Bizimki 5bhafta gibi sürdü ama biz tam rop muayenesi yaptırdığımız için o zaman başladı diye yorumluyorum. Bi anda tepetaklak olmuştu. Biz 1 haftaya yakındır iyi gibiyiz elhamdülillah. Bu süreçte ninni ee ee ne ile uyutuyosaniz ve uykuya geçişte en kolay hangisiyse sabit tek olarak bi ninni üzerinden gidin. Yani ben baslardan beri farklı farklı şeylerle sakinlestirirdim. Ama atak zamanı hiç bi ninniyi değil onun için uydurduğum ezgiyi istedi sadece. Pis pis ee ee asla istemedi. Rutinleri bozmamaya gayret gösterdim. Zaten rutin dışına çıktığında huysuzluk oluyo bide atak zamanı daha beter oluyo. Hem ilerisi hemde suan için rutinlere dikkat edin. Hani ben hep diyodum ya bebek dışında hiç bi seye bakamıyorum diye. İşte bu sebeplerden dolayiydi. Sanki depresyonda gibi hissediyoruz cunku bebek her anımızı alıyor. Sonra da herhangi bi sey yapmaya derman kalmiyo. Sizinkiler tam sıcak zamana denk geldi bide. Kıyafet oda sicakligina dikkat edin. Günde bir iki suya sokup çıkarın. Hem su ile uykuya geçmesi kolay olabiliyor. Beslenmek istememe yada daha çok isteme durumu da olabilir onda da mümkün oldukça zorlamayın. Bu aralar yani bu atakta meme reddi çok sık yaşanıyor. Bu yüzden istemediğinde zorlamayın sakinlestirip yeniden deneyin. Biz 4. Ay kontrolune gittiğimizde kapıyı açar açmaz doktor meme reddi başladı mı demişti. Bende ağıtlar yakarcasina doktora dertlerimi anlatmaya başlamıştım. Bunlar beklenen şeyler demişti. Biz suan hala red yaşıyoruz. Gecer mi ne zaman geçer bilmiyorum ama bunu size de söyleyeyim meme de zorlama yapmayın. Bu detayı bilmiyodum çünkü ben. Zorladikca zorladım pohh ettim biraz. neyse. Suan için verebileceğim aklıma gelen tavsiyeler bunlar. Geçecek bunu unutmayın sabır sadece.
Kesinlikle moniye katılıyorum, özellikle atakta istedikleri sakinleştirici olmadan uyumuyor lar bizde önceden yazmıştım atakta vakıa suresi ile sakinleşiyoruz uyuyoruz diye... Şimdi o olmadan sallatmıyor kendini,... Biz biraz daha Düzelmiştik ama hastalıktan sonra memede isteksizlik başladı bizde de 1 saatte 40 dakikada bir meme için ağlayan bebem şimdi ben verince bile lütfeten 1 2 fırt çekip kendini geriye atıyor. Bende yatarak emziriyorum veya mayışıkken emzirmeye çalışıyorum...
B Buffalosos kesinlikle "pişmanım" sözüne inanmamızı bekleme... Hamile kalmak içini hevesini, içindeyken ki endişelerini, ki bunlar onu görmeden ki duyguların ve o duygular onu gördükten sonra kaybolacak duygular değil aksine kat be kat artacak duygular.... Sadece zamana ihtiyacın var şöyle düşün nasıl bebeğinizi 9 ay sonra kucağımıza alabiliyoruz. Her bir yerimiz ayrı şişti, çirkinleştik bla bla.. Ne diyorduk aman ne olacak zayıflarız, doğumdan sonra saçımızı boyatırız... Bebek büyütmeyide böyle düşünmeliyiz bence, zor bir bebeğin olabilir ama bu asla düzelmeyecek anlamına gelmez. Ona 1 sene zaman ver bak gör o zaman her şey daha kolay olacak... Hepimizin her şeyi güllük gülüstanlık değil...
Bir iki saat bakacak birini bulsan, bir arkadaş daha yazmıştı, sen o arada yapmayı sevdiğin şeyleri yapsan mesela... Ben ortanca da doktora tezi yazıyordum. Bir ablayı ayarlamıştık. 2 3 saatliğine geliyordu ben o arada kütüphaneye gidiyordum. O bile bana nefes oluyordu. Kütüphanede sitenin diğer duvarı çok uzağada gidemiyordum emzirdiğim için..
Bunda da kaldığımız memleket bizim için yeni bilmediğim bir şehir, hamileliğimde hep evde geçti yürüyüş bile yapmadım
tabii çok kilo aldım onu da nasıl aldım hala anlamıyorum ya
bebe olunca neredeyse hiç kilo gitmedi gibi giden geri geldi. Kendime 5. Aya kadar müsaade vermiştim. Sonra aklıma diyetisyen kuzenim geldi. 3. ayda onunla başladık diyete. Büyükler okula gidince bizde bebeyle akşama kadar mutfaktayız kahvaltıydı ara öğünü öğlendi derken birazda bebenin huysuzlukarı bir iki toca ile atışma, çünkü eşim evden çalışıyor
gün geçiyor. Mutfakta kendim için bir şeyler bile hazırlamak bana çok iyi geldi onu farkettim.
Sen kendine alan açmalısın canım, yoksa sevginde isteğinde hiç bir azalma yok hatta artış var
seni seviyoruz