- 3 Haziran 2023
- 1.271
- 5.097
- 25
Aynen öyle yoksa aradan yıllar geçecek. Elde ne gençliğin ne güzelliğin kalır. Bir kere aldatan hep aldatır. Aldatma var,eşyalar kapının önüne konulmuş bu ilişkide çok fazla sorun var. Adam çabalamıyor bile. Hamile karısını aramayan üstüne aldatan kendisi. Onun çabalaması, senin affetmemen gerek. Üniversite okumuşsun,mesleğiniz de varsa çocuk büyüyene kadar aile evinizde kalın. Daha sonra da çalışmaya başlarsınız.Evet kalmak için bir şeyler bulmaya çalışıyorum sanırım dediğiniz çok doğru.Böyle bir hayatı haketmiyorum bir tane hayatım var bakış açıları farklı düşünmemi sağladı çabalamaya gerek yok sağolun teşekkürler
Bir önceki ay adetim gecikti kadın doğuma gittim test verdim negatif çıktı.Bir diğer ayda adetim gecikti on gün sonra da test yaptım ve öğrendimKusura bakmayın ancak 8 haftalık hamilelik demek; gerçekleşmeyen 2 regl dönemi demek. Regl olmadığınız ilk ay hiç mi şüphelenmediniz ?
Söyleyebilir tabi ki ben yazılanlardan bunu anlamıştım.Ben bunu dedim diye mi yapıldı böyle mi olması gerekiyordu şeklinde sorguladım sadeceAdamı ittiniz denmiyor ki. Aldatma teşebbüsünü yakaladınız diye kimse size öncesinde sürekli boşanma blöfü yapmanızın yanlış olduğunu söyleyemeyecek mi?
Ufak tefek anlaşmazlıklarda boşanma lafını geçirmenizin sonucu bu, şimdi gerçekten ciddi bir durum var, fena halt yemiş ama bu sefer de uğraşmak istemiyor. Yani aldatma olayından farklı bu durum.Söyleyebilir tabi ki ben yazılanlardan bunu anlamıştım.Ben bunu dedim diye mi yapıldı böyle mi olması gerekiyordu şeklinde sorguladım sadece
Evet öyle maalesef dediğiniz gibiUfak tefek anlaşmazlıklarda boşanma lafını geçirmenizin sonucu bu, şimdi gerçekten ciddi bir durum var, fena halt yemiş ama bu sefer de uğraşmak istemiyor. Yani aldatma olayından farklı bu durum.
Başta yazdıklarınızı okurken gözlerim doldu.Gerçekten bunu yaşamayan bilmez diye düşünüyorum benim için çok zordu herşeyi geride bırakmak.Bir aile hayat kurmaya çalışırken bunları yaşamak görmek kim ister ki? Ben de istemedim ama oldu mu oldu.teşekkür ederim yazdıklarınızın hepsi içinBen gercekten de sağlam bir evlilik göremedim
Kadin tum hayatini birakip esinin yanina gitsin sifirdan hayat kursun psikolojik olarak yalniz hissetti diye eşi destek olmasin ama kavgalar olsun, es ailesi de evlilige çomak soksun, adam da tartisma sonucu eşini ikna etmek yerine masaj icin (aldatmaya teşebbüs) telefonda yazissin.
Açıkçası bu yazdıklarım konunuzun özeti. Bosanmak istiyorsaniz boşanin devam.edecekseniz de bundan sonraki zaman icinde de eşinizin bu evlilik icin ne gibi fedakarlik yapacağını düşünün.
