve.
Kavga gürültü yok insan olarak benim için çok değerli bunu ona da söyledim sarildik aglastik birlikte .
Hastayım dese koşar bakarım ona o da bana eminim.
Iki insani bir arada tutan şey nedir gerçekten?
Seks cinsellik nedir evlilikte yeri ne kadardır hep bunları düşünüyorum sorguluyorum.
Çok üzücü ikimizde ne kadar anlayışlı insanlarmisiniz. Ama sevgi Ask varsa bence çekilir cinsenlikte çok önemli ara bı durum inşallah bı çaresini bulursuuz. Eşinize de üzüldüm 11 viegra ne demek nasıl cesaret etmiş sizi mutlu etmek uğruna yapmis. Ben sevginize hayran kaldim
 
nasıl da emin konusmussunuz, sizin basiniza gelen sey onun basına gelecek diye bir sey yok ki.. Belki konu sahibi cok sevilecek ve sevecek, bunu bilemeyiz..
Evet haklisiniz belki de çok sevilecek bilemeyiz, sonuçta ayni durumda da sayilmayiz benim bir çocuğum vardi, bunu soylememin sebebi insanlar yaşları ilerledikce 20 li yaşlardaki kadar masumiyetle fedakarlikla sevmediklerine inanmam, yasanmisliklar artiyor, herkes belli şeyleri görmüş oluyor ve karsisindakine daha temkinli yaşıyor, 20 li yaslardaki kadar cocuksa masumca kendinden her şeyi verircesine "kolu bacağı kopsa bakarım" diyecek kadar sevmek zorlaşıyor.
 
Ben bu sebepten boşandım ve pişman oldum bir çocuğumuz vardi boşandığımda eşim mükemmel bir insandi, iyi eğitimli yakışıklı kibar herkesin gipta ettiği biri... Siz bu kadar sevildikten sonra bir daha kimse bu kadar sevmeyecek, isterseniz boşanin biraz ayrı yaşayın ama bir gün barissaniz bile araya başkaları girdikten sonra eskisi gibi bir daha olmaz.
Iste benim eşim iyi eğitimli biri de değil bu da büyük etken aslında bosanmamizda.
Aramizda bariz bi kültür farkı var.
Ha sanmayın kendimi övüyorum çok üstte görüyorum ama onun bana yetişmek beni yakalamak gibi bi çabası da yok hic olmadi olduğu yerde kalmayı tercih etti hep.
Çocuk da yok zaten .
Ne bileyim belki bende pişman olurum bilemiyorum ama bir şeyler yaşayıp pisman olmak mi yoksa hiçbir şey yaşamadan pişman olmak mi derseniz yaşayıp pişman olmayı tercih ederim.
 
Merhaba güzel düşünceleriniz icin cok teşekkür ederim.
Sizin yorumunuz nezdinde diğer arkadaslara ve size toplu cevap yazayim.
Biz artik evleri ayirdik tamamen ben yalnız yaşıyorum kizlar.
Terapi almaya basladim 5 seans yaptik daha da devam edecegim.
Terapist esimi de görmek istedi onunla da seanslar yapti birlikte de 1 seans yaptık.
Terapistin dedigi (kendisi alanda cok iyi odtü mezunu doktora yapmis bir psikolog) sizin esiniz yok dedi bana.
O kadar yok ki cinselliği yasamak hissetmek için bi ozsaygi gerekir ama sizin esiniz yok kimligi kişiliği duyguları yok gibi sanki dedi.
Gördüğüm en zor vakalardan biri dedi.
Benim soylediklerimi anladığını sanmıyorum bana kendini yeterince acmiyor dedi.
Bi insanin bu kadar iyi olmasi hicbir seye öfkelenmemesi normal bi durum degil, bizi biz yapan öfkemiz kaygımızdir dedi.
Ofke yakınlaştırır kırgınlık uzaklaştırır dedi.
Esiniz size öfke bile duymuyor bu normal degil dedi.
Cok fazla sey soyledi aslinda buraya yazmaya parmaklarım yetmez diyeyim.
Yıllardır hissettigim yalnızlığın sebebini anlamış oldum böylece.
Psikoloğun bastira bastıra sizin esiniz yok ki demesi cok ağır geldi bana epey sarsıldım.

Simdi arkadasimla tatile çıktım yalniz yasamayi sadece kendimi dusunmeyi deneyimlemeye çalışıyorum.
Esimle de dışarda görüşüyoruz arada bir ben hep arkadaş kalmak istiyorum onunla çünkü.
Bakalım boşanmak artik kaçınılmaz görünüyor olay sadece cinsellikte degil artık ben daha farkli birini istiyorum ondan emin oldum.

