2014 Mayıs Anneleri

Desider .!.:

Herkese merhaba,
Uzun zaman oldu yazmayali, elim gitmemisti.. İki aydir da okumuyordum araliklarla okudum gecmisi..
İki ay kadar once babami kaybettim, yazarken inanamiyorum hala..
Bahsetmistim hamileyken, babam hasta, annem onunla ilgileniyor diye..
Ben hamileligimi ogrendikten hemen sonra hastaligi cikti ortaya, benden sakladilar kanser oldugunu. Arada acaba mi deyip, sonra konduramiyordum. Bir de inkar ediyordum tabi karnimdakini dusunup..ona inanmayi seciyordum.
Kemoterapi aldiginda bile tumor iyi huylu da olsa alinirmis kuculsun diye dediler ben de ona inandim.. Hamileligimde, dogumumda, lohusaligimda bebegin nesesinin yaninda herkeste burukluk vardi. Ben nisan geldi ne zaman dogururum diye heyecanlanirken, babacigima kan nakli yapiliyordu. Yalniz kaldim, kafamda kurdum, uzuldum, fazla uzulmemek zorunda olmama da uzuldum, yeterince onlarin yaninda hastanede olamamama da uzuldum.
İki aylikken bebegim kardesim agzindan kacirdi icten ice zaten bildigim gercegi.. Kanser dediler, iyiye gidiyor tumor kuculdu biz cok umutluyuz dediler..pankreastan yasayan var 7 yil dediler. Ne yani 7 yil mi sadece dedim.. Kendimo hem hazirlamaya calistim hem inkar ettim.
Sonra bir operasyon gecirdi, lanet hastane enfeksiyonu.. 20 gunluk hastane sureci.. Sonra da gitti..
Hastanede git kizim fazla durma, kiyamiyorum size, toruna mikrop bulasir sutun var diyordu canim benim. Cenazede bile bu lafi, "yavrucugum yapmayin uzulmeyin" demesi aklimdaydi hep. Ama kardesimin dugununu gorememesi, annemin yalniz kalmasi ve en cok dokunan cok istedigi torununu sadece 3 ay koklayabilmesi..o kadar hayal ederken onunla oyunlar oynayamayacak olmasi..kahretti.
Diyordum ki onlara bir sey olacagina bana olsun, yasayamam, yapamam.. Annelik mi bilmiyorum o gucu buldum ve iste yasiyorum..
Hastaneye yatmadan once evimizi onlarin cok yakinina tasimistik, tabi 3 ay gecti ama isler bitmedi. Firsat buldukca, birileri geldikce ev yerlestiriyorum surekli. Zaten zor gazli bir bebekti, 3 aydan sonra gazi aglamalari azaldi ama durmuyor yerinde.. Ben de boyle sanssizim iste.. Ama cok sukur en buyuk sansim oglum, cok sukur saglikli ve gelisimi iyi, sukur sutum kesilmedi..
Babam icin bulabildigim teselli ise artik ona bir sey olacak diye korkmadan geciyor gunlerim, kabuslarimda ona bir sey oldugunu gormuyorum.. Cok zor cok
Hep ne sanssizim diye dusundum hamileligimde ama anladim ki hastalikla denk gelmesi onun sansiydi, gorebildi, belki onu mutlu etti ve daha uzun yasadi..
Boyle iste..

Genişletmek için tıkla...

Desider .!.:

Bu arada lekeler icin bebek deterjanini uzerine dokup bekletiyorum, sonra yikiyorum ve geciyor.
Bir de silikobaskmsi verdim netten, temizlemesi kolay olur diye yemek yedikten sonra. Cok kullanisli demislerdi.

Gece uykulari cok bozuldu tabi son bir kac ay. Yanimda emzirirken uyutmaya alistirdim halim olmadigindan. 3 hafta once artik yeter hem bana yazik hem bebege surekli uyaniyor dedik ve basladik yataga alistirma egitimine. Yatir kaldir yontemini denedik ve basardik. Agladikca kucagimiza alip sakinlesince tekrar yatirdik. 3. Gece 10 dak bulmustu dalmasi. İki hafta sonunda da oturuyor. Ama ben sadece geceleri yaptim oglen salincaginda uyutuyorum. Deneyecekler icin soyleyeyim kesinlikle destek olacak birisi sart. Simdi geceleri aglayinca alip emzirip yatiriyorum hemen yine daliyor.