Tek tarafli çabayla evlilik yurumez
Bebeğiniz için gözünüz aydın, Allah sağ salim doğmayı nasip etsin.Hanımlar ablalarım arkadaşlarım merhaba.Sabırla okumanızı isteyeceğim.Eşimle 2 yıl olacak evliliğimiz.Üniversitede tanıştık tam 8 yıldır aralıksız birbirimizin hayatındayız.O da ben de çok severek evlendik.Ben onu sevdiğim için ailemden ayrı bir yere 700km bir yere gelin geldim.Hayat kurmaya çalıştım.Çok tartışmalarımız oldu.Daha 4 5 aylıkken evlendiğimizde tartışıyorduk kavgalar gürültüler ama hep bağlanıyorduk birbirimize.Biraz psikolojik yaşadığım yerden buraya gelmek arkadaşımın olmaması yanlız hissetmem eşimin iş yoğunluğu derken ben kavgalarımızda boşanma konusun açmaya başladım.Ama biz kadınlar bunu sanki ben bunu dersem beni kaybetmekten korkar anlamında benimsediğimiz için (yani ben öyle sanmışım) kullanmış oldum.Ama hep tatlıya bağladık.Biraz eşimin ailes biraz eşimin beni bir aile olarak göremeyişi kendi içsel bunalımlarım bizi yine bir tartışmaya sürükledi ben de memlekete biraz kafa dinlemeye gittim orada da tartıştık ve ben hiç mutlu olmadığımı beni eskisi gibi sevmediğini değer vermediğini hissettim.Gelme süremin belli olmadığını bir süre daha kalmak istediğimi hatta eşyalarımı getirmesini istedim.Bir hafta falan da hiç konuşmadık.Eşim benim memleketime gelirken de masaj adı altında iğrenç bir kadınla telefonda görüşüyor gitmeyi düşünmüş.Sonra da mesaj atmış ki benim eşim işi gereği karakter gereği (böyle düşünüyordum) asla sen ben konuşmaz tanımadığı biriyle.Annemlerdeyken kahvaltı yaptık ve beni şeytan dürttü şarjda olan telefonuna baktım.Mesajlarda kısa bir alfabe ismiyle kayıtlı üç tane mesaj göndermiş bir numaraya.Yarın da çalışıyor musun işte yarın dönebilirim gitmeden uğramak istemiştim gibi gibi.Farklı saatlerde.Bu mesajlara da karşıdan cevap verilmemiş.Ben bunu arkadaşı falan zannettim memleketimde de arkadaşları var.Dışarı konuşmaya çıktık ve sordum.Bir baktım silmiş rehberinden mesajları silmiş eller titremeye başladı.Ben kalktım gittim ve arabada bana masaj olduğunu işte gitmediğini hatalı olduğunu ben zaten senin gördüğünü bilmeden sildiğimi ne yapıyorum ben dediğini falan söyledi ve ben kriz geçiriyorum.neyse yine evime döndüm adetim gecikti.bir baktım hamileyim.bu iğrenç konuda bana detay vermediği için hala küstüm bana aynen yalvarmasını affettirmesini falan bekliyordum hiçbir şey yapmadı.Biz hamilelik haberini alınca sersemledik bı konu kenarda durdu.Durdukça ben tartışmalar çıkarmaya başladım her yeri dağıttım eve almadım kıyafetlerini kapının önüne koydum.İçim tırmalandıkça tırmalandı.Hiç bir ispat bir şey bulamamıştım aklıma operatör uygulamasından mesaj geçmişi geldi.Bir akşam aldım karşıma aç dedim bakıcam numaraya.Çünkü gerçekten masajdı yemin ederim masajdı dedi durdu.Numarayı buldum aradı defalarca telefonundan mesşgul.Bir de ben arayayım dedim çaldı.Yıkıldım.Vatsapa ekledim bildiğin o… bir fotoğraf.delirdim nefes darlığı yaşadım kriz geçirdim.Yeminler etti gitmediğine o fotoğrafı görmediğine ama inanmadım.Googleda numarayı araştırdım.Çünkğ bana hep Google’dan buldum dedi.Ama asla değil.çünkğ numarayı direkt yazdım Twitter hesabı var sadece ve Instagram.Görseniz iğrenç twitleri fotoğrafları kusarsınız.Bana yalan söylediği bir kenara bir de buna maruz kaldım.Ortalığı dağıttım ailesine söyledim.Ailesinden çok destek göremedim ya da ben öyle hissettim.Bu konuyu bir kenara bırakıp evet hatalıyım özür dilerim hata ettim ama yemin etti kurana el bastı gitmedim dedi.Ama bizim zaten sorunlarımız var ben eşyalarımı kapının önünde buldum bilmem ne.Ben zaten oraya gelirken benden boşanmak isteyen bir kadının yanına geliyordum dedi.Yıkıldım.Biletimi aldım bana git dedi kafanı dinle.Aileme söyleyeceğim korkmuyor musun dedim hayır diyor.Arkadaşlar iki hafta boyunca evde yapayalnızdım daha benim gönlümü almak ayaklarıma kapanmak yerine bizim sorunumuz sadece bu değil evet ben bu konuşa hatamı kabul ediyorum diyip yoruldum diyip çekildi.Beni böyle durumda bebeğimle ağlamalı gecelere krizli gecelere sevk etti.