- 1 Haziran 2017
- 8
- 27
- 28
Merhaba arkadaşlarım
Foruma uzun yıllar önce üye olmuş olsam da genellikle uzaktan takip edenlerdenim. Öncelikle 2020 yılında gelin olmayı düşünen bütün hemcinslerime -kendim de dahil olmak üzere- bol sabır ve hayal ettiklerimizin de ötesinde bir düğün yapmayı diliyorum
Ben 28 Mart geliniydim ve düğünümün ertelenmesi gerektiğini düğünüme 12 gün kala eşimle düğünümüz için hayaller kurduğumuz esnada öğrendim. Eşim diyorum; çünkü biz 3 Şubat 2020 tarihinde evlendik. Yani şu anda düğünümün olmasını evli bir bayan olarak bekliyorum
Sizin ve benim için ne kadar zor bir dönemden geçtiğimizi yaşayanlar olarak sadece biz bilebiliriz. Bu süreçten geçen, hayalleri yarım kalmamış insanlar sizin üzüntünüzü dikkate almayabilir ve hatta bunun üzerinden dalga bile geçebilir. Ben bu dönemde çevremdeki kişilerin bana karşı olan düşüncelerini çok rahat anladım. Düğün salonlarının geçici süreliğine kapatılmış olduğu genelge yayınlandığı andan itibaren daha biz bu durumu idrak edip ne yapacağımıza karar veremeden üst üste bizi arayarak ya da mesaj atarak "Düğün salonları kapatılmış iptal mi yani şimdi" diyen düşüncesiz insanlarla doldu etrafım. Neye üzüleceğimi bilemedim. Balayı villamızı tuttuğumuza mı, evi kiralayıp düzdüğümüze mi, gelinlik provalarımın tamamlanıp davetiyelerin yarısının dağıtılmış olmasına mı... Neye üzüleceğimizi bilemedik. Neredeyse 5 yıllık bir birlikteliğimiz var. Son 1,5 yılı sözlülük ve nişanlılık dönemleriyle geçti. Eşim asker ve başka bir şehirde mesleğinin gereğini yapıyor. Allah'a çok şükür inanılmaz anlayışlı ve her konuda sakinliğini koruyarak bana destek olan birisidir kendisi. Hayallerimin yarım kalmaması, içimde ukte bırakmaması için düğünü ertelemeyi kendisi teklif etti. Sanırım bu süreçteki en büyük şansım o.
Şimdi ne mi oldu dersiniz? Düğünlerin ertelendiği zamanlarda henüz vaka sayısı 40 küsürlerdeydi, biz de bu sebeple -en azından o zamana kadar kontrol altına alınabileceği düşüncesiyle- düğünümüzü 30 Mayıs tarihine erteledik ve şu anda her gün dua ederek, birbirimize destek olmaya çalışarak bu dönemi atlatmaya çalışıyoruz. Tabi ki yine ertelenebileceği ihtimalini de göz önünde fazlasıyla bulunduruyoruz ama böyle bir durumda ne yapacağımıza dair en ufak bir fikrimiz yok.
Belki de çoğunuz bana göre daha şanslısınız, bir de bu kapıdan bakmayı deneyin kızlar. Ben 2 ay önce evlendim ve oturacağım ev benim olduğum şehirde bile değil. Eşimin asker olması sebebiyle görüşemiyoruz. Onların şu anda güvenliğini sağlamak amacıyla kışla dışına çıkarılmaması emirleri var. Dışarıdan ziyaretçiye de kapalılar. Hem kışla dışına çıkabilse de şehirler arası yolculuğuna kısıtlama geldi. Yani her bakımdan köşeye sıkışıyoruz. Onu görememek ve ne zaman göreceğimi bilememek de ürkütücü. Allah'tan bana yakın bir şehire atandı da olası bir izinde 1,5 - 2 saatte yanıma gelebilecek.