Genişletmek için tıkla...

Desider .!.:

Herkese merhaba,
Uzun zaman oldu yazmayali, elim gitmemisti.. İki aydir da okumuyordum araliklarla okudum gecmisi..
İki ay kadar once babami kaybettim, yazarken inanamiyorum hala..
Bahsetmistim hamileyken, babam hasta, annem onunla ilgileniyor diye..
Ben hamileligimi ogrendikten hemen sonra hastaligi cikti ortaya, benden sakladilar kanser oldugunu. Arada acaba mi deyip, sonra konduramiyordum. Bir de inkar ediyordum tabi karnimdakini dusunup..ona inanmayi seciyordum.
Kemoterapi aldiginda bile tumor iyi huylu da olsa alinirmis kuculsun diye dediler ben de ona inandim.. Hamileligimde, dogumumda, lohusaligimda bebegin nesesinin yaninda herkeste burukluk vardi. Ben nisan geldi ne zaman dogururum diye heyecanlanirken, babacigima kan nakli yapiliyordu. Yalniz kaldim, kafamda kurdum, uzuldum, fazla uzulmemek zorunda olmama da uzuldum, yeterince onlarin yaninda hastanede olamamama da uzuldum.
İki aylikken bebegim kardesim agzindan kacirdi icten ice zaten bildigim gercegi.. Kanser dediler, iyiye gidiyor tumor kuculdu biz cok umutluyuz dediler..pankreastan yasayan var 7 yil dediler. Ne yani 7 yil mi sadece dedim.. Kendimo hem hazirlamaya calistim hem inkar ettim.
Sonra bir operasyon gecirdi, lanet hastane enfeksiyonu.. 20 gunluk hastane sureci.. Sonra da gitti..
Hastanede git kizim fazla durma, kiyamiyorum size, toruna mikrop bulasir sutun var diyordu canim benim. Cenazede bile bu lafi, "yavrucugum yapmayin uzulmeyin" demesi aklimdaydi hep. Ama kardesimin dugununu gorememesi, annemin yalniz kalmasi ve en cok dokunan cok istedigi torununu sadece 3 ay koklayabilmesi..o kadar hayal ederken onunla oyunlar oynayamayacak olmasi..kahretti.
Diyordum ki onlara bir sey olacagina bana olsun, yasayamam, yapamam.. Annelik mi bilmiyorum o gucu buldum ve iste yasiyorum..
Hastaneye yatmadan once evimizi onlarin cok yakinina tasimistik, tabi 3 ay gecti ama isler bitmedi. Firsat buldukca, birileri geldikce ev yerlestiriyorum surekli. Zaten zor gazli bir bebekti, 3 aydan sonra gazi aglamalari azaldi ama durmuyor yerinde.. Ben de boyle sanssizim iste.. Ama cok sukur en buyuk sansim oglum, cok sukur saglikli ve gelisimi iyi, sukur sutum kesilmedi..
Babam icin bulabildigim teselli ise artik ona bir sey olacak diye korkmadan geciyor gunlerim, kabuslarimda ona bir sey oldugunu gormuyorum.. Cok zor cok
Hep ne sanssizim diye dusundum hamileligimde ama anladim ki hastalikla denk gelmesi onun sansiydi, gorebildi, belki onu mutlu etti ve daha uzun yasadi..
Boyle iste..

Genişletmek için tıkla...

mestcan .!.:

Anladim :/ Hemen toparlar insallah Yusuf oglan. Bu arada vitamin vermen gerekiyorsa birkac gun dvite ara verebilirsin belki. Doktoruna sorarsan yonlendirir seni. Uc gunluk antibiyotik var miymis. AdinI ogrenebilir miyim? Bizim doktor vermedi o kadar ilerlememis dedi. Lazim olursa sorarim kendisine.

Genişletmek için tıkla...

sec .!.:

Kizlargunaydin kafami karistitan bir konu..ditek komuya giriyorum kusura bakmayin gecmis okuyamadim okucam insalah..ya.demir.ilaci kullaniyomusinuz biz 6 ayin icindeyiz 4 ayda hemsire vermisti ilk zamanlar kullandim ama bayadir bosladim vucdanim cok rahatsizzzz

Genişletmek için tıkla...