İntihar bile etmek istiyorum.Çünkğ sevilmediğini değer verilmediğini sanki ben hayatında olmasam hiçbir şey değişmeyecek gibi hissediyorum.Deli gibi severken birbirimizi karşımda ölü gibi durması beni çok kırıyor.yoldan bile geri döndüm gidemedim.Bayram üstü ailemi üzmek istemedim insanlar bebek haberiyle tebrik edecekler böyle bir üzüntüyü bir de onlara yaşatmak istemedim zamanın doğru olmadığını düşündüm.Hiçbir şey yapmıyorsun affettirmek için köpek olman lazım dedim “yok ya” dedi.Çok üzülüyorum eşimi çok seviyordum halen seviyorum halen bekliyorum bu kadar değersiz böyle bir dönemde hissetmek beni mahvediyor.3 kilo verdim bu dönemde.Hiç yanımda olmadı üzüldüğümü düşünmedi.Aldatıldım mı ne oldu bilmiyorum.Aileme söylemeli miyim bilmiyorum.Buraya kadar okuduğunuz için sabırla teşekkür ederim.Tavsiyenize muhtacım.Akıl akıldan üstündür belki biraz içimi ferahlatırsınız.Çünkğ bunu paylaşabilecek bir arkadaşım bile yok burada hoş böyle bir şeyi de nasıl paylaşabilirim bilmiyorum.Bu yazdıklarımı çok kötü hislerle yaşadım keşke buraya yazdığım kadar basit olsa.Boşanmam gerektiğini hissediyorum sanki gururumu eziyormuşum gibi ama düşünüyorum hayatımı.Hayatımın hiçbir döneminde böyle sakin böyle çaresiz hissetmedim.
Yorumunuz için teşekkür ederim olumlu olumsuz çok güzel yazmışsınız öncelikle.Sağolun gerçekten vakit ayırmışsınız.Ben de dediklerinizi düşünüyorum düşüneceğim ama olumlu olur ama olumsuz buradaki herkes bir şeyleri düşünmemi sağladı kendime değer vermediğimi farkettim yanlış olan şeyleri de gördüm bu olaya gelince nasıl atlatılır bilmiyorum ama elbet geçer bir şekilde biter ama boşanılır ama boşanılmaz.Beni en çok yaralayan da halen ona karşı sevgimin olması.Bu çok zormuş kimsenin yaşamasını istemem.A
Bebeğiniz için gözünüz aydın, Allah sağ salim doğmayı nasip etsin.
Eşinizin başta sizi aile olarak benimseyememiş olması, sizin yabancı bi yere gelin gittiğiniz için kavgalar çıkarmanız evliliğinizi bi hayli yıpratmış. Leyla ile Mecnun misali aşıklar bile olsanız boşanma ile tehdit edilmez. Evlilik, iki yetişkin insanın hayatını birleştirmesi demektir ve yetişkin insanlar konuşarak, anlayarak, empati kurarak anlaşmalıdır. Karşıdaki bi zaman sonra "tamam boşanalım" der ve tehdit elinizde patlar.
Buraya kadar olanlar bi şekilde telafi edilebilirdi, bebek için yeniden denenebilirdi ama araya aldatma fikri hatta teşebbüsü girmiş. Siz hâla eşinizin yalvarıp af dilemesini beklediğinize göre boşanma gibi bi düşünceniz aslında yok, af dilese evliliğinize devam edeceksiniz diye algıladım. Bundan sonraki süreçte bence bi sakinleşin, bi durulun ve iyice düşünün, eşinize de düşünme fırsatı verin. Ortalığı dağıtmakla falan bi yere varamazsınız. Sonuç gerçekten boşanma olacaksa o zaman durumu aileniz ile paylaşıp gerçekten boşanabilirsiniz. Fakat gidip ailenize her şeyi anlatıp sonra boşanmaktan vazgeçerseniz büyük hata etmiş olursunuz. Siz belki olanı sindirip eşinizle mutlu mesut yaşamaya devam edebilirsiniz ama aileniz eşinize olan saygısını kaybeder ve unutmazlar. Ikinizin arasında olanlar ikinizin arasında kalsın. Aileler her şeyi bilmesine gerek yok. Kayınailenize anlattınızda ne oldu? Evliliğe devam edip bi gün eşiniz yine aldatsa "bile bile devam ettin" diyecekler muhtemelen.
