Bidaha doğurmaktan korkutan travmatik doğum hikayem

Herkese slm öncelikle uzun olucak ama lütfen okuyun ve hamileler lütfen etkilenmeyin. Bende kan pıhtılaşması var ama çok şükür hamile kaldım ve (2 gen heterezigot) her gün doğuma kadar 0.4 enox iğne kullandım. Adana'da özele gidiyordum ve doktorum tanınmış biriydi bu da bana güven vermişti ayda sadece bir kez çağırıyordu ve hiç bir zaman kan degerlerime bakmadı normal istiyordum ve yapabileceğimi söyledi ta ki 38. Haftada çatı muayenesi oldugumda yapamicagima karar verip sezeryane çevirdi asıl olay bundan sonra başlıyor ben yine de normali beklemek istedim o da bekleyelim gönlün olsun ama yapsan da dikişin çok olur dedi ve ben bebeğime de zarar gelmesinden korktuğum için 40. haftamda sezeryane karar verdim gitmeden önce süslendim içimden bir ses zaten öleceksin 2 rekat namaz kıl diyordu kilacakken ölümü kabul ediyorum gibi düşünüp kılmadm Allah affetsin.. sonra doktorumla karşılaştım ona ölümden korktuğumu söyledim güldü bsy olmaz kaç kişi var kan sulandırıcı kullanan dedi sonra anestezi doktorum nasil hissettiğimi sordu ona da ameliyatta uyanma korkum olduğunu söyledim hersey kontrol altında oluyor dedi ve o esnada doktorumun ameliyathaneden çıktığını gördüm bir yandan da narkoz veriliyordu ve bayılmışım bir panik ortamı vardı seslere uyandim korktuğum şeyler başıma mi geliyordu yoksa olacaklari mi hissetmiştim bilmiyorum aralarinda kanamayı durduramıyoruz hastayı kaybediyoruz yakınlarına ne dicez diyorlardı ben o an namaz kilmadigim için ve çocuğumu görmediğim için çok kötü oldum kurtarın beni demek istiyordum gözümü açıp konuşamıyordum sonra ne oldu bilmiyorum herşey normale dönmüşken tekrar sesleri duymaya başladım bu sefer de ben nefes alamıyordum ve uyanık olduğumu farketmiyorlardi ağzımı açıp nefes alamıyorum demeye çabaladım defalarca önce sesim çıkmıyordu bunu farkediyordum sonra birisi çabamı ve kisik çıkan sesimi farketti ve bu konuşuyor deyip şaşırdılar ve nefes alamadığım için burnuma oksijen tüpü vermeye çalışıyor bir yandan nefes almaya çalış diyorlardı ama çok kötüydm ve yine panik ortami bu sefer dedim kurtarmislar kan durdurmuslar ama nefes alamamaktan olucem dedim neyse birisi kalbime hızlıca vuruyordu ve üstüme giydirdikleri ameliyat elbisesinin ön kısmını yırtıklarını hissettim ve iyi ki yırtmslar yoksa bana kimse inanmazdı narkoz etkisi sanıp.. sonra hala nefes alamadım ve ağzıma bir şey sıktılar o an yeniden doğdum sanki sonra ağzımdan birşeyler çıkıyordu ve birisi de siliyordu herseyi hissediyordum ve artık konuşmaya da başlamıştım sadece gözümü açamıyordum karnımdan bir şey çektiler canım öyle yanıyordu ki deli gibi bağırıyordm acıdan bağırırken bu ses benden mi çıkıyor diye şaşırıyordm ve bana dediler ki bir kez daha cekicez biraz daha dayan ve bir kez daha içimden bir şey çektiler araştırdığım kadar çocuğu ve eşini çekiyorlarms hayatımda böyle bir acı görmedim yazarken o acıyı hissediyorum hâlâ.. bir kadın sesi geldi çok güzel bir kizin oldu diyordu kadına sus konuyu değişme herşeyi anlaticam beni öldürüyordunuz dedim ayy sen rüya mı gördün diyorlardı doktorum nerde diye sordum başka ameliyatta dediler o an narkoz etkisiyle onu da mi öldürdünz diye sorduğumu onların da güldüğünü hatırlıyorum ailemin yanına götürdüler ama dikiş anını hatırlamıyorum ailemin yanına gidince sürekli olanları anlatıp bir türlü susmuyordum ağlıyordum narkoz etkisi diye konuşuyorlardı o an aklıma elbisemi yırtıkları geldi o an inanmislar bana ama kimse bir şikayet bile etmedi hayatta olduğum jcin şükretmemi istediler zaten ben de şükredecej haldeydim ölmediğim için kendi doktorum nasılım diye kontrole geldiğinde olanları hatirlamama şaşırdı kanamayı durduramama olayını kabul etmedi ama rengi gitti diğer yaşadıklarımı onayladı hepsini doğru hatırlıyorum da bir kanama durmasını mi yanlış hatırlıyorum yani dedim bana kalırsa ameliyatima bile o girmedi diye düşünüyorum çok psikolojim bozuldu 8 buçuk ay oldu doğum yapalı hala o an aklmda ve ben çocuk isteyen biriydim şimdiyse korkuyorum bana sadece bir daha genel anestezi ile sezeryan olamayacağımı geneli kaldiramadigimi uyanık sezeryan olmamı önerdi ama o ana dair ne kadar öğrenmek istesem de bana bir şey itiraf etmedi başıma ne gelmiş olabilir başka bir doktora daha gidemedim önceleri kızım kolikti onunla uğraştım şimdi de eşimin beni özele götürmesini bekliyorum yani kendimi bir tek kendim düşünüyorum eşim ve ailen bir kere oldu diye hep aynı kötü şey olmaz kafasindalar ama ben korku içindeyim oysa o kdr çok istiyordm ki dogurabilmek 3 ,4 çocuk ama şimdi ölüm korkusu oluştu yani içinizde kan sulandırıcı iğne kullanan varsa ne zaman bırakılmalıydi veya kan testi yapıp beni kontrol etmeden doğuma aldıkları için mi böyle oldu tecrübeli birileri beni aydınlatabilir mi hamileler okursa lütfen korkmayın bu benim hikayem Allah herkesi korusun ve kolay doğumlar nasip etsin inşallah
Merhaba çok geçmiş olsun, ben de hamile iken kan sulandırıcı kullandım ve ameliyattan 3 gün önce kullanmayı bıraktım , yaşadığınız şeyler halisülasyon gibi geldi bana ama yine de haklı olabilme olasılığınız yüksek, doktorlar korktukları için olayı geçiştirmiş olabilir, bir dahaki gebelikte profesyonel güvenilir bir hastahane ve doktorların yanında doğu yapın, her doğum aynı değildir, yengemin ilk genel anestezili doğumu kötü iken sonradan spinal doğumu daha kolay oldu , iyice toparlanana kadar çocuk düşünmeyin derim ...
 
