Popüler Konu 2024 Aralık Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti ...

  • kız

    OY: 75 41,2%

  • erkek

    OY: 95 52,2%

  • ikiz kız

    OY: 2 1,1%

  • ikiz erkek

    OY: 2 1,1%

  • ikiz kız/erkek

    OY: 6 3,3%

  • üçüz / çoğul

    OY: 2 1,1%
  • Ankete Katılan
    182
eelifeylull .!.:
Ben hiç beklemiyordum ya, doktor korkulacak bir durum yok dedi ama birazcık kan bile insanı korkutuyor işte
Genişletmek için tıkla...
korkma benim bi su bardağı kadar geldi. üstümde siyah pantolon vardı kan belli oluyodu öyle kanamam oldu. bu kanamaya çocuk durmaz diye ağlaya ağlaya acile gittim. sadece çok hareket etmemek çözüm oluyor.
 
Kızlar bugün mental olarak çok kötüyüm çok zayıfım. Eşimin mr randevusu vardı o yokken börek istedi börek yapacaktım girdim mutfağa bütün malzemeleri döktüm derken süt yok evde. Oysa en az 5 şişe açılmamış süt vardı muhtemelen tarihi geçti eşim attı onları. Ve yerine yenisini alıp koymadı. Bütün sinir sistemim çöktü orada. Ağlamaktan helak oldum sonra eşime mesaj attım sitem dolu bir sürü söz. O da mr için hastanedeydi o sırada. Çıktı ben senden börek istemedim ki nasıl oldun diye sorsan yeterdi yazmış. Buna daha fazla üzüldüm ve sinirlendim. Çünkü istiyor bu baskıyı üzerimde hissediyorum tavırları ben sana baktım şimdi sıra sende gibi bir tavır. Ama sorsan benden bir şey beklemiyor istemiyor. Mesela yufka ve peynir aldığımı gördü ya her Allahın günü sorar ne zaman yapacaksın diye. Evet almasam beklemiyor ama alınca da bunaltana kadar baskı yapıyor. Ya yapmasa bile benim beynime yer etmiş artık bunu soracak diye uyanıyorum her gün boğuluyorum. Her konuda böyle bu. Kendimi bir denizin ortasında çırpındıkça batıyormuş gibi hissediyorum. Aileme anlatsak eminim onlar da beni suçlar. Süt yoksa yapma ne diye söyleniyorsun der belki de öyle olmalıydı. kendimi kötü, berbat, yok olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Hiçbir şeye ve hiç kimseye yetişemiyorum. Can sıkıntımdan karnımdaki çocuk da zarar görecek diye korkuyorum fakat bu psikolojinin önüne geçemiyorum birkaç gündür. Sanırım eşimin hastalığının bunda etkisi çok. Her şeyi bırakıp onu da bu halde bırakıp uzaklaşmak istiyorum buralardan. Üzerimde sadece ve sadece olumsuz duygular var. Kalkamıyorum altından.
 
matogretmeni .!.:
Kızlar saçlarımı kestirmek istiyorum o batıl inanca da inanmıyorum ama çevremdekiler söyleyip duruyor ne yapsam sıcaklarda uzun saç çekilmiyor 🥺
Genişletmek için tıkla...
Ben böyle saçmalıklara inanmıyorum ya, birkaç gün önce kestirdim aklıma bile gelmedi. Bu tarz şeylerin üstüne düşüp enerjisini büyütmeye gerek yok bence, nazar vs için de böyle düşünüyorum.
 