Burdan donerseniz net bir çok kez daha aldatilacaksiniz bir kere yeltenen yine yeltenecek ve eşiniz Gr pişmanlik gerçek af özür dileme ilişkiyi toplama çabasında bulunmamış değersiz olacaksınız devam ederseniz. Bebek konusunda asla bişey diyemem ama şimdi bunları yaşatan doğumdan sonra çığrından çıkar gibime geliyor Allah yardımcıniz olsunHanımlar ablalarım arkadaşlarım merhaba.Sabırla okumanızı isteyeceğim.Eşimle 2 yıl olacak evliliğimiz.Üniversitede tanıştık tam 8 yıldır aralıksız birbirimizin hayatındayız.O da ben de çok severek evlendik.Ben onu sevdiğim için ailemden ayrı bir yere 700km bir yere gelin geldim.Hayat kurmaya çalıştım.Çok tartışmalarımız oldu.Daha 4 5 aylıkken evlendiğimizde tartışıyorduk kavgalar gürültüler ama hep bağlanıyorduk birbirimize.Biraz psikolojik yaşadığım yerden buraya gelmek arkadaşımın olmaması yanlız hissetmem eşimin iş yoğunluğu derken ben kavgalarımızda boşanma konusun açmaya başladım.Ama biz kadınlar bunu sanki ben bunu dersem beni kaybetmekten korkar anlamında benimsediğimiz için (yani ben öyle sanmışım) kullanmış oldum.Ama hep tatlıya bağladık.Biraz eşimin ailes biraz eşimin beni bir aile olarak göremeyişi kendi içsel bunalımlarım bizi yine bir tartışmaya sürükledi ben de memlekete biraz kafa dinlemeye gittim orada da tartıştık ve ben hiç mutlu olmadığımı beni eskisi gibi sevmediğini değer vermediğini hissettim.Gelme süremin belli olmadığını bir süre daha kalmak istediğimi hatta eşyalarımı getirmesini istedim.Bir hafta falan da hiç konuşmadık.Eşim benim memleketime gelirken de masaj adı altında iğrenç bir kadınla telefonda görüşüyor gitmeyi düşünmüş.Sonra da mesaj atmış ki benim eşim işi gereği karakter gereği (böyle düşünüyordum) asla sen ben konuşmaz tanımadığı biriyle.Annemlerdeyken kahvaltı yaptık ve beni şeytan dürttü şarjda olan telefonuna baktım.Mesajlarda kısa bir alfabe ismiyle kayıtlı üç tane mesaj göndermiş bir numaraya.Yarın da çalışıyor musun işte yarın dönebilirim gitmeden uğramak istemiştim gibi gibi.Farklı saatlerde.Bu mesajlara da karşıdan cevap verilmemiş.Ben bunu arkadaşı falan zannettim memleketimde de arkadaşları var.Dışarı konuşmaya çıktık ve sordum.Bir baktım silmiş rehberinden mesajları silmiş eller titremeye başladı.Ben kalktım gittim ve arabada bana masaj olduğunu işte gitmediğini hatalı olduğunu ben zaten senin gördüğünü bilmeden sildiğimi ne yapıyorum ben dediğini falan söyledi ve ben kriz geçiriyorum.neyse yine evime döndüm adetim gecikti.bir baktım hamileyim.bu iğrenç konuda bana detay vermediği için hala küstüm bana aynen yalvarmasını affettirmesini falan bekliyordum hiçbir şey yapmadı.Biz hamilelik haberini alınca sersemledik bı konu kenarda durdu.Durdukça ben tartışmalar çıkarmaya başladım her yeri dağıttım eve almadım kıyafetlerini kapının önüne koydum.