Olmayacaksa da yalniz yasarim beklentiye girmem en azından diye düşünüyorum.
Şimdi esim bosanmayi düşünsün kabullensin somut adımlar atalım istiyorum mümkünse anlaşmalı tek celsede yipranmadan boşanalım istiyorum çünkü.

Bakalim zaman ve de hayat bize daha doğrusu bana neler gösterecek?

Sizin adiniza da cok sevindim hepimiz mutlu olalım dilerim .
Siz bu kadar iyi bir psikologa denk geldiginiz icin cok sansliziniz.Ben bile burdan okurken sizin eşiniz yok dediginde donup kaldim.Umarim bosanip yepyeni bir hayata baslarsiniz.
 
Evet haklisiniz belki de çok sevilecek bilemeyiz, sonuçta ayni durumda da sayilmayiz benim bir çocuğum vardi, bunu soylememin sebebi insanlar yaşları ilerledikce 20 li yaşlardaki kadar masumiyetle fedakarlikla sevmediklerine inanmam, yasanmisliklar artiyor, herkes belli şeyleri görmüş oluyor ve karsisindakine daha temkinli yaşıyor, 20 li yaslardaki kadar cocuksa masumca kendinden her şeyi verircesine "kolu bacağı kopsa bakarım" diyecek kadar sevmek zorlaşıyor.
Aslında sanıyorum ben de artık bu şekilde sevilmek istemiyorum her anlamda ayaklarım yere bassın istiyorum.
 
Iste benim eşim iyi eğitimli biri de değil bu da büyük etken aslında bosanmamizda.
Aramizda bariz bi kültür farkı var.
Ha sanmayın kendimi övüyorum çok üstte görüyorum ama onun bana yetişmek beni yakalamak gibi bi çabası da yok hic olmadi olduğu yerde kalmayı tercih etti hep.
Çocuk da yok zaten .
Ne bileyim belki bende pişman olurum bilemiyorum ama bir şeyler yaşayıp pisman olmak mi yoksa hiçbir şey yaşamadan pişman olmak mi derseniz yaşayıp pişman olmayı tercih ederim.
Açıkçası hislerinizi bir nebze anliyorum, zaten insanin kafasina boşanma fikri yerlestikten sonra boşanana kadar durulmuyor, saplanti haline geliyor doğru da olsa yanlış da... Çocuğunuzun olmamasi bu durumda size daha kolay hareket etme imkani tanir, madem böyle düşünüyorsunuz ayrilin inşallah mutlu olacağiniz biri çıkar karşınıza.
 
iyi giden bir evlilik var ve insanlar cinsellik için boşanılır yazmış. tamam eski kafalılar gibi her pisliği çekip evlilik sürdürülmeli demiyorum, sevgi, saygı, anlayış, empati, merhamet yoktur boşanılır da sırf cinsellik için boşanılmaz bence
 
Merhaba kızlar konu uzun zamanı olmayanlar okumasin uyarayım şimdiden kusura bakmayın.

Bilmeyenler için özet geceyim kısaca eskiden buraya çok konu açtım evliligimle ilgili.
Ilk günden beri eşim cinsel anlamda isteksiz bi adam ilişkimizde şehvet değil hep şefkat olmuştur.
2.yilimizda terapiye gittik tani konuldu buraya da yazdım hatta madonna fahişe sendromu diye bir şey isteyenler google dan bakabilir.
Epey para döküp tedavi olduk ise de yaradı düzeldi aslında bir şeyler.
Tedavi tam bitmeden eşim gitmeyelim ben artık iyiyim dedi.(ki sanıyorum en büyük hatamız bu oldu )
O yıl ev aldik benim isim yoğundu derken hayat kendi akışında ilerledi bi şekilde.
Son 1 yıldır bu sorunu yine yaşıyoruz mesela benden gizli viagra türevi ilaçlar aldığını itiraf etti.(Belki 1 yıldan da fazladır bilmiyorum )
Hatta bi keresinde 11 tane ilaç içmiş üst üste sertleşme ve istek olmayınca 2 gün hastalandı kustu falan benim haberim yok tabi bunlardan adam hasta oldu sandım.
Öğrenince icimde bir duvar yıkıldı sanki ben bu adama nasil hissettirdim de 11 tane ilacı içti ölebilirdi kalp krizi geçirebilirdi düşündükçe deli oluyorum hala.
O gün bu gündür hiçbir talebim yok kendisinden cinsel anlamda tabi onun da işine geliyor zaten en iyi yaptığı şey hiçbir şey yokmuş gibi davranmak .

