2018 Mayıs Anneleri

Bebeğinizin cinsiyeti ne olacak ?

  • Ankete Katılan
    349
Cabum oglun nasil oldu? Ne zamandir soracaktim soramiyorum. Tum tahlilleri kontrolleri iyi cikti dgil mi?
 
Kızlar 2.ay aşılarını olduk bugün 6 gibi ateşi 38 e yükseldi calpol verdim düştü. Her ihtimale karşı 6 saate bir vereyimmi yoksa ateş çıkarsa öylemi vereyim şimdi 37lerde filan seyrediyor
 

Kabullenirsen her sey duzelecek. Sen üzerindeki stresi attiginda cocugunda sen se daha mutlu olacaksiniz.
 
kulis .!.:
Kızlar 2.ay aşılarını olduk bugün 6 gibi ateşi 38 e yükseldi calpol verdim düştü. Her ihtimale karşı 6 saate bir vereyimmi yoksa ateş çıkarsa öylemi vereyim şimdi 37lerde filan seyrediyor
Genişletmek için tıkla...
Atesi 38 i gormus bence 6 saatte bir ver tekrar yukselmesin.
 
minikoglan .!.:
Kabullenirsen her sey duzelecek. Sen üzerindeki stresi attiginda cocugunda sen se daha mutlu olacaksiniz.
Genişletmek için tıkla...

Kabullendim. Tüm hayatımı ve geleceğimi kızım üzerine kurdum. Ama o ağlama noktasında bitiyorum. 2,5 aydır her seferinde kendimi telkin ediyorum. Bebek bu, elbet aglayacak, derdini başka nasıl anlatsın falan diye. Üstelik artık ağlama şeklinden ne derdi oldugunu da anlayabiliyorum. Hatta yatma şeklinden gazını, açlığını, susuzlugunu anlıyorum. Ama yok olmuyor. Ağlamaya başlayınca bende bir yay geriliyor, beynim kaynıyor ve acayip geriliyorum. O an bebeğim sanki bana kastı olan bir düşman gibi görünüyor gözüme. Elbette asla zarar vermedim bebeğime. Asla aklımdan geçmez böyle bir şey ama ben bitiyorum. Kereminannesi22 beni çok iyi anlıyor galiba. O da yazmış yaşadıklarını. Çok farklı değiliz
 
iyi geceler herkese.yazamadan duramadim.bazi arkadaslar hani yazmisya bebek agladiginda sinirlendiklerini ben iste anlamiyorum sizi kucucuk bebek o acikinca aglar susadiginda aglar uykusu geldiginde sizi istediginde aglaar yavrucaklarin isteklerinj belirtme yollari bir tek o.nasil boyle dusunduyunuzu anlamiyorum.mutsuz anne mutsuz aglayan bebek demekdir.benim 3yasinda biri 3aylik biri 2cocugum var zorlandigim anlar elbet cok oliyor ama iyiki varlar herseye deger onlar icin olume bile giderim hatta.ban da yesem sozlerimi yaziyorum sizi kiniyorum bu acemilik degil.sinirlerim hopladi gece gece .tutup firlatasim geliyor yazmis biri yok artik.daha neler.el kadar bebege karsi dusuncesi bile kotu
 
Canım depresyon gebelik hormonlarının çekilmesinden kaynaklanan ciddi bir hastalık. Gebelik depresyonu kolay kolay kendi kendine geçmiyor. Ben de depresyondayim. Önce gebelik doktoruna ulaş depresyondayım bana doktor yada kaynak önerin de.

Ağlama konusunda bebeği bir şekilde aralarda uyutmaya çalış. Artık memede pusette bir şekilde. Öğleden önce Ayşe öner masajini yap. Arada 10sn ile başlayarak karın üzerine bırak. Karın üstü bırakınca başında duruyoruz.

Ayrıca gerçekten tutup fırlatacak noktaya geliyorsan, mama vermeyi deneyebilirsin. Fakat Mama verince emzirme ilişkisi bozulabilir ve maddi külfet getirebilir ama belki ikiniz de rahatlarsıniz.