İçim tırmalandıkça tırmalandı.Hiç bir ispat bir şey bulamamıştım aklıma operatör uygulamasından mesaj geçmişi geldi.Bir akşam aldım karşıma aç dedim bakıcam numaraya.Çünkü gerçekten masajdı yemin ederim masajdı dedi durdu.Numarayı buldum aradı defalarca telefonundan mesşgul.Bir de ben arayayım dedim çaldı.Yıkıldım.Vatsapa ekledim bildiğin o… bir fotoğraf.delirdim nefes darlığı yaşadım kriz geçirdim.Yeminler etti gitmediğine o fotoğrafı görmediğine ama inanmadım.Googleda numarayı araştırdım.Çünkğ bana hep Google’dan buldum dedi.Ama asla değil.çünkğ numarayı direkt yazdım Twitter hesabı var sadece ve Instagram.Görseniz iğrenç twitleri fotoğrafları kusarsınız.Bana yalan söylediği bir kenara bir de buna maruz kaldım.Ortalığı dağıttım ailesine söyledim.Ailesinden çok destek göremedim ya da ben öyle hissettim.Bu konuyu bir kenara bırakıp evet hatalıyım özür dilerim hata ettim ama yemin etti kurana el bastı gitmedim dedi.Ama bizim zaten sorunlarımız var ben eşyalarımı kapının önünde buldum bilmem ne.Ben zaten oraya gelirken benden boşanmak isteyen bir kadının yanına geliyordum dedi.Yıkıldım.Biletimi aldım bana git dedi kafanı dinle.Aileme söyleyeceğim korkmuyor musun dedim hayır diyor.Arkadaşlar iki hafta boyunca evde yapayalnızdım daha benim gönlümü almak ayaklarıma kapanmak yerine bizim sorunumuz sadece bu değil evet ben bu konuşa hatamı kabul ediyorum diyip yoruldum diyip çekildi.Beni böyle durumda bebeğimle ağlamalı gecelere krizli gecelere sevk etti.İntihar bile etmek istiyorum.Çünkğ sevilmediğini değer verilmediğini sanki ben hayatında olmasam hiçbir şey değişmeyecek gibi hissediyorum.Deli gibi severken birbirimizi karşımda ölü gibi durması beni çok kırıyor.yoldan bile geri döndüm gidemedim.Bayram üstü ailemi üzmek istemedim insanlar bebek haberiyle tebrik edecekler böyle bir üzüntüyü bir de onlara yaşatmak istemedim zamanın doğru olmadığını düşündüm.Hiçbir şey yapmıyorsun affettirmek için köpek olman lazım dedim “yok ya” dedi.Çok üzülüyorum eşimi çok seviyordum halen seviyorum halen bekliyorum bu kadar değersiz böyle bir dönemde hissetmek beni mahvediyor.3 kilo verdim bu dönemde.Hiç yanımda olmadı üzüldüğümü düşünmedi.Aldatıldım mı ne oldu bilmiyorum.Aileme söylemeli miyim bilmiyorum.Buraya kadar okuduğunuz için sabırla teşekkür ederim.Tavsiyenize muhtacım.Akıl akıldan üstündür belki biraz içimi ferahlatırsınız.Çünkğ bunu paylaşabilecek bir arkadaşım bile yok burada hoş böyle bir şeyi de nasıl paylaşabilirim bilmiyorum.Bu yazdıklarımı çok kötü hislerle yaşadım keşke buraya yazdığım kadar basit olsa.Boşanmam gerektiğini hissediyorum sanki gururumu eziyormuşum gibi ama düşünüyorum hayatımı.Hayatımın hiçbir döneminde böyle sakin böyle çaresiz hissetmedim.
