- 2 Mayıs 2016
- 1.095
- 1.107
- 133
Mesleğin neydi? Ataması uzun sürecek bir meslekmi?
Amin inşallah. Ben çıkarmak istiyorum. Çevrem o kavramın içine atıyor beni.
ErkenKonum derin fakat ben yüzeysel anlatacağım. Öncelikle başlıkta yazdığı gibi yaşım 24 ve 2 seneye yakındır hayatımda biri var. Onun işi var atandı, ben ise atanamadım. Mezun olalı 1 yıl oldu ve umutsuzluğa kapıldım. Ailem, akrabalar ve bir çok insan üzerime geliyor. Erkek arkadaşım da evlenelim diyor. Atanmadan evlenmek istemediğimi, çok bunaldığımı, depresyonda olduğumu söylüyorum fakat kimse bu durumu anlamıyor. Bu sıralar amcam sürekli arayıp bana cv ni yolla, mail attım cevap ver, yengeni ara, bize gel, şunu yap ,bunu yap sürekli direktifler yağdırıyor. Sürekli iş ile ilgili konulardan bahsediyor ve çok yoruldum. Kpss ye hazırlanacağımı söylememe rağmen bazen günde 2 hatta 3 defa beni arıyor. Kırmak da istemiyorum, biliyorum ki onun ruh sağlığı benden kötü durumda ve bana tutunmaya çalışıyor. Fakat inanın ben çok yıprandım. Bu süreçte erkek arkadaşım aileler tanışsın diye bize gelmek istedi. Ben de dün tamam dedim. Annem babama söyleyecek bugün. Hala acabalarım var. Yani acaba doğru mu yapıyorum, 24 yaş çok erken değil mi? Atanmam lazım farkındayım ama bu şekilde nasıl çalışacağım? Maddi özgürlüğüm yok, belki yine olmayacak ama ben sadece kaçmak istiyorum. Erkek arkadaşım beni çok seviyor bunu hissediyorum. Onu kaçmak için kullanmıyorum, sonuçta maaşım yoksa her yer esaret. Demek istediğim kendimi çıkmazda hissediyorum.Hayattan çok bunaldım. Ne yapmalıyım?
Ayni şeyi yaptim. Dil kursuna yazıldım. O da başta iyi geldi yeni insanlar tanidım ama sonra seviye atlayınca zorlaşmaya başladı o da beni biraz sıkmaya başladı sonralara doğru. Oyle böyle devamıni getirdim sertifika almak için ama bu donem devam etmemeye karar verdim. Tez yazıyorum ben de ve tek bir şeye odaklanmak istiyorum bir üc dort ay. Ben oyle bir hale gelmistim ki dısari cıkmıyordum kurs disinda. Sonra beni rahatlatacak sevdigim tarzda kitaplar okudum. Filmler izledim.Beni rahatlatan insanlarla görüştüm. Kendimi dışarı cıkmaya zorladım. Negatif insanlardan uzaklaşmaya çalıştım cunku oncelik bu bunalimdan kurtulmaktı. Azicik azicik kitaplari elime almaya basladim. Mesela bugun bir film izlediysem biraz da acip su kitabi okuyayim dedim. Ya da once dersime bakayim sonra oödülum olsun bir film acip izliyim dedim.Aileme baski yapmamalarini soyledim. Dinlediler mi hayir. Yani bir hafta konusulmasa obur hafta illaki is konusu aciliyor. Ama ben eskisi kadar bunalmiyorum alistim sanirim cok kafami yormuyorum hihi tamam diyorum geciyorum. Surekli cvni gonder diyen akrabalarim icin bir cv hazirladim attim lazim oldukca ciktisini alin dedim oldu bitti.Aileme açıklamaya çalışıyorum fakat amcamın kalbini kırmaktan korkuyorum çünkü sorunları var ve benimle konuşarak, bana yardım ettiğini düşünerek mutlu oluyor. Ailem anlayışlı davranıp biraz kendini geri çekti. Amcam konusunda yapacak pek bir şeyim yok. Ama bir müddet telefonları açmamayı düşünüyorum. Bunun dışında ücretsiz dil kursları var onlara kayıt oldum. Açılınca çıkacağım evden ve bana iyi geleceğini umuyorum.Siz nasıl yendiniz bu bunalımı?