outoffit .!.:
Kızlar bugün mental olarak çok kötüyüm çok zayıfım. Eşimin mr randevusu vardı o yokken börek istedi börek yapacaktım girdim mutfağa bütün malzemeleri döktüm derken süt yok evde. Oysa en az 5 şişe açılmamış süt vardı muhtemelen tarihi geçti eşim attı onları. Ve yerine yenisini alıp koymadı. Bütün sinir sistemim çöktü orada. Ağlamaktan helak oldum sonra eşime mesaj attım sitem dolu bir sürü söz. O da mr için hastanedeydi o sırada. Çıktı ben senden börek istemedim ki nasıl oldun diye sorsan yeterdi yazmış. Buna daha fazla üzüldüm ve sinirlendim. Çünkü istiyor bu baskıyı üzerimde hissediyorum tavırları ben sana baktım şimdi sıra sende gibi bir tavır. Ama sorsan benden bir şey beklemiyor istemiyor. Mesela yufka ve peynir aldığımı gördü ya her Allahın günü sorar ne zaman yapacaksın diye. Evet almasam beklemiyor ama alınca da bunaltana kadar baskı yapıyor. Ya yapmasa bile benim beynime yer etmiş artık bunu soracak diye uyanıyorum her gün boğuluyorum. Her konuda böyle bu. Kendimi bir denizin ortasında çırpındıkça batıyormuş gibi hissediyorum. Aileme anlatsak eminim onlar da beni suçlar. Süt yoksa yapma ne diye söyleniyorsun der belki de öyle olmalıydı. kendimi kötü, berbat, yok olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Hiçbir şeye ve hiç kimseye yetişemiyorum. Can sıkıntımdan karnımdaki çocuk da zarar görecek diye korkuyorum fakat bu psikolojinin önüne geçemiyorum birkaç gündür. Sanırım eşimin hastalığının bunda etkisi çok. Her şeyi bırakıp onu da bu halde bırakıp uzaklaşmak istiyorum buralardan. Üzerimde sadece ve sadece olumsuz duygular var. Kalkamıyorum altından.
Genişletmek için tıkla...
Kuzum hayatı yaşayan sensin sen daha iyi bilirsin de bana eşinin yanında olamıyor olmandan kaynaklı geldi bu patlaman sanki. Bi şey istemiş onu yapayım bari derken onu da yapamaz halde bulunca kendini suçlu hissetmiş olabilir misin ki acaba? Eşinle başka sorunların yoksa tabii bilmiyorum
 
outoffit .!.:
Kızlar bugün mental olarak çok kötüyüm çok zayıfım. Eşimin mr randevusu vardı o yokken börek istedi börek yapacaktım girdim mutfağa bütün malzemeleri döktüm derken süt yok evde. Oysa en az 5 şişe açılmamış süt vardı muhtemelen tarihi geçti eşim attı onları. Ve yerine yenisini alıp koymadı. Bütün sinir sistemim çöktü orada. Ağlamaktan helak oldum sonra eşime mesaj attım sitem dolu bir sürü söz. O da mr için hastanedeydi o sırada. Çıktı ben senden börek istemedim ki nasıl oldun diye sorsan yeterdi yazmış. Buna daha fazla üzüldüm ve sinirlendim. Çünkü istiyor bu baskıyı üzerimde hissediyorum tavırları ben sana baktım şimdi sıra sende gibi bir tavır. Ama sorsan benden bir şey beklemiyor istemiyor. Mesela yufka ve peynir aldığımı gördü ya her Allahın günü sorar ne zaman yapacaksın diye. Evet almasam beklemiyor ama alınca da bunaltana kadar baskı yapıyor. Ya yapmasa bile benim beynime yer etmiş artık bunu soracak diye uyanıyorum her gün boğuluyorum. Her konuda böyle bu. Kendimi bir denizin ortasında çırpındıkça batıyormuş gibi hissediyorum. Aileme anlatsak eminim onlar da beni suçlar. Süt yoksa yapma ne diye söyleniyorsun der belki de öyle olmalıydı. kendimi kötü, berbat, yok olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Hiçbir şeye ve hiç kimseye yetişemiyorum. Can sıkıntımdan karnımdaki çocuk da zarar görecek diye korkuyorum fakat bu psikolojinin önüne geçemiyorum birkaç gündür. Sanırım eşimin hastalığının bunda etkisi çok. Her şeyi bırakıp onu da bu halde bırakıp uzaklaşmak istiyorum buralardan. Üzerimde sadece ve sadece olumsuz duygular var. Kalkamıyorum altından.
Genişletmek için tıkla...

