Olmadı inansın bilmiyorum ne yaşıyor bilmiyorum ben onun yanlış olduğunu anladım ben ne yapıyorum dedim kendi kendime diyip duruyor sürekli bilmiyorum neler yaşanıyorHicbir sey yapmadigi halde intikam almak icin aramis olabilir mi? Boyle ergenlikleri oldu mu daha once?
Ben bir kere gittim evi terketmedim ki baktık tartışmalıyız ailemin yanına gittim kafam dağılsın diye.Bu son gidişimde de kendi bana git dedi.Kafanı dağıt biraz konuşmayalım dedi.Siz size git diyen birisi karşısında ne yapardınız?Ya eşinizin yaptığı tabi ki iğrenç bir davranış ama siz de bu evliliği oyun alanına çevirmişsiniz.Küstüm gidiyorum ben,sürekli evi terk edip gitmeler, kavga gürültü.Zaten bitmesi gereken bir evlilikmiş ama siz bir de hamile kalmışsınız.Bu saatten sonra hayır gelmez bu evlilikten,onu bilesiniz.
Doğrudur ben suçsuzum demiyorum ama ne kadar küsersem Nedret edersem edeyim hiçbir zaman aldatma meyilinde olmadım bu her iki taraf içinde böyle olmalı diye düşünüyorum.Zaten bu konu yaşamasaydı da bizim çift terapisine ihtiyacımız vardı.Ama artık terapistte çare bulamaz
Sürekli kavga gürültü hakim evliliğinizde,siz olmayanı oldurmaya çslışmışsınız.Neden korunmadınız bu süreçte?Devam etmeyi mi düşünüyorsunuz bu şekilde?Ben bir kere gittim evi terketmedim ki baktık tartışmalıyız ailemin yanına gittim kafam dağılsın diye.Bu son gidişimde de kendi bana git dedi.Kafanı dağıt biraz konuşmayalım dedi.Siz size git diyen birisi karşısında ne yapardınız?
Yazının yarısını okudum ama konuyu anladım.Hanımlar ablalarım arkadaşlarım merhaba.Sabırla okumanızı isteyeceğim.Eşimle 2 yıl olacak evliliğimiz.Üniversitede tanıştık tam 8 yıldır aralıksız birbirimizin hayatındayız.O da ben de çok severek evlendik.Ben onu sevdiğim için ailemden ayrı bir yere 700km bir yere gelin geldim.Hayat kurmaya çalıştım.Çok tartışmalarımız oldu.Daha 4 5 aylıkken evlendiğimizde tartışıyorduk kavgalar gürültüler ama hep bağlanıyorduk birbirimize.Biraz psikolojik yaşadığım yerden buraya gelmek arkadaşımın olmaması yanlız hissetmem eşimin iş yoğunluğu derken ben kavgalarımızda boşanma konusun açmaya başladım.Ama biz kadınlar bunu sanki ben bunu dersem beni kaybetmekten korkar anlamında benimsediğimiz için (yani ben öyle sanmışım) kullanmış oldum.Ama hep tatlıya bağladık.Biraz eşimin ailes biraz eşimin beni bir aile olarak göremeyişi kendi içsel bunalımlarım bizi yine bir tartışmaya sürükledi ben de memlekete biraz kafa dinlemeye gittim orada da tartıştık ve ben hiç mutlu olmadığımı beni eskisi gibi sevmediğini değer vermediğini hissettim.Gelme süremin belli olmadığını bir süre daha kalmak istediğimi hatta eşyalarımı getirmesini istedim.Bir hafta falan da hiç konuşmadık.Eşim benim memleketime gelirken de masaj adı altında iğrenç bir kadınla telefonda görüşüyor gitmeyi düşünmüş.Sonra da mesaj atmış ki benim eşim işi gereği karakter gereği (böyle düşünüyordum) asla sen ben konuşmaz tanımadığı biriyle.Annemlerdeyken kahvaltı yaptık ve beni şeytan dürttü şarjda olan telefonuna baktım.Mesajlarda kısa bir alfabe ismiyle kayıtlı üç tane mesaj göndermiş bir numaraya.Yarın da çalışıyor musun işte yarın dönebilirim gitmeden uğramak istemiştim gibi gibi.Farklı saatlerde.Bu mesajlara da karşıdan cevap verilmemiş.Ben bunu arkadaşı falan zannettim memleketimde de arkadaşları var.Dışarı konuşmaya çıktık ve sordum.Bir baktım silmiş