Çocukluk travmalarını kendi içinde halletmediği sürece bu konuda eşinize güvenemezsiniz maalesef. Kesinlikle bir psikologla görüşsün. Galiba 8 yaşında bir oğlunuz daha vardı onunla da konuşmanız gerekirse abisinin gittiği doktora götürmeniz iyi olacaktır. Özürle üstünü kapatırsanız çocuklarınıza ileride nasıl bir dönüşü olur bilemeyiz.Ben kesinlikle kendi çocukluğuna bağlıyorum. Erken baba kaybı ve annesinin hem yıllarca süren yası, hem ekonomik dertleri, ogullarim serseri olmasın inanisi acayip travmalar yaşatmış esimde. Anlatamaz bile. 21 senede ancak 2,3 kere anlatmıştır. O da oğluma sesimizi yukselttigimizde filan annesi surat yapıp olay yapınca bize yaptıklarını nasil unutuyor demesinden filan biliyorum.
Bende kesinlikle ikisininde yaptıklarının yanlis oldugunu kabul edip özür dilemesi gerektiğine inanıyorum. Çünkü oğlum ilk defa böyle birsey yaşadığı için tamamen hakli olduğunu sanıyor. Ona da net şekilde buyuk saygisizlik yaptığını, kalbimizi kirdigini ama çözümün tabi ki bu olamayacağını söyledim. Bugune dek cok okudum, çok destek aldim ama daha okumam gereken cok kitap, gitmem gereken cok yol var anlıyorum. Yorumuzuna teşekkür ederimSevindim aileniz adına,eşiniz hatasını anlamış.Ama tavsiyem sadece eşiniz değil çocuğunuz da özrünü dilesin,yanlış yaptığını bilsin çocuk.
Size tavsiyem ergen çocuğa nasıl yaklaşılacağı ile ilgili mümkünse bir iki kitap okumanız,çok sayıda zoom toplantıları da düzenleniyor çocuk psikiyatristleri tarafından bunları da takip edebilirsiniz.Çocuk yetiştirmek zor iş,bazen çileden çıkarabiliyorlar anlayabiliyorum,ama doğru konuşma teknikleriyle gerçekten bu 5 6 yıllık süreci iyi yönetebilirsiniz.Çocukları bu yaşlarda kendisinden nefret ettiren çok aile var.Çağ eskisi gibi değil,bilgi çağı diyoruz,bu yüzden zaten ergenlik dediğimiz süreç sancılı geçiyor,insan beyninin değişmeye en açık olduğu evre ve dışarıda sürekli bir uyaran var yeni bilgi açısından,sürekli beyin kendisini sorguluyor yaşamdaki yerini sorguluyor,hepsi yetişkinliğe hazırlık evresi.Kolay bir durum değil insan biyolojisi için.Eskiden bu süreç çok daha kısaymış çünkü bu kadar çok uyaran yoktu bilgi açısından.Son 30 yılda yaşanılan değişimlerse aşırı hızlı,bundan sonrası da aynı hızla devam edecek doğal olarak insan beyninin yetişmesi gereken süre de uzuyor.Yani aslında aa boyu uzadı sakalı da çıktı bitti ergenliği durumu yok artık,insan beyni en az 20'leri zorluyor sosyal olarak ''yetişkin'' dediğimiz kavramı kazanabilmek için.
Kuru bir özür değil tabi ki konuşmalıyız. Ayrıca dediklerinize tamamen katılıyorum. Tesekkur ederimÇocukluk travmalarını kendi içinde halletmediği sürece bu konuda eşinize güvenemezsiniz maalesef. Kesinlikle bir psikologla görüşsün. Galiba 8 yaşında bir oğlunuz daha vardı onunla da konuşmanız gerekirse abisinin gittiği doktora götürmeniz iyi olacaktır. Özürle üstünü kapatırsanız çocuklarınıza ileride nasıl bir dönüşü olur bilemeyiz.