Doktorum konuştuğumu bunların normal olduğunu ağzıma sıkılan şeyin ise nefes almakta zorlandığım için ciğerlerimi açmak için sıktıklarını kabul etti elbette herşeyi tam olarak hatırlıyorum diyemem ama o acıyı kimse bana unutturamaz ve nefes alamadığım için ağzıma bir şey sıkıldığını zaten doktorum onayladı bunları hissetmemin normal olduğunu söyledi ama ben etrafımda pek görmedim bunları hatırlayan yazım aslında açık ve net oldu neresi karışık geldi size anlatayim 🌝 ben doktorun bir ihmali olduğu için sakladığını düşünüyorum bir hata yapıldığı belli
Anestezi yanlış dozda verilmiş gibi geldi bana , ameliyat sırasında uyanmanız bu yüzden...
 
Ufak bi kitle aldırmıştım mememden. Genel anestezi ile yarım saatlik ufak bir operasyondu. Benim de çok uzum sğre uyumayayım diye sanırım narkozu az vermişlerdi. Ameliyatın sonlarına doğru bilincim yerine gelmişti. Konusmaları duyuyordum bulanık belli belirsiz. Sonra gpzumu açamadım paniklememek için sakinleşip once parmaklarımı oynatmaya çalıstım. Başardığımda aa uyandı bu dediklerini hatırlıyorum. Nefes alamadım sonra boğazımdan bişey çektiler. Hemen ardından gözümü açtım. Gozumu actığımda bi erkek asistan ve bi kadın doktor birlikte muhabbet ederek dikiş atıyorlardı 😂 hoşgeldin bitti bizim işimizde tam zamanında uyandın dediler. Yoo dedim ben siz dikmeye başlarken uyandım duydum sizi ama konusamadım. Yok artık daha neler deyip güldüler...
Sizin ameliyatınız sezaryen yani kat kat kat büyük ve çok daha ağrılı bir ameliyat. İnsan o an acı ile ve narkoz etkisi ile gercekle hayali birbirine karıştırabilir.. Evet narkoz az gelmiş size ama kankaybetseniz doktor bu bilgiyi mutlaka verirdi. Hastadan neden saklasın böyle bir bilgiyi? Annem bir dünya ameliyat oldu. Hep ekstra ne kadar kan verildi vs bilgi verdiler ameliyatlardan sonra. Hatta kalp krizi geçirdi. Doktor açık açık gelip hastanın kalbi durdu 2-3 saniye kadar sonra şok verdik çalıştırdık dedi bilgilendirdi. Ameliyatlarda komplikasyonkar gerçeklesebilir hersey olabilir doktorlar bunlar gizlemezler. Gizlemeleri için bir nedenleri olamaz zaten.
 