mutlu anne mutlu bebek. Az önce memede ağlayan kızım biberon ağzında goZumun içine bakarak bakanı gülüyor
 
ben de yazilanlari okudum, arkadaslar bahsettiginiz seyler lohusa depresyonu belirtileri, aynilarini bire bir yasadim ilk cocugumda, firlatip atma hissi de dahil, kendini yetersiz gorme, ozgurlugun gitmesine dayanamama, evdeki duzensizlik, yiycek yemek bulamama, eşe de gicik oluyordum ayrica surekli kavga. kolik bebek gece uyumaz gunduz uyumaz, hic yakinim yok , annem ben hamileyken öldü, aile perisan ben perisan..velhasil o zamanlar uzmandan destek almadigim icin cok pisman oldum, eger bebeginiz zor bebeklerdense sadece gaz degil bazi bebeklerim her seyi zor geciyor. emme kaka uyku aşı sonralari, kiyafet rahatsizligi, kalabalik rahatsizligi, arabada durmama hic biyerde durmama:) boyle bir bebege sahipseniz acik ve net soyluyorum 3 yil cekeceksiniz, ondan sonra da okul huysuzlugu arkadas ortami huysuzlugu,yasayacaksiniz. benim kizim 6 yasinda hala bebekten fazla onla ugrasirim,hala inatcidir ve kendi dedigini yaptirmak icin bikmadan usanmadan bana psikolojik baski uygular:) bebeklikten beri degismedi..her cocuk karakteriyle doguyor.ikinciye cesaret edemedim, ancak kizima bir kardes birakmadan bu dunyadan gocme durumu beni cok uzdu. sadece bu yuzden ikinciyi yaptim, iyi ki de olmuş, bahtima bu cocugum uslu bi bebek, 2 ay nasil gecti anlamadim,hem zor cocuk hem kolay cocuk bakmis bir anne olarak size diyorumki gercekten neler hissettiginizi biliyorum, sinir krizi durumlari falan yasiyorsaniz uzmandan destek alin, ben cok pismanim cok kotu yillar gecirdim. kendinize yazik etmeyin millet bos bos konusur onlari dinlemeyin.
 
Canım isteyerek yada istemeden bir şekilde anne olmuşsun artık. Doğum sonrası hormonları da işin içine girmiş. Sana yanlis zamanda yanlış ama yine de çok değerli bir hediye verilmiş gibi düşün.

Kabullenmek ve teslim olmak bu işin ilacı. Biraz daha büyüsün o zaten kendini sevdirmeyi bilir. Bugünleri düşünüp iyi geçmiş dersin.

Burda uzaktan sana sarılıyorum.



Ben 34 yaşındayım.daha erken anne olsaydım kolay mı olurdu diye düşünüyorum
 
Son düzenleme:
Önyargılı davranıyorsun ve lafları cımbızlayıp almışsın. Bu yaşadıgımız sinir harbinden biz de çok memnun değiliz. Ama kim bilir belki hormonal, belki sinirsel bir durum bu. Böyle hissediyoruz. Sen bizi kınadın diye bizde durumlar değişmiyor maalesef. Ve sen mükemmel anne ol her zaman. Biz olamıyoruz. Biz asabiyiz gerginiz. Elimizde olmayan sebeplerle böyle hissediyoruz. Gece gece sinirini hoplatacak bir durum yok. Empati yapamıyorsun belli ki ve ne kadar acı çektiğimizi görmüyorsun
 
Ne de güzel anlatmış ve anlamışsın bizi, önyargışı davrananlara inat. Ya hangi kadın bebeğine sinirlenmek ister? Hangi anne çelişkilerle dolu ruh hali ister? Ben burada içimi döktüm, gerçekleri yazdım. Benim gerçeğim bu, böyle hissediyorum. Hissettiğim için de her gün ayrı ayrı binlerce kez ölüyorum. Bu durumu yaşamayan anlayamaz belki ama suçlamak da kötü. Emin olsunlar biz zaten hergün kendimizi milyon kere suçluyor, milyon kere yargılıyoruz. Herkes süper ane olsun, ben değilim. Ben bu hissettikleriyle başa çıkmak zorunda olan bir anneyim. Profesyonel yardım alıcam en kısa zamanda, tavsiyen için sağol canım
 
Benimki de aynen. Şaka gibi benim bebeğim. Sürekli guluyor. Bir buçuk aylikken benim zilli gülmeyi agulamayi ogrendi. Konuşuyorum cevap veriyor. Sokakta biri naber desin ağzı kulaklarına varıyor. Gecen gün koltuğa oturdum o da anakucaginda. Bana oradan laf atıp bir şekilde kendisi ile ilgilenmemi sağlıyor. Emzirirken uyuya kalınca kahkahalar atıyor.

Allah seçip de gondermis. Depresyondaki anneye. Bizde bebek aglamiyor anne ağlıyor.

