2010 yılında bir kez tattım bu sevinci ve çok kısa sürdü.anne olmak heyecan vericiydi, ilkini kaybedince 2. yi hevesle bekleye koyulduk.Derken dr um kürtajda tüplerimi tıkamış, ay boyu hamile kalamadım.Derken rezerv azlığı + kan pıhtılaşması çıktı.Tüp bebekmiş çaremiz.Umutsuzdum zor diye.korktum çok.Ama ecele faydası yok hadi bismillah deyip başladık.17 haziranda süreç başladı, transfer gününe dek çok umutluydum.Transferde dr um embriyolarım pek kaliteli olmadığını söyledi belki genetik sorun vardıır dedi, hayallerim yıkıldı.çıktım ağladım haybeye gitti bu tedavi dedim.Cmtsi kan vermeye gittim sadece merakım gitsin zaten adet olcam diyerek.Labaratuar önünde bitmek bilmeyen 15 dk .. ölüm gibi geldi. ağlayarak çıkcam dedim kendime nasıl sahip olacağım diiye düşünüren gülen bi yüz çıktı.gözünüz aydın pozitif ! değerler akşama dendi. akşam o çok güzel değeri gördüm 122,30 ... hamileymişim. Şükürler dualar kesilmedi. Şifa canım arkadaşımın tebriği hemen geldi.bekliyoruz mart annelerine dedi.yazmadım bi değerim yükselsinde dedim kendimce.ama bekleyemedim, birazdan 2. testi yaptırmaya gideceğim dilerim artmıştır değerim ve dilerim 9 ay ve sonrası dertlerimizi paylaşmak mutluluklara şahit olmak beraber annelik yolunda ilerlemek nasip olur.ama ben hissediyorum bebeklerim benimle ve bu kez terketmeyecekler.Sıralama ters olsada tüm anne adaylarına merhaba ! Allah hepimizin yüzünü güldürsün bu yoldA, yarım kalmasın mutluluklarımız ...