outoffit .!.:
Kızlar bugün mental olarak çok kötüyüm çok zayıfım. Eşimin mr randevusu vardı o yokken börek istedi börek yapacaktım girdim mutfağa bütün malzemeleri döktüm derken süt yok evde. Oysa en az 5 şişe açılmamış süt vardı muhtemelen tarihi geçti eşim attı onları. Ve yerine yenisini alıp koymadı. Bütün sinir sistemim çöktü orada. Ağlamaktan helak oldum sonra eşime mesaj attım sitem dolu bir sürü söz. O da mr için hastanedeydi o sırada. Çıktı ben senden börek istemedim ki nasıl oldun diye sorsan yeterdi yazmış. Buna daha fazla üzüldüm ve sinirlendim. Çünkü istiyor bu baskıyı üzerimde hissediyorum tavırları ben sana baktım şimdi sıra sende gibi bir tavır. Ama sorsan benden bir şey beklemiyor istemiyor. Mesela yufka ve peynir aldığımı gördü ya her Allahın günü sorar ne zaman yapacaksın diye. Evet almasam beklemiyor ama alınca da bunaltana kadar baskı yapıyor. Ya yapmasa bile benim beynime yer etmiş artık bunu soracak diye uyanıyorum her gün boğuluyorum. Her konuda böyle bu. Kendimi bir denizin ortasında çırpındıkça batıyormuş gibi hissediyorum. Aileme anlatsak eminim onlar da beni suçlar. Süt yoksa yapma ne diye söyleniyorsun der belki de öyle olmalıydı. kendimi kötü, berbat, yok olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Hiçbir şeye ve hiç kimseye yetişemiyorum. Can sıkıntımdan karnımdaki çocuk da zarar görecek diye korkuyorum fakat bu psikolojinin önüne geçemiyorum birkaç gündür. Sanırım eşimin hastalığının bunda etkisi çok. Her şeyi bırakıp onu da bu halde bırakıp uzaklaşmak istiyorum buralardan. Üzerimde sadece ve sadece olumsuz duygular var. Kalkamıyorum altından.
Genişletmek için tıkla...
Mental ve fiziksel olarak çok yorulduğumda ben de böyle hissediyorum, yani beklentiler çok yoruyor insanı. Eşin böyle bunaldığını biliyor ya da anlıyor mu acaba? Şimdi hamilelik süreci var ya yüzde yüz haklı olsak da hormonlara bağlanıyor her şey, abartıyormuşuz gibi oluyor ya. Bir şeyleri yapma ya da yapmama özgürlüğü çok önemli bence, evlilikte ve iş hayatında bu durum çok önemli ve sıkıntılı bence. Eşinin durumunu tam bilmiyorum ama o da hassas bir dönemdeyse belki seni o da etkilemiş olabilir, ben hassas ve üzüldüğüm durumlarda sinirlenerek tepki veriyorum mesela
 
fatma2041 .!.:
Bilmiyorum önceden kötü bir tecrüben mi vardı ama batıl inanç bence. Saç kestirilmez demek gibi. Büyün batılları deniyorum ben de😁
Genişletmek için tıkla...
Yok yok ilk gebeliğim ama ben genel olarak aşırı temkinli biriyim, bunun için psikoloğa gitmeyi bile düşündüm ndndnd hiçbir şeye tam anlamıyla sevinemem hep bi kontrol duygusu…
 
Orangegreysky .!.:
Kuzum hayatı yaşayan sensin sen daha iyi bilirsin de bana eşinin yanında olamıyor olmandan kaynaklı geldi bu patlaman sanki. Bi şey istemiş onu yapayım bari derken onu da yapamaz halde bulunca kendini suçlu hissetmiş olabilir misin ki acaba? Eşinle başka sorunların yoksa tabii bilmiyorum
Genişletmek için tıkla...
Bilemiyorum belki de. Eşimle sorunumuz yok çok şükür çoğunlukla da iyi anlaşırız ama şu süreçte o bana çok destek oluyordu. Birden her şey ters düz olmuş gibi sanki. Benim daha özverili olmam lazım ama bunu yapacak gücüm yok. Ne yapmaya kalksam yaparken bıkıyorum sonunu getiremiyorum. Sorun bende olmasına bende de ben nasıl çözeceğim bilmiyorum ya.
 
