Beklemeliyim farkındayım, tanışmadan sonra her şeyi yavaşlatsam çocuğu oyalıyor gibi mi olurum?İş bulana kadar beklemelisin.Kendınde neyin ne oldugunun farkındasın.
Mezun olalı henüz bir sene olmuş bu çok uzun bir süre değil. Insanlar yıllarca iş peşinde koşuyorlar. Siz kendinizi evlilige hazır gorüyorsanız sevgiliniz de çalışmanızı destekleyen evlenseniz dahi size kpss hazirlanmanız için imkan saglayacak yardımci olacak biriyse evlenmenizde sakınca yok. Ama bunu hazır olmadan sırf evdeki stresten kaçmak için yapmayın. Inanın herkes geciyor o yollardan.
Ya bilmiyorum hayırlısı olsun tabi de yıllarca atanamayan insanlar var, ne kadar bekleyeceksiniz. Eğer evlenmeye hazır hissediyorsanız evlenip de evde ders çalışabilirsiniz , baba evinizden daha huzurlu olabilir. 24 yaş evlilik için erken değil, bende 24 te evlendim ama erkek arkadaşınızdan emin değilseniz tabiki evliliği evden kaçış olarak görmeyin bekleyin ozaman.Beni her konuda destekleyen biri. Tüm kitaplarını,şifrelerini, ders notlarını bana verdi. Sen çalış ben seni rahatsız etmem hatta burada kursa gidersin diyor. Fakat bende çok büyük bir endişe var. Gelecek kaygısı var ve çalışamıyorum şu sıralar. Yeni mezun birine çok baskı yapıyorlar. Ben de haliyle bazen uzaklaşmak için istiyorum. Muallaktayım.
İnşallahAileler tanışır ama siz atanmadan evlilik olmaz, bu kadar dert etmeyin. Umarım atanırsınız.
Siz kendinizi evlilige hazır hissetmiyorsunuz gibi görünüyor. Erkek arkadasınız kpssden sonra evlenme fikrinize saygı duymalıydı diye düsünüyorum. Evlenince atanmak oldukca zor, aileler tanısmadan önce "ailelerin tanısması hemen evlenecegimizi ifade eden bir sürec degil, atanmadan evlenmek istemiyorum" diye özellikle belirtin. Üzerinizde kurulan baskıyı da umursamamaya calısın, atandıgınız zaman tüm stres bitecek.
Ya bilmiyorum hayırlısı olsun tabi de yıllarca atanamayan insanlar var, ne kadar bekleyeceksiniz. Eğer evlenmeye hazır hissediyorsanız evlenip de evde ders çalışabilirsiniz , baba evinizden daha huzurlu olabilir. 24 yaş evlilik için erken değil, bende 24 te evlendim ama erkek arkadaşınızdan emin değilseniz tabiki evliliği evden kaçış olarak görmeyin bekleyin ozaman.
Sizi benden daha iyi kimse anlayamaz sanırım cünkü ben de aynı durumdayım. Yani aile tarafından iş konusunda baskı görmek ne demek cok biliyorum. Destek bile almak zorunda kaldim. Yeni yeni toparlanıyorum. Sizin şuan ilk yapmanız gereken üzerinizden gelecek kaygısını atmanız. Kendinizi motive etmeye calışın. Sevdiğiniz seyleri yapın. Hergün eve tikılmayın sosyallesin sonrasında hergün oturup biraz soru cozüp calısmaya gayret edin. Yavas yavas baslayin ama sirf derse bogulmayın insan bunalima giriyor. Sureklu iş konusundan bahseden ailenize de net bir sekilde icinde bulundugunuz psikolojik durumu soyleyin. Elbette iyiligimi dusunuyorsunuz ama bu beni bunalima goturüyor diyin bu sene tamamen kpssye odaklanmak istiyorum kendime guveniyorum basaricam bu sene bana musade edin lutfen diyin. Yapacaginiza inanin.Beni her konuda destekleyen biri. Tüm kitaplarını,şifrelerini, ders notlarını bana verdi. Sen çalış ben seni rahatsız etmem hatta burada kursa gidersin diyor. Fakat bende çok büyük bir endişe var. Gelecek kaygısı var ve çalışamıyorum şu sıralar. Yeni mezun birine çok baskı yapıyorlar. Ben de haliyle bazen uzaklaşmak için istiyorum. Muallaktayım.
