Bir bebek neleri getirir dünyaya beraberinde…
Ufacık haliyle ne kadar da güçlüdür aslında.
Anne ve babasına aşk getirir, muhabbetlerini arttırır.
Dede ve ninesine yaşam coşkusu getirir, tam da sırtları eğilmişken, umutsuzluklar binmişken kamburlaşan omuzlarına…
“Torun” gençlik heveslerini hatırlatır, anılar canlanır.
Geçmişe döndürebilir kısacık “ınga” nağmeleri…
Eğer kardeşi var da evin ilk misafiri değilse, kıskançlık getirmesi de muhtemeldir kardeşinin nefsine… “Yeni oyuncak” tır kardeşler için yeni doğanlar.
“Yeni oyuncak” la en çok anne ve babalarının oynamasını istemezler.
Masum bir kıskançlıktır olsa olsa bir bebeğin getirebileceği…
Yumuk yumuk elleriyle kucaklayamaz bile hayatı, naifçe dokunur dünyaya minik eldivenlerinin içinden… Gözlerini açmakta bile tembellik edebilir, sevimlidir bu tembelliği…
Muhtaçlık olarak algılanmaz acıkınca annesinin bebeciği doyurması, “muhtaçlık” sadakat olarak kabul edilir. Kendine dokunanlara “aşk” bulaştırır bebek.
Bebek evrim geçirtebilir. Kadın “annedir” artık, erkek de“ baba”. Bebek şaşırtır. Gülse mi ağlasa mı bilemez insan “O” nu görünce…
Mucize tutulabilirmiş meğer ellerde,
Mucizeye dokunulabilirmiş,
Mucize uyurmuş, uyanırmış;
Mucizeye bakılabilirmiş,
Mucize meğer kokarmış
Cennet kokusu gibi;
Mis gibi…
Koklayın yavrucaklarınızı bizim yerimize güzel anneler..
Rabbim yavrularınızın bahtını güzel eylesin...