Eşime olan güvenim bitti

Aşağıda açıklamasını yaptım başka bir arkadaşıma, benim cesaretim yok babam cesaretimi de kırdı, çalışmamıza izin vermiyor kızlar olarak, başkalarının altında ezilmemizi istemiyormuş sebebi buymuş. Ben de çalışma aşığı bir insanım, kendim kazanayım kendi ayaklarımın üzerinde durayım kimseye yük olmayayım kafası var ama babam kendine bağlamaya çalışıyor bunun da farkındayım, cesaretim yok sadece
Bence farkındalık yeterli bir adım. Terazinizi tartın önce. Neden olmasın?
 
Eminim çünkü öyle davdanıyor, benim yüzüm asık olsun hemen ilgileniyor. Şevkatli davranıyor, hareketlerinden anlıyorum sevdiğini ki ailemdeki herkes bunu söyler eşin seni çok seviyor diye şımarıklık bile yaptığımı düşündüler… Psikolojim altüst oldu psikoloğa gittim ilaç kullandım aylarca. Aldatmak mı bu bilmiyorum ki ben de. Dul bir kadınla buluşup eşiyle neden ayrıldığını sormuş bunun için buluşmuş. Birkaç kere de instada uzaktan akrabası olan bir kızın hikayesine ateş emojisi atmıştı, hesabı bende açıktı. Sonradan silmiş. Ben mesaj atmıştım ona akşam 8’de, kıza 11’de emoji atmış. Bana 12’de cevap verdi. Eline hiç telefonu aldın mı dedim almadım yeni aldım dedi. O zaman telefonu eline almadıysan nasıl ateş emojisi atıyorsun kız da güzel yani selfie paylaşmış böyle makyajlı alımlı. Bunları babam bilmiyor mesela. Bilemiyorum ki boşanmak da kolay değil, bitiren taraf olmak istemiyorum belki aklım çok karışık :KK43:
Sırf neden bosandigini sormak için buluştuğuna inandiniz yani
 
Babamın eşiyle de görüşürüz onunla da bu konuyu görüştüm, baban blöf yapıyor öyle dediğine bakma korkutmaya çalışıyor seni. Ben yanındayım ağlamalarına şahidim dedi. Hatta eşi babama “kusura bakma o senin evladın, kötü yolda olsa bile çıkarıp getireceksin me biçim konuşuyorsun” demiş. Bana da hep der öyle dediğine bakma baban çok merhametli seni silemez diye ama babasından böyle görmüş bize de böyle davranıyor işte, çok üzülüyorum davranınca madem için öyle değil neden böyle davranıyorsun ki kızına :KK43:
Kayınpederiniz haklı. Ancak babanız yaptığı yanlışın sizin yuvanızı dağıttığının farkında değil . Çünkü dediğim gibi eşinize bu güvenceyi vermiş. Kayınpeder oğlunun ne olduğunu biliyor. Bakın sizi savunmaya çalışmış. Hiç bir ebeveyn kendi çocuğunu normalde aleyhine hareket etmez. Öğretmenim yazıyordu yanlış görmediysem. Dediğim gibi adımınızı atın. Babanıza da açıklayın. Yaptığı hareketlerin sonuçlarında açıklayın. Eşin ayrılığa kayıtsızlığının en büyük sebebi babanızdan aldığı rahatlık. İçe kapanık ve dine biraz da eğimli gibi bir aile varmış gibi geldi bana. Yani yanlış anlamayın. Boşanamaz düşüncesi var. E bu rahatlıkla evliliği sadece siz yürütürsünüz. Kayınpeder haklı. Baba hala kararlıysa alın çocuğunuzu çıkın evden. Gücünüz yetiyorsa. Yetmiyorsa kadın konuk evi için polise başvurur. Ya da telefon ile bildirin. Babanız elde olmanızı kabullenemez . Öbür türlü daha kötü olur düşüncesi dizinin dibinde olmaman kabul etmez. Ayaklarının üzerinde dur önce. Eğer durum yok takatim yok diyorsan lütfen gerekli kararları verip başvur. Zira gördüğün zaten duygusal ve psikolojik şiddet. Kendini daha fazla yıpratma.
 
