Ben gebeliğin başlarında çok düşündüm alayım mı diye, sonra dedim ki bu gerçek bir anksiyete ve gerçek bir alışkanlık olur. Bu çocuğun kalbi inşallah Allah o günlerini nasip etsin, bizden çok uzakta da atacak vakti geldiğinde. Belki aramıza şehirler girecek, uzakta okuyacak, okullara gidecek, arkadaşlarında kalacak. Bu annelik anksiyetesi bir pratiğe dönüşsün istemedim.
Allaha emanet etmek, ona teslim olmak ve bugünleri huzurlu geçirmek bence en sağlıklısı kendime de telkinim bir yandan akıl vermek gibi değil yanlış anlama. Ama hareketlerde majör bir azalma hissettiğin an doktorunuzla iletişime geçmek en iyisi elbette. Doktorun müsaitliği yoksa da bir defaya mahsus özele ücreti mukabilinde yahut varsa ilinde kadın doğum acile başvur. 3 günün stresi ile sana da bebişkona da yazık aklında kalmasın acaba ile kalma derim ben. Ama bence bebeğin şimdilik sırtını göbeğine döndü.