rehberinden mesajları silmiş eller titremeye başladı.Ben kalktım gittim ve arabada bana masaj olduğunu işte gitmediğini hatalı olduğunu ben zaten senin gördüğünü bilmeden sildiğimi ne yapıyorum ben dediğini falan söyledi ve ben kriz geçiriyorum.neyse yine evime döndüm adetim gecikti.bir baktım hamileyim.bu iğrenç konuda bana detay vermediği için hala küstüm bana aynen yalvarmasını affettirmesini falan bekliyordum hiçbir şey yapmadı.Biz hamilelik haberini alınca sersemledik bı konu kenarda durdu.Durdukça ben tartışmalar çıkarmaya başladım her yeri dağıttım eve almadım kıyafetlerini kapının önüne koydum.İçim tırmalandıkça tırmalandı.Hiç bir ispat bir şey bulamamıştım aklıma operatör uygulamasından mesaj geçmişi geldi.Bir akşam aldım karşıma aç dedim bakıcam numaraya.Çünkü gerçekten masajdı yemin ederim masajdı dedi durdu.Numarayı buldum aradı defalarca telefonundan mesşgul.Bir de ben arayayım dedim çaldı.Yıkıldım.Vatsapa ekledim bildiğin o… bir fotoğraf.delirdim nefes darlığı yaşadım kriz geçirdim.Yeminler etti gitmediğine o fotoğrafı görmediğine ama inanmadım.Googleda numarayı araştırdım.Çünkğ bana hep Google’dan buldum dedi.Ama asla değil.çünkğ numarayı direkt yazdım Twitter hesabı var sadece ve Instagram.Görseniz iğrenç twitleri fotoğrafları kusarsınız.Bana yalan söylediği bir kenara bir de buna maruz kaldım.Ortalığı dağıttım ailesine söyledim.Ailesinden çok destek göremedim ya da ben öyle hissettim.Bu konuyu bir kenara bırakıp evet hatalıyım özür dilerim hata ettim ama yemin etti kurana el bastı gitmedim dedi.Ama bizim zaten sorunlarımız var ben eşyalarımı kapının önünde buldum bilmem ne.Ben zaten oraya gelirken benden boşanmak isteyen bir kadının yanına geliyordum dedi.Yıkıldım.Biletimi aldım bana git dedi kafanı dinle.Aileme söyleyeceğim korkmuyor musun dedim hayır diyor.Arkadaşlar iki hafta boyunca evde yapayalnızdım daha benim gönlümü almak ayaklarıma kapanmak yerine bizim sorunumuz sadece bu değil evet ben bu konuşa hatamı kabul ediyorum diyip yoruldum diyip çekildi.Beni böyle durumda bebeğimle ağlamalı gecelere krizli gecelere sevk etti.İntihar bile etmek istiyorum.Çünkğ sevilmediğini değer verilmediğini sanki ben hayatında olmasam hiçbir şey değişmeyecek gibi hissediyorum.Deli gibi severken birbirimizi karşımda ölü gibi durması beni çok kırıyor.yoldan bile geri döndüm gidemedim.Bayram üstü ailemi üzmek istemedim insanlar bebek haberiyle tebrik edecekler böyle bir üzüntüyü bir de onlara yaşatmak istemedim zamanın doğru olmadığını düşündüm.Hiçbir şey yapmıyorsun affettirmek için köpek olman lazım dedim “yok ya” dedi.Çok üzülüyorum eşimi çok seviyordum halen seviyorum halen bekliyorum bu kadar değersiz böyle bir dönemde hissetmek beni mahvediyor.3 kilo verdim bu dönemde.Hiç yanımda olmadı üzüldüğümü düşünmedi.Aldatıldım mı ne oldu bilmiyorum.Aileme söylemeli miyim bilmiyorum.Buraya kadar okuduğunuz için sabırla teşekkür ederim.Tavsiyenize muhtacım.Akıl akıldan üstündür belki biraz içimi ferahlatırsınız.Çünkğ bunu paylaşabilecek bir arkadaşım bile yok burada hoş böyle bir şeyi de nasıl paylaşabilirim bilmiyorum.Bu yazdıklarımı çok kötü hislerle yaşadım keşke buraya yazdığım kadar basit olsa.Boşanmam gerektiğini hissediyorum sanki gururumu eziyormuşum gibi ama düşünüyorum hayatımı.Hayatımın hiçbir döneminde böyle sakin böyle çaresiz hissetmedim.