Kayınpederiniz haklı. Ancak babanız yaptığı yanlışın sizin yuvanızı dağıttığının farkında değil . Çünkü dediğim gibi eşinize bu güvenceyi vermiş. Kayınpeder oğlunun ne olduğunu biliyor. Bakın sizi savunmaya çalışmış. Hiç bir ebeveyn kendi çocuğunu normalde aleyhine hareket etmez. Öğretmenim yazıyordu yanlış görmediysem. Dediğim gibi adımınızı atın. Babanıza da açıklayın. Yaptığı hareketlerin sonuçlarında açıklayın. Eşin ayrılığa kayıtsızlığının en büyük sebebi babanızdan aldığı rahatlık. İçe kapanık ve dine biraz da eğimli gibi bir aile varmış gibi geldi bana. Yani yanlış anlamayın. Boşanamaz düşüncesi var. E bu rahatlıkla evliliği sadece siz yürütürsünüz. Kayınpeder haklı. Baba hala kararlıysa alın çocuğunuzu çıkın evden. Gücünüz yetiyorsa. Yetmiyorsa kadın konuk evi için polise başvurur. Ya da telefon ile bildirin. Babanız elde olmanızı kabullenemez . Öbür türlü daha kötü olur düşüncesi dizinin dibinde olmaman kabul etmez. Ayaklarının üzerinde dur önce. Eğer durum yok takatim yok diyorsan lütfen gerekli kararları verip başvur. Zira gördüğün zaten duygusal ve psikolojik şiddet. Kendini daha fazla yıpratma.
Kayınpeder dediğiniz o sözleri babama söyleyen, babamın şuanki eşi bu arada. Öyle yapmayı düşünüyorum zaten bu işe yeni girdim, önce yerimi sağlama almalıyım iyice oturmalı sonradan olanlar olacak, her geçen gün tartışmalarımız artıyor zaten hiç iyi ddğiliz, o bana iyi ama ben iyi değilim gözümün dikdni görmek bile istemiyorum. Çok teşekkür ederim yorumların için arkadaşım 💐
 
Bence farkındalık yeterli bir adım. Terazinizi tartın önce. Neden olmasın?
Şuan neden olmasın modundayım sanırım ama işe yeni girdim önce yerimi sağlama almam lazım, sonra ailenin ilk başkaldıranı olacağım sanırım. Yapılanlar bana göre değil vallahi ailemle zihniyetmiz çok zıt ne yazıkki
 
Yani elinde sonunda baban dayanamaz yanında olur. Üzülürler diye düşünme. Bir kere üzülür düzelir. Öbür türlü hep üzülecek böyle.
Ben de aynısını düşünüyorum, ben ailemi bu zamana kadar hiç üzmedim hep dediklerine tamam dedim, şimdi tamam demeyeceğim bir silee sonra dayanamaz biliyorum bundan cesaret alıyorum az da olsa
 
Biz öyle yetiştik arkadaşım, böyle konuşuyorsam da yine yetişme tarzından sebep. Babam beni bu hale getirdi. Hatta abimle bir kere tartışmıştık, abimle annem aynı binadalar abim 8, annem 5. katta, bana arkadan laf yollamış demiş ki “eğer o boşanırsa hayatı ona dar ederim, burnunu dışarı çıkartmam, arabasını da altından alırım, onu silerim” demiş pardon sen kimsin dedim kendi kendime şuan görüşmüyorum kendisiyle kesin tavrım. Babama bunu söyledim o kim oluyormuş o arabayı sana o mu almış hadsiz dedi. Biz lise çocuğu gibiyiz hala doğru dediniz. Kendi kararlarımızı alırsak uygularsak yalnızlığa mahkumuz
E seni sevmeyen,üstünde tahakküm kurmaya çalışan insanlarla olmaktansa yalnız çocuğunla ve kendi kurduğun çevreyle olmak daha kolay değil mi?
Bunun nasıl bir çevreyle buyudugunle alakası yok ki, cesaret ve kendine güven meselesi. Benim halam mesela , ilkokul mezunu,koylu kadin. yaşı 40lari biterken defetti kocasını, girdi bir fabrikaya ise başladı . Öteki halam yine kirklardayken boşadı kocasını, şehrini değiştirdi, girdi bir lokantaya çalışmaya başladı. Hiçbirinin de başında ne annesi babası vardı destek ne de abisi,kardeşi. Hepsi bir cesaret etti ve kötü kocadan kurtuldu. Yıllardır da mutlu mutlu yaşıyorlar.
Çekmek isteyen,yeni bir hayata cesaret edemeyen, kendisini bir gram düşünmeyen insanlar için ömrünü harcayan tüm hayatını boşa yaşıyor.
Bir cesaret kendine güvenen, elalem için değil kendi ve çocukları için adım atansa kurtuluyor ve yeni hayat kuruyor .
Belli ki siz henüz ilk gruptansiniz. Ne denir ki? Kocanız sırf babadan zenginsiniz diye sizi sömürsün, başkalarıyla konuşsun, siz de bunu sevgi sanin.
Cidden buna mı layiksiniz?
 
