- Konu Sahibi dertli_simge
-
- #61
Ben de 31 yaşındayım ama boşandım. Emin ol böylesi daha kötü
Benim annem bi düğüne babam diğerine yetişirlerdiBen bekarım ama birçok düğün, ziyaret, davet vs gitmek zorunda kalıyorum.
"Ayıp olmasın"
"Babam işten izin alamaz, annem yalnız kalmasın" vs vb sebeplerle...
Bekarım ama bu dahil bazı konularda evli gibi sorumluluklarım var, yıllardır!!!
(Allah beterinden saklasın)
Seni çok iyi anlıyorum canımmm.
Yaşlarımız yakın ben de bekarım...Mutlaka seni sevenler ama senin red ettiklerin olmuştur yanılmıyorum değil mi ?
Bundan sonrası için inşallah sana da bana da tüm isteyenler hayırlı eş nasip eder ALLAHIMMM inan düzgün erkek kalmamış ayol..Ben biriyle tanıştım her şey olumlu falan bende kabul etcem hı dese ..Ki dedi de ama sonra bi baktım başka kızlarla fing atmalar falan içmeler... offf sahip çıkan düzgün bi adam yok ya da rast gelmiyor yeminle
Evet, haklısın. Annemlerin gittiği düğünler de oluyor.Benim annem bi düğüne babam diğerine yetişirlerdi
Bekarken baya rahatmışım
Şimdi sevmesen bile eşinin şusu busu diye görüştüğüm kimseler oluyor
Ben bi de az öz insan severim ha deyince samimi olamam
Beni sıkıyo böyle şeyler
Yiyosa şimdi bekarken yaptığın gibi misafir gelince kaç odana Çekirge diyorum kendi kendime
Yani seven demeyelim de tek tük, tanıştırıldığım kişiler veya benim tanıştığım oldu ama sonuca gitmediSeni çok iyi anlıyorum canımmm.
Yaşlarımız yakın ben de bekarım...Mutlaka seni sevenler ama senin red ettiklerin olmuştur yanılmıyorum değil mi ?
Bundan sonrası için inşallah sana da bana da tüm isteyenler hayırlı eş nasip eder ALLAHIMMM inan düzgün erkek kalmamış ayol..Ben biriyle tanıştım her şey olumlu falan bende kabul etcem hı dese ..Ki dedi de ama sonra bi baktım başka kızlarla fing atmalar falan içmeler... offf sahip çıkan düzgün bi adam yok ya da rast gelmiyor yeminle
Amcam ve dayım gelince kaçmam da annemin tanıdığı çoktur dıdının dıdısından kaçarım benEvet, haklısın. Annemlerin gittiği düğünler de oluyor.
Oh be diyorum Filozof , evli olsan mecburen gitmek zorundaydın! (tanısan da tanımasan da)
Misafir gelince odana kaçmak mı?
O nasıl bir şey?
Misafir gelince odana kaçmayı bırak misafirler kalkarken ben ya da kardeşim es kaza arka odada / tuvalette bir yerde olsam annem koridorun başından seslenir: "Filozooooooooofffff, filan amcanlar/dayınlar/teyzenler kalkıyorlar. Gel kızııııııımmm"
Seni çok iyi anlıyorum canımmm.
Yaşlarımız yakın ben de bekarım...Mutlaka seni sevenler ama senin red ettiklerin olmuştur yanılmıyorum değil mi ?
Bundan sonrası için inşallah sana da bana da tüm isteyenler hayırlı eş nasip eder ALLAHIMMM inan düzgün erkek kalmamış ayol..Ben biriyle tanıştım her şey olumlu falan bende kabul etcem hı dese ..Ki dedi de ama sonra bi baktım başka kızlarla fing atmalar falan içmeler... offf sahip çıkan düzgün bi adam yok ya da rast gelmiyor yeminle
Hepinize merhaba kızlar. Kendimi o kadar berbat hissediyorum ki, sanki ruhum delik deşik olmuş gibiBazı şeyler üst üste birikti ve dertleşmek istiyorum sizinle. Evet 31 yaşındayım, hala bekarım..Buraya ilk konu açtığımda 28 yaşındydım, o zamanki sözlümle problemlerim vardı. Bana "or.pu, ya.ak kafalı" gibi küfürler eden sözlümle, bana saygısı olmayan o kişiyle daha fazla devam edemedim, gurursuzca yapışamadım.. Ama şimdi "keşke yapışsaydım" diyorum ya,keşke yapışsaydım diyorum, çünkü bu toplumda karşılaştığım baskılar beni derinden yaralıyor, bazen o kadar doluyorum ki ölmek istiyorum, kendime zarar vermek istiyorum... En başta "ya bu 31 yaşına gelmiş hemde bekar,kesin bir boklar yemiştir" diyen erkekler yaralıyor beni,o gevşek bakışlarından, o irrite edici mimiklerinden, yavşak hareketlerinden "31 yaşında bakire deildir bu" mesajını alıyorum ve çok üzülüyorum.. Sonra ilk tanıştığımızda benle ilgilenen, ilgisini belli eden erkekler çıkıyor karşıma ve ben ümitleniyorum, hemen yaşımı soruyorlar, ben yalan söyleyemiyorum 31 diyorum,84'lüyüm diyorum. 84'ü duyan erkekler arkasına bakmadan topukluyor, yaşlı olduğum suratıma vuruluyor, 84 rakamından daha beter nefret ediyorum.
Bu 3 sene içinde karşıma çıkan olmadı mı, oldu tabi tek tük, ama sonuca gitmedi iyi yönde, sanki başımda beni takip eden bir lanet var gibiAma esas beni mahveden, psikolojimi bozan olay en son birine duyduğum aşk oldu.. İlk görüşte aşka düştüm, benden 12 yaş büyük olmasını da umursamadım. Üstelik ilginç bir şekilde annemin de tanımadığı halde bu şahsı evleneceğim erkek olarak rüyasında görmesiyle bu kişinin benim kaderim olduğuna körü körüne inandım, sonra ne mi oldu? Temiz duygularla aşık olduğum bu kişi herkese mavi boncuk dağıtan hıyartonun biri çıktı ve ben darmadağın oldum, hala da toparlanamıyorum, işime gücüme kendimi veremiyorum, devamlı ağlıyorum Kızlar açıkçası ben bana büyü yapıldığını düşünüyorum hatta eminim buna. Eski sözlümün annesi benim anneme bir gün köylerinde birçok hoca tanıdıklarını bu hocalarla çok samimi olduklarını anlatmış hatta "eğer büyü falan için işiniz düşerse yardımcı olurzu" demiş, tabi annem de şok olmuş bunu duyunca, "demek ki bir sorun çıkarsa bunlar bize büyü yaptırıcaklar" diye düşünmüş. Eski sözlümün babası da babama bahsetmiş bu hocalardan, benim samimi arkadaşlarım bir işiniz düşerse yardımcı oluruz falan demiş. Ve ben kısmetimi bağlattıklarına inanıyorum, eski sözlüm kinci pisliğin tekidir ve kesin yaptırdılar
Kızlar beni sakın "koca meraklısı, evlilik heveslisi" diye yargılamayın,ben sadece yalnız kalmak istemiyorum, zaten arkadaşım yok, bu yalnızlık hissi beni bitiriyor. Koca meraklısı olmadım çnce dedim elime mesleğimi alayım, okudum işimi aldım,annem de hep "koca her zaman bulunur önce mesleğin" dedi ama yaşlandığım için geleceğimden endişe ediyorum kızlar, yaşlanınca yanımda bana destek olacak kimse olmayacak mı? Etraftan evde kalan kadınların çektiği acıları görüyorum daha beter korkuyorum. Annem hastanede yatarken yanında bir teyze de vardı yapayalnızdı, hemşire teyzeyi resmen azarladı, "senin kocan yok mu ?çocuğun yok mu ? neden yalnız geldin?" diye bağırdı, o teyzenin hemşire gittikten sonra göğsüne vurarak "aaaah, ahhhh" diye ağlamasını görmeliydiniz, resmen ciğeri yanıyordu kadının(( Yine uzak akrabamız 50'li yaşlarda bir kadına sır kocasız, desteksiz diye abisi ve abisisnin karısı etmediğini bırakmadı, yeğeni bile halasına "evde kalmış küflü kadın" diyordu utanmadan ve o kadın daha 51 yaşında tek başına öldü.
Ne bileyim bütün bunlar içime dokunuyor kızlar, yalnız kalmak istemiyorum, bir yuvam olsun çocuklarım olsun yaşlanınca güvende olayım... Sperm bankasına asla gidemem ailede beni taşlarlar, zaten evde kaldığım için tüm sülale "bunu da alan olmadı" diye dedikodumu yapıyor, annemin hastalığını bile benim evde kalmama bağlıyorlar, "kızını kimse almadı diye hastanelik oldu" diyorlar. Evlatlık almak istiyorum ona da annem karşı çıkıyor,neymiş çıkmadık candan ümit kesilmezmiş... 31 yaşındayım anne ne ümidi, ümit mi kaldı artık, o zaman bana birini bulun bari deyince de annem "kızım ben sana birini bulamam.kimseye kızımı al denmez. oğlan olunca her kapıya gidilir kız olunca kızımı al denmez" diyor. İşyerindeki güya okumuş kadınlar bile canımı yakmaya çalışıyor( Bir kadın var 32 yaşında evlenmiş buna rağmen canımı yakmaya çalışıor imalı laflarla, kızlar benim de bir gururum var dayanamadım en sonunda dedim ki "ben evde kalmış değilim benim 25 yaşımda parmağıma yüzük takıldı, evime beni istemek için gelindi, hiç talibim çıkmamış değil zamanında parmağıma yüzük takıldı" dedim kadın da bunun üzerine o sayılmaz evlenememişsin ki muhabbeti yapıyor ((kızlarçok yoruldum,bunaldım,artık yaşadıklarımı kaldıramıyorumyapamıyorum, doldum artık dolacak yer de kalmadı, keşke cesaretli olabilsem de intihar edebilsem onu da yapamıyorum ki
konu açmama
Evet yaaa herkes oyle söylüyor evlenecek adam gibi adam kalmamış 1yıl önce böyle değildi ya
Teşekkür ederim canım ben de sana dua edeceğim. İnşallah Allah görür de bu acılı bekleyiş sonlanır artıkSenin için dua edicem canımmm Allahım nasip eder tanımadığımız insanlara yapılan dua eminim ki kabul olunur,sen de benim için dua et lütfen hayırlı eş nasip olsun isteyen herkese İnşallahh
Allah allah bütün evlenmek isteyen erkekler beni mi buluyorBen de onlara ısınamadım , kısmet değilse düzgün adam olsa da sonuç aynı oluyor merak etme
Amca / dayı misaldi canım, misafirden kaçamam :)Amcam ve dayım gelince kaçmam da annemin tanıdığı çoktur dıdının dıdısından kaçarım ben
Eh 3 tane de ablam var onlar görünsün yeter ben en küçüğüm dersin stajım işim var der yırtardım paçayı
Ama şimdi nerde senin evine geliyo misafir, başında anne yok, misafirin huyunu suyunu bilmesen de pür dikkat oturacak edebildiğin kadar sohbet etmelisin
Börek çörek yapmalı birde acillll temizlik planı yapmalısın (Evim her daim kitap gibi değildir benim hatta dağınıktır)
Teşekkür ederim canım ben de sana dua edeceğim. İnşallah Allah görür de bu acılı bekleyiş sonlanır artık
Bence senin de çok kötü değil kurtulmuşsunBen de 31 yaşındayım ama boşandım. Emin ol böylesi daha kötü
Simge bencede bi hit baktır bana dedihin mantıklı geldi cok duydum böyle baglatma kismet kapama islerini hemde inaniyorsun kesinlikle git baktır serefsiz erkeklerede üzülme 31 yaşta ne varmış allah aşkına sen bakımlı fit çıtır ol çatır çatır çatlat tazecik desinler .Hepinize merhaba kızlar. Kendimi o kadar berbat hissediyorum ki, sanki ruhum delik deşik olmuş gibiBazı şeyler üst üste birikti ve dertleşmek istiyorum sizinle. Evet 31 yaşındayım, hala bekarım..Buraya ilk konu açtığımda 28 yaşındydım, o zamanki sözlümle problemlerim vardı. Bana "or.pu, ya.ak kafalı" gibi küfürler eden sözlümle, bana saygısı olmayan o kişiyle daha fazla devam edemedim, gurursuzca yapışamadım.. Ama şimdi "keşke yapışsaydım" diyorum ya,keşke yapışsaydım diyorum, çünkü bu toplumda karşılaştığım baskılar beni derinden yaralıyor, bazen o kadar doluyorum ki ölmek istiyorum, kendime zarar vermek istiyorum... En başta "ya bu 31 yaşına gelmiş hemde bekar,kesin bir boklar yemiştir" diyen erkekler yaralıyor beni,o gevşek bakışlarından, o irrite edici mimiklerinden, yavşak hareketlerinden "31 yaşında bakire deildir bu" mesajını alıyorum ve çok üzülüyorum.. Sonra ilk tanıştığımızda benle ilgilenen, ilgisini belli eden erkekler çıkıyor karşıma ve ben ümitleniyorum, hemen yaşımı soruyorlar, ben yalan söyleyemiyorum 31 diyorum,84'lüyüm diyorum. 84'ü duyan erkekler arkasına bakmadan topukluyor, yaşlı olduğum suratıma vuruluyor, 84 rakamından daha beter nefret ediyorum.
Bu 3 sene içinde karşıma çıkan olmadı mı, oldu tabi tek tük, ama sonuca gitmedi iyi yönde, sanki başımda beni takip eden bir lanet var gibiAma esas beni mahveden, psikolojimi bozan olay en son birine duyduğum aşk oldu.. İlk görüşte aşka düştüm, benden 12 yaş büyük olmasını da umursamadım. Üstelik ilginç bir şekilde annemin de tanımadığı halde bu şahsı evleneceğim erkek olarak rüyasında görmesiyle bu kişinin benim kaderim olduğuna körü körüne inandım, sonra ne mi oldu? Temiz duygularla aşık olduğum bu kişi herkese mavi boncuk dağıtan hıyartonun biri çıktı ve ben darmadağın oldum, hala da toparlanamıyorum, işime gücüme kendimi veremiyorum, devamlı ağlıyorum Kızlar açıkçası ben bana büyü yapıldığını düşünüyorum hatta eminim buna. Eski sözlümün annesi benim anneme bir gün köylerinde birçok hoca tanıdıklarını bu hocalarla çok samimi olduklarını anlatmış hatta "eğer büyü falan için işiniz düşerse yardımcı olurzu" demiş, tabi annem de şok olmuş bunu duyunca, "demek ki bir sorun çıkarsa bunlar bize büyü yaptırıcaklar" diye düşünmüş. Eski sözlümün babası da babama bahsetmiş bu hocalardan, benim samimi arkadaşlarım bir işiniz düşerse yardımcı oluruz falan demiş. Ve ben kısmetimi bağlattıklarına inanıyorum, eski sözlüm kinci pisliğin tekidir ve kesin yaptırdılar
Kızlar beni sakın "koca meraklısı, evlilik heveslisi" diye yargılamayın,ben sadece yalnız kalmak istemiyorum, zaten arkadaşım yok, bu yalnızlık hissi beni bitiriyor. Koca meraklısı olmadım çnce dedim elime mesleğimi alayım, okudum işimi aldım,annem de hep "koca her zaman bulunur önce mesleğin" dedi ama yaşlandığım için geleceğimden endişe ediyorum kızlar, yaşlanınca yanımda bana destek olacak kimse olmayacak mı? Etraftan evde kalan kadınların çektiği acıları görüyorum daha beter korkuyorum. Annem hastanede yatarken yanında bir teyze de vardı yapayalnızdı, hemşire teyzeyi resmen azarladı, "senin kocan yok mu ?çocuğun yok mu ? neden yalnız geldin?" diye bağırdı, o teyzenin hemşire gittikten sonra göğsüne vurarak "aaaah, ahhhh" diye ağlamasını görmeliydiniz, resmen ciğeri yanıyordu kadının(( Yine uzak akrabamız 50'li yaşlarda bir kadına sır kocasız, desteksiz diye abisi ve abisisnin karısı etmediğini bırakmadı, yeğeni bile halasına "evde kalmış küflü kadın" diyordu utanmadan ve o kadın daha 51 yaşında tek başına öldü.
Ne bileyim bütün bunlar içime dokunuyor kızlar, yalnız kalmak istemiyorum, bir yuvam olsun çocuklarım olsun yaşlanınca güvende olayım... Sperm bankasına asla gidemem ailede beni taşlarlar, zaten evde kaldığım için tüm sülale "bunu da alan olmadı" diye dedikodumu yapıyor, annemin hastalığını bile benim evde kalmama bağlıyorlar, "kızını kimse almadı diye hastanelik oldu" diyorlar. Evlatlık almak istiyorum ona da annem karşı çıkıyor,neymiş çıkmadık candan ümit kesilmezmiş... 31 yaşındayım anne ne ümidi, ümit mi kaldı artık, o zaman bana birini bulun bari deyince de annem "kızım ben sana birini bulamam.kimseye kızımı al denmez. oğlan olunca her kapıya gidilir kız olunca kızımı al denmez" diyor. İşyerindeki güya okumuş kadınlar bile canımı yakmaya çalışıyor( Bir kadın var 32 yaşında evlenmiş buna rağmen canımı yakmaya çalışıor imalı laflarla, kızlar benim de bir gururum var dayanamadım en sonunda dedim ki "ben evde kalmış değilim benim 25 yaşımda parmağıma yüzük takıldı, evime beni istemek için gelindi, hiç talibim çıkmamış değil zamanında parmağıma yüzük takıldı" dedim kadın da bunun üzerine o sayılmaz evlenememişsin ki muhabbeti yapıyor ((kızlarçok yoruldum,bunaldım,artık yaşadıklarımı kaldıramıyorumyapamıyorum, doldum artık dolacak yer de kalmadı, keşke cesaretli olabilsem de intihar edebilsem onu da yapamıyorum ki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?