Desider .!.:

Herkese merhaba,
Uzun zaman oldu yazmayali, elim gitmemisti.. İki aydir da okumuyordum araliklarla okudum gecmisi..
İki ay kadar once babami kaybettim, yazarken inanamiyorum hala..
Bahsetmistim hamileyken, babam hasta, annem onunla ilgileniyor diye..
Ben hamileligimi ogrendikten hemen sonra hastaligi cikti ortaya, benden sakladilar kanser oldugunu. Arada acaba mi deyip, sonra konduramiyordum. Bir de inkar ediyordum tabi karnimdakini dusunup..ona inanmayi seciyordum.
Kemoterapi aldiginda bile tumor iyi huylu da olsa alinirmis kuculsun diye dediler ben de ona inandim.. Hamileligimde, dogumumda, lohusaligimda bebegin nesesinin yaninda herkeste burukluk vardi. Ben nisan geldi ne zaman dogururum diye heyecanlanirken, babacigima kan nakli yapiliyordu. Yalniz kaldim, kafamda kurdum, uzuldum, fazla uzulmemek zorunda olmama da uzuldum, yeterince onlarin yaninda hastanede olamamama da uzuldum.
İki aylikken bebegim kardesim agzindan kacirdi icten ice zaten bildigim gercegi.. Kanser dediler, iyiye gidiyor tumor kuculdu biz cok umutluyuz dediler..pankreastan yasayan var 7 yil dediler. Ne yani 7 yil mi sadece dedim.. Kendimo hem hazirlamaya calistim hem inkar ettim.
Sonra bir operasyon gecirdi, lanet hastane enfeksiyonu.. 20 gunluk hastane sureci.. Sonra da gitti..
Hastanede git kizim fazla durma, kiyamiyorum size, toruna mikrop bulasir sutun var diyordu canim benim. Cenazede bile bu lafi, "yavrucugum yapmayin uzulmeyin" demesi aklimdaydi hep. Ama kardesimin dugununu gorememesi, annemin yalniz kalmasi ve en cok dokunan cok istedigi torununu sadece 3 ay koklayabilmesi..o kadar hayal ederken onunla oyunlar oynayamayacak olmasi..kahretti.
Diyordum ki onlara bir sey olacagina bana olsun, yasayamam, yapamam.. Annelik mi bilmiyorum o gucu buldum ve iste yasiyorum..
Hastaneye yatmadan once evimizi onlarin cok yakinina tasimistik, tabi 3 ay gecti ama isler bitmedi. Firsat buldukca, birileri geldikce ev yerlestiriyorum surekli. Zaten zor gazli bir bebekti, 3 aydan sonra gazi aglamalari azaldi ama durmuyor yerinde.. Ben de boyle sanssizim iste.. Ama cok sukur en buyuk sansim oglum, cok sukur saglikli ve gelisimi iyi, sukur sutum kesilmedi..
Babam icin bulabildigim teselli ise artik ona bir sey olacak diye korkmadan geciyor gunlerim, kabuslarimda ona bir sey oldugunu gormuyorum.. Cok zor cok
Hep ne sanssizim diye dusundum hamileligimde ama anladim ki hastalikla denk gelmesi onun sansiydi, gorebildi, belki onu mutlu etti ve daha uzun yasadi..
Boyle iste..

Genişletmek için tıkla...

sec .!.:

Kizlargunaydin kafami karistitan bir konu..ditek komuya giriyorum kusura bakmayin gecmis okuyamadim okucam insalah..ya.demir.ilaci kullaniyomusinuz biz 6 ayin icindeyiz 4 ayda hemsire vermisti ilk zamanlar kullandim ama bayadir bosladim vucdanim cok rahatsizzzz

Genişletmek için tıkla...

sec .!.:

Kizlargunaydin kafami karistitan bir konu..ditek komuya giriyorum kusura bakmayin gecmis okuyamadim okucam insalah..ya.demir.ilaci kullaniyomusinuz biz 6 ayin icindeyiz 4 ayda hemsire vermisti ilk zamanlar kullandim ama bayadir bosladim vucdanim cok rahatsizzzz

Genişletmek için tıkla...

mestcan .!.:

GGecen gun aklima geldin canim hanimefendi hala meme agizda mi uyuyor acaba diyerek :) Yani yavruyu hirpalamani istemem ama sana zor oluyor uzluyorum valla. Yavas yavas farkli bi yonteme alissa keske.
Bu arada muhallebiyi ilk verdiginde mi alti yedi kasik yedi? Eger oyleyse ilk sefer icin normal bence. Zamanla cogalir belki kasik sayisi. Kontrolunuz guzel gecer insallah.