Mesleğin neydi? Ataması uzun sürecek bir meslekmi?
Ayni şeyi yaptim. Dil kursuna yazıldım. O da başta iyi geldi yeni insanlar tanidım ama sonra seviye atlayınca zorlaşmaya başladı o da beni biraz sıkmaya başladı sonralara doğru. Oyle böyle devamıni getirdim sertifika almak için ama bu donem devam etmemeye karar verdim. Tez yazıyorum ben de ve tek bir şeye odaklanmak istiyorum bir üc dort ay. Ben oyle bir hale gelmistim ki dısari cıkmıyordum kurs disinda. Sonra beni rahatlatacak sevdigim tarzda kitaplar okudum. Filmler izledim.Beni rahatlatan insanlarla görüştüm. Kendimi dışarı cıkmaya zorladım. Negatif insanlardan uzaklaşmaya çalıştım cunku oncelik bu bunalimdan kurtulmaktı. Azicik azicik kitaplari elime almaya basladim. Mesela bugun bir film izlediysem biraz da acip su kitabi okuyayim dedim. Ya da once dersime bakayim sonra oödülum olsun bir film acip izliyim dedim.Aileme baski yapmamalarini soyledim. Dinlediler mi hayir. Yani bir hafta konusulmasa obur hafta illaki is konusu aciliyor. Ama ben eskisi kadar bunalmiyorum alistim sanirim cok kafami yormuyorum hihi tamam diyorum geciyorum. Surekli cvni gonder diyen akrabalarim icin bir cv hazirladim attim lazim oldukca ciktisini alin dedim oldu bitti.
Yasin küçük değil ben 22 de evlendim. Ama sen pek hazır değilsin gibi duruyor. Ayrıca mesleğine atılmadan evlenme derim. Evlendigin zaman istediğin gibi hazirlanamayabilirsin kpss ye sonuçta sorumluluklarin artacak. Şu an senden istemen sadece ders çalışman.
Bu arkadaş askerliğini falan yaptı mı
24 yaş normal, ama çalışmayı düşünüp de sonuca ulaşamamış biri için değil.
Sadece kpss'ye odaklanın bu sene.
Evet fazlasıyla bunaldım içinde olduğum durumdan. Yani isterdim ki ailem hiç karışmasın, amcam başımı şişirmesin. Evlilğe hazır olup omadığımı bilmiyorum. Elimden her iş gelir, belki daha rahat ederim kafamı dinlerim. Yaşayacağımız yer büyük şehir, ikimizin de ailesinden uzak.İkinizin de yaşları ideal. Birbirinizi seviyorsanız ve sevgilinin her koşulda sana destek olacağını biliyorsan evlenin bence. Beklemenin bi anlamı yok. Atama ne zaman olcak kimbilir. Öyle evliliğe hazır değilmişsin gibi gelmedi bana. Sadece içinde bulunduğun durumdan, düşünmekten, stresten çok bunalmışsın sen. Belki sana iyi bile gelecek evlilik..
Evet ilk kpss tecrübemdi,hezimetle sonuçlandı.2016 kpss ye girmiş miydin?
İş sebebiyle evliliği erteleyen biriyim ben de. 1 buçuk sene önce evlenmeye karar verdik hala erteliyoruz.
Öyle bir kafa yok. Kim dedi o kafayı. Sadece çok baskı var üzerimde. Evlenecektik fakat doğru yaş mı emin değilim.1 sene çalışıp atanamadım bari evleneyim kafası nedir yahu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?