Boşanmak gerçekten çok zor bir karar. Ben 18 yıllık evliliğimi bitirmeye çalışıyorum mesela. Yoruldum, senelerce düzelir diye, hatalarını anlar diye, ki bariz belli hataları ben dahil herkes söylemiştir eşime. Ben hep destek oldum mesela, hani derler ya batan gemiyi ilk fareler terk eder diye, aman ben o fareler gibi olmayım, güç vereyim ona, kapı gibi destek olayım diye çalıştım durdum, didindim. Maalesef arkadaşlar... İlk verilen karar doğru karar.

Düzelmesini beklemeniz bir mucize, değecek mi diye kendinize sorun derim ben. Kefeye koyarken siz hep kendi tarafınızdan bakacaksınız malum, ama zaten bu hayat sizin. Ölüm yok ucunda. Ama dediğiniz gibi alışkanlıklar, rutinlikler, evden nasıl taşınacağım, eşyaları nasıl ayrıştırıcam, çocuğun okulu, odası, düzeni oooofffffffffffff bu liste aylardır kafamda cirit atıyor. İnanın hiç kolay değil. Ama bu yükler beni ya ezecek yada tek başıma doğrulup ayakta kalıcam. İyi düşünün, bazı şeyler acabalara bırakılmayacak kadar önemli
 
E seni sevmeyen,üstünde tahakküm kurmaya çalışan insanlarla olmaktansa yalnız çocuğunla ve kendi kurduğun çevreyle olmak daha kolay değil mi?
Bunun nasıl bir çevreyle buyudugunle alakası yok ki, cesaret ve kendine güven meselesi. Benim halam mesela , ilkokul mezunu,koylu kadin. yaşı 40lari biterken defetti kocasını, girdi bir fabrikaya ise başladı . Öteki halam yine kirklardayken boşadı kocasını, şehrini değiştirdi, girdi bir lokantaya çalışmaya başladı. Hiçbirinin de başında ne annesi babası vardı destek ne de abisi,kardeşi. Hepsi bir cesaret etti ve kötü kocadan kurtuldu. Yıllardır da mutlu mutlu yaşıyorlar.
Çekmek isteyen,yeni bir hayata cesaret edemeyen, kendisini bir gram düşünmeyen insanlar için ömrünü harcayan tüm hayatını boşa yaşıyor.
Bir cesaret kendine güvenen, elalem için değil kendi ve çocukları için adım atansa kurtuluyor ve yeni hayat kuruyor .
Belli ki siz henüz ilk gruptansiniz. Ne denir ki? Kocanız sırf babadan zenginsiniz diye sizi sömürsün, başkalarıyla konuşsun, siz de bunu sevgi sanin.
Cidden buna mı layiksiniz?
Çok doğru yazdınız, benimki cesaret eksikliği veya düzelir umudu ama 5 yılda düzelmeyen daha da düzelmez sanmıyorum. Bana cesaret verdiniz gerçekten umutla doldum çok teşekkür ederim 🥰
 
Boşanmak gerçekten çok zor bir karar. Ben 18 yıllık evliliğimi bitirmeye çalışıyorum mesela. Yoruldum, senelerce düzelir diye, hatalarını anlar diye, ki bariz belli hataları ben dahil herkes söylemiştir eşime. Ben hep destek oldum mesela, hani derler ya batan gemiyi ilk fareler terk eder diye, aman ben o fareler gibi olmayım, güç vereyim ona, kapı gibi destek olayım diye çalıştım durdum, didindim. Maalesef arkadaşlar... İlk verilen karar doğru karar.