outoffit .!.:
Kızlar bugün mental olarak çok kötüyüm çok zayıfım. Eşimin mr randevusu vardı o yokken börek istedi börek yapacaktım girdim mutfağa bütün malzemeleri döktüm derken süt yok evde. Oysa en az 5 şişe açılmamış süt vardı muhtemelen tarihi geçti eşim attı onları. Ve yerine yenisini alıp koymadı. Bütün sinir sistemim çöktü orada. Ağlamaktan helak oldum sonra eşime mesaj attım sitem dolu bir sürü söz. O da mr için hastanedeydi o sırada. Çıktı ben senden börek istemedim ki nasıl oldun diye sorsan yeterdi yazmış. Buna daha fazla üzüldüm ve sinirlendim. Çünkü istiyor bu baskıyı üzerimde hissediyorum tavırları ben sana baktım şimdi sıra sende gibi bir tavır. Ama sorsan benden bir şey beklemiyor istemiyor. Mesela yufka ve peynir aldığımı gördü ya her Allahın günü sorar ne zaman yapacaksın diye. Evet almasam beklemiyor ama alınca da bunaltana kadar baskı yapıyor. Ya yapmasa bile benim beynime yer etmiş artık bunu soracak diye uyanıyorum her gün boğuluyorum. Her konuda böyle bu. Kendimi bir denizin ortasında çırpındıkça batıyormuş gibi hissediyorum. Aileme anlatsak eminim onlar da beni suçlar. Süt yoksa yapma ne diye söyleniyorsun der belki de öyle olmalıydı. kendimi kötü, berbat, yok olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Hiçbir şeye ve hiç kimseye yetişemiyorum. Can sıkıntımdan karnımdaki çocuk da zarar görecek diye korkuyorum fakat bu psikolojinin önüne geçemiyorum birkaç gündür. Sanırım eşimin hastalığının bunda etkisi çok. Her şeyi bırakıp onu da bu halde bırakıp uzaklaşmak istiyorum buralardan. Üzerimde sadece ve sadece olumsuz duygular var. Kalkamıyorum altından.
Genişletmek için tıkla...
yetersizlik hissi ve yeni bir hayata başlamanın verdiği endişe olabilir. ben de normalde çok hareketli evi hep şıkır şıkır olsun isteyen her yere mutlaka yetişmeye çalışan biriyim kanamadan beri hep aciz hissediyorum. Bazen eşimin bir lafına 15-20 dk ağladığım oluyor. Sonra düşünüyorum bunda ağlanacak bi' şey yok. Senin de öyle bir patlama anın olmuş bence kendini çok yıpratma beybi.
 
eelifeylull .!.:
Mental ve fiziksel olarak çok yorulduğumda ben de böyle hissediyorum, yani beklentiler çok yoruyor insanı. Eşin böyle bunaldığını biliyor ya da anlıyor mu acaba? Şimdi hamilelik süreci var ya yüzde yüz haklı olsak da hormonlara bağlanıyor her şey, abartıyormuşuz gibi oluyor ya. Bir şeyleri yapma ya da yapmama özgürlüğü çok önemli bence, evlilikte ve iş hayatında bu durum çok önemli ve sıkıntılı bence. Eşinin durumunu tam bilmiyorum ama o da hassas bir dönemdeyse belki seni o da etkilemiş olabilir, ben hassas ve üzüldüğüm durumlarda sinirlenerek tepki veriyorum mesela
Genişletmek için tıkla...
Muhtemelen ben de öyleyim stresi yönetemiyorum. Eşimin bu durumuna içten içe çok üzülüyorum belirsizliğe daha da çok üzülüyorum ama tepkilerim üzüntüden çok sinirlenmek gibi gerçekten. O çok ciddiye almıyor şimdi eminim gelince süt yok diye ağlamış olmama çok da gülecektir ama ben o an için başka duyguların dışa vurumu olarak bir şeyi bahane buluyorum kendime. Ailemden destek isteyeyim diyorum ama onu da istemez. Doğru düzgün oturamıyor bile sürekli buz tedavisi yapmak zorunda rahatı kaçar yani evde üçüncü kişiler olunca. E böyle de ben köşeye sıkışmış gibiyim. Kaç gün kaç ay bilmiyoruz bu durum. Doktor ona demiş ki ayakta durma bu süreçte. E ben mi durayım tüm gün ayakta. Bugün karnım taş gibi kasıklarımda bir yük bir ağırlık anlatamıyorum da. Keşke şu durumda olmasam da her şeyi ben yapsam diyor. Ama bu benim için de geçerli. Ben de bu durumda olmasam böyle olmam zaten. Nasıl yöneteceğim bu süreci bilmiyorum ya en ufak zorlukta ailesinden yardım istemek de istemiyorum. Annesi gelse gitmek bilmez şimdi ameliyat falan durumu olursa gelsin diyorum en azından. Yoksa aylarca bizde demektir. Görümcem 8 aylık hamileyken çağırdı kayınvalidem gittiğinde bebek 2 aylıktı. Bizde de doğuma kadar kalır mı kalır yani git demezsek valla o kadar tahammülüm sabrım yok kimseye.
 