Gerçekten nokta atışı bir yorum olmuş. Kötü insan yok, yanlış davranışlar var. Bu beni sakinleştiriyor aslında. Umarım hallolur. Çok teşekkür ederim.Okudukça daha çok üzüldüm ama sizin bu meseleyi halledeceğinize inancım arttı
Burda net okuyoruz sizin olayınızda kötü insan yok yanlış davranışlar var
Hallolur inşallah
Keşke yazımı eksiksiz okusaymışınız. Anne olan her kadın araya girerdi. SevgilerÇocukla baba sözel olarak tartışsa hadi belki dediğiniz doğru. Babası büyük birine vurur gibi çocuğa vuracak araya girdi diye anne taraf tutmuş olacak. Şiddeti hediye paketi yapıp sunmanın başka bir modeli. İzan lazım hepimize gelecek nesiller için.
Üzüldüm ama sizden çok oğlunuza .Siz yetişkinsiniz sararsınız yaralarınızı ama onun kırılan onuru ...Bu dönemde en ufak bir hatayı çocuk içselleştirip değersizlik hissine bürünüyor ömrü boyunca. Araya girmenizi ben de doğru bulmadım. Eşiniz sizinle arayı düzelttikten sonra oğlunuz konusunda ortak kararlar almanızı tavsiye ederim. Ergen çocuklarla iletişim konusunda bilgiye ihtiyacınız var hem sizin hem de eşinizin.17 yıldır ergenlerle çalışıyorum .Ergenlerle olan kavganın hep kaybedeni karşı taraftır zıtlaşırsınız onun sevgisini kaybedersiniz ,sizi önemsemez, cevap vermez ya da tam tersi her şeye boyun eğen sallabaş biri olur yine üzülürsünüz. Onun her hatasını savunursanız onu desteklemek adına, kendini savunmayı öğrenemez. Arkadaş olursunuz oysaki onun ebeveyne ihtiyacı vardır arkadaşları zaten vardır. Yani demem o ki zor bir süreç ama aslında ona nasıl yardımcı olacağınızı öğrendiğiniz zaman da sağlıklı bir kişilik geliştirmesine, büyümesine tanık olmak çok keyifli.Herkese Merhaba,
Çok eski bir üyeyim ama uzun zamandır sadece göz atabiliyorum, pek yorum yapmıyordum ancak şu an yardıma ve dışardan birilerinin yaşadıklarıma yorum yapmasına ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim.
41 yaşında, iki erkek çocuk annesiyim. Eşimle 20 yaşında tanıştık. Çok severek evlendik. Bunca senede tabi zaman zaman sıkıntılarımız oldu ama çok büyük dertler değil çok şükür. Ancak ailece dün çok kötü bir gün yaşadık.
Büyük oğlum 12 yaşında. Oldum bittim zor bir çocuk diyebilirim. Harika bir kalbi var, çok merhametli, zaman zaman çok olgun ancak dikkat toplamada sıkıntısı var. Dürtüselliği var. Pandemi döneminin ergenlik başlangıcına gelmesi tabi isleri iyice zorlaştırıyor.
Dün gece ilk iftar. Çocuklarımda oruç tutmuştu. Ailece güle oynaya iftara oturduk. Çorbalar içildi. Saçmasapan bir nedenden bir tartışma çıktı masada ve oglum masadan kalktı. Öyle saçma videolar filan izliyorlar ki ağzına takılmıştı, " mal mısınız?" dedi masadan kalkarken. Ve benim 21 senedir tanıdığım adam, eşim, çocuklarımızı her daim anormal seven, hatta zaman zaman yüz göz oluyor diye eleştirdigim eşimin gözü döndü.
Oğluma resmen saldırdı. Hadi babadır diyelim, yok açıklayamıyorum. Oğluma kafa göz daldı, araya girdim, korkunçtu. Yemin ederim bunca senedir ilk kez böyle birsey yaşadık. Oğlumu hırpalamasına izin vermedim, hatta ömrümün ilk tokadını yedim, beni aradan çıkarmak için..
Bunca senelik hayat arkadaşımın bu yaptığını hazmedemiyorum. Ağrıma gitti. Haykırarak ağladım, senelerdir tutmayan migrenim tuttu, bugün yataktan çıkamadım. Oğlumu sakinleştirdim ama gerçekten fiziksel açıdan fazlası kalp kırıklığıymış.
