Canım ben de aynı durumda sayılırım. Başlarda dolup taşıyordu göğüslerim, hep öyle gidecek zannettim. Şimdi de artsın diye bol bol su-rezene-komposto vs vs uğraşıyorum. Geceleri genelde uyumadan önce bir öğün mama veriyorum, hem sütüm biriksin diye, hem de uykusuzluktan bayılacak gibi oluyorum biraz kendime geleyim diye. Bir de anlamıyorum, bu çocuk artık 10 dk da uykudan bayılıyor emerken. Uykudan mı, doyuyor mu, kafayı yiyeceğim! Sütüme bakıyorum o sırada, şükür ki geliyor. Ama üstüne biberon verince içiyor. İlk sütte uyutucu bir madde varmış, çabuk bırakırsa doymadan uyurmuş ve daha çabuk uyanırmış. Ama bitiremiyor işte. Her seferinde sağıp üstüne mi vereceğim bilmiyorum. Şu karnını doyurma olayını halledebilirsem huzura ereceğim inşaallah.
Duş alabilirsem oh çok şükür diyorum, her gün engelli maraton gibi. Şimdi babası yanında birazcık dinleneyim dedim. Bulunduğu odada telefon bile kullanmam diyordum, ama şimdi maalesef bir yandan emzirirken bir yandan telefonla internette çözümler arıyorum
Doğumdan önce hiçbir şey için büyük konuşmamak lazımmış... Tam huzurlu huzurlu uyuyor, bir gaz sancısı uyku olayını bitiriyor. Sizde de böyle mi? Gerçekten bunlar bir gün rayına oturacak mı???? Yine de bunlar çok önemli değil diyorum, Allah'ıma şükürler olsun ki başka bir problemimiz yok, Rabbim kimseye yaşatmasın.