perocuk35 .!.:
yetersizlik hissi ve yeni bir hayata başlamanın verdiği endişe olabilir. ben de normalde çok hareketli evi hep şıkır şıkır olsun isteyen her yere mutlaka yetişmeye çalışan biriyim kanamadan beri hep aciz hissediyorum. Bazen eşimin bir lafına 15-20 dk ağladığım oluyor. Sonra düşünüyorum bunda ağlanacak bi' şey yok. Senin de öyle bir patlama anın olmuş bence kendini çok yıpratma beybi.
Genişletmek için tıkla...
Belki de. Ya dün mesela dedim ya sarma dolma uğraştım iki saat sürdü. Pişmesi derken üç saat. Akşam 9 falan oldu. Ama biz 4-5 gibi yemek yemiştik. Sonra tuttu dedi ki ama ben çok acıktım ya antibiyotik içmem lazım karnım aç bu saate yemek mi kalır dedi. İyi de akşam yemek yedik zaten bunu yapmasam ne olacaktı bu hesapta bile yoktu. Yine oturdum ağladım sinirimden benim zaten canım çıkmış orada. Sana makarna bile fazla ben gitmiştim dolma yapmışım dedim. Doğrudur diyor bozuluyor. Niye böyle bir cümle kurdum deyip bir de üstüne pişmanlık duyup ağlıyorum bu kez. Keşke ailem yakın olsaydı. Böyle zamanlarda birkaç gün uzak kalmak en iyisi olurdu birbirimizden. Ona her gün yemek getirir bırakırdım. Kendimde annemde kalırdım orada da bana bakarlardı.
 
outoffit .!.:
Kızlar bugün mental olarak çok kötüyüm çok zayıfım. Eşimin mr randevusu vardı o yokken börek istedi börek yapacaktım girdim mutfağa bütün malzemeleri döktüm derken süt yok evde. Oysa en az 5 şişe açılmamış süt vardı muhtemelen tarihi geçti eşim attı onları. Ve yerine yenisini alıp koymadı. Bütün sinir sistemim çöktü orada. Ağlamaktan helak oldum sonra eşime mesaj attım sitem dolu bir sürü söz. O da mr için hastanedeydi o sırada. Çıktı ben senden börek istemedim ki nasıl oldun diye sorsan yeterdi yazmış. Buna daha fazla üzüldüm ve sinirlendim. Çünkü istiyor bu baskıyı üzerimde hissediyorum tavırları ben sana baktım şimdi sıra sende gibi bir tavır. Ama sorsan benden bir şey beklemiyor istemiyor. Mesela yufka ve peynir aldığımı gördü ya her Allahın günü sorar ne zaman yapacaksın diye. Evet almasam beklemiyor ama alınca da bunaltana kadar baskı yapıyor. Ya yapmasa bile benim beynime yer etmiş artık bunu soracak diye uyanıyorum her gün boğuluyorum. Her konuda böyle bu. Kendimi bir denizin ortasında çırpındıkça batıyormuş gibi hissediyorum. Aileme anlatsak eminim onlar da beni suçlar. Süt yoksa yapma ne diye söyleniyorsun der belki de öyle olmalıydı. kendimi kötü, berbat, yok olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Hiçbir şeye ve hiç kimseye yetişemiyorum. Can sıkıntımdan karnımdaki çocuk da zarar görecek diye korkuyorum fakat bu psikolojinin önüne geçemiyorum birkaç gündür. Sanırım eşimin hastalığının bunda etkisi çok. Her şeyi bırakıp onu da bu halde bırakıp uzaklaşmak istiyorum buralardan. Üzerimde sadece ve sadece olumsuz duygular var. Kalkamıyorum altından.
Genişletmek için tıkla...
Bazen insan gercekten yiliyor bunun sebebi birikim , hep icine attin demekki birik birikti tasiyamadiginda da boyle patliyor. Esinin hastalginin da boyle denk gelmesi kotu olmus Allah beterinden korusun . Cik disari bi hava al . Aglamak iyidir aksine bence agla rahatla ama sıkma kendini o daha da zarar verir bebegine . Gececek bugunler oyle dusun . Kocaman sariliyorum sana🤗
 