Hamile olduğunuz için geri dönmek isteyebilirsiniz ama zararın neresinden dönerseniz kardır,aldatılıp affeden insanların sinir sistemleri yavaş yavaş çöker,sürekli içten içe dolarsınız,en ufak durumlarda şüpheye düşer kavga çıkartırsınız,herzaman acabamı diye kafanızdan geçirirsiniz,bir süre sonra nefes alsa size batmaya başlar,siz bitirmeseniz bile o dayanamaz bu baskılara bitirir,aldatılmak hazmedilecek bir durum değil,hep söylerim birşey bitmeden başka birşey başlamaz,biten birşeydende yeniden olmaz,yol yakınken önünüze bakın,zor ama başkalarını size tercih etmiş bir insanla yaşamak daha zor.Hanımlar ablalarım arkadaşlarım merhaba.Sabırla okumanızı isteyeceğim.Eşimle 2 yıl olacak evliliğimiz.Üniversitede tanıştık tam 8 yıldır aralıksız birbirimizin hayatındayız.O da ben de çok severek evlendik.Ben onu sevdiğim için ailemden ayrı bir yere 700km bir yere gelin geldim.Hayat kurmaya çalıştım.Çok tartışmalarımız oldu.Daha 4 5 aylıkken evlendiğimizde tartışıyorduk kavgalar gürültüler ama hep bağlanıyorduk birbirimize.Biraz psikolojik yaşadığım yerden buraya gelmek arkadaşımın olmaması yanlız hissetmem eşimin iş yoğunluğu derken ben kavgalarımızda boşanma konusun açmaya başladım.Ama biz kadınlar bunu sanki ben bunu dersem beni kaybetmekten korkar anlamında benimsediğimiz için (yani ben öyle sanmışım) kullanmış oldum.Ama hep tatlıya bağladık.Biraz eşimin ailes biraz eşimin beni bir aile olarak göremeyişi kendi içsel bunalımlarım bizi yine bir tartışmaya sürükledi ben de memlekete biraz kafa dinlemeye gittim orada da tartıştık ve ben hiç mutlu olmadığımı beni eskisi gibi sevmediğini değer vermediğini hissettim.Gelme süremin belli olmadığını bir süre daha kalmak istediğimi hatta eşyalarımı getirmesini istedim.Bir hafta falan da hiç konuşmadık.Eşim benim memleketime gelirken de masaj adı altında iğrenç bir kadınla telefonda görüşüyor gitmeyi düşünmüş.Sonra da mesaj atmış ki benim eşim işi gereği karakter gereği (böyle düşünüyordum) asla sen ben konuşmaz tanımadığı biriyle.Annemlerdeyken kahvaltı yaptık ve beni şeytan dürttü şarjda olan telefonuna baktım.Mesajlarda kısa bir alfabe ismiyle kayıtlı üç tane mesaj göndermiş bir numaraya.Yarın da çalışıyor musun işte yarın dönebilirim gitmeden uğramak istemiştim gibi gibi.Farklı saatlerde.Bu mesajlara da karşıdan cevap verilmemiş.Ben bunu arkadaşı falan zannettim memleketimde de arkadaşları var.Dışarı konuşmaya çıktık ve sordum.Bir baktım silmiş rehberinden mesajları silmiş eller titremeye başladı.Ben kalktım gittim ve arabada bana masaj olduğunu işte gitmediğini hatalı olduğunu ben zaten senin gördüğünü bilmeden sildiğimi ne yapıyorum ben dediğini falan söyledi ve ben kriz geçiriyorum.neyse yine evime döndüm adetim gecikti.bir baktım hamileyim.bu iğrenç konuda bana detay vermediği için hala küstüm bana aynen yalvarmasını affettirmesini falan bekliyordum hiçbir şey yapmadı.Biz hamilelik haberini alınca sersemledik bı konu kenarda durdu.Durdukça ben tartışmalar çıkarmaya başladım her yeri dağıttım eve almadım kıyafetlerini kapının önüne koydum.