Nesi tuhaf anlamadım doktor bunları kabul etti erken uyanabilecegimi bunun normal olduğunu söyledi bebek çıkarıldıktan sonra demek tekrar uyusturuldum ki dikisi hissetmedim yani Allah'tan hissetmedim olması gereken bu degil mi zaten
Anlıyorum sizi ama tekrar uyusturma diye birsey olamazki zaten siz o an anestezi altindasniz. Uyanik oldugunzun aci cektiginizin farkinda degiller neden tekrar uyuştursunlarki sizi
 
Haklısınız ben zaten bir daha yapmaya korkuyorum ama yaşım da 30 eşim çocuk diye tutturan birisi ama ben o korkuyu atamadım acıları bir yana koydum ben kanama durmaması ve Kan Kaybından ölürüm korkusu oluştu bende ... sizin çok şükür güzel geçmiş ben tüm gebeliklerimde kan sulandırıcı kullanmak zorundayım sanırım genetik pıhtılaşma olduğu için bir çözümü yok kan durduramamasi genelle mi alakalı sizce yani spinal doğum da bu tarz riskler daha mı az
Eşinizin bencil biri olduğunu düşündüm okuduğum kadarıyla. Hem olumsuz tecrübe ve korkularınıza rağmen özele gitmek istemiyor hem de çocuk diye tutturuyor mu yani? Inanılmaz gerçekten.
 
Herkese slm öncelikle uzun olucak ama lütfen okuyun ve hamileler lütfen etkilenmeyin. Bende kan pıhtılaşması var ama çok şükür hamile kaldım ve (2 gen heterezigot) her gün doğuma kadar 0.4 enox iğne kullandım. Adana'da özele gidiyordum ve doktorum tanınmış biriydi bu da bana güven vermişti ayda sadece bir kez çağırıyordu ve hiç bir zaman kan degerlerime bakmadı normal istiyordum ve yapabileceğimi söyledi ta ki 38. Haftada çatı muayenesi oldugumda yapamicagima karar verip sezeryane çevirdi asıl olay bundan sonra başlıyor ben yine de normali beklemek istedim o da bekleyelim gönlün olsun ama yapsan da dikişin çok olur dedi ve ben bebeğime de zarar gelmesinden korktuğum için 40. haftamda sezeryane karar verdim gitmeden önce süslendim içimden bir ses zaten öleceksin 2 rekat namaz kıl diyordu kilacakken ölümü kabul ediyorum gibi düşünüp kılmadm Allah affetsin.. sonra doktorumla karşılaştım ona ölümden korktuğumu söyledim güldü bsy olmaz kaç kişi var kan sulandırıcı kullanan dedi sonra anestezi doktorum nasil hissettiğimi sordu ona da ameliyatta uyanma korkum olduğunu söyledim hersey kontrol altında oluyor dedi ve o esnada doktorumun ameliyathaneden çıktığını gördüm bir yandan da narkoz veriliyordu ve bayılmışım bir panik ortamı vardı seslere uyandim korktuğum şeyler başıma mi geliyordu yoksa olacaklari mi hissetmiştim bilmiyorum aralarinda kanamayı durduramıyoruz hastayı kaybediyoruz yakınlarına ne dicez diyorlardı ben o an namaz kilmadigim için ve çocuğumu görmediğim için çok kötü oldum kurtarın beni demek istiyordum gözümü açıp konuşamıyordum sonra ne oldu bilmiyorum herşey normale dönmüşken tekrar sesleri duymaya başladım bu sefer de ben nefes alamıyordum ve uyanık olduğumu farketmiyorlardi ağzımı açıp nefes alamıyorum demeye çabaladım defalarca önce sesim çıkmıyordu bunu farkediyordum sonra birisi çabamı ve kisik çıkan sesimi farketti ve bu konuşuyor deyip şaşırdılar ve nefes alamadığım için burnuma oksijen tüpü vermeye çalışıyor bir yandan nefes almaya çalış diyorlardı ama çok kötüydm ve yine panik ortami bu sefer dedim kurtarmislar kan durdurmuslar ama nefes alamamaktan olucem dedim neyse birisi kalbime hızlıca vuruyordu ve üstüme giydirdikleri ameliyat elbisesinin ön kısmını yırtıklarını hissettim ve iyi ki yırtmslar yoksa bana kimse inanmazdı narkoz etkisi sanıp.. sonra hala nefes alamadım ve ağzıma bir şey sıktılar o an yeniden doğdum sanki sonra ağzımdan birşeyler çıkıyordu ve birisi de siliyordu herseyi hissediyordum ve artık konuşmaya da başlamıştım sadece gözümü açamıyordum karnımdan bir şey çektiler canım öyle yanıyordu ki deli gibi bağırıyordm acıdan bağırırken bu ses benden mi çıkıyor diye şaşırıyordm ve bana dediler ki bir kez daha cekicez biraz daha dayan ve bir kez daha içimden bir şey çektiler araştırdığım kadar çocuğu ve eşini çekiyorlarms hayatımda böyle bir acı görmedim yazarken o acıyı hissediyorum hâlâ.. bir kadın sesi geldi çok güzel bir kizin oldu diyordu kadına sus konuyu değişme herşeyi anlaticam beni öldürüyordunuz dedim ayy sen rüya mı gördün diyorlardı doktorum nerde diye sordum başka ameliyatta dediler o an narkoz etkisiyle onu da mi öldürdünz diye sorduğumu onların da güldüğünü hatırlıyorum ailemin yanına götürdüler ama dikiş anını hatırlamıyorum ailemin yanına gidince sürekli olanları anlatıp bir türlü susmuyordum ağlıyordum narkoz etkisi diye konuşuyorlardı o an aklıma elbisemi yırtıkları geldi o an inanmislar bana ama kimse bir şikayet bile etmedi hayatta olduğum jcin şükretmemi istediler zaten ben de şükredecej haldeydim ölmediğim için kendi doktorum nasılım diye kontrole geldiğinde olanları hatirlamama şaşırdı kanamayı durduramama olayını kabul etmedi ama rengi gitti diğer yaşadıklarımı onayladı hepsini doğru hatırlıyorum da bir kanama durmasını mi yanlış hatırlıyorum yani dedim bana kalırsa ameliyatima bile o girmedi diye düşünüyorum çok psikolojim bozuldu 8 buçuk ay oldu doğum yapalı hala o an aklmda ve ben çocuk isteyen biriydim şimdiyse korkuyorum bana sadece bir daha genel anestezi ile sezeryan olamayacağımı geneli kaldiramadigimi uyanık sezeryan olmamı önerdi ama o ana dair ne kadar öğrenmek istesem de bana bir şey itiraf etmedi başıma ne gelmiş olabilir başka bir doktora daha gidemedim önceleri kızım kolikti onunla uğraştım şimdi de eşimin beni özele götürmesini bekliyorum yani kendimi bir tek kendim düşünüyorum eşim ve ailen bir kere oldu diye hep aynı kötü şey olmaz kafasindalar ama ben korku içindeyim oysa o kdr çok istiyordm ki dogurabilmek 3 ,4 çocuk ama şimdi ölüm korkusu oluştu yani içinizde kan sulandırıcı iğne kullanan varsa ne zaman bırakılmalıydi veya kan testi yapıp beni kontrol etmeden doğuma aldıkları için mi böyle oldu tecrübeli birileri beni aydınlatabilir mi hamileler okursa lütfen korkmayın bu benim hikayem Allah herkesi korusun ve kolay doğumlar nasip etsin inşallah
İlk gebeliğimde detaylı ultrasonda prof kan sulandırıcı kullanmalısın dedi...Doguma 1 ay kala bıraktırmıstı doktor..