Amerikada tek başımayım. Burda yeni sayılırız çok arkadaşım yok. En iyi arkadaşım bebeği olmadığı için depresyonda. Doğumdan beri bizi görmeye gelmedi. Geçen gün kapıdan uğradı bir şey istemiştim onu bıraktı. İçeri girmek istemedi. Müdürüm kadın. Arada bir o uğruyor.

Annemi davet ediyorum babam huysuzluk ediyor o da gelecekmiş kıçını gezdirtmeye. Annemi göndermiyor. Huysuz pis herif vizesi yok pasaportu yok. Herşeyi ben ödüyorum. Beni burda para basıyorum zannediyor.

Emzirme konusunda uzuldugum kadar hiç bir şeye uzulmemisimdir hayatımda. Bebeğime bir kez memede süt var em diye bağırdım. Eşim geldi aldı. Sonraki iki gün bakıcı geldi eve. Günlüğü 200 dolar. şaka gibi. Sonra icime oturdu. Bakıyorum artık. Biberon kutusu benim süt kardeşim. Zorla kabullendim.

Donmuş gıda doldurduk dolaba. Mikrodalgada ısıtıp yiyorum.
 
Mama vermemi gerektirecek bi durum yokki ama. Sütüm çok ona fazla bile yetiyor. Emdiği zaman rahatlıyor. Masajı falan deniycem ama. Yani önceden istediğimde dışarı çıkar gezer eşimle vakit geçirirdim. Şimdi bunlar olmayınca ki eşim bu aralar çok çalışıyor. Sürekli bi mutsuzluk memnuniyetsizlik hali oluyor üstümde. Bebeğime yetemwdiğim düşüncesi yok. Bence gayet iyi yetiyorum. Ama bebeğime yetmye uğraşırken kendime yetemiyorum bence bütün sıkıntı burda
 
Ya
Ya bi yönden kolay olurdu belki hamileliğiniz daha kolay geçerdi ya da ne biliyim başka bişey gerçi benm hamileliğim de kolay geçmedi pek. Neyse o günler geçti artık. Şimdi bile kendini sevditmesini biliyor türlü türlü maymunşuklar. Seviyorum da canımdan çok dediğiniz gibi kabullenmek lazım ben hala anne olduğumu bi türlü kabullnemedim galiba. İlk zamanlarda daha kötüydüm şimdi yavaş yavaş kendin kendimin tedavisi olmaya çalışıyorum. Elimden ancak bu kadarı geliyor
 
Ayrı ülkede olmak zor olmalı. Benm süt sıkıntım hiç olmadı. Sadece beni hastanede hiç emmedi. Hiç. Sarılık olmaya başlayınca mama verdiler. Hastanede bile sütüm vardı. Sonra sağıp verdim bir hafta boyunca. Arada silikonla deniyordum emer belki diye. 1 hafta öyle uğraştıktan sonra silikonla emmeye başladı biraz rahatladım o bile sıkıntı olsa da sağ ver daha zor. Şimdi allaha şükür kendi emiyor. Sürekli orda durup aylaklık etmek istiyor gülüyor çekiştiriyor kendi kendine. Rahatına da pek düşkün. Bi keresinde bende bağırmıştım emmediği zamanlarda. Eşim o sana muhtaç küçükcük öyle yaparsan ne hisseder düşündün mü hiç diye bir gün çıkışınca odur budur hiç bağırmadım. O sekilde düşünüp kendimi sakinlştiriyorum. Hala onun benm bebeğim olduğuna inanamıyorum. Belki 22 yaşında daha önümde bir sürü yapmak istediğim şeu varken anne olup bunlar ertelendiği için bebeğime mi kızgınım diye düşünüyorum ama öyle de değil. Sanki kendi bebeğime değil de birisi geldi bıraktı onu bana sonra gelip alacak benden. Öyle hissediyorum. Hamileliğimde bile doğru düzgün iletişin kurmamıştım onunla. Tuhaf geliyordu. İstemiyordumç amaşimdi konuşuyoruz gülüyor çok tatlı oluyor. İki ayı daha yeni bitti önümüzde daha bir sürü zamanı var beraber geçireceğimiz. Benm annem yok. Kv ile birlikte yaşıyorum. Allahım bana bilmiş de öyle bi kv göndermiş şükürler olsun. Yemeği yapıyor yeri geliyor evi süpürüyor bende bebeğimle ilgileniyorum ya da dinleniyoeum çok yorgunsam alıp bakıyor. Aslında sizin durumuzda anneler varken benm şikayet etme hakkım yokmuş gibi duruyor ama napıyım elimde olmuyor. Özellikle geceleri uyumadığı zamanlarda çok geriliyorum. Ki aslında fena da uyumuyor. Hep uyuycak değil ya çocuk ben sanırım küçücük bebekten fazla şey bekliyoeum :)) yine de iyi kötü yuvarlanıp gidiyoruz bir şekilde. Allah size kolaylık versin tek olmak da zor bebek bakımında. Bende bir şekilde atlatacağıma inanıyorum. Ama hala doğum kontrol hapıyla hamile kaldığıma inanamıyorum düşününce. Ki ben kızlığımda düzensiz adet gördüğüm için dr a gitmiştim bana polikistlerin var hormon tedavisi görmezsen ilerde çocuğun zor olabilir demişti. Bende o zamanlar yaşım daha 17 18 di istememiştim hormon almak. Şimdi o doktoeu bulup o çocuğu gözüne sokmak istiyorum. Ha diyceksiniz ki oldu da pişman mısın yok değilim deli gibi hareketli herkese şaklabanlıklar peşinde daha 2 aylık bebek büyüdü mü ne olacak allah bilir ama yin2 de bir tarafım çok zorlanıyor. Kimsyee belli etmemeye çalışmak da zor. Napacağımı bilemiyorum bazen işin içinden çıkamıyorum
 