Bugün işten geldi, yüzüne bile bakmıyorum. Üzüldüğünü ve kendine şaştığını tahmin ediyorum ama burnundan kıl aldırmıyor. Özür dilemedi. Barışma mevzularında, ufak tefek dargınlıklarda hic küs uyumayız. Genel olarak huzurluyuzdur ama inanılmaz kırgınım. Dün gece yatagımızda uyumadım.
Oğlum hata yaptı, bende öncesinde söylenmistim ama 41 yaşında, aşırı kontrollü birinin bu derece delirmesi beni herseyden soguttu ve yabancılaştırdı. Yüzüne bakasım yok.
Her ailede olur mu böyle şeyler? El bebek gül bebek büyüdüğümü, rahmetli babacığımdan bir tane tokat bile asla yemediğimi biliyor. Oğlum malesef zor bir çocuk olabilir ama tüm ergenliğinde böyle şeyler mi yaşayacağız? Ne yapmalıyım?
Lütfen sağduyulu fikirlere ihtiyacım var, çok dağıldım...
Okuyan herkese tesekkur ederim.
Çok teşekkür ederim yazdıklarınıza ama gerçekten bunca sene ergenlerle uğraşıp ciddi manada fiziksel şiddet gören oğlumun önüne kapanmamı yanlış mı buluyorsunuz? Kusura bakmayın yaptığımın arkasındayım. Sonrasinda tamamen haklıymış gibi davransam amenna ama olay sırasında kesinlikle araya girerdim, kendi oglum degil bir başka çocuk bile olsa. Diğer yorumlarınızı dikkate alacağım tesekkurlerÜzüldüm ama sizden çok oğlunuza .Siz yetişkinsiniz sararsınız yaralarınızı ama onun kırılan onuru ...Bu dönemde en ufak bir hatayı çocuk içselleştirip değersizlik hissine bürünüyor ömrü boyunca. Araya girmenizi ben de doğru bulmadım. Eşiniz sizinle arayı düzelttikten sonra oğlunuz konusunda ortak kararlar almanızı tavsiye ederim. Ergen çocuklarla iletişim konusunda bilgiye ihtiyacınız var hem sizin hem de eşinizin.17 yıldır ergenlerle çalışıyorum .Ergenlerle olan kavganın hep kaybedeni karşı taraftır zıtlaşırsınız onun sevgisini kaybedersiniz ,sizi önemsemez, cevap vermez ya da tam tersi her şeye boyun eğen sallabaş biri olur yine üzülürsünüz. Onun her hatasını savunursunuz kendini savunmayı öğrenemez.Arkadaş olursunuz oysaki onun ebeveyne ihtiyacı vardır arkadaşları zaten vardır.Yani demem o ki zor bir süreç ama aslında ona nasıl yardımcı olacağınızı öğrendiğiniz zaman da sağlıklı bir kişilik geliştirmesine, büyümesine tanık olmak çok keyifli.