Ailen arkandaysa ayrilmalisin sürmez böyle evlilikHanımlar ablalarım arkadaşlarım merhaba.Sabırla okumanızı isteyeceğim.Eşimle 2 yıl olacak evliliğimiz.Üniversitede tanıştık tam 8 yıldır aralıksız birbirimizin hayatındayız.O da ben de çok severek evlendik.Ben onu sevdiğim için ailemden ayrı bir yere 700km bir yere gelin geldim.Hayat kurmaya çalıştım.Çok tartışmalarımız oldu.Daha 4 5 aylıkken evlendiğimizde tartışıyorduk kavgalar gürültüler ama hep bağlanıyorduk birbirimize.Biraz psikolojik yaşadığım yerden buraya gelmek arkadaşımın olmaması yanlız hissetmem eşimin iş yoğunluğu derken ben kavgalarımızda boşanma konusun açmaya başladım.Ama biz kadınlar bunu sanki ben bunu dersem beni kaybetmekten korkar anlamında benimsediğimiz için (yani ben öyle sanmışım) kullanmış oldum.Ama hep tatlıya bağladık.Biraz eşimin ailes biraz eşimin beni bir aile olarak göremeyişi kendi içsel bunalımlarım bizi yine bir tartışmaya sürükledi ben de memlekete biraz kafa dinlemeye gittim orada da tartıştık ve ben hiç mutlu olmadığımı beni eskisi gibi sevmediğini değer vermediğini hissettim.Gelme süremin belli olmadığını bir süre daha kalmak istediğimi hatta eşyalarımı getirmesini istedim.Bir hafta falan da hiç konuşmadık.Eşim benim memleketime gelirken de masaj adı altında iğrenç bir kadınla telefonda görüşüyor gitmeyi düşünmüş.Sonra da mesaj atmış ki benim eşim işi gereği karakter gereği (böyle düşünüyordum) asla sen ben konuşmaz tanımadığı biriyle.Annemlerdeyken kahvaltı yaptık ve beni şeytan dürttü şarjda olan telefonuna baktım.Mesajlarda kısa bir alfabe ismiyle kayıtlı üç tane mesaj göndermiş bir numaraya.Yarın da çalışıyor musun işte yarın dönebilirim gitmeden uğramak istemiştim gibi gibi.Farklı saatlerde.Bu mesajlara da karşıdan cevap verilmemiş.Ben bunu arkadaşı falan zannettim memleketimde de arkadaşları var.Dışarı konuşmaya çıktık ve sordum.Bir baktım silmiş rehberinden mesajları silmiş eller titremeye başladı.Ben kalktım gittim ve arabada bana masaj olduğunu işte gitmediğini hatalı olduğunu ben zaten senin gördüğünü bilmeden sildiğimi ne yapıyorum ben dediğini falan söyledi ve ben kriz geçiriyorum.neyse yine evime döndüm adetim gecikti.bir baktım hamileyim.bu iğrenç konuda bana detay vermediği için hala küstüm bana aynen yalvarmasını affettirmesini falan bekliyordum hiçbir şey yapmadı.Biz hamilelik haberini alınca sersemledik bı konu kenarda durdu.Durdukça ben tartışmalar çıkarmaya başladım her yeri dağıttım eve almadım kıyafetlerini kapının önüne koydum.İçim tırmalandıkça tırmalandı.Hiç bir ispat bir şey bulamamıştım aklıma operatör uygulamasından mesaj geçmişi geldi.Bir akşam aldım karşıma aç dedim bakıcam numaraya.Çünkü gerçekten masajdı yemin ederim masajdı dedi durdu.Numarayı buldum aradı defalarca telefonundan mesşgul.Bir de ben arayayım dedim çaldı.Yıkıldım.Vatsapa ekledim bildiğin o… bir fotoğraf.delirdim nefes darlığı yaşadım kriz geçirdim.Yeminler etti gitmediğine o fotoğrafı görmediğine ama inanmadım.Googleda numarayı araştırdım.Çünkğ bana hep Google’dan buldum dedi.Ama asla değil.