Bu konuyu açma sebebim bu soruna çözüm aramak değil artık.
Çünkü ben naparsam yapayım benim kocam böyle libidosu düşük bi adam cinsellik onun için olmasa da olur olmasa daha iyi olur hatta.
O beni seviyor ama dişi gibi değil biz çok iyi iki ev arkadaşıyız kavga etmeyiz benden şehvet değil şefkat istiyor ilişkimiz bunun üzerine kurulu sanki.
Yıllar içinde bunları anladım düşündüm ve bazen kabul de ettim bu adamı.
Çünkü çocukluktan kaynaklı hep sevilmeme değersiz hissetme duygumu eşimle yendim.
Yıllardır beni seven,her zor durumda yanimda olan,ne yapsam destekleyen bi adam var ve sırf seks yok diye onu kaybetmek istemedim.

Ama insan çelişkilerle dolu bi varlık işte ve son zamanlarda düşünüyorum bi erkeğin bana verecekleri bu kadar mı?
Hayat evlilik bu mudur?
Yiyelim içelim tv izleyelim uyuyalım arada bi konu olursa iki laf edelim.
Bu kadar mı gerçekten?
Çocuk istiyor muyum bilmiyorum çünkü yıllardır normal bi evliligim olmadı olsaydı belki isteyecektim o akış içerisinde.
Ancak kendi sorunlarimla o kadar uğraştım ki bu yıllarda gerçekten anne olmak istiyor muyum onu bile sorgulayamadım.
Bi adam beni olduğum gibi seviyor diye kadinligimdan vaz mı geçmeliyim?

Aylardır böyle sorularla bogusuyorum ve ona evleri ayıralım bi süre yalnız yasayalım dedim.
O da evden gitti bi süre iş yerinin misafirhanesinde kalacak arada uğrayacak eve.
Kavga gürültü yok insan olarak benim için çok değerli bunu ona da söyledim sarildik aglastik birlikte .
Hastayım dese koşar bakarım ona o da bana eminim.
Iki insani bir arada tutan şey nedir gerçekten?
Seks cinsellik nedir evlilikte yeri ne kadardır hep bunları düşünüyorum sorguluyorum.
Herkesin beklentisi farklıdır tabi ama güvenebileceğin iyi bir insan bulmak o kadar zor ki... Benim için şefkat, güven evlilikte seksten daha önemli
 
Herkesin beklentisi farklıdır tabi ama güvenebileceğin iyi bir insan bulmak o kadar zor ki... Benim için şefkat, güven evlilikte seksten daha önemli
Sadece seks olarak bakmamak lazim. Arzulanmamak, kendini kadın hissedememek acı birşey olmalı. Bir de, seks eger iki taraf icin de önemsizse, gerçekten sorun yok. Ama bir evlilik icinde kadinin seks istemesi en dogal sey. Erkek bunun icin kılını kipirdatmiyorsa, bu yine seks yapmamaktan daha buyuk bir sorun bence. Başkasına disaridan bakinca, aman dort dortluk adam niye ayrildin diyebilir. Ama bence düpedüz bencil
 
iyi giden bir evlilik var ve insanlar cinsellik için boşanılır yazmış. tamam eski kafalılar gibi her pisliği çekip evlilik sürdürülmeli demiyorum, sevgi, saygı, anlayış, empati, merhamet yoktur boşanılır da sırf cinsellik için boşanılmaz bence
Herkesin beklentisi farklıdır tabi ama güvenebileceğin iyi bir insan bulmak o kadar zor ki... Benim için şefkat, güven evlilikte seksten daha önemli

Yanlış anlamayın, sadece meraktan soruyorum cidden. Sevişemiyeceksen evi, hayatı paylaştığın insanın bir erkek olmasının ne anlamı kalıyor ki?

Ev arkadaşı olacaksam, ben bir kadınla ev paylaşmayı tercih ederim şahsen. Hem daha derli toplu oluyorlar, hem kadınların iç dünyası da daha zengin oluyor; muhabbeti, sohbeti daha zevkli.

Bu arada bir daha kim seni böyle sevecek düşüncesine de asla katılmıyorum. Çok mutlu ikinci evlilikler yapan bir sürü arkadaşım var.
 
Son düzenleme:
Sadece seks olarak bakmamak lazim. Arzulanmamak, kendini kadın hissedememek acı birşey olmalı. Bir de, seks eger iki taraf icin de önemsizse, gerçekten sorun yok. Ama bir evlilik icinde kadinin seks istemesi en dogal sey. Erkek bunun icin kılını kipirdatmiyorsa, bu yine seks yapmamaktan daha buyuk bir sorun bence. Başkasına disaridan bakinca, aman dort dortluk adam niye ayrildin diyebilir. Ama bence düpedüz bencil
Bir de 5 yıldır vajinusmusum tarzı konulara, amaaan kocan da seni böyle kabul etsin demiyor kimse. Cinsellik sadece erkek için bir ihtiyaç sanılıyor sanırım. :KK64:
 
Yanlış anlamayın, sadece merak soruyorum cidden. Sevişemiyeceksen evi, hayatı paylaştığın insanın bir erkek olmasının ne anlamı kalıyor ki?

