- 4 Mayıs 2008
- 2.447
- 2
selam kızlar..ben de gecikmeli de olsa paylaşmak istedim doğum hikayemi..
çook zor bir doğum oldu..anlatıp anlatmamktakararsızdım ama baktım herkes bitirdi doğumları kimseetkilenmez dedim.
6 ekim sabahı kıbrısta doğuma gittim annem ben ve eşimle..
kayınvaldem kayın pederim baba ve 2 yaşındaki oğlum da evde kaldı..
spinal anestezi ile girdim doğuma..bebeğim çıktı göstermediler bile hemn götürdüler..ardından 1,5 saat sürdü kalan işlemler..plesanta rahme yapışmış meğerse..hisstmesem de çıp yıpransım sallandım..
çıktım nihayet dedim yoğun bakım ünitesine aldılar..kanamam vardı..bebeğimi emzirdim..hissetmiyrdum ama kanamam çokmuş..dr lar sırayla girip çıkıyorlar iymisin diye..
iyiyidim haberim yoktu birşeyden..birazdan odama çıkacaktım..baktım öğlen arası tüm dr lar orada..6 ünite kan istediler duydum..kanlar veriliyor ..kolumdan kan alınıyor..yani çok telaş başlaı herkeste ama ben gidiyordum o sırada..bilincim gitti derken kendimi ameliyathanede buldum yine..tekrar açıldı kesi ama gücüm sıfır..öylece yatıyorum..
öyle canım yandıkı annneee diye bağırdım sonra narkoz verildi hatırlamıyorum..
gözümü açtığımda ambulansa bindiriliyordum..hava alanına gidiyormuşuz..heryerim kablo ağzım burnum hortumlar la dolu..evdekiler gelmiş 1-2 eş dost gelmiş oğlumu gördüm babannesinin kucağında el salladı bana..
ben ameliyattayken kananmam durmadığıiçin ankara gatayla irtibata geçiliyor ve ambulan uçak gönderiliyor ..uçak geldi bindim..kızm küveze kondu yanımda eşim yanımda..annemler başka bir uçakla arkadan geliyor..
oğlum da babaaane ve dedisye kıbrısta kaldı.
susuzluktan ölüyorum..kıpırdayamıyorum..ağlayamıyorum bie..1 saat uştuk..hemen gatanın ambulansına bindik..canım yanıyor dr ların eellerini sıkıyorum..kızımı babası taşıyor kucağında..
indim hastanenein acil kapısında..aslen ankaralıyım..öyle kalabalıkki,herkesin yüzünde o vahhhh bakışı..yağmur da yağıyorsu sanırm..yoğun bakıma alındım..tüm drlar personel herkes başıma toplandı..
2. ameliyatta kanamam durmadığı için rahmim alınmış...
yine durmayınca karnımın içine komplesler koymuşlar..sargı bezleri..
sabah ameliyata alınacaktım..bölüm başkanı prof girecek miş meliyata..
o sabah nasıl oldu biliyormusunuz anlatamam..sabah oldu filmler tahliller derken hoca geldi hazırlayın dedi..hala sıfır güçleyim..parmağım dahi oynamıyor..kızım eşim annemler ve herkes dayımlara gitmişler..3-4 saat sürdü ..çıktım..5 gün yoğun bakımda kaldım..kızıma oda verdiler annede yanında kaldı hastanede..emzirmeye getirdiler sadece..öyle şişm ki patlayacak gibi..kalkmaya başladık..yürüttüler gaz çıkarmaya çabala idrar yapmaya çalış büyük tuvaletimi bekledik günlerce..yarım saatte bir kan alınıp sürekli ağrı kesici antibiyotik yedim..
neyse duyguarıma girip uzatmak istemiyorum..3 günde bbek odasında kaldım..sonra tamam dediler gidebilirsin..
2 gün sonrada dikişler alındı..çelik telle dilikmişvss vss derken en son sonuçlarım güzel çıktı..iç organlarım görevlerini yerine getiyiordu çok şükür..ama hala yürüyemiyordum çok zordu..
neyse eve gitmemem gerektiği söylendi..iğnelerim devam etti 2 hafta daha..annemin evinde kaldım 3 hafta da..kızım ben annem babam..nihayet tekrar tahliller yapıldı herşey iyi görünüyordu...eşim geldi beni aldı ve evime döndüm nihayet..
oğlumla 1 ay ayrı kalmıştım..o anı antamam..inanamadı beni gördüğüne sarılıyor ayrılıyor bir daha bakıyor tekrar sarılıyor ...vs vs.
kızlar uzun oldu ama şuan hayatta olmamım mucize olduğu ,ölümden döndüğüm söylendi bana..
allaha şükürler olsun ki evimdeyim..
o yüzden inanın 2 ay oldu hep gülüyorum ve pozitif olmaya çalışıyorum..hayat öyle güzelki..
alıntı yapmayın kızlar lütfen bir süre sonra sileceğim ki sonradan okuyanları etkilemek istemem:)
çook zor bir doğum oldu..anlatıp anlatmamktakararsızdım ama baktım herkes bitirdi doğumları kimseetkilenmez dedim.