çünkğ numarayı direkt yazdım Twitter hesabı var sadece ve Instagram.Görseniz iğrenç twitleri fotoğrafları kusarsınız.Bana yalan söylediği bir kenara bir de buna maruz kaldım.Ortalığı dağıttım ailesine söyledim.Ailesinden çok destek göremedim ya da ben öyle hissettim.Bu konuyu bir kenara bırakıp evet hatalıyım özür dilerim hata ettim ama yemin etti kurana el bastı gitmedim dedi.Ama bizim zaten sorunlarımız var ben eşyalarımı kapının önünde buldum bilmem ne.Ben zaten oraya gelirken benden boşanmak isteyen bir kadının yanına geliyordum dedi.Yıkıldım.Biletimi aldım bana git dedi kafanı dinle.Aileme söyleyeceğim korkmuyor musun dedim hayır diyor.Arkadaşlar iki hafta boyunca evde yapayalnızdım daha benim gönlümü almak ayaklarıma kapanmak yerine bizim sorunumuz sadece bu değil evet ben bu konuşa hatamı kabul ediyorum diyip yoruldum diyip çekildi.Beni böyle durumda bebeğimle ağlamalı gecelere krizli gecelere sevk etti.İntihar bile etmek istiyorum.Çünkğ sevilmediğini değer verilmediğini sanki ben hayatında olmasam hiçbir şey değişmeyecek gibi hissediyorum.Deli gibi severken birbirimizi karşımda ölü gibi durması beni çok kırıyor.yoldan bile geri döndüm gidemedim.Bayram üstü ailemi üzmek istemedim insanlar bebek haberiyle tebrik edecekler böyle bir üzüntüyü bir de onlara yaşatmak istemedim zamanın doğru olmadığını düşündüm.Hiçbir şey yapmıyorsun affettirmek için köpek olman lazım dedim “yok ya” dedi.Çok üzülüyorum eşimi çok seviyordum halen seviyorum halen bekliyorum bu kadar değersiz böyle bir dönemde hissetmek beni mahvediyor.3 kilo verdim bu dönemde.Hiç yanımda olmadı üzüldüğümü düşünmedi.Aldatıldım mı ne oldu bilmiyorum.Aileme söylemeli miyim bilmiyorum.Buraya kadar okuduğunuz için sabırla teşekkür ederim.Tavsiyenize muhtacım.Akıl akıldan üstündür belki biraz içimi ferahlatırsınız.Çünkğ bunu paylaşabilecek bir arkadaşım bile yok burada hoş böyle bir şeyi de nasıl paylaşabilirim bilmiyorum.Bu yazdıklarımı çok kötü hislerle yaşadım keşke buraya yazdığım kadar basit olsa.Boşanmam gerektiğini hissediyorum sanki gururumu eziyormuşum gibi ama düşünüyorum hayatımı.Hayatımın hiçbir döneminde böyle sakin böyle çaresiz hissetmedim.
Yok kızmadım neden kızayım ama bebeği aldırmak istemedim gittiğimde zaten kalp atımlarını duydum onu duyduktan sonra o adamla ne yaşarsam yaşayayım ona da fatura kesemezdim ki.Zaten ailemi de böyle duruma sokmak baba faktörü olmadan büyütmek bunları düşünüyorum düşündüğüm için zaten hep bekledim sanırım.Ama olmadı.Olacak olanın önüne geçemiyoruz.Bu zamana kadar hiç bi şüphem olmadı böyle bir şey yapacağı aklımın ucundan geçmedi.Ta ki son olaya kadarbana kızmayın ama beni böyle önemsemeyen kendini affettirmek için çabalamaya bir adamı baba yapamazdım ben yapmazdım. karşıma alır konuşur eğer netsek gider çocuğu aldırırdim. gelecegimin belli olmadığı bir ortama cocuk getirmenin bir anlamı yok bence. maceralı evlilik hayatınıza yeni bir üye eklemeyin. yarın baba evine dönersiniz kucağınızda bir bebekle. ailenize de yazık size de yazik. babasız vocuk büyütmek çok zor. ben şahsen böyle bir riski göze alamazdim. ha bosanmazsiniz o ayrı ama adamın barışmak gibi bir niyeti de yok gibi sanki bilemedim.
