-
- Konu Sahibi TwoPrincess
- #36.081
babalar günü için hediye aldınız mı??
ya da almayı düşünüyor musunuz??
ya da almayı düşünüyor musunuz??
o zaman ben hazırlıklı gideyim
nasıl geçti kızlar çok acıdımı sizin
herkesin farklı oluyor tabi de
kendimi kasmamam gerektiğini biliyorum sadece
çekiniyorum
biz geldik.
nst de sancım çıktı. bu sevindirici sanırım. suyumuz yeterli. oğlum 3800 civarı. çarşamba günü tekrar randevumuz var.
doktorum senin gibi normal doğumu bu kadar isteyen hastayı bulmuşum bırakır mıyım dedi.bakalım çarşambaya kadar neler olacak.
bu arada son 3 haftalık raporum bittiği için 1 hafta daha ek rapor verdi.
bizden haberlere bu kadar. bugün dedoğuramadım yani.
ya dün teyzemde 4 parmak olayını söyledi
göğüs altından 4 parmak boşluk olacak diyor
bide orası yumuşacık oluyormuş.
bende 2 3 gündür alttan ince sızılar oluyor
bide karnım sertleşiyor bazen.
yataktan kalkarken zorlanmaya başladım
gece uykuları da haram oldu ama normal sanırım
ben korkmadan gitmiştim, ama acınca öleeee bi panikledim ilkten kastım kendimi, biraz yandı.
ama sonra kendimi serbest bıraktım o kadar kötü değildi, zaten kısa sürdü :) sonrasında kanama, yanma ws. de olmadı sükür..
kendini rahat bırak canımm..
bizkiii koca koca bebeler doğurucaz (insallah) 2 parmaktan mı korkucaz
bende korku yok ama insan çekiniyorben korkmadan gitmiştim, ama acınca öleeee bi panikledim ilkten kastım kendimi, biraz yandı.
ama sonra kendimi serbest bıraktım o kadar kötü değildi, zaten kısa sürdü :) sonrasında kanama, yanma ws. de olmadı sükür..
kendini rahat bırak canımm..
bizkiii koca koca bebeler doğurucaz (insallah) 2 parmaktan mı korkucaz
korku değil aslındajelibon çatı muayenesı o kadar korkulcak bişi dııl.çok az yanabılır canın o kadar.kımınkıde hiç acımıyo.
benim annem de aynı şeyleri söylüyor,hatta bana gün veriyor,5 temmuz gibi gelir bebek diyor..ben de kızıyorum ona tabi ki:)
bu arada sabah makine tuttum bir odaya ondan mı bilmiyorum ama belimde ağrı var ve bacak aram da ağrıyor sanki,yeni sünnet olmuş çocuk gibi yürüyorum bugün
ben korkmadan gitmiştim, ama acınca öleeee bi panikledim ilkten kastım kendimi, biraz yandı.
ama sonra kendimi serbest bıraktım o kadar kötü değildi, zaten kısa sürdü :) sonrasında kanama, yanma ws. de olmadı sükür..
kendini rahat bırak canımm..
bizkiii koca koca bebeler doğurucaz (insallah) 2 parmaktan mı korkucaz
bende korku yok ama insan çekiniyor
bilidiğim kadarıyla el yöntemiyle hallediyorlar :)
korku değil aslında
hem merak hem çekiniyorum daha önceden
sadece alttan smear testi yaptırmıştım hiç
acımamıştı o an biraz kan gelmişti o kadar
bakalım şimdi ne olacak :)
kızlar bu depresyon olayına doğumdan 5 gün geçtikten sonra ben giriyormuş gibi oldum ve allahtan tam girmeden kapıdan çıkıverdim.
Başlangıç: hamileyken kilolar belli olmuyordu fakat bebek çıktıktan sonra kilolarla baş başa kalmıştım. ve dış görüntü benim herşeyim diyebilirim size. aynaya baktıkça tiksiniyordum kendimden eşimin kilolu bayanlar için söledikleri geliyordu aklıma ve daha tiksiniyordum kendimden bide o süzülmüş karını gördükçe çileden çıkıyordum. kendi kendime allahım bu karın düzelirmi diye depresyona giriyordum. birde bebekten kendimle ilgilenemiyordum tipim iyice kaymıştı. eşimin beni artık beğenmiceğini düşünmeye başladım birde hemen eski halime dönemeyeceğim geliyordu aklıma. tam bir anne olmuştum ama bakımsız annelerden. anneliğin beni bitireceğini düşünüyordum. ne zaman ayna karşısına geçsem bebeğim ağlıyordu ne zaman bişey yapmaya çalışsam ağlıyordu herşeyim yarım kalıyordu yapamıyordum. ya benim kafam tam gitmişti yani. bide bebeğim memeden ayrılmıyordu sahteyide kabul etmiyordu. uykusuz geçiyordu gecelerim bununda etkisi var tabi. sonra kendi kendime tüm sosyan faaliyetlerimin bittiği geliyordu aklıma. birde eşim basketle ilgileniyor maçları falan olduğundan gündüz gece antremanları oluyordu daha bir faaliyetleri artmıştı. aklımdan onun hep gezeceği benim hep eve bağımlı olucağım geliyordu. sonra ağlama krizlerim başladı. eşimin ilgisine ihtiyacım vardı. sanki hep beni beğendiğindi ağzından duymak istiyordum. gözünün içine içine bakıyordum. ve sonra gözyaşlarım süzülüyordu. bebeğimle ilgili kim bişey sorsa ben ağlıyordumya çaresiz insanlar gibi. çoz acizleşmiştim herkesin ağzına bakıyordum. hiçbişey için karar veremiyor herkes ne derse onu yapıyordum. kızlar ben bunları 2 günde yaşadım. ve bu durumun ne olduğunun bilincinde olduğumdan gece gündüz dua ettim. rabbime ve çok şükür iyiyim.