Ev arkadaşı olacaksam, ben bir kadınla ev paylaşmayı tercih ederim şahsen. Hem daha derli toplu oluyorlar, hem kadınların iç dünyası da daha zengin oluyor; muhabbeti, sohbeti daha zevkli.

Bu arada bir daha kim seni böyle sevecek düşüncesine de asla katılmıyorum. Çok mutlu ikinci evlilikler yapan bir sürü arkadaşım var.
Sorunuzun cevabı çok basit. Bir insana aşık olduğunuz, sevdiğiniz ve hayatınız boyunca onunla olmak istediğiniz için evlenirsiniz. Ama bir kadına karşı aynı şeyleri hissedemem. Ben kankamla evlendim hanımefendi. Yani onunla yaptığım ve yapacağım sohbetleri, birlikte yaptığımız ve yapacağımız eğlenceli alışverişleri, sabaha kadar devam eden film gecelerini, PlayStation çılgınlıklarını ve daha bir sürü özel anılarımızı hiçbir kadın arkadaşımla ne bekarken ne de evliyken yapmadım yapamam da. Ben hayatımda cinsellik olsun ya da cinsellik ihtiyacımı gidermek için evlenmedim. Cinsellik elbette evlilikte olması gereken bir şey. Ama bunun için boşanır mıydım? Hayır. Dışarıda cinselliğe düşkün birçok erkek var. Ama eşimin bana olan anlayışını, merhametini, üzerime titreyişini verebilecek hiçbir erkek olamaz. Benim eşim cinsel açıdan libidosu yüksek bir insan. Ama olmasaydı da ondan başkasıyla yine olamazdım.
 
Herkesin beklentisi farklıdır tabi ama güvenebileceğin iyi bir insan bulmak o kadar zor ki... Benim için şefkat, güven evlilikte seksten daha önemli
Evet bunlar yabana atılacak şeyler değil kesinlikle .
Sanıyorum 6 yıl sabretmemin sebebi hep bu duygulara önem vermemdi.
Ama işte bir yere kadar oluyormus demek ki.
Daha fazla olduramadım bu kadari geldi elimden.
 
iyi giden bir evlilik var ve insanlar cinsellik için boşanılır yazmış. tamam eski kafalılar gibi her pisliği çekip evlilik sürdürülmeli demiyorum, sevgi, saygı, anlayış, empati, merhamet yoktur boşanılır da sırf cinsellik için boşanılmaz bence
Aslında bu yorumu çok sevdim.
Çünkü 6 yil boyunca aklıma her bosanma fikri geldiğinde bende içten ice hep böyle düşündüm kendimi suçladım senin derdin ne dedim.
Bi dönem sırf libidom düşsün diye lustral diye bi antidepresan bile kullandım hatta.
Esim bana benzemiyorsa ben Ona benzeyeyim ben onun gibi olayım madem dedim.

Fakat sonra kendimi dinleyince aslında bunun da bi çeşit psikolojik istismar olduğuna karar verdim.Karsimda hormonlarımdan kadinligimdan zevkimden ,fiziksel hazları geçtim biriyle bağ kurmanın verdiği pskolojik hazdan vazgecmemi bekleyen biri vardı.
Yillarca sorunu üzerinde düşünmeyen çözüm aramayan biri.
Aslında ben eşimi bırakmışım gibi görünüyor fakat tam tersi o beni coktaaaan bırakmış bile ben yıllarca hep sıkı sıkı tutunmuşum bu evliliğe.
Ki zaten karşıma boşanma aşamasında geçip ben evlenmemeliydim evlenince düzelir sandım diye itiraf etmesi bana boşanmaktan başka da bir seçenek bırakmadi.
 
Sadece seks olarak bakmamak lazim. Arzulanmamak, kendini kadın hissedememek acı birşey olmalı. Bir de, seks eger iki taraf icin de önemsizse, gerçekten sorun yok. Ama bir evlilik icinde kadinin seks istemesi en dogal sey. Erkek bunun icin kılını kipirdatmiyorsa, bu yine seks yapmamaktan daha buyuk bir sorun bence. Başkasına disaridan bakinca, aman dort dortluk adam niye ayrildin diyebilir. Ama bence düpedüz bencil
Açıkçası ben en en libidosu düşük ,en en cinsellikten haz almayan ,önemsemeyen kadınların bile eşleri onları arzulamadiklari zaman noluyo lan diye afallayacaklarini düşünüyorum.
Olay burada cinselliği yaşamak da değil sadece arzu nesnesi olarak gorulememek dediginiz gibi.
 
X