Düzelmesini beklemeniz bir mucize, değecek mi diye kendinize sorun derim ben. Kefeye koyarken siz hep kendi tarafınızdan bakacaksınız malum, ama zaten bu hayat sizin. Ölüm yok ucunda. Ama dediğiniz gibi alışkanlıklar, rutinlikler, evden nasıl taşınacağım, eşyaları nasıl ayrıştırıcam, çocuğun okulu, odası, düzeni oooofffffffffffff bu liste aylardır kafamda cirit atıyor. İnanın hiç kolay değil. Ama bu yükler beni ya ezecek yada tek başıma doğrulup ayakta kalıcam. İyi düşünün, bazı şeyler acabalara bırakılmayacak kadar önemli
Ben de aynı sizin gibi düşünenlerdenim. Benim ablam da sizin gibi düşündü, sabretti. Ne oldu? Şimdi 40 yaşında olan gençliğine oldu ve boşandılar. Benim yaşım genç, hayatın henüz başındayım, neden yıllarımı bu adam için feda edeyim ki ? Ki babam da mesela 55’inde annemi terk etti, olan gençliğine oldu. İlla gençlik mi heba edilmeli bu kararı vermek için 🤦‍♀️ sizi çok iyi anlıyorum, aynı düşünceler içindeyim ben de. Şu cümlenizi tecrübeli bir insanın ağzından duymak beni epey bi rahatlattı; “ilk verilen karar doğru karar”.. zor bir süreç Allah yardımcımız olsun
 
Kabul edemiyorum işge konu bu :KK43: çocuğum olmasa hiç düşünmem ama yaşanmışlıklar, belirli alışkanlıklar.. Boşandıktan sonraki hayat korkutuyor beni. Evet kabul ediyorum çok bencilce bir davranış ama belki kalbim düzelir, o düzelir yeniden güvenebilirim diyorum ama gün geçtikçe aramızdaki mesafe açılıyor
Düzelir diye diye kendini heba etme bence. Çok da düzeleceğini düşünmüyorum. Boşanmaktan bu kadar korkuyorsan o zaman bu evlilikten umudunu kesip tınlamamaya başla. Çalışıyorsan eğer zaten kendine maddi açıdan güvenebilirsiniz dert etme bunu. Erkekler evleniyorsa sorumluluk almalı. O gidebiliyorken senin gidememen tartışılır ama bence eşin senin değerini bilmiyor. Sevgi emek ister eşin bence hiç emek göstermemiş gösterseydi arkadaşlarıyla gitmek yerine seninle gidebilirdi veya ilgilenebilirdi. Evlilik tek taraflı yürütülecek bir şey değil asla yani.
 
Düzelir diye diye kendini heba etme bence. Çok da düzeleceğini düşünmüyorum. Boşanmaktan bu kadar korkuyorsan o zaman bu evlilikten umudunu kesip tınlamamaya başla. Çalışıyorsan eğer zaten kendine maddi açıdan güvenebilirsiniz dert etme bunu. Erkekler evleniyorsa sorumluluk almalı. O gidebiliyorken senin gidememen tartışılır ama bence eşin senin değerini bilmiyor. Sevgi emek ister eşin bence hiç emek göstermemiş gösterseydi arkadaşlarıyla gitmek yerine seninle gidebilirdi veya ilgilenebilirdi. Evlilik tek taraflı yürütülecek bir şey değil asla yani.
O şekilde de denedim bu sefer kendisi mutsuz, ben seninle mutlu olmak istiyorum sen kendind bir dünya kurmuşsun içinde ben yokum, hayallerinde geleceğinde ben yokum böyle olmak istemiyorum diyor, haklı da. Ya bu deveyi güdücem ki artık gücüm kalmadı ya da gidicem, ikincisi ağır basıyor tabi
 
O şekilde de denedim bu sefer kendisi mutsuz, ben seninle mutlu olmak istiyorum sen kendind bir dünya kurmuşsun içinde ben yokum, hayallerinde geleceğinde ben yokum böyle olmak istemiyorum diyor, haklı da. Ya bu deveyi güdücem ki artık gücüm kalmadı ya da gidicem, ikincisi ağır basıyor tabi
Mutsuzsan gitmeyi seç. Mutlu olmadığın yerde kimseyi mutlu da edemezsin .2 kişilik mutsuzluktansa tek kişi mutsuz olmak daha iyi
 