Aynı sekılde bende doktorumun düşüyor..Düşüyorr diye anestezi doktoruna bağırdıgını hatırlıyorum...Ve basımda duran anestezi doktorunun önüne bakkk önünee bak sen dediğini..

Sonrası ağzıma hap verdiler çiğneyemedim..Ağzım gitmişti..Kulaklarımda dayanamayacak kadar büyük bir çınlamalar ve kapkaranlık uçuşan bişiler..

Sonra hapı alttan attık demişler çıktığımda bi de bu haplara ek ücret aldılar bizden düşünün...İçemediğimede ,attıklarınada...


Sonra ben amelıyat masasında bir anda kusmaya başladım...Doğumda kusulduğunu hiç duymamıstım...Beni çıkarıyorlar ama bitmişim..Sedyede kusmaya devam edıyorum..Eşim elinde kusma şeysiyle odama kadar eslık etti...

45 dk zangır zangır titredim ben...Elime su bardagını veremıyorlardı o derece...Üstümü ört diye bagırıyordum esıme..Ne varsa örtmusler ört diye bagırıyordum..Ceketini de cıkarıp atmıstı ..Üzerim koca bir dağdı..

Sonrası uzun süren bir depresyon sürecim oldu...Ama tekrar çocuk sahibi olmayı istiyordum..Çünkü bu olayın bu doguma özgü oldugu kafasındaydım ve nitekımde bu doğruydu...

Özel hastaneydi hemde..Sonrası 2.evladımda tam teşekküllü araştırma hastanesinde doçent doktora özele gittim...

İnanırmısınız bana sezeryanda ugusuk olmasaydı belden asagım ben yuruyerek cıkardım amelıyathaneden...

Ben o yüzden özel hastane olayını kapattım...
 
X