Kızlar size bir şey sormak istiyorum. Benim daha hamile kalmadan öncesine dayanana bir korum var ve sanırım bu hormonlardan iyice arttı bu korkum.
Doğumdan sonra;
- Kayınvalidem hastane odasında ben de kalcam diye tutturur mu acaba?
- Hadi diyelim hastane odasında kalmadılar ancak eşim kalkıp anne ve babasını bizim eve yerleştirir mi gece kalsınlar diye biz yokken? (biz izmir de yaşıyoruz onlar manisa, ama aşırı yakın sayılırız aramızda yarım saat-45 dk var)
- Son olarak da kayınvalidem ve kayınpederim biz eve geldiğimizde bir süre bizimle yaşamak isterse?
Allahım düşündükçe çok kötü oluyorum böyle boğuluyormuşum gibi hisetmeye başladım. Gerçekten noluyo bana anlam veremiyorum ama kabus gibi düşündükçe.
Bu arada daha dün akşam söyledik kayınvalidem ve kayınpederime hamile olduğumu. Çok sevindiler. Kayınpederim bana kalktı "sen gel burada yaşa, biz sana bakarız" dedi..... Ne alaka şimdi.....
Dedim annem var yaşıcaksam gider orada yaşarım. Sonra kayınvalidem döndü eşine, doğru söylüyo buraya gelmez annesine gider dedi. Ay ama o an bile bana böyle bişiler oldu boğulacakmışım gibi. İyi hissetmiyorum bu konuda. Bir de bana sormadan bir şeyler alma huyu var kayınvalidemin. Çocuğuma kalkıp naylon bişi giydirmek istemiyorum. Bir de kayınvalidmein hemen ağlama huyu var. Sürekli ağlıyo, oğullarına ağlıyo ama. Ortada bir sebep yokken de ağlıyo. Anlamıyorum.
melisaa93 sen etiketlemelere bakıyorsun diye etiketledim kuşum sadece seni.