Ne güzel izah etmişsiniz. Evet benimde kaç kere duygu değiştirdiğim oluyor. Demekki birçok kadında böyle oluyormuş... Ama ben inanılmaz bir acı içindeyim. Dayanamıyorum artık
Çok doğru dediniz, mesele artık insanın kendini bu kadar aciz hissetmesi. Ben buradakı bütün kadınlarımız için de üzülüyorum, gözü yolda kalanlar için.
Tüp bebek konusu benim için ayrı bir yara. Çünkü ben sağlıklıyken, doğal yoldan hamile kalabilen bir kadınken, eski eşim yüzünden 2 defa bebeklerimi kürtaj ettirmek zorunda kaldım. Birincisinde beni ikna etti, ikincisinde ters köşe yapıp zorla götürdü. Sonra zaten boşandık. İyiki de olmamış diyorum ama her defasında canımdan can ayrıldı. Her defasında o ameliyat masasında yarım saat ağladım.
3. bebeğimi şimdiki eşim kürtaj yaptırttı. Hemde hiç yok sebeplerden. Affedemiyorum, hazmedemiyorum...... dördüncü bebeğimi 5 aylıkken kaybettim.
Ciğerim parçalanıyor, artık dayanamıyorum bu acıya.
Evet zamanı var, belki olacak ama bir cümle okumuştum bir yerde; sanki insan ömrü uzunmuş gibi hayat bekletiyor insanı. Bu çok zor...