- 27 Mart 2011
- 852
- 2
-
- Konu Sahibi Gxuxldemir
- #161
bu yazıyı arıyordum işte çook teşekkür ederim ya geçen sene bu yazıyı okumuş çook beğenmiştim ve uzun zamandır bu yazıyı arıyordum teşekkürler...
ya inanki bunu okudumda icim titredi gozlerimden yas geldi :çok üzgünüm: hele bu yazi duran çuvalımsı bir bluza elime alıp baktım ve ağladım. bu kilolar yzunden neller gitmediki hayatimizda insan kendini geriye cekiyor utaniyor ve su gelir neden ben neden ben diye ben cok sey kaybettim bir senedir evden cikmiyorum herseyden once saglik tabiki ama kilolo olmakda bir saglik sorunu kac kisi mutluki kilolarinlan cok az vardir hele bide hic evlenmemis o gelinli giymeyen icin daha zor benim butun cevremdeki kizlar evlendi cocuk saybi oldular kendimi okadar kuttu hisdiyorumki bazi arkadaslarimin dugunune bile gidemedim cunku o an onarin mutlu oldu an ama kilolu bir insan bu ani gorunce dusunur neden biz degil cok zor ya suan agliyorum aglamakdan nefret ediyorum artik ve bu arkadas ne guzel basarmis ne mutlu sana .......
Sevgili arkadaşlar bu gerçekten her rejimden vazgeçişte okunması gereken bir ibret öyküsü. ben de defalarca okudum, neredeyse ezberledim. bu işin ne zor olduğunu bildiğimden burda paylaşmak da boynumun borcuydu :)
daha önce de belirttiğim gibi yazının sahibi üye olduğum başka bir forumdan arkadaş. arkadaş dediğime de bakmayın kendisiniyle aynı foruma üye olmak dışında bir tanışıklığımız yok. zaten en son 2006'da online olduğundan iletişime geçme şansımız da yok ne yazık ki. e-mail adresi falan da yok profil kayıtlarında. dolayısıyla kendisiyle ilgili tek bilgim foruma yazıdığı bu öyküde ibaret. ben yazdıklarını derledim sadece...
hepimizin böyle bir hikayeye (masal değil hikaye) ihtiyacı olduğunu bildiğimden de burada yayınlamak istedim. umarım az da olsa bizim için bir umut olur.
TESEKKÜRLER GÜLDEMıR:)) UMUD VAAD EDEN Bı YAZI :) gercekten yazıldı gibi tüm olumsuzlukları yasıyor insan zor yaa gercekten zor sisman olmak(( en örneği benim dün bi gecelik takımı almak için dükkana girdim 1 tane 4 beden gecelik kalmıs bana olurmu die bakınırken kız dierlerini gösterdi bu olmaz dedim kızda bu ne kilo abla sende zayıfla demezmi kız benden büyükmüs 28 yasında ve bana abla dedi herseyi geçtim esimin yanında demesi ayrıca 1 müsteri daha vardı o bile duydu ... siz benim yerimde olsaydınız ne yapadınız..?
Arkadaşlar, benzer bi hikaye de bende var. Paylaşmak istedim. Erken yaşta anne olup hamilelik süresinde 20 kilonun üzerinde kilo almıştım. Hamileliğe başlarken 54 olan kilom doğum sonrasında 81 olmuştu. Hiç bir şekilde zayıflama ürünleri kullanmadan, yediklerimi biraz azaltarak, yürüyüş yaparak ve çocuğuma anne sütü vererek 6 ay gibi bir sürede tekrar 54 kilo oldum. Bu kiloyu ben aldım, ve tekrar verebilirim diye düşündüm hep. Zaten hayatımın hiç bir döneminde incecik bir kız olmadım. Sürekli olarak yemek istediklerimden kısarak yaşadım. Şu sıralar yine kilo aldım. Yaşadığım şehir değişti, iş ortamım, evim, çevrem, arkadaşlarım... Galiba yapacak bişey bulamamaktan yemeğe verdim kendimi. E bi de kış dönemi, yürüyüş yapmak da gerçekten zor. Yeni bi şehirde, bilmediğin ortamda çıkmak da istemiyosun zaten. Sonuç olarak tekrar bunları vermem gerektiğini farkettim. Ama daha önce bunu başarmış olduğum için motivasyonum çok yüksek. Kaldıki öyle 20 kilolar falan vermem gerekmiyor. Buradan özellikle 10 kilonun altında fazlası olan arkadaşlara seslenmek istiyorum. Lütfen kilolarınızı dert etmeyin. ısterseniz 2-3 ay gibi kısa bir sürede (bana göre kısa) fazla kilolarınızdan kurtulabilirsiniz.Sadece biraz sabır diyorum ben. Sihirli değneklerimiz olmadığına göre çabalayarak verecez bu kiloları. herkese mutlu günler diliyorum.