babalar günü için hediye aldınız mı??
ya da almayı düşünüyor musunuz??
ah canım benim
nolur dua et o kötü düşünceleri çıkar kafandan
ben daha doğum yapmadım ama
bana dün aynısı dışarı çıkarken oldu
stresten her yanım sivilce içinde
20 kilo aldım
aynaya baktıkça ağlayasım geliyo
atlatıcaz inşallah hep birlikte
sen kendini üzmemeye çalış
sütüne falan etkilerAllah göstermesin
bu kilolarda gidecek inşallah
kızlar bu depresyon olayına doğumdan 5 gün geçtikten sonra ben giriyormuş gibi oldum ve allahtan tam girmeden kapıdan çıkıverdim.
Başlangıç: hamileyken kilolar belli olmuyordu fakat bebek çıktıktan sonra kilolarla baş başa kalmıştım. ve dış görüntü benim herşeyim diyebilirim size. aynaya baktıkça tiksiniyordum kendimden eşimin kilolu bayanlar için söledikleri geliyordu aklıma ve daha tiksiniyordum kendimden bide o süzülmüş karını gördükçe çileden çıkıyordum. kendi kendime allahım bu karın düzelirmi diye depresyona giriyordum. birde bebekten kendimle ilgilenemiyordum tipim iyice kaymıştı. eşimin beni artık beğenmiceğini düşünmeye başladım birde hemen eski halime dönemeyeceğim geliyordu aklıma. tam bir anne olmuştum ama bakımsız annelerden. anneliğin beni bitireceğini düşünüyordum. ne zaman ayna karşısına geçsem bebeğim ağlıyordu ne zaman bişey yapmaya çalışsam ağlıyordu herşeyim yarım kalıyordu yapamıyordum. ya benim kafam tam gitmişti yani. bide bebeğim memeden ayrılmıyordu sahteyide kabul etmiyordu. uykusuz geçiyordu gecelerim bununda etkisi var tabi. sonra kendi kendime tüm sosyan faaliyetlerimin bittiği geliyordu aklıma. birde eşim basketle ilgileniyor maçları falan olduğundan gündüz gece antremanları oluyordu daha bir faaliyetleri artmıştı. aklımdan onun hep gezeceği benim hep eve bağımlı olucağım geliyordu. sonra ağlama krizlerim başladı. eşimin ilgisine ihtiyacım vardı. sanki hep beni beğendiğindi ağzından duymak istiyordum. gözünün içine içine bakıyordum. ve sonra gözyaşlarım süzülüyordu. bebeğimle ilgili kim bişey sorsa ben ağlıyordumya çaresiz insanlar gibi. çoz acizleşmiştim herkesin ağzına bakıyordum. hiçbişey için karar veremiyor herkes ne derse onu yapıyordum. kızlar ben bunları 2 günde yaşadım. ve bu durumun ne olduğunun bilincinde olduğumdan gece gündüz dua ettim. rabbime ve çok şükür iyiyim.
Aldım çoktan :) 4 ayakkabı 3 ü spor abarttım biraz ama hepsi de çok güzeldi :)
Kızlar 3 gündür çok kötüyüm belimin sağ tarafında bir nokta çok ağırıyor 5 dk bile ayakta duramıyorum hep yatıyorum. Doktora gittim bugün böbreklerime baskı yapıyormuş kızım böbreklerimde genişleme varmış. Nst ye de girdim sancım yok hala. Kızımın keyfi yerinde :) Allah doğum yapmamış tüm gebelere yardım etsin. Doğum yapanlarda bebeklerini kucağına almanın tadını çıkartsın :)
ya o durum bnde de var...
bnde görüntümden nefret ediyorum, aldığım kilolardan, çatlaklarımdan....
ama Allah tan beni eşim sürekli motive ediyor.
bu dış görünüm konusunda hiç üzmedi beni, bn ne kadar sorun etsem de o daha çok güzelsin şöylesin böylesin dedi.
şişman seviyomuş bi de öyle diyo
ama tabi ki böyle kalmicaz hiç birimiz.
zaten minnakların derdine öyle çok yeme içmeye vakit bulamayız. şimdi boşluktan oturdukça yiyorum mesela ben