İçim tırmalandıkça tırmalandı.Hiç bir ispat bir şey bulamamıştım aklıma operatör uygulamasından mesaj geçmişi geldi.Bir akşam aldım karşıma aç dedim bakıcam numaraya.Çünkü gerçekten masajdı yemin ederim masajdı dedi durdu.Numarayı buldum aradı defalarca telefonundan mesşgul.Bir de ben arayayım dedim çaldı.Yıkıldım.Vatsapa ekledim bildiğin o… bir fotoğraf.delirdim nefes darlığı yaşadım kriz geçirdim.Yeminler etti gitmediğine o fotoğrafı görmediğine ama inanmadım.Googleda numarayı araştırdım.Çünkğ bana hep Google’dan buldum dedi.Ama asla değil.çünkğ numarayı direkt yazdım Twitter hesabı var sadece ve Instagram.Görseniz iğrenç twitleri fotoğrafları kusarsınız.Bana yalan söylediği bir kenara bir de buna maruz kaldım.Ortalığı dağıttım ailesine söyledim.Ailesinden çok destek göremedim ya da ben öyle hissettim.Bu konuyu bir kenara bırakıp evet hatalıyım özür dilerim hata ettim ama yemin etti kurana el bastı gitmedim dedi.Ama bizim zaten sorunlarımız var ben eşyalarımı kapının önünde buldum bilmem ne.Ben zaten oraya gelirken benden boşanmak isteyen bir kadının yanına geliyordum dedi.Yıkıldım.Biletimi aldım bana git dedi kafanı dinle.Aileme söyleyeceğim korkmuyor musun dedim hayır diyor.Arkadaşlar iki hafta boyunca evde yapayalnızdım daha benim gönlümü almak ayaklarıma kapanmak yerine bizim sorunumuz sadece bu değil evet ben bu konuşa hatamı kabul ediyorum diyip yoruldum diyip çekildi.Beni böyle durumda bebeğimle ağlamalı gecelere krizli gecelere sevk etti.İntihar bile etmek istiyorum.Çünkğ sevilmediğini değer verilmediğini sanki ben hayatında olmasam hiçbir şey değişmeyecek gibi hissediyorum.Deli gibi severken birbirimizi karşımda ölü gibi durması beni çok kırıyor.yoldan bile geri döndüm gidemedim.Bayram üstü ailemi üzmek istemedim insanlar bebek haberiyle tebrik edecekler böyle bir üzüntüyü bir de onlara yaşatmak istemedim zamanın doğru olmadığını düşündüm.Hiçbir şey yapmıyorsun affettirmek için köpek olman lazım dedim “yok ya” dedi.Çok üzülüyorum eşimi çok seviyordum halen seviyorum halen bekliyorum bu kadar değersiz böyle bir dönemde hissetmek beni mahvediyor.3 kilo verdim bu dönemde.Hiç yanımda olmadı üzüldüğümü düşünmedi.Aldatıldım mı ne oldu bilmiyorum.Aileme söylemeli miyim bilmiyorum.Buraya kadar okuduğunuz için sabırla teşekkür ederim.Tavsiyenize muhtacım.Akıl akıldan üstündür belki biraz içimi ferahlatırsınız.Çünkğ bunu paylaşabilecek bir arkadaşım bile yok burada hoş böyle bir şeyi de nasıl paylaşabilirim bilmiyorum.Bu yazdıklarımı çok kötü hislerle yaşadım keşke buraya yazdığım kadar basit olsa.Boşanmam gerektiğini hissediyorum sanki gururumu eziyormuşum gibi ama düşünüyorum hayatımı.Hayatımın hiçbir döneminde böyle sakin böyle çaresiz hissetmedim.