Genişletmek için tıkla...

fatmabetul16 .!.:

Canım başın sağolsun. Allah evladını anne babasından ayirmasin inşallah. Artık evlatlarımız için daha güçlü olmalıyız. Anne babalarımız bizleri yetistirip hayatın içine birakiverdiler. Şimdi sıra bizde. Allah hepimizin yardımcısı olsun, sabırlar dilerim...

Genişletmek için tıkla...

BESTEKIZ .!.:

Canim basin sagolsun bende babamin kalp krizi gecirmesiyle 10 gunluk lohusa iken hastanelere tasinmistim ama kucuk bir kriz mis gecti bitti allaha sukur hala basimizda ama seni anlayabilmeme yeterli bi aci huzundu duruyu birdaha goremicek die kendimi oldurmustum o hastane kapilarinda heleki su kizin sag saglim dogurdugunu goreim bana yeter oglumda mezun oldu baska bisi istemem derdi hep zamni mi bekledin baba die agladim ama allah buyuk canim babam ii hayatta...belki baban yasasa derler ya cok cekti die belki de allahim onu acilarindan izdirabindan kurtardi bole die dua et allah sabir wersin...

Genişletmek için tıkla...

syes .!.:

ayrılık özellikle böyle bir ayrılık olunca insanın dili düğümleniyor...Başın sağolsun mekanı cennet olur inşallah, Rabbim nasip etmiş torununu görmüş sevmiş bu azıcık da olsa teselli olur

Genişletmek için tıkla...

cuteheart .!.:

Allah sabir versin cnm. Cok uzuldum ;(

Genişletmek için tıkla...

mestcan .!.:

Desider canim basin sagolsun cok uzuldum. Cok zor zamanlardan gecmissin. Rabbim fazla aci cektirmedi diyerek avunmak gerekiyor. Allahim geride kalanlara sabir ve saglik versin.

Gulsum84 masallakh kuzuna. Abiyi gorunce bizim ev geldi gozumun onune.

T Tulayokay buyuduler balla. Zaman geciyor iyi kotu. En guzel gunlerini gormek nasip olsun insallh :)

Leotie tamam canim. Bizim hirilti ccogaldigibi dun aksam gidemedik bu aksam gidecegiz doktora sorarim.

S sec ben yaz doneminde vermiyordum disari cikiyorduk cunku. Ama simdi aksatmamaya calisiyorum. Icin nasil rahat edecekse oyle davran. Annelik gudulerini dinle :)

Genişletmek için tıkla...

Desider .!.:

Herkese merhaba,
Uzun zaman oldu yazmayali, elim gitmemisti.. İki aydir da okumuyordum araliklarla okudum gecmisi..
İki ay kadar once babami kaybettim, yazarken inanamiyorum hala..
Bahsetmistim hamileyken, babam hasta, annem onunla ilgileniyor diye..
Ben hamileligimi ogrendikten hemen sonra hastaligi cikti ortaya, benden sakladilar kanser oldugunu. Arada acaba mi deyip, sonra konduramiyordum. Bir de inkar ediyordum tabi karnimdakini dusunup..ona inanmayi seciyordum.
Kemoterapi aldiginda bile tumor iyi huylu da olsa alinirmis kuculsun diye dediler ben de ona inandim.. Hamileligimde, dogumumda, lohusaligimda bebegin nesesinin yaninda herkeste burukluk vardi. Ben nisan geldi ne zaman dogururum diye heyecanlanirken, babacigima kan nakli yapiliyordu. Yalniz kaldim, kafamda kurdum, uzuldum, fazla uzulmemek zorunda olmama da uzuldum, yeterince onlarin yaninda hastanede olamamama da uzuldum.
İki aylikken bebegim kardesim agzindan kacirdi icten ice zaten bildigim gercegi.. Kanser dediler, iyiye gidiyor tumor kuculdu biz cok umutluyuz dediler..pankreastan yasayan var 7 yil dediler. Ne yani 7 yil mi sadece dedim.. Kendimo hem hazirlamaya calistim hem inkar ettim.
Sonra bir operasyon gecirdi, lanet hastane enfeksiyonu.. 20 gunluk hastane sureci.. Sonra da gitti..
Hastanede git kizim fazla durma, kiyamiyorum size, toruna mikrop bulasir sutun var diyordu canim benim. Cenazede bile bu lafi, "yavrucugum yapmayin uzulmeyin" demesi aklimdaydi hep. Ama kardesimin dugununu gorememesi, annemin yalniz kalmasi ve en cok dokunan cok istedigi torununu sadece 3 ay koklayabilmesi..o kadar hayal ederken onunla oyunlar oynayamayacak olmasi..kahretti.
Diyordum ki onlara bir sey olacagina bana olsun, yasayamam, yapamam.. Annelik mi bilmiyorum o gucu buldum ve iste yasiyorum..
Hastaneye yatmadan once evimizi onlarin cok yakinina tasimistik, tabi 3 ay gecti ama isler bitmedi. Firsat buldukca, birileri geldikce ev yerlestiriyorum surekli. Zaten zor gazli bir bebekti, 3 aydan sonra gazi aglamalari azaldi ama durmuyor yerinde.. Ben de boyle sanssizim iste.. Ama cok sukur en buyuk sansim oglum, cok sukur saglikli ve gelisimi iyi, sukur sutum kesilmedi..
Babam icin bulabildigim teselli ise artik ona bir sey olacak diye korkmadan geciyor gunlerim, kabuslarimda ona bir sey oldugunu gormuyorum.. Cok zor cok
Hep ne sanssizim diye dusundum hamileligimde ama anladim ki hastalikla denk gelmesi onun sansiydi, gorebildi, belki onu mutlu etti ve daha uzun yasadi..
Boyle iste..

Genişletmek için tıkla...

Desider .!.:

Herkese merhaba,
Uzun zaman oldu yazmayali, elim gitmemisti.. İki aydir da okumuyordum araliklarla okudum gecmisi..
İki ay kadar once babami kaybettim, yazarken inanamiyorum hala..
Bahsetmistim hamileyken, babam hasta, annem onunla ilgileniyor diye..
Ben hamileligimi ogrendikten hemen sonra hastaligi cikti ortaya, benden sakladilar kanser oldugunu. Arada acaba mi deyip, sonra konduramiyordum. Bir de inkar ediyordum tabi karnimdakini dusunup..ona inanmayi seciyordum.
Kemoterapi aldiginda bile tumor iyi huylu da olsa alinirmis kuculsun diye dediler ben de ona inandim.. Hamileligimde, dogumumda, lohusaligimda bebegin nesesinin yaninda herkeste burukluk vardi. Ben nisan geldi ne zaman dogururum diye heyecanlanirken, babacigima kan nakli yapiliyordu. Yalniz kaldim, kafamda kurdum, uzuldum, fazla uzulmemek zorunda olmama da uzuldum, yeterince onlarin yaninda hastanede olamamama da uzuldum.
İki aylikken bebegim kardesim agzindan kacirdi icten ice zaten bildigim gercegi.. Kanser dediler, iyiye gidiyor tumor kuculdu biz cok umutluyuz dediler..pankreastan yasayan var 7 yil dediler. Ne yani 7 yil mi sadece dedim.. Kendimo hem hazirlamaya calistim hem inkar ettim.
Sonra bir operasyon gecirdi, lanet hastane enfeksiyonu.. 20 gunluk hastane sureci.. Sonra da gitti..
Hastanede git kizim fazla durma, kiyamiyorum size, toruna mikrop bulasir sutun var diyordu canim benim. Cenazede bile bu lafi, "yavrucugum yapmayin uzulmeyin" demesi aklimdaydi hep. Ama kardesimin dugununu gorememesi, annemin yalniz kalmasi ve en cok dokunan cok istedigi torununu sadece 3 ay koklayabilmesi..o kadar hayal ederken onunla oyunlar oynayamayacak olmasi..kahretti.
Diyordum ki onlara bir sey olacagina bana olsun, yasayamam, yapamam.. Annelik mi bilmiyorum o gucu buldum ve iste yasiyorum..
Hastaneye yatmadan once evimizi onlarin cok yakinina tasimistik, tabi 3 ay gecti ama isler bitmedi. Firsat buldukca, birileri geldikce ev yerlestiriyorum surekli. Zaten zor gazli bir bebekti, 3 aydan sonra gazi aglamalari azaldi ama durmuyor yerinde.. Ben de boyle sanssizim iste.. Ama cok sukur en buyuk sansim oglum, cok sukur saglikli ve gelisimi iyi, sukur sutum kesilmedi..
Babam icin bulabildigim teselli ise artik ona bir sey olacak diye korkmadan geciyor gunlerim, kabuslarimda ona bir sey oldugunu gormuyorum.. Cok zor cok
Hep ne sanssizim diye dusundum hamileligimde ama anladim ki hastalikla denk gelmesi onun sansiydi, gorebildi, belki onu mutlu etti ve daha uzun yasadi..
Boyle iste..