Amin inşallah. Ben çıkarmak istiyorum. Çevrem o kavramın içine atıyor beni.Ailelerin tanışması yarın hemen evlendiğin anlamına gelmez ki, bence aileler tanışsın sende kendini şu işsizim kavramından çıkar hayırlı bir yer seni bekliyordur inanıyorum.. Herşey için hayırlısı olsun inşallah
Zaten aileler tanıştı, nişandı düğündü derken en az 1 yıl geçer . Bu Arada belki atanırsın. Ailen de bunlarla uğraşırken , belki üstündeki baskıyı azaltır,artık nişanlısın diye. Türkiye şartlarında atanmak zor olmasa atan , öyle evlen diyeceğim ama atanmak için yıllardır uğraşan insanlar var, ne kadar bekleyeceksin belli değil. O yüzden evlilik yoluna girebilirsin bence, anca zamanla daha da oturur belki bişeyler. Hakkında hayırlısı olsun .Erkek arkadaşımdan eminim fakat ailemden gördüklerim beni korkutuyor. Hep aklımın bir köşesinde acaba var. Bunların arasında acaba evlensem daha mı huzurlu bir hayatım olur da var.
Sizi benden daha iyi kimse anlayamaz sanırım cünkü ben de aynı durumdayım. Yani aile tarafından iş konusunda baskı görmek ne demek cok biliyorum. Destek bile almak zorunda kaldim. Yeni yeni toparlanıyorum. Sizin şuan ilk yapmanız gereken üzerinizden gelecek kaygısını atmanız. Kendinizi motive etmeye calışın. Sevdiğiniz seyleri yapın. Hergün eve tikılmayın sosyallesin sonrasında hergün oturup biraz soru cozüp calısmaya gayret edin. Yavas yavas baslayin ama sirf derse bogulmayın insan bunalima giriyor. Sureklu iş konusundan bahseden ailenize de net bir sekilde icinde bulundugunuz psikolojik durumu soyleyin. Elbette iyiligimi dusunuyorsunuz ama bu beni bunalima goturüyor diyin bu sene tamamen kpssye odaklanmak istiyorum kendime guveniyorum basaricam bu sene bana musade edin lutfen diyin. Yapacaginiza inanin.
Zaten aileler tanıştı, nişandı düğündü derken en az 1 yıl geçer . Bu Arada belki atanırsın. Ailen de bunlarla uğraşırken , belki üstündeki baskıyı azaltır,artık nişanlısın diye. Türkiye şartlarında atanmak zor olmasa atan , öyle evlen diyeceğim ama atanmak için yıllardır uğraşan insanlar var, ne kadar bekleyeceksin belli değil. O yüzden evlilik yoluna girebilirsin bence, anca zamanla daha da oturur belki bişeyler. Hakkında hayırlısı olsun .
Is mevzularini ve diger hususlari bilmem ama 24 erken bi yas degil evlilik icin, 17-18lerden bahsetmiyoruz sonucta..Konum derin fakat ben yüzeysel anlatacağım. Öncelikle başlıkta yazdığı gibi yaşım 24 ve 2 seneye yakındır hayatımda biri var. Onun işi var atandı, ben ise atanamadım. Mezun olalı 1 yıl oldu ve umutsuzluğa kapıldım. Ailem, akrabalar ve bir çok insan üzerime geliyor. Erkek arkadaşım da evlenelim diyor. Atanmadan evlenmek istemediğimi, çok bunaldığımı, depresyonda olduğumu söylüyorum fakat kimse bu durumu anlamıyor. Bu sıralar amcam sürekli arayıp bana cv ni yolla, mail attım cevap ver, yengeni ara, bize gel, şunu yap ,bunu yap sürekli direktifler yağdırıyor. Sürekli iş ile ilgili konulardan bahsediyor ve çok yoruldum. Kpss ye hazırlanacağımı söylememe rağmen bazen günde 2 hatta 3 defa beni arıyor. Kırmak da istemiyorum, biliyorum ki onun ruh sağlığı benden kötü durumda ve bana tutunmaya çalışıyor. Fakat inanın ben çok yıprandım. Bu süreçte erkek arkadaşım aileler tanışsın diye bize gelmek istedi. Ben de dün tamam dedim. Annem babama söyleyecek bugün. Hala acabalarım var. Yani acaba doğru mu yapıyorum, 24 yaş çok erken değil mi? Atanmam lazım farkındayım ama bu şekilde nasıl çalışacağım? Maddi özgürlüğüm yok, belki yine olmayacak ama ben sadece kaçmak istiyorum. Erkek arkadaşım beni çok seviyor bunu hissediyorum. Onu kaçmak için kullanmıyorum, sonuçta maaşım yoksa her yer esaret. Demek istediğim kendimi çıkmazda hissediyorum.Hayattan çok bunaldım. Ne yapmalıyım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?