6 ekim sabahı kıbrısta doğuma gittim annem ben ve eşimle..
kayınvaldem kayın pederim baba ve 2 yaşındaki oğlum da evde kaldı..
spinal anestezi ile girdim doğuma..bebeğim çıktı göstermediler bile hemn götürdüler..ardından 1,5 saat sürdü kalan işlemler..plesanta rahme yapışmış meğerse..hisstmesem de çıp yıpransım sallandım..
çıktım nihayet dedim yoğun bakım ünitesine aldılar..kanamam vardı..bebeğimi emzirdim..hissetmiyrdum ama kanamam çokmuş..dr lar sırayla girip çıkıyorlar iymisin diye..
iyiyidim haberim yoktu birşeyden..birazdan odama çıkacaktım..baktım öğlen arası tüm dr lar orada..6 ünite kan istediler duydum..kanlar veriliyor ..kolumdan kan alınıyor..yani çok telaş başlaı herkeste ama ben gidiyordum o sırada..bilincim gitti derken kendimi ameliyathanede buldum yine..tekrar açıldı kesi ama gücüm sıfır..öylece yatıyorum..
öyle canım yandıkı annneee diye bağırdım sonra narkoz verildi hatırlamıyorum..
gözümü açtığımda ambulansa bindiriliyordum..hava alanına gidiyormuşuz..heryerim kablo ağzım burnum hortumlar la dolu..evdekiler gelmiş 1-2 eş dost gelmiş oğlumu gördüm babannesinin kucağında el salladı bana..
ben ameliyattayken kananmam durmadığıiçin ankara gatayla irtibata geçiliyor ve ambulan uçak gönderiliyor ..uçak geldi bindim..kızm küveze kondu yanımda eşim yanımda..annemler başka bir uçakla arkadan geliyor..
oğlum da babaaane ve dedisye kıbrısta kaldı.
susuzluktan ölüyorum..kıpırdayamıyorum..ağlayamıyorum bie..1 saat uştuk..hemen gatanın ambulansına bindik..canım yanıyor dr ların eellerini sıkıyorum..kızımı babası taşıyor kucağında..
indim hastanenein acil kapısında..aslen ankaralıyım..öyle kalabalıkki,herkesin yüzünde o vahhhh bakışı..yağmur da yağıyorsu sanırm..yoğun bakıma alındım..tüm drlar personel herkes başıma toplandı..
2. ameliyatta kanamam durmadığı için rahmim alınmış...
yine durmayınca karnımın içine komplesler koymuşlar..sargı bezleri..
sabah ameliyata alınacaktım..bölüm başkanı prof girecek miş meliyata..
o sabah nasıl oldu biliyormusunuz anlatamam..sabah oldu filmler tahliller derken hoca geldi hazırlayın dedi..hala sıfır güçleyim..parmağım dahi oynamıyor..kızım eşim annemler ve herkes dayımlara gitmişler..3-4 saat sürdü ..çıktım..5 gün yoğun bakımda kaldım..kızıma oda verdiler annede yanında kaldı hastanede..emzirmeye getirdiler sadece..öyle şişm ki patlayacak gibi..kalkmaya başladık..yürüttüler gaz çıkarmaya çabala idrar yapmaya çalış büyük tuvaletimi bekledik günlerce..yarım saatte bir kan alınıp sürekli ağrı kesici antibiyotik yedim..
neyse duyguarıma girip uzatmak istemiyorum..3 günde bbek odasında kaldım..sonra tamam dediler gidebilirsin..
2 gün sonrada dikişler alındı..çelik telle dilikmişvss vss derken en son sonuçlarım güzel çıktı..iç organlarım görevlerini yerine getiyiordu çok şükür..ama hala yürüyemiyordum çok zordu..
neyse eve gitmemem gerektiği söylendi..iğnelerim devam etti 2 hafta daha..annemin evinde kaldım 3 hafta da..kızım ben annem babam..nihayet tekrar tahliller yapıldı herşey iyi görünüyordu...eşim geldi beni aldı ve evime döndüm nihayet..
oğlumla 1 ay ayrı kalmıştım..o anı antamam..inanamadı beni gördüğüne sarılıyor ayrılıyor bir daha bakıyor tekrar sarılıyor ...vs vs.
kızlar uzun oldu ama şuan hayatta olmamım mucize olduğu ,ölümden döndüğüm söylendi bana..
allaha şükürler olsun ki evimdeyim..
o yüzden inanın 2 ay oldu hep gülüyorum ve pozitif olmaya çalışıyorum..hayat öyle güzelki..
alıntı yapmayın kızlar lütfen bir süre sonra sileceğim ki sonradan okuyanları etkilemek istemem:)