TSKLER CANIM insallah hepimiz saglicakla büyütelimfeyzacım sagol canım sende saglıkla büyüt güzel kızını mis kokuluyu öp yerime
sagol canim benim.amin insallahhh.rabbim kimseyi ayirmasin yavrusundannharika bir hikaye...allah analı babalı büyütsün yavrularmızı...
maşallah feyzacım...bgüzel anlatmışşsın tatlım...allah ayırmasın yavrularımızdan bizi...
rabbim saglicakla büyütmek nasip etsin.o minicik kalbi görünce insan kiyamiyor.bende sok yasadim.hatta agladim kendiliginden düsük olsa falan dedim.sag olsun beyim sakinlestirmisti sonrada utandim yavrumdan.niye böyle düsünüyorum diye.bazen ne kadar beklenen bir gebelikde olsa insan hamilikden olsa gerek bazi gel gitler yasiyor.ben anlatmadım ben de yazayım bari dogum hikayemi...benim hayatıma süpriz olarak girdi oglum...hiç ihtimal vermiyordum,ögrendikten sonra da ondan vazgecmeyi düşündüm en basta,hayatımızda yolunda gitmeyen seyler vardı...sonra dr a gittik,usg da siyah bi noktacık gördük o zaman da anlayamamıstım ne oldugunu,daha sonra küçük bi kalbin atısı...o küçücük yüregin atışını görünce ona kıyamadım..sonra o minicik elleri ayakları gördüm ve zamanla gelişimini izledim yavrumun...sonra kıpırtılar ve tekmeler derken 9 ayımız doldu bile..dogum seklimize sezeryan olarak karar verdik...ve ekim ayının 1 i geldi çattı...sabah erkenden kahvaltımı ettim biraz dinlendim son hazırlıklarımı kontrol edip yola cıktık...ama o güne kadar korku ve heyecandan ölen ben o kadar rahattım ki ben bile kendime şaşırdım :)) hastaneye vardık beni ameliyat hazırlıkları için dogumhane katına aldılar...o kadar neşeliydim ki ordaki normal dogum ve sezeryan için bekleyenlere espriler yapıyordum,herkes yatarken ben ortalıklarda dolanıyodum hatta sezeryana giden birinin sedyesini de ittirdim kapıya kadar :)) sanki kısa süre sonra ameliyata girecek olan ben değildim...zaman doldu ve benim sıram geldi,eşimi fotograf makinesini almaya yolladım kapıdan cıkınca annem ve eşim ameliyathaneye kadar benimle geldiler..ben eşime elimi uzattım asansördeyken,o da garibim korkuyorum elini tutmaya calışıyorum sanmış,bendeki laf şu;fotograf makinesini ver unutmiyim :)))annem beni teselli ediyo ama gözler dolu dolu tabi ben aglamıyorum çünkü aglarsam onlar benden beter dagılacak ...ameliyathaneye girdik hazırlıklarım yapıldı..anestezi uzmanım bana gıcık oldu tabi,spinali nerden biliyosun,agrı pompasını nerden biliyosun die:)) çünkü çok bilmişlik yapıp durdum,sonra beni yatırdılar,dr um geldi...halimi hatrımı sordu ve işine başladı bi yandan sarkı söylüyo sanki mutfakta yemek yapar gibi :))3-5 dakika gecmeden bi cıglık duydum ve bende aglama ve gülme arası bi duygu belirdi...sadece bi defa bagırdı oglum,sonra kordonu kesilmeden yüzünü gösterdiler,söyleyebildigim tek kelime;'' ama bu çok küçüüüüük'' oldu..zavallı dr um da kilosunun normal olduguna ikna etmeye calışıyodu beni :)),sonra kordonu kesilip bilekliği takılıp yanıma getirdiler tanıştık miniğimle,fotograflar cekildik bi sürü ve oglum babasıyla ve ananesiyle tanısmaya sonrasında da hazırlanmaya gitti..benim dikişlerim tamamlandı tabi bu arada bi titreme geldi üşüyormuydum yoksa heyecan mı yaptım anlamadım,o ara anestezistim damar yolundan bişi enjekte etti ve kafam sarhoş gibi oldu,ben bu arada ona ama neden yaptın bunu hiç gerek yoktu die söyleniyodum..sanırım sakinleştirici yapmıstı,cıktıgımda da 1 şişe şarabı kafaya dikmiş gibi konusuyodum :))sonra odama geldik ve artık 3 kişilik bir aileydik..benim dogum hikayem baya uzun oldu ama böyle işte kızlar,oldukca eglenceliydi...ve yine olsa yine spinal yaparım herseye an be an şahit olmak muhtesem bişiydi....
amin insallahh canim.rabbim hayirli evlat etsin.babamiz bizimde her kollarina alisinda kizina bastan asagi okuyor.sürekli kuran okuyor kizinaa.insallah hayirli bir evlat yetistirebilirizSonunda ben de musaıtım fıstıgım uyuyorken hemen paylaşayım kavuşma hikayemizi:)
27 ekim beklenen dogum tarıhımızdı.Ben doktorumla anlasmıstım spınal sezeryan olucaktım.Yüksek tansıyon sorunum vardı normal dogum tehlıke arz edıyordu.Ben cok ıstıyordum kızım 10 ekımde dogsun dıye fakat doktorum 10ekımın bebegım ıcın erken olacagı gorusundeydı 13 ekıme sezeryan gunu vermıstı.Cumartesı yanı9 ekım de sabahtan son kontrolum vardı.Rahım agzının yumusamaya basladıgını once usg den gordu asagıdan muayne etmek ıstedı doktorum.Ettı ve onayladı.carsamba gunu dogumum vardı fakat bu yumusama dogumu ne zaman baslatır bellı olmadıgından eger bıraz sancın olursa bıle hemen gel dedı eve yolladı bızı...
aynı gunun aksamı saat 21.30 gibiydi tuvalette akıntıya karısık kahverengımsı sumuksu bısey geldı.Anneme seslendım hemen sordum bu nısan mı anne dıye ama hıc sancım fılan yoktu annem yok degıldır endıselenme hemen sancın fılan da yok dedı ben de onemsemedım dogumun baslamıs olacagından hıc ıhtımal yoktu kafamda... Tv ızlemeye devam ettık derken 22.00gıbı bende bır karın agrısı basladı bıldıgımız karın agrısı