Kızlar bende doğum yapanlar kervanına katıldım.Pazartesi iftar saatlerinde sizlerin mesajlarını okuyordum. ezesay arkadaşımızın mide bulantıları olduğunu doğuma gireceğini okurken, birden bir akıntı hissettim banyoya gittim hafif bir ıslaklık tam tuvalete gidecektim ki kanlı su akmaya başladı. İftar sofrasından yeni kalkmış olan tüm aile ferlerim telaş içinde tabi:) çantam hazır ama tam değil annemin eli ayağına dolandı.Neyse gittik hastaneye normalde son ana kadar hep normal doğum yapacağımı söylemişti doktor ancak önce su geldi ve sancım yoktu alttan muayene oldum açılmam bir santimmiş ve kemik çok sertmiş alttan ve yandan basıkmış, neticede epidural spinal sezeryana karar verildi. Karnım tok olduğu için genel anestezi yapılamadı, ve midemin boşalması için biraz bekletildim hali ile sancılarım da başladı. Bir müddet sonra ameliyata alındım. Doktorlar ve diğer personel çok iyiydi, anestezi uzmanı şarkı bile söyledi beni oyalamak için, fotoğraf makinamı vermiştim bir poz çekin doğunca diye doktor karnımdan çıkış anını dahi çekmiş sağolsun. Ameliyatım uzun sürdü çünkü miyom varmış o da alındı. Bebeğimin doğduğu an hemşire doğdu dedi, ağlamıyor dedim şimdi ağlar dedi, doğduğunda doktorlar gözleri açık diye şaşırdılar sonra resimlerde gördüm hakkaten gözleri açık doğmuş kızım, ilk ağlamayla birlikte yavrumu bana gösterdiler temizlediler giydirdiler resmimizi almak için yanağıma tuttular en yumuşak pamuklardan daha yumuşak bir ten değdi yüzüme. O anlar tarif edilemez mutluluktan ağlamakla gülmek arasında gidip geldim.2 Ağustos saat 01:00 civarı kızım dünyaya gözlerini açtı.Doğum başladığında eşim istabuldaydı daha bir gün önce gitmişti, su gelince aradım ben ameliyattayken o da uçaktaydı, odama geçtim bebeğimi verdiler erken doğum (36hafta 3 günlük olmasına) rağmen çok şükür küveze alınmadı. Bir kaç saate eşim geldi.
Yalnız arkadaşlar benim ameliyat ağrılarım geçmiyor. Yataktan yardımsız kalkamıyorum kalkarken bütün organlarım yığılıyormuş gibi, hiç katı gıda yemememe rağmen gaz sancılarım oluyor. Hele dün biraz yürüyeyim dedim. Terasa çıktım 2 saniye olmadı müthiş bir üşüme hiisii ile damarlarım gerildi felç gibi, hemen odaya döndüm annemlere bile seslenemedim. Üzerimi örttüm ama donuyorum titreme ateş ve sol göğsümde aşırı bir şişlik oluştu. Kardeşim odaya gelince söyledim iki annem baş ucuma geldi üzerime yorganlar göğsüme ılık pansuman...vs zordu yani.
Bebeğime gelince çok şükür çok iyi şimdi doktora gittiler ben gitmedim. Fırsat varken de size yazayım dedim zaten doğuma giderken sayfa açık kalmış. Bebeğim doğumdan hemen sonra emdi, sonra zorlandı sonra hastanede yine güzelce emdi hatta hemşiler felan maşallah dediler. Eve geldik yine güzel emdi. Sonra bıçakla kesilmiş gibi emmedi. Eve ilk geldiğimiz günün gecesi sürekli ağladı, emmiyor da bişey olacak aç kalacak diye sürekli ağladım mecburen iki kez mama verdik. Hastenede de bir kere vermişlerdi. Yavrum emmeyince süt sağmaya başladım. Sağıp veriyorum. Önce kaşık ve şırınga denedim ama az az gelince huysuzlanıyor diye biberonla verdik yanlış ama aç kalır sarılık olur diye korktum zaten ufak 2.540 kilo ile doğdu bebğim. Neyse bugün doktora soracaklar. Ama bence ya nazar değdi ya da göğsüm sertleşti bebek ucunu alamıyor çünkü uğraşıyor ama olmuyor.
Bu arada memlektette doğum yaptığım için gelen giden çok tabi, emzirirken bile çat diye odaya dalanlar oldu ki ondan sonra emmedi yavrum. Herksin bebek bakımı ile ilgili önerileri var tabi. Bunların çoğu doğru ve faydalı da olsa lohusa psikolojisi hakkaten zor. Aylarca karnımda taşıdığım bebeğim şimdi herkesin ilgi odağı oldu.
Şimdilik bu kadar kızlar..bundan sonra bebek beslenmesi, aşısı, kakası konuşuruz. Doğum yapmayan arkadaşların da az zamanları kaldı. Herkese hayırlı kolay doğumlar diliyorum.
Sezeryan olan arkadaşlar, bugün 3. günüm kalkarken otururken kısacası pozisyon değiştirirken aşırı ağrım oluyor sırt üstü yatmak kabus gibi sizin de öyle mi ben de mi bir sorun var. Nasıl yatıyorsunuz. Ağrıları rahatlatacak bir formül var mı?
( az önce biberonla mı versem diye düşündüm ama o zamanda hiç emmez dimi? napsam ki yaa..
normol dogumu beklemekte ne stresliymis yaaa, son gunler zaman hic gecmiyor. oglusumu istiyorum artikkk. insallah 42. haftayi doldurmadan gelir sancilar kendiliginden. yoksa sunni sancidan korkuyorum 
darısı hepinize inşallah
tesrif edip bi gelse sicak suya giricem, esim ise gitti tek basinada korkuyorum duserim felan diye. belki ise yarar sicak su buhari felan.