outoffit .!.:
Valla çok iyi anlıyorum canım. O zorluğu yaşamayan ne biliyor ne anlıyor. Ama yaşayanın da anlamaması çok acı. Gerçekten fayda zarar aşamasını çoktan geçtik yani. Ben de karnımı aylarca meyveyle doldurdum durdum. Ne protein alabildim ne başka bir şey. Allah bence bu kadar pamuk ipliğine bağlı yaşatmıyor o bebekleri. Eşine söylemiyor musun peki hani ablan bu kadar yakın bize ara sıra bir kap yemek getirse hiç mi düşünmüyor falan gibisinden? O konuşsa en azından ben yokken bakın takip edin böyle zamanda yanımızda olmayacaksanız ne zaman olacaksınız falan desin yani belki biraz utanır yaparlar.
Genişletmek için tıkla...
Valla bende de çok pis gurur var gidip esiminde konusmasini istemem kendileri düşünmüyor mu tabiki zorlandığını biliyor işine gelmiyor h
Sadece. Gerekirse kendine bile zamanı gelince açık konusurum zor zamanimda bı yemek yapip getiremedin diye ama ben öyle durumlara girmek istemiyorum şimdilik. Eşime tabiki yardımcı olmadığını söylüyorum zaten yukarda anlattığım bu yemek olayında eşimde kızdı senin üstüne attı herşeyi diye eşime cekinmez en küçükleri ama haksızlık durumunda yüzlerine söyler tabiki de ben şimdilik bişey demesini istemem ya. Eşim sağolsun şunu bunu ye diye önemsiyor ben de her gün bulantı yaşamıyorum sonuçta hatta burada çok insana göre iyiyim diyodum ama dün gerçektende o kadar zor duruma düştüm ki kendim aradım yani bana biseyler getir çok kötüyüm eşimde yok evde diye. Bı de diyo ki e evde olsa seni. Halsizligine ne yapabilecek ki uyu dinlen ya dedim en azından bı yemek yapardı falan yani istese ordan anlar kız yemek yapamıyor ben götüreyim bı kaç gün falan diye. Bak mesela kendi dün eli boş boş geldi ben yine bı kahve yaptım bı yudum aldım kusmaya kostum.gozunun önünde iki üç defa gittim bugün bı arayip nasıl oldun demedi
 
ozlemem .!.:
Başkasına yaptığını görmek daha çok koyuyor insana dimi😔 anlıyorum. Ama yapacak bir şey yok. Sağlığımız ve evlatlarımızın sağlığı iyi olsun yeter. Gün gelir devran döner hatırlatırız elbet bizde
Genişletmek için tıkla...
Aynen öyle sonra diyorum ya ne şaşırıyorsun sen bı çocuk doğurdun zaten ne artısi oldu bı gün abla gibi gelipp hadi iki saat ben bakayım git uyu dedi mi. Sana senden başka acıyan olmadı tamam kimse çocuğunu kimse için yapmıyor ama insan da bekliyor işte enerjim yerinde olsa zaten minnet etmem her gün
Doktürür yaparım yemek yine de biraz uzanıp biraz kusup ufacık iyi hissettigim an kalkıp yapıyorum çok şükrü ne yapalım bu da geçer. Hayir zaten bı de neymiş yine erkekmis zaten ailede çok erkek varmış sevmezmis yeni olanı sevmezsen sevme. Bı değil üç değil böyle hamile olduğumu duyduklarında beri erkek olsa biz zaten seviyoruz diye oğlumu soyluyolar hemen. O sizin olsun falan muhabbetleri
Sanki ben ilk cocugumu üvey yerine koyacam ikincisj olunca. Şaka tamamda yani bı iki defa yaparsınız beni her görüşünüzde aman erkekmis zaten sizin olsun denmez ki alınır mı falan demek yok xaman zaman bozuluyorum aman birinciye ne kader halaliginiz oldu da ikinciye olaacak diyorum icimden
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Guney3338
2.AŞILAMA EKİM 2024
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
976
Yumukbal
Yumukbal
Guney3338
Kasım 2024 3.Aşılama
34 35 36
Yorumlar
705
Görüntüleme
6K
mucizelerbenibulsun
mucizelerbenibulsun
A
Endometium 15 mm, adet yok, hcg düşük
Yorumlar
3
Görüntüleme
715
aydodo
aydodo
Eldorin
2024 Kasım Aralık Gebelik Planlayanlar 🎄
60 61 62
Yorumlar
1K
Görüntüleme
21K
srnity
S
annu
Yenidoğan çetesi soruşturmasının 18 aylık kronolojisi
Yorumlar
1
Görüntüleme
995
rose08
rose08
X