Benim ilk doğumum sezaryen, yarın da ikinci inşallah

Pozitif bir hikayem olduğu için paylaşmak isterim.

Öncelikle korkulacak, stres yapacak hiçbir şey yok bunu bilin. Epidural oldum. Yattım hiçbir acı hissetmeden bebeğimi yanıma verdiler. Acı yok ama bebeği karnından aldıklarını hissediyorsun çok güzel tarifsiz bir duygu. Dikişlerim yapıldı, odama çıkardılar. Sonda takılı o esnada. Kaç saat sonra hatırlamıyorum ama sondayı çıkarıp ayağa kaldırdılar. İlk seferde kalktım yürüdüm. Sezaryen ağrısı ya da epiduralin baş ağrısı vs hiçbir ağrım olmadı. O gece eşimi hastane odasında uyuttum, bebeğimize kendim baktım. Evde yatağım yüksek diye birkaç gün koltukta yattım. Yan ve yüzüstü yatılmıyor birkaç gün. Dikiş izi bile belli olmuyor, cildin en üstünü yapıştırma yapıyorlar. Tırnağınızla derinize bir çizik atın, o beyazlık kadar belirsiz bir izim var. Kesi izi bile o kadar dar bir alan ki.