Hayır iyiydi dönemsel belirli konularda oluyorduEsinizle bu surecte iliskiniz nasıldı. Birde cinselliginiz nasıldı? Sürekli bir kavga ortamimi vardı ev icerisinde
BilmiyorumSürekli kavga gürültü hakim evliliğinizde,siz olmayanı oldurmaya çslışmışsınız.Neden korunmadınız bu süreçte?Devam etmeyi mi düşünüyorsunuz bu şekilde?
Teşekkür ederim sağolunHamile olduğunuz için geri dönmek isteyebilirsiniz ama zararın neresinden dönerseniz kardır,aldatılıp affeden insanların sinir sistemleri yavaş yavaş çöker,sürekli içten içe dolarsınız,en ufak durumlarda şüpheye düşer kavga çıkartırsınız,herzaman acabamı diye kafanızdan geçirirsiniz,bir süre sonra nefes alsa size batmaya başlar,siz bitirmeseniz bile o dayanamaz bu baskılara bitirir,aldatılmak hazmedilecek bir durum değil,hep söylerim birşey bitmeden başka birşey başlamaz,biten birşeydende yeniden olmaz,yol yakınken önünüze bakın,zor ama başkalarını size tercih etmiş bir insanla yaşamak daha zor.
Benzeri bir durum yaşayıp ben boşanmıştım. Benim gerizekalı da fiyat sormuştu. Bende hamileydim o dönem. Zor gerçekten ama boşanmayacaksanız yaygara koparmayın.
AptallarBenzeri bir durum yaşayıp ben boşanmıştım. Benim gerizekalı da fiyat sormuştu. Bende hamileydim o dönem. Zor gerçekten ama boşanmayacaksanız yaygara koparmayın.
Haklısınız sağolunBir şeyi sürekli söylediğinizde o şeyin hiçbir anlamı kalmıyor. Eşiniz sizin gideceğinizi düşünmüyor, böyle yaparak kaybetme korkusunun yok olmasına sebebiyet vermişsiniz.
Eşin bunu düşünmüş, muhtemelen kendin görmeseydin asla öğrenemeyecektin. Aldatma düşüncesi de bana göre aldatmaktır. Çünkü düşünceler muhakkak bir gün eyleme dönüyor. Aklında hep bu şüpheyle mi yaşayacaksın? Eşinle devam etsen de o şüphe hiçbir zaman silinmeyecek. Eşin telefonu açmasa, geç gelse buna bağlayacaksın.
Affettiğin taktirde bunları tekrar yaşayacaksın, kaçarı yok aldatmak bir huydur. Doyumsuz nefisle baş etmek çok zordur. Ve affettiğinde özsaygını yitirmiş olacaksın. Kendi zevki seni kaybetme korkusuna ağır basan biriyle devam etmen kendine yapacağın en büyük kötülük.
Size o kadar teşekkür ederim ki anlayabildiğiniz için sağolun gerçektenHanımlar bazen kadinlar eşlerine bunu söyleyebilir durumun ciddiyetini anlamasi için. Ve bunu zaten erkekler bilir. Böyle söyledi diye esinin aldatma egilimine girmesi normalmi? Canım sana gelirsek bunu soylediğin için asla aldatma vs olmamistir. Eger esin seni sevse sen bu durumda hamileyken seni yanliz birakmazdı. Sakın kendini suçlama. Onun kumaşı belli. Iliskin kotü gitse zaten cocuk yapmazdın diye dusunuyorum. Beklemedigin yerden vurulmussun.
Size o kadar teşekkür ederim ki anlayabildiğiniz için sağolun
Tabi ki anlarım. Bunu genel olarak çoğu kadın yapar. Sen sadece bebeği dogurup dogurmayacağina karar ver canim.Size o kadar teşekkür ederim ki anlayabildiğiniz için sağolun gerçekten