Mutsuzsan gitmeyi seç. Mutlu olmadığın yerde kimseyi mutlu da edemezsin .2 kişilik mutsuzluktansa tek kişi mutsuz olmak daha iyi
Ben de öyle düşünüyorum. Dün gece aradı içmiş içmiş zil zurna sarhoş, ben seni çok seviyorum bu kadar sevdiğimi bilmiyordum diyor. Tabi gideceğimi anladı hiç aramadım çünkü hala kayakta 1 hafta oldu. Ben de annemin evine gidiyorum şehir dışına yalnız azcık kafa dinleyip karar öncesi karar vereceğim
 
Ben de öyle düşünüyorum. Dün gece aradı içmiş içmiş zil zurna sarhoş, ben seni çok seviyorum bu kadar sevdiğimi bilmiyordum diyor. Tabi gideceğimi anladı hiç aramadım çünkü hala kayakta 1 hafta oldu. Ben de annemin evine gidiyorum şehir dışına yalnız azcık kafa dinleyip karar öncesi karar vereceğim
Başkası üzülür diye düşünme sakın, önce kendini düşünmek her insanın birinci önceliği olmalı. Senin mutsuzluğun başkasını mutlu etmemeli. Bencil ol bu konuda
 
Başkası üzülür diye düşünme sakın, önce kendini düşünmek her insanın birinci önceliği olmalı. Senin mutsuzluğun başkasını mutlu etmemeli. Bencil ol bu konuda
Şu cümlelerin hayat şekillendirecek cinsten, kulağıma küpe olsun çok sevdim bu düşünceyi 👌🏻 Aynen öyle arkadaşım. Çok kez gitmeyi düşündüm her defasında kaldım ama kaldığım ortamda mutlu değilim, şimdi yine kalsam yine mutlu olmayacağım her zamanki gibi. Bu düşüncelerim yeni değil rahat 3 yılı var ama sanırım aklımda çoktan bitirmişim onu yokluğunu hiç aramadım :KK43:
 
Merhaba konuyu ve yazilanlari bastan sona kadar okudum. Bende 17 yillik evliyim 2 evladım var onlar benim herseyim sorunlarin en alasini yasadim evlilik bitirmek kolay degil canim ben bitirdim anlasmali bir şekilde 5 yil once anlamali ayrildik ve imkan olarak evim arabam nafakam ve ailemin de ufak destekleri vardi. Annemin baskisi uzerimde cok fazlaydi sen artik dulsun adin cikar falan filan bizim toplumda dul olmak evli olmaktan daha zor. Kendi evimdeyim cocuklarim ve benim duzenim hic bozulmadi giden esimdi cunki ev benim bekarlikta aldigim ev oldugu icin hic bir hakki olmadi ben dirayetli bir anne ve kadinim ama is cocuklar olunca hayatin onlara gore yon aliyor oglum cok etkilendi kizim icin hersey normaldi bu arada büyük olan oglum ayrildigimda oglum 10 kizim 7 yasinda idi ama 3 ay bi ayriligim oldu esim pesimi birakmadi gece gunduz kapima geldi agladi falan hatalarini hep gozden gecirdi konustuk ben de ona iste ben bunlari sana evli iken anlatamadim beni dinlemedin hep kendini hakli cikardin bende iki çocuk icin idare ettim dedim. Neyse o beni birakmiyor ailesi yana yakila bunun beni unutmasi icin hemen evlendirme cabasindalar ben cocuklarim icin yeniden şans verdim 4 ay sevgilli olduk kacak bulustuk gezdik annemden gizli tabi flört ettik 2 cocugumuzla ve biz ayni yil icinde yeniden evlendik düzeldi mi dersen evet düzeldi cunki ben eski ben değilim artik idare eden yutan susan biri değilim oda benim bu halimi gorunce iki tarafli idare oluyor tabi karsilikli yine benim size naçizane tavsiyem belli bir sure ayri kalin ama ayrilmayin duzelmeyecek bir durum yok bir musibet bin nasihattan iyidir.
 
X