Merhaba..
Diyetiyen Pelin ben:)
Zayıflama tamamen karar ve motivasyon işidir.,Gerçekten kilo vermeye azmetmiş bir kişinin gözlerinden bile o enerjiyi alabilirsiniz ama bugün diyeti bozup yarın diyete başlarım mantığıyla harkete eden biri diyet konusunda hiçbir zaman tam anlamıyla başarılı olamaz..
kilo vermediğ taktide bile en azından sağlıklı besleniyorum diye diyetine devam eden kendi motivasyonunu en üst düzeyde sağlayan kararlı bir kişi kısa sürede oldukça güzel sonuçlara ulaşır..
arkadaşımız da bunun doğruluğunu bir kez daha kanıtlamış oldu..
Tebrikler
yazıyı bastan sona sıkılmadan okudumn
sanırım ancak bu kadar güzel ifade edilebilirdi duygular
son satırlarda kendimi tutamadım agladım
helal olsun diyorum sadece
arkadaşlar nihayet başarıyorum galiba. burdaki yazıyı günlerce gecelerce defalarca okudum. 1,5 ayda 7 kg verdim
daha yolum uzun. önümde vermem gereken 20 kg var ama azimliyim. bu sefer yarım kalsın istemiyorum. zaten her şey o kadar kolaylaştı ki. artık yemekten korkmuyorum. kilo verdikçe iştahım da azaldı.
Lütfen siz de bu hikayeyi sık sık okuyun. ben de okumaya devam edeceğim. Rabbimin izniyle başaracağıma inanıyorum....
tbrk ediyorumm 1 sene sonra ben nasıl olurum acaba şu an yani çok azimliyim inşllah bu azmimm birmez.110 ile başladım şu an 102.300 umarım her isteyen arkkkdaş gibi sabırlı ve sağlık lı zayıflar darısıda bana ammmiiiiiiinnn.
Ah şu şişmanlık baş belası,,,:çok üzgünüm:
bende kendimi bildim bileli hep şişman biriydim.Üniversiteye başlayınca okulda sürekli fastfood yemekten zaten şişman olan bünyem şişmanlıkta tavan yaptı.Kışın yine o kadar zorluk çekmiyordum ama yazları benim için tam bir işkence oluyordu...Ne kıyafet bulabiliyordum kendime göre bulsam zaten çuvaldan farkı yok:1no2: sokağa çıksam herkes sanki cüzzamlıymışım gibi bana bakar.Hayatım zehir oluyordu canım hiçbişey yapmak istemiyordu.Kendimi eve hapsetmiştim.Ailem desem hepsi uzman diyetisyen...Az yemek ye diye başımın etini yiyiyorlardı.Aslında haklılardı 134 kilo olmuştum.Feci şişmandım.O kadar umutsuzluğa kapılmıştım ki hayatımın sonuna kadar şişman biri olarak kalacağıma kendimi alıştırmıştım.Sonra baktım artık yavaş yavaş hareketlerimde kısıtlanıyor.Dedim ki kendi kendime bişey yapmalıyım.Zor olacaktı benim için çünkü bünyem uzun zamandır sürekli gereğinden fazla yemek yiyip bütün gün tembellik yapmaya alışmıştı.Sonra 16 kasım 2008 günüydü sanırım.Ailemin çenesi artık sabrımı taşırmıştı ve ogün karar verdim yaza kadar öyle bir zayıflayacaktım ki hepsinin ağzını kapayacaktım.17 kasım pazartesi hemen diyete başladım.Bu arada sabah yürüyüşüne de başladım.Sabah 6 da evden çıkıyordum 1 saat yürüyordum