Genişletmek için tıkla...

Desider .!.:

Herkese merhaba,
Uzun zaman oldu yazmayali, elim gitmemisti.. İki aydir da okumuyordum araliklarla okudum gecmisi..
İki ay kadar once babami kaybettim, yazarken inanamiyorum hala..
Bahsetmistim hamileyken, babam hasta, annem onunla ilgileniyor diye..
Ben hamileligimi ogrendikten hemen sonra hastaligi cikti ortaya, benden sakladilar kanser oldugunu. Arada acaba mi deyip, sonra konduramiyordum. Bir de inkar ediyordum tabi karnimdakini dusunup..ona inanmayi seciyordum.
Kemoterapi aldiginda bile tumor iyi huylu da olsa alinirmis kuculsun diye dediler ben de ona inandim.. Hamileligimde, dogumumda, lohusaligimda bebegin nesesinin yaninda herkeste burukluk vardi. Ben nisan geldi ne zaman dogururum diye heyecanlanirken, babacigima kan nakli yapiliyordu. Yalniz kaldim, kafamda kurdum, uzuldum, fazla uzulmemek zorunda olmama da uzuldum, yeterince onlarin yaninda hastanede olamamama da uzuldum.
İki aylikken bebegim kardesim agzindan kacirdi icten ice zaten bildigim gercegi.. Kanser dediler, iyiye gidiyor tumor kuculdu biz cok umutluyuz dediler..pankreastan yasayan var 7 yil dediler. Ne yani 7 yil mi sadece dedim.. Kendimo hem hazirlamaya calistim hem inkar ettim.
Sonra bir operasyon gecirdi, lanet hastane enfeksiyonu.. 20 gunluk hastane sureci.. Sonra da gitti..
Hastanede git kizim fazla durma, kiyamiyorum size, toruna mikrop bulasir sutun var diyordu canim benim. Cenazede bile bu lafi, "yavrucugum yapmayin uzulmeyin" demesi aklimdaydi hep. Ama kardesimin dugununu gorememesi, annemin yalniz kalmasi ve en cok dokunan cok istedigi torununu sadece 3 ay koklayabilmesi..o kadar hayal ederken onunla oyunlar oynayamayacak olmasi..kahretti.
Diyordum ki onlara bir sey olacagina bana olsun, yasayamam, yapamam.. Annelik mi bilmiyorum o gucu buldum ve iste yasiyorum..
Hastaneye yatmadan once evimizi onlarin cok yakinina tasimistik, tabi 3 ay gecti ama isler bitmedi. Firsat buldukca, birileri geldikce ev yerlestiriyorum surekli. Zaten zor gazli bir bebekti, 3 aydan sonra gazi aglamalari azaldi ama durmuyor yerinde.. Ben de boyle sanssizim iste.. Ama cok sukur en buyuk sansim oglum, cok sukur saglikli ve gelisimi iyi, sukur sutum kesilmedi..
Babam icin bulabildigim teselli ise artik ona bir sey olacak diye korkmadan geciyor gunlerim, kabuslarimda ona bir sey oldugunu gormuyorum.. Cok zor cok
Hep ne sanssizim diye dusundum hamileligimde ama anladim ki hastalikla denk gelmesi onun sansiydi, gorebildi, belki onu mutlu etti ve daha uzun yasadi..
Boyle iste..

Genişletmek için tıkla...

mestcan .!.:

BESTEKIZ canim @ isaretini koyup nicki yazarsan yeterli oluyor.

Genişletmek için tıkla...