Aslında gönlüm babasından ciddi manada şiddete uğradığına inanmak istemiyor, redediyor açıkçası ,yoksa siz bu şekilde ifade edince ,yolda tanımadığım bir çocuğa da mudahale ederimÇok teşekkür ederim yazdıklarınıza ama gerçekten bunca sene ergenlerle uğraşıp ciddi manada fiziksel şiddet gören oğlumun önüne kapanmamı yanlış mı buluyorsunuz? Kusura bakmayın yaptığımın arkasındayım. Sonrasinda tamamen haklıymış gibi davransam amenna ama olay sırasında kesinlikle araya girerdim, kendi oglum degil bir başka çocuk bile olsa. Diğer yorumlarınızı dikkate alacağım tesekkurler
Sanırım bana dediniz..sizde anne olunca anlarsınız demişsiniz ama benim de çocuğum var ve bana küfür etse kesinlikle haddini bildiririm.bende yazdıklarımın arkasındındayım..her yapılan ergenliğe bağlanmaz. .sizlere küfür etme cüretini gösteriyorsa sizin de yazdığınız gibi el bebek gül bebek büyütüp şımartmanız olabilir..hep eşinizin özür dilemesi gerektiğinden bahsedilmiş ama duygusal olan çocuğunuz da sarfettiği sözler için de özür diledi mi?Bizde geçtik bu yollardan hanımefendi. Ama artık yollar aynı değil bu bir. Biz çocuk olduk, ama çocuklarımız ana baba olmadı, anlarlar bir gün. Sizde anne olunca anlarsınız, öyle kolay değil bu işler malesef bu da iki. Çözüm önerileri rica ettim, siz ne düşündünüz onu yazın demedim bu da üç. Yine de teşekkürler
Bilmiyorum ne kadar faydasi olur yorumumun ama bundan 1 ay önce sitemizde bir çocuk ailes aşırı dengesiz çocuk şiddete meyilli 5 yaşındaki oğluma bir tane geçiriyor oglumun burnu kanadi ben çığrından çıktım ama sakinlesip heme eşimi aradim geldi aile ile konuşalım bu boyle olmaz dedik.Aslında çok haklısınız. Oldum bittim etiketliyoruz cocugumu, önce okulda basladi ve biz devam ettik malesef. Tahammülsüz davranıyoruz. Hala eski zamanların, kendi çocukluğumuzun, annelerin bir bakışıyla susturulan çocukların izini arıyoruz galiba. Hem de bilinçli anne babalar olarak. Biz esim ve ben okulda çok başarılı cocuklarmisiz. Ben üniversiteyi yüksek onurla, dereceyle bitirdim örneğin ve çocuğumuzun okula karşı sorumsuzlulugu vs bizi yildiriyor. Daha anlayışlı olmamız şart! Teşekkür ederim beni uyandirdiginiz icin
Çocuk şiddet görmeden önce de hemen pişman olup özür dilemiş zaten. Şımarık büyümekle alakası yok izlediği videolarda çok sık duyduğu için ağzından kaçmış olabilir ama çocuğu sırf bunun yüzünden döverseniz saygıyı falan öğrenmez dayak yememek için saygı duyuyormuş gibi yapar sadece. Büyüdüğünde gücünüz yetmeyince acısını çıkarır zaten. Kimse çocuğun yaptığı doğru demiyor ama karşılığı kesinlikle bu değil güzelce konuşup o videoları yasaklarsın sorun çözülür.Sanırım bana dediniz..sizde anne olunca anlarsınız demişsiniz ama benim de çocuğum var ve bana küfür etse kesinlikle haddini bildiririm.bende yazdıklarımın arkasındındayım..her yapılan ergenliğe bağlanmaz. .sizlere küfür etme cüretini gösteriyorsa sizin de yazdığınız gibi el bebek gül bebek büyütüp şımartmanız olabilir..hep eşinizin özür dilemesi gerektiğinden bahsedilmiş ama duygusal olan çocuğunuz da sarfettiği sözler için de özür diledi mi?
Aksine cok yapıcı bir davranış olmuş. Problem davranisinizi pekiştirmemiş. Yanlis oldugunu sakinlesince ve yalnızken yapmiş ne güzel annenize ki bu ani aklinizda guzel kalmis.tüm sayfaları okuyamadım belki yazdınız ama şöyle bir sorum olacak, oğlunuz çocukken "salak, aptal" gibi büyüklerine (siz olmasanızda akraba-komşu) söyler miydi ? belki öyle anlar oldu ve siz çocukken sevimli bulup üzerinde durmadınız yada dikkatinizi çekmedi ?
onları hatırlayıp bu kelimeyi normal bulup söylemiş de olabilir.
ben 6 yaşlarındayken bir kere bir filmden etkilenip anneme "manyak mısın?" demiştim. çok kızmıştı. hatta sabah işe gidiyordu, beni her zamanki gibi anneanneme bırakıp gitti ve hergün işten 2 kere arayan kadın o gün hiç aramadı. akşam gelince de konuşmadı.
sonra sakin bir dille kelimeleri örnekleyip bunları söylememelisin dedi. ama o aranmamak...
belki yanlış bir ceza yöntemiydi bunu bilemem ama öyle konuşmamam gerektiğini de anlamıştım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?