Ben 34 yaşımdayım, evleneceğim kişi ile 1,5 sene evel tanıştım. O hayatıma girene dek evlilikten öyle ümidi kesmiştim ki, ben bundan sonra heralde yaşlılığımda bir mantık evliliği yaparım diye düşünüyordum. Ve bu düşünce ile kenara bir kuruş bile biriktirmedim o piskolojik bozuklukla har vurdum harman savurdum, hayatımda bana değer veren biri yok ben de kendimi şımartırım diyerek.
Ama ne oldu ? Hiç ummadığım anda geldi. Siz de bozmayın moralinizi.
Hem şimdinin 30'lu yaşları artık 20'ler. Annem de 33 yaşında evlenmiş, şu an 67 yaşında ama maşallah genç kız gibidir.
Hiç üzülüp umudunuzu karartmayın.