- 27 Şubat 2018
- 3.666
- 5.470
- 158
Burda öğretmen olan arkadaşlarımızı okudukça o kadar çok etkileniyorum ki( lütfen yanlış anlamayın sizin suçunuz yok hiç) sonra bir düşünce deryasına dalıp gidiyorum. Mezun olalı 4 yıl oldu. Olması gereken yaştan küçük bitirdim üniversiteyi çünkü okula küçük başlamıştım. İlk yılımda iyi bir üniversiteyi kazandım. Yıl ve dönem uzatmadan okulu bitirdim. Sonuç koca hiç. 3 kez kpssye girdim teki hiç çalışmadan deneme amaçlıydı. Diğer ikisine çalıştım ve hep kıl payı kaçırdım atamayı. Benimle aynı yıl giren benden düşük puan almış arkadaşlarım güle oynaya atandı sırf farklı branş oldukları için ve ben mülakat illeti yüzünden belki atanabilecekken atanamadım. Eşimin ailesi ve memur emeklileri okumuşlar. Kendi ailemdekiler memur. O kadar ezik hissediyorum ki. Okuyorum diye hiç ev işi yemek yaptırmadı annem. Atanırım garantisiyle de gönül rahatlığıyla evlilik yoluna girdim( eşimle evlendiğim için zerre pişman değilim) ama çok ezik hissediyorum. Çünkü ne ev işi yapıyorum güzelce ne para kazanıyorum. Hamile kaldım çok şükür Rabbim bir an arattırmadan nasip etti. Ama o kadar işsizlik psikolojisindeyim ki her gün karamsarım. Ha ama asla hırslı biri değilim( bu özelliğimi sevmiyorum) kpssye çalışmıyorum artık çünkü umudum yok. Kamçılayan hiçbi şey yok. Çünkü emeğimin karşılığını alacağım bir sistem yok. Atanmış olmak bana o kadar utopik geliyor ki artık sanki onlar ordinaryus bense lise mezunuymuşum gibi fark yaratıyor onlarla aramda. Çünkü toplum gözünde de böyle. Çok özgüvensizleştim. Depresyona girdim. Bebek eşyaları çok pahalı. Eşimin ve kendi ailemin yanına ne zaman gitsem huzursuz oluyorum. Babaannemler bile kardeşimin kendilerine kendi maaşıyla aldığı şeyleri ballandırarak anlatıyorlar. Hiç kimseye katkım yok. Eve katkım yok. Asalak gibi yaşıyorum. Çok uzun oldu. Kusuruma bakmayın. Ağlamaktan bıktım, bunları düşünmekten bıktım, eğitim sisteminden bıktım. Eşim sana sonra iş buluruz diyor da işte bomboşum. İçimde kocaman eksiklik var. Keşke büyümeseydim hiç. O yüzden bu iğrenç sistemde atanabilmeyi başarmış öğretmenleri tebrik ediyorum. Şu saatten sonra atansam da büyük bir yılgınlık var üzerimde ve yıllarca atamam sanırım.