yaklaşık 5 km kadar.1 ay böyle devam ettirdim.Yemek sistemimi de şöyle oturttum.Sabah en geç 10 da kahvaltı daha sonra 2 şer saat aralıklarla 3 ana 3 ara öğün olmak üzere yemek yiyecektim.Malum ara öğünlerde meyve ana öğünlerde de evde ne varsa.Ana öğünleri şöyle oluşturdum.fakat bunları ayarlarken bilinçsiz değildim.Elimde Mehmet Öz ve Osman Müftüoğlunun kitapları mevcut.Orada ki bilgileri baz alarak kendi bünyemide bildiğimden ona göre öğünlerimi ayarladım.Sebze yemeklerinden 3 yemek kaşığı makarna,pilav yani karbonhidrat grubundan da 2 yemek kaşığı yemeye başladım.Zaten yürüyüşede başlamıştım ilk ay 12 kg'a yakın bir kilo verdim.Ailem şokta tabi.Kendinizi hiçbirşeyden mahrum bırakmayın.Herşeyin tadına bakın.Çikolata,pasta,baklava neyi canınız çekerse.Ama ölçüyü kaçırmayın.Yiyeceğiniz bu tür şeyleri mutlaka öğleden önceki ara öğünde tadın.Kendinizi bu tür yiyeceklerden mahrum bırakmaya kesinlikle kalkışmayın.Çünkü insan iradesi malum....Her an yenilebilirsiniz ve bu tür yiyecekleri ilk gördüğünüz yerde kutunun dibine kadar inme ihtimaliniz yüksek.Siz herşeyden tadın ki gelmeniz gereken kiloya ulaştığınızda kilonuzu korumak için bu beslenme şeklini hayat biçimi haline getirebilesiniz.2. aya girdiğimde yaklaşık vücut ağırlığımın %10 nunu verdiğimden egzersiz yapabilecek hale gelmiştim.Artık vücudum hamda değildi.Düşündüm ve beni az yoracak ayrıca sıkılaştıracak egzersize başlamalıydım.Biraz araştırma sonucunda pilatesin kendim için uygun olduğunu düşündüm.Pilatesin başlangıç seviyesindeki hareketleri gün içinde yapıyordum.Tabi sabah yürüyüşümü asla aksatmadan.Haftada 6 gün yürüyordum ve pilates yapıyordum.Sadece pazar günü yürümüyordum ama o gün pilatesimi aksatmıyordum.Böylece aylar geçti.Tabi şuan 80 kiloyum.Belkide 79 lu kilolara düşmüşümdür.70 kiloda paydos demeyi düşünüyorum belki de 65 te.Ama hayatımda bu süreçte çok şey değişti tabi.Şuan da günde 2 kere yürüyüşe gidiyorum.Sabah yürüyüş saatimi de 5'e çektim bu arada kaydirigubbakcemile3 akşam yemeğimi yedikten sonra da tekrar bir 5 km yürüyorum.Kendimi harika hissediyorum.Artık yaşımın gerektirdiği bütün fiziksel aktivitelerde bulunabiliyorum.Zayıfladıktan sonra hemen gidip kıyafetlere saldırmadım.Kilom sabitlendiğinde birkaç bişey alacağım.Ruhsal olarak o kadar düzeldim ki herşeyden önce kendime güvenim geri geldi.Artık sokakta yürürken insanlar bana bakıyormu diye takip etmek zorunda değilim.Eğer zayıflamak istiyorsanız beyninize hükmetmeyi öğrenmelisiniz.Biraz spor birazda düzenli yemek yediğiniz zaman herşey yoluna girecektir.Zaten insan kilo verdiğini görünce daha da hırslanıyor yürüdükçe yürüyor.Mesela birgün kaçırdınız.Sakın hemen ümitsizliğe kapılmayın.