Benm bebeğim zor bi bebek değil aslında. Sıkıntısı olmadığı sürece durur ya da uyur. Gece dahil. Sadece gazı oluyo bi de kaka yaparken zorlanıyor biraz o kadar. Onun dışında bi sıkıntısı yok sıkıntı bende arkadaşım. Böyle bi bebekken böyleysem zor olsaydı bebeğim ben heralde bakamazdım diyorum. Hani şu bebeğini görmek istememe durumu var ya öyle olurdum kesin. Dr gitmeyi düşünüyorum açıkçası ama bunları doktora anlattım mı benm hislerim düşüncelerim değişmiycek diye de gitmek istemiyorum.
 

Kınayabilirsiniz bu sizin düşünceniz bişey diyememem. Ama ön yargı da kötü bişeydir belirtmek isterim. Her anne çocuğuna iyi bir gelecek güzel bir bakım şefkat ve emek vermek ister. Kimisi bunu elinden gelenin en iyisi şeklimde yapar kimi yapar anlamaz yapmadığını sanır. Kimi de bazı sebeplerden ötürü yapamaz ve bunun farkındadır. Biz de çok memnun değiliz bu halimizden. Buraya yazıyoruz ki bizim gibi olan anneler varsa birbirimize destek olalım bu durumuzu atlatmanın bir yolunu bulalım diye. Yaşamış anneler varsa bir fikir versin tecrübe etsin bize diye. Ha siz kınamışsınız o sizin bileceğiniz iş. Çok iyi bir annesinizdir bilemem. İyi bir anne olunda elbet. Tutup fırlatasım geliyor evet ben yazdım o cümleyi ve hala da lafımdayım belki ağır depresyon belirtisi belki başka bişey bu bilemezsiniz ki. Doğumdan itibaren çocuğınu görmek istemeyen uzak tutun benden diyen anneler var onlarla karşılaştırılınca biz bence yine de bir adım öndeyiz. Bu kadar önyargılı davranmayın biraz kendinizi bizim yermize koymaya çalışın en kadın anne olamaz. Ben demiyorum ki benden anne olmaz oldu işte bakıyorum da bir şekilde ama bu ruhsal duygularım bebeğime geçtiğini bildiğim için kat kat daha çok üzülüyorum ve daha fazla depresif ruh haline giriyo insan. Yani işin kısası sinirlerinizi hoplatmanıza gerek yok azcık empati yapmaya çalışın yeter.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Kraliçe ve Ayna Diyalogları
Yorumlar
1
Görüntüleme
571
Eylul
Tüp Bebek Pozitifi De Negatifi De İçinde Barındıran Kocamannnn Bir Liste Yapalım Mı??
29 30 31
Yorumlar
617
Görüntüleme
41K
starsuzie
Arkadaşlar ikiz hamilelik dönemi nasıl geçiyor?
1498 1499 1500
Yorumlar
30K
Görüntüleme
1M
Cascade_
25 şubatta doğan bayanlar,nice senelere
Yorumlar
5
Görüntüleme
302
dilekay
Doğuma Hazırlık cinsiyet tablosu
Yorumlar
18
Görüntüleme
6K
berfin00381
B