Böyle bir evlilikte korunmadan ilişkiye girmek ve hamile kalmak tamamen bencillik ve doğacak olan çocuğa büyük haksızlık bana göre.Konu sahibi,bu adam ne yaparsam yapayım peşimden gelir af diler diye düşünmüş ama fazla naz aşık usandırır diye bir söz vardır bilirsiniz.İlişkileri resmen laçkalaşmış ve bu saatten sonra dikiş tutmaz malesef.Evet ama iste konu sahibi kendince esi düzelsin diye bunu söylemiş ama olmamiş. Öyle söyledi diye böylemi olmasi gerekirdi? Kocası aldatmaya yeltenmiş ve belkide aldatmış şuan hamile lütfen empati yaparak yorum yapın yazıktır.
sizin adınıza çok üzgünüm inanın. bir arkadaşım 6 aylık hamileyken baba evine döndü, doğumu vs hep baba evinde yaptı. eski eşi ne aradı ne sordu hala aramaz sorma belki cocuk 12 yaşında tam bilemiyorum. şimdiki aklım olsa doğurmadı diyor. ben size ne desem boş. herkesin elbette ki fikri ve planı var. ben kendim eğer kesin bosanacaksam çocuğu aldirirdim. neden? baba olacak şerefsiz benden ayrılıp eskort eskort gezecek. sonu mutlu biten masaj salonlarında gününü gün edecek ben oturup ondan olan çocuğa bakacağım. ben sanıyorum bu konuda biraz gaddarim. kesinlikle doğurmazdim. hayatınızı çocuğa bağlamak zorunda kalacaksınız. ustelik sizi aldatan bir babanın çocuğuna. çok mu kötü düşünüyorum bilmiyorum ama barismayacaksam dogurmazdim. aileme de bu kötülüğü yapamazdım. ne münasebet canim babasız çocuğu benimle büyütmek zorundalar mı? size çokça sağlıklı fikirler diliyorum. insallah hersey çok güzel olur. sevgilerYok kızmadım neden kızayım ama bebeği aldırmak istemedim gittiğimde zaten kalp atımlarını duydum onu duyduktan sonra o adamla ne yaşarsam yaşayayım ona da fatura kesemezdim ki.Zaten ailemi de böyle duruma sokmak baba faktörü olmadan büyütmek bunları düşünüyorum düşündüğüm için zaten hep bekledim sanırım.Ama olmadı.Olacak olanın önüne geçemiyoruz.Bu zamana kadar hiç bi şüphem olmadı böyle bir şey yapacağı aklımın ucundan geçmedi.Ta ki son olaya kadar
Her kavga ettiğinde bir hatuna gidecekse işin iş , yarın bir cinsel hastalık çıkarsa sende ne yapacaksın?Bir kere var mesaj geçmişinde de uyuyor o gördüğüm şeyler.Başka bir tarihlerde o numara görmedim.Yaşadığımız şey de zaten kavgalıydık ben memleketteydim.Yanıma gelirken böyle bir köpeklik yapmış
Yok korunurken oldu, yok eşim korunuyordu bir kez yapmadı, yok doktor hamile kalman imkansız dedi ona güvendim, yok pcos luydum ona güvendim, yok adetlerim düzensizdi kürtaj süresi geçti, yok yan yattı, yok çamura battı.... şunu hepimiz bir kabullenelim bari.sorunlu erkekler ve sorunlu evlilikler her zaman olacak ve bu evlilikleri devam ettirmek isteyen toksik kişiler de.arada sırada bu tarz gelgitler yaşayıp düzgün insanlarım kafasını ütülüyorlar ancak.bazı kadınlar bu tarz ilişki seviyor.kendi toksikliklerini kabullenip oturmayı da beceremedikleri için sana bana dert oluyor.canım istedi yaptım deyin, sana mı soracaktım deyin, sorumsuzun tekiyim ilgilenmedim bile deyin, hamile kalmak bir kadın olarak hoşuma gidiyor, kadın olduğumu hissediyorum deyin, ancak bu herifi bulabildim yaptım deyin, kavgaya gürültüye rağmen çok seviyorum yaptım deyin.valla rahatlayacağım yaa.dizilere filmlere mi özeniyorsunuz anlamadim ki.koca koca kadınların bizi ve kendini kandırma yalanlarından gıcık kaptım iyice artık.sorsan memlekette isteyerek, planlayarak yapılan bebek yok.hee bir de spermler kafa açıyor galiba.baksanıza kimsenin kafası hamile kalmadan yerine gelmiyor.Kusura bakmayın ancak 8 haftalık hamilelik demek; gerçekleşmeyen 2 regl dönemi demek. Regl olmadığınız ilk ay hiç mi şüphelenmediniz ?