Bu dönemde ihtiyacımız olan tek şey moral. Moralinizi bozmamaya çalışın. Güzel günlerin geleceğine inanın, sevdiğinize sarılın. Benim için daha çok sarılın Bugünlerin sonsuza dek sürmeyeceğini ve kendinizin asla yalnız olmadığınızı düşünün. Bol bol dua edin. Ben eşimi 4 sene doğuda görev yaparken, 6 ayda bir yüzünü görerek bekledim. Sonra batıya atandı ve tam rahata ereceğimizi düşünürken böyle bir durumla karşılaştık. Her şerde vardır bir hayır. Umudunuzu yitirmeyin. Çok konuşup başınızı şişirmek istemezdim ama sanırım ben de fazlasıyla dolmuşum. Umarım birkaç ay sonra burası düğünlerimizde geçirdiğimiz mutlu anları paylaştığımız sayfalarla dolar. Amiiin
Foruma uzun yıllar önce üye olmuş olsam da genellikle uzaktan takip edenlerdenim. Öncelikle 2020 yılında gelin olmayı düşünen bütün hemcinslerime -kendim de dahil olmak üzere- bol sabır ve hayal ettiklerimizin de ötesinde bir düğün yapmayı diliyorum
Ben 28 Mart geliniydim ve düğünümün ertelenmesi gerektiğini düğünüme 12 gün kala eşimle düğünümüz için hayaller kurduğumuz esnada öğrendim. Eşim diyorum; çünkü biz 3 Şubat 2020 tarihinde evlendik. Yani şu anda düğünümün olmasını evli bir bayan olarak bekliyorum
Sizin ve benim için ne kadar zor bir dönemden geçtiğimizi yaşayanlar olarak sadece biz bilebiliriz. Bu süreçten geçen, hayalleri yarım kalmamış insanlar sizin üzüntünüzü dikkate almayabilir ve hatta bunun üzerinden dalga bile geçebilir. Ben bu dönemde çevremdeki kişilerin bana karşı olan düşüncelerini çok rahat anladım. Düğün salonlarının geçici süreliğine kapatılmış olduğu genelge yayınlandığı andan itibaren daha biz bu durumu idrak edip ne yapacağımıza karar veremeden üst üste bizi arayarak ya da mesaj atarak "Düğün salonları kapatılmış iptal mi yani şimdi" diyen düşüncesiz insanlarla doldu etrafım. Neye üzüleceğimi bilemedim. Balayı villamızı tuttuğumuza mı, evi kiralayıp düzdüğümüze mi, gelinlik provalarımın tamamlanıp davetiyelerin yarısının dağıtılmış olmasına mı... Neye üzüleceğimizi bilemedik. Neredeyse 5 yıllık bir birlikteliğimiz var. Son 1,5 yılı sözlülük ve nişanlılık dönemleriyle geçti. Eşim asker ve başka bir şehirde mesleğinin gereğini yapıyor. Allah'a çok şükür inanılmaz anlayışlı ve her konuda sakinliğini koruyarak bana destek olan birisidir kendisi. Hayallerimin yarım kalmaması, içimde ukte bırakmaması için düğünü ertelemeyi kendisi teklif etti. Sanırım bu süreçteki en büyük şansım o.
Şimdi ne mi oldu dersiniz? Düğünlerin ertelendiği zamanlarda henüz vaka sayısı 40 küsürlerdeydi, biz de bu sebeple -en azından o zamana kadar kontrol altına alınabileceği düşüncesiyle- düğünümüzü 30 Mayıs tarihine erteledik ve şu anda her gün dua ederek, birbirimize destek olmaya çalışarak bu dönemi atlatmaya çalışıyoruz. Tabi ki yine ertelenebileceği ihtimalini de göz önünde fazlasıyla bulunduruyoruz ama böyle bir durumda ne yapacağımıza dair en ufak bir fikrimiz yok.
Belki de çoğunuz bana göre daha şanslısınız, bir de bu kapıdan bakmayı deneyin kızlar. Ben 2 ay önce evlendim ve oturacağım ev benim olduğum şehirde bile değil. Eşimin asker olması sebebiyle görüşemiyoruz. Onların şu anda güvenliğini sağlamak amacıyla kışla dışına çıkarılmaması emirleri var. Dışarıdan ziyaretçiye de kapalılar. Hem kışla dışına çıkabilse de şehirler arası yolculuğuna kısıtlama geldi. Yani her bakımdan köşeye sıkışıyoruz. Onu görememek ve ne zaman göreceğimi bilememek de ürkütücü. Allah'tan bana yakın bir şehire atandı da olası bir izinde 1,5 - 2 saatte yanıma gelebilecek.
Bu dönemde ihtiyacımız olan tek şey moral. Moralinizi bozmamaya çalışın. Güzel günlerin geleceğine inanın, sevdiğinize sarılın. Benim için daha çok sarılın Bugünlerin sonsuza dek sürmeyeceğini ve kendinizin asla yalnız olmadığınızı düşünün. Bol bol dua edin. Ben eşimi 4 sene doğuda görev yaparken, 6 ayda bir yüzünü görerek bekledim. Sonra batıya atandı ve tam rahata ereceğimizi düşünürken böyle bir durumla karşılaştık. Her şerde vardır bir hayır. Umudunuzu yitirmeyin. Çok konuşup başınızı şişirmek istemezdim ama sanırım ben de fazlasıyla dolmuşum. Umarım birkaç ay sonra burası düğünlerimizde geçirdiğimiz mutlu anları paylaştığımız sayfalarla dolar. Amiiin