Yok valla ben yeminliyim, iyi insanlardan elendim

şu dakikadan sonra bana normal doğumda eltime şöyle oldu, sezaryende komşum öldü falan bişey anlatan olursa kalbini kıracağım hem de açık açık.
Cidden karnım burnumda halimle ağladım ya kaç kez stresten anksiyeteden

zaten stresli bi insanım
Ama şimdi düşünüyorum da bebek doğmayı biliyor benim vücudum rahmim doğurmayı biliyor bana kalan tek şey sakin olmak orda doktor ebe kim varsa dediklerini birebir yapmak.. bu kadar basit. Buna odaklanıp gidicem hastaneye ya nasip dicem. En basitinden apandisit olsan doktora gidene kadar doktorlar tanı koyup ağrı kesici verebiliriz diyene kadar 3-4 saat kesintisiz yüksek seviye ağrı çekiyosun, doğumun tek farkı beklenti anksiyetesi oluşturması bizde. Hiç aklında yokken başına gelse bi şekil geçip gider. Ha doğurdum doğurcam şöyle olcak böyle olcak diye düşündüğümüz için korku oluyor sanırım.