Önemli olan ertesi günü hafif geçirmek.Eğer ertesi gününüzü hafif yiyeceklerle geçirir ve 20-30 dakika da sporunuzu fazla yaparsanız hafta içinde kaçırdığınız günün diyetiniz üstünde pek fazla etkisi kalmayacaktır.Sağlıklı besleneceğim diye öyle tatsız tutsuz diyet yiyeceklerde yemek zorunda değilsiniz.Ben hiç diyet süt/yoğurt/peynir yemedim.Ama diyet olmadıklarını bildiğimden miktarını azalttım.Diyet ürünlerin bile paket olarak tamamını yemeyin.Diyelim ki diyet bir bisküvi pakette 6 adet var.Sadece 3 adet yiyin ya da 2.Yanında da bitki çayı içersiniz şekersiz ya da 1 çay kaşığı bal ilave edilmiş.Alın size ara öğün.Sürekli ara öğünlerde meyve yemek zorunda değilsiniz.Yaptığınız yemeklerde ki yağ miktarını da azaltın.Bol su için.Şeker ve tuzu birden hayatınızdan çıkarmayın.Yavaş yavaş azaltın.Sonra da eklememeye çalışın.Günde en az 1 adet maden suyu için.Spor yaparken kaybettiğiniz mineralleri geri almak için.Kilo vermedeki en önemli şey sabır ve azim.Unutmayın yıllardır taşıdığımız kilolar pat diye 1 gece de yok olmayacaklar.Yavaş yavaş.Hergün tartılmaya kalkmayın.Hafta da 1 gün tartılıp kilonuzu not edin.ılk ay verdiğiniz kiloyu birdaha vermeyi beklemeyin.Çünkü diyete başladığınızda vücut önce suyu atacaktır.kilonuz azaldıkça metabolizma hızınız düşeceğinden bu hafta şu kadar verdim neden diğer hafta bu kadar veremedim diye kendinize dert edinmeyin.Önemli olan vermek değil verilen kiloyu korumak.Kendinize öyle bir beslenme düzeni oluşturun ki dilediğiniz kiloya ulaştığınızda bu beslenme düzeninde ufak değişiklikler yaparak hayatınız boyunca uygulayabilin.Vermeniz gereken kilo miktarı bir insan kadar dahi olsa sakın imkansız demeyin.Unutmayın mucize gerçekleştirmiyoruz.Beslenme düzenimizi olması gerekenle yer değiştirip hayatımıza biraz hareket katıyoruz.Haliylede kilolardan kurtuluyoruz.Alışverişe tok gidin.Aldığınız herşeyin kalorisine bakmayı alışkanlık haline getirin.Tanrı yardımcınız olsun....:1closedeyes:
Arkadaşlar 12,5 kiloya ulaştı verdiğim kilolar
çok azimliyim daha 15 kilom var verilecek. ama bu sefer olacak inanıyorum :hooray:
Çok güzel bir yazı, eklediğiniz için çok teşekkürler.
Bazı yerleri var ki, çok dokundu bana. Gerçekten çok dokundu...
"...3-AŞIRI YEMEK YEMEKTEN ALDIĞIM HAZ GERÇEK BıR HAZ DEĞıL,O,YAŞAYAMADIĞIM BÜTÜN O ŞEYLERıN YERıNı DOLDURUYOR SADECE..."
"...oysa 2 paketi birden yerken,çikolata isteğimi bastırdığımı sanıp içimdeki hırsı,birikmiş öfkeleri,özlemlerimi,ulaşamadıklarımı,kompleksleri mi,ezilmişliğimi,yaşayamadıklarımı bastırmaya çalışıyordum aslında ve onlar öyle büyük öyle büyüktü ki hiçbir zaman bastırılmıyorlardı,..."