Elinde mesleğin var çevren de buna gore vardır 30 yaşına kadar bütün erkekler evleniyor diye biseyde yok bi arkadaşım 28yasnda hemşire bekar arkadsmin abisi avukat 33 yaşında bekar olabiliyor yani demekki daha yolun kesişmemiş skma canını hiçte zor değil o kişiyi tanımak yazınında hiçbirşeyi yokIyi geceler arkadaslar. Öncelikle Allah daha büyük dert vermesin diyorum ama sizin de tecrübelerinizi merak etmiyor degilim.
29 yasindayim bu sene 30 olacagim. Ögretmenim calisiyorum, isimi cok seviyorum ve hayatimdan az cok memnunum cok sükür. 6-7 sene kadar önce birini cok sevdim, nisanlandik ama bir cok sebepden dolayi ayrildik. 6-7 senedir hayatimda kimse yok. Yasitlarim, arkadaslarim neredeyse hepsi evlendi, cocuklari oldu. Bu konulara fazla takilan, 'acaba evlenebilecek miyim' diyen biri hic degildim. Ama su son bir sene beni öyle bir korku aldi. 30 yasima giricem, bir gün anne olmayi cok isterim, ama gel gelelimki senelerdir kimseyi sevemedim, 'evet iste evelenecegim insan' diyebilecegim kimse cikmadi karsima. Belirli bi yasdan sonra zor veya imkansiz mi?
Evlenip mutsuz olmaktansa tabi ki ömür boyu bekar kalirim daha iyi. Burda bir cok konu okuyoruz mutsuz evliliklerle ilgili. Ama insan bir ömrü yanliz gecirmekde istemiyor, hayati paylasabilecegi, güvenebilecegi bir insan olsun istiyor hayatinda. 30undan sonra dogru insani bulmak cok mu zor kizlar? Ümidimi kaybetmek üzereyim neredeyse...
Benimde karşıma öyleleri çıktı ama genellemeyin bence eğer o insanlar nasibimizde olsaydı ne 20 dinlerdi ne 40 bu işler gerçekten nasip bende siz gibi birara öyle derdim erkekler hep küçük olanlara bakıyor ha evet çoğu belki öyle ama artık bu kalıptan çıktım ben gerçekten allah birini bize nasip etmek istedikten sonra bu detaylar inanin boş üzülüyorsunuz anlıyorum geçen konunuzda gördüm bende yeri geliyor çok üzülüyorum hele anne olmayı çok istiyorum ama birşeyi istedikçe o daha çok uzaklaşıyor...Evet bazen insan çok dolup anlatıp rahatlamak istiyor belki etraftan güzel örnekler duymak istiyor ama ben onuda bıraktım artik tamamen içimde yaşıyorum sizede diyeceğim şu ki yanlış anlamayın bize yardım edecek allah bol bol dua etmekten başka çare yok kendimden biliyorum birilerine anlatınca bu hayat değişmiyor çünkü hatta daha kötü oluyor insan. ben sadece flörtlerim oldukca nasıl davranmam gerektiğini çözemiyorum artık o konuda fikir alırım ama düşünüyorum bazen oda boş :) farkli olmam hep kendim olurum ama bazen üst üste olmayınca insan kendinde sorun aramıyor değil olurya insan diyorki bende de hatalar olabilir nerde yanliş yapıyorum diye ama ondada durup düşününce bakıyorum kimler kiminle beraber demekki sevince isteyince olumsuz olan şeylerde batmıyor sonuçta biraz fazla konuştum :) sadece bazı gerçeklerle yüzleşince böyle düşünülüyorKızlar kötü bir yorum olacak ama 30lu yaşlardaki erkekler bence 20li yaşlara bakıyor. Ben de 30lu yaşlarında ve bekar biriyim. Ama yaşımdan dolayı bir kaç kez reddedildim. O doğurganlık olayına bakılıyor maalesef. Yani umarım hepsi öyle değildir ama benim karşılaştıklarım öyle çıktı.
Bu yazdığınız biraz genelleme oluyor. Benim çevremde 30 olup yaşıtlarıyla ve hatta 1-2 yaş büyük kadınlarla birlikte olanlar var. Ki ben de 30’umdayım ve hiç yaşımdan dolayı reddedilmedim...Kızlar kötü bir yorum olacak ama 30lu yaşlardaki erkekler bence 20li yaşlara bakıyor. Ben de 30lu yaşlarında ve bekar biriyim. Ama yaşımdan dolayı bir kaç kez reddedildim. O doğurganlık olayına bakılıyor maalesef. Yani umarım hepsi öyle değildir ama benim karşılaştıklarım öyle çıktı.
Valla hiç güven problemim olmadı ilişkilerimde. O yuzden çok anlayamıyorum ama tanimadan güvenilmez olduğunu nereden biliyorsunuz ki?
Belki de on yargiyla eliyorsunuzdur insanlari.
Bence şu koronadan sonra bol bol kalabalık ortamlara girin.
Nerede kalabalık orada düşer ağınıza bir balık
İşin şakası bir yana kalabalık sosyal gruplara girerseniz daha çok insanla tanisirsiniz ve elbet kaninizin isindigi biriyle tanisirsiniz.
mesela kitap okumayı sever misiniz?
Her şehrin kitap agaci sohbetleri oluyor. Bir kitap belirleniyor, herkes okuyup onun hakkinda buluşup konuşuyorlar. Ya da İstanbul'da kuzenim her ay iki gün ünlü bir yazarın eserlerinin incelendiği etkinliğe katılıyor.
Bunlar mesela hep ortak hobide ,uygun biriyle buluşmaya müsait ortamlar:)
Ya da mesela bisiklet biniyorsaniz bisiklet kulüpleri, workshoplar (genelde kadınların geleceği tarz workshoplar değil ama) , sosyal medyada organize edilen kalabalık kamplar (interrail -ayiyemegi - nurgaz falan organize ediyor hep)
Ne bileyim..bu tarz kalabalık yerlere girin. Ne kadar kalabalık o kadar iyi :)
Ayni ortamda bulunmak önemli.
Bir keresinde o kadar dıdının dıdısı biriyle tanışmıştım ki (çok da düzgün,işi gücü yerinde bir adamdı ama yaşam enerjisi az diye devam ettirmedim). zamanında bir geziye katılmisim x sene önce. Bu çocuk da aynı geziye katılmış y sene once. Bu geziyi düzenleyenler bir kahvaltı organize etmişler. Sırf bana yakın diye gittim, sonra olaylar olaylar :)
O yüzden benim önerim dar çevrenizden çıkın, kurslara, workshoplara, dinletilere katılın, tatillere gidin... Hem hayatınıza renk gelir hem de bakarsınız hayatınıza birisi girer.
Her iki ihtimalde de güzel bir şeyler olur
Evliliik zaten öyle çok tamah edilecek bir şey değil mühim olan birini sevmek onla anlaşmak. Benim arkadaşım 10 sene yalnızdı şiimdi çok güzel ilişlisi var 1 senedir. Gerçekten nasip kısmet bu işler.
Devlette mi öğretmensiniz? Belki başka yete atansanız çevreniz değişir hem de kader kısmet kim bilir belki orda dır nasibinizIyi geceler arkadaslar. Öncelikle Allah daha büyük dert vermesin diyorum ama sizin de tecrübelerinizi merak etmiyor degilim.
29 yasindayim bu sene 30 olacagim. Ögretmenim calisiyorum, isimi cok seviyorum ve hayatimdan az cok memnunum cok sükür. 6-7 sene kadar önce birini cok sevdim, nisanlandik ama bir cok sebepden dolayi ayrildik. 6-7 senedir hayatimda kimse yok. Yasitlarim, arkadaslarim neredeyse hepsi evlendi, cocuklari oldu. Bu konulara fazla takilan, 'acaba evlenebilecek miyim' diyen biri hic degildim. Ama su son bir sene beni öyle bir korku aldi. 30 yasima giricem, bir gün anne olmayi cok isterim, ama gel gelelimki senelerdir kimseyi sevemedim, 'evet iste evelenecegim insan' diyebilecegim kimse cikmadi karsima. Belirli bi yasdan sonra zor veya imkansiz mi?
Evlenip mutsuz olmaktansa tabi ki ömür boyu bekar kalirim daha iyi. Burda bir cok konu okuyoruz mutsuz evliliklerle ilgili. Ama insan bir ömrü yanliz gecirmekde istemiyor, hayati paylasabilecegi, güvenebilecegi bir insan olsun istiyor hayatinda. 30undan sonra dogru insani bulmak cok mu zor kizlar? Ümidimi kaybetmek üzereyim neredeyse...
Amin bakin simdi bir kız konu açmış 22 yaşında 9 Aylık evliyim boşanmak doğru bir karar mı? Diye. Ülkemizde maalesef toplum baskısıyla sözlenir gibi evleniyor herkes birbirini tanımadan yakınlaşmadan kokusunu içine sindirmeden sonra da 2 gün sonra evcilik oynar gibi evlilik böyle bir şey miymiş boşansam mı diye konu açıyor insanlar üstelik şanslı olanı çocuksuz oluyor Bir de çoluk çocuğuyla boşanmayı düşünen kadınlar var işi gücü yok böyle bir toplumda yaşıyoruz maalesef o yüzden yetiştirilen adamları çok iyi seçmek lazım benim gözümde evlilik bir kez olmalı bir kez olsun tam olsun
Bu işler nasip işi kimi 18'de bulur kimi 48
Belki 18'de bulan yarı yolda kalır 48'de bulan mükemmel evliliği yaşatır.
Hakkınızda hayırlısı olsun. ❤
Ben almanya'dayken girdiğim bir donutçuda tüm masalar dolu diye gençten birinin yanına oturmuştum. Oturuş o oturuş, bütün berlin'i beraber gezmistik, dom katedrali bahçesinde çello çalan kadını dinleyip çimlerde uyumistukBenim güven problemi yasadiklarimdan ve etrafimda sahit oldugum seylerden dolayi oldu acikcasi. Tabi ki ister istemez ön yargi da giriyordur isin icine, ön yargu yok diyemem.
Ama cok güzel tavsiyeler vermissiniz tesekkür ederim :) Almanya da yasiyorum ama eminim buralarda da öyle kalabalik etkinliklere katilabilirim :)
Hayatta hersey nasip diyorum,3 kere nisanlandim,ilkinde nikahtan donduk,oluyorum sandim 1 sene kendime gelemedim,
4 numara ile pat diye evlendik 39 yasinda tanistim ,
O yuzden akisins birakin,varsa m
Kismetinizde olur
Valla ben kendi adıma dicek olursam hiç kendimi kapatmadım tekliflere açık oldum arkadaş çevremde geniştir ama ne yazıkki kriterlerime uygun biri bana da 7 yıldır denk gelmiyor. Bunun kişiyle alakası yok bence ben böyle olduğum halde hala yalnozım konu sahibi de bence böyle biri6-7 sene yalnız kalmak için çok uzun bir süre. Siz kendinizi biraz kapatıyor olabilir misiniz acaba?
Yaşınızda bir şey yok, seversiniz de evlenirsiniz de. Hiçbir yaş geç değil bunun için.
Ama bu uzun süreli yalnızlığınızı sorgulamalısınız bence. Belki güzel şeyler yaşayacağınız insanlar karşınıza çıkıyor ama siz fark etmiyorsunuzdur.
Eşim 29 yaşına kadar tanıştığı kadınların onunla parası olduğu için birlikte olduklarını düşünmüş hep. Asla doğru kişiyi bulamayacağım, doğru kişi olmadan da asla evlenmeyeceğim demiş. Bunu eski yazdıklarından öğrendim üstelik, kendi anlatsa inanmazdım. 30 yaşında benimle tanıştı, 4 ayda evlendik. :) Ailesi inanılmaz şaşırdı, asla evlenmem diyen biri nasıl 4 ayda evleniyor diye...
17 Haziran'da ilk yıldönümümüz olacak. Çok şükür çok mutluyuz. Umudunuzu kaybetmeyin :)
Şuan o adamla evli misiniz yoksaa??Ben almanya'dayken girdiğim bir donutçuda tüm masalar dolu diye gençten birinin yanına oturmuştum. Oturuş o oturuş, bütün berlin'i beraber gezmistik, dom katedrali bahçesinde çello çalan kadını dinleyip çimlerde uyumistukçok romantikti :)
Tavsiyeme ek ile geliyorum: dolu kafelere gir, masalarda gözüne çarpan yalnız adamları bul, otur
Benimde karşıma öyleleri çıktı ama genellemeyin bence eğer o insanlar nasibimizde olsaydı ne 20 dinlerdi ne 40 bu işler gerçekten nasip bende siz gibi birara öyle derdim erkekler hep küçük olanlara bakıyor ha evet çoğu belki öyle ama artık bu kalıptan çıktım ben gerçekten allah birini bize nasip etmek istedikten sonra bu detaylar inanin boş üzülüyorsunuz anlıyorum geçen konunuzda gördüm bende yeri geliyor çok üzülüyorum hele anne olmayı çok istiyorum ama birşeyi istedikçe o daha çok uzaklaşıyor...Evet bazen insan çok dolup anlatıp rahatlamak istiyor belki etraftan güzel örnekler duymak istiyor ama ben onuda bıraktım artik tamamen içimde yaşıyorum sizede diyeceğim şu ki yanlış anlamayın bize yardım edecek allah bol bol dua etmekten başka çare yok kendimden biliyorum birilerine anlatınca bu hayat değişmiyor çünkü hatta daha kötü oluyor insan. ben sadece flörtlerim oldukca nasıl davranmam gerektiğini çözemiyorum artık o konuda fikir alırım ama düşünüyorum bazen oda boş :) farkli olmam hep kendim olurum ama bazen üst üste olmayınca insan kendinde sorun aramıyor değil olurya insan diyorki bende de hatalar olabilir nerde yanliş yapıyorum diye ama ondada durup düşününce bakıyorum kimler kiminle beraber demekki sevince isteyince olumsuz olan şeylerde batmıyor sonuçta biraz fazla konuştum :) sadece bazı gerçeklerle yüzleşince böyle düşünülüyor
Devlette mi öğretmensiniz? Belki başka yete atansanız çevreniz değişir hem de kader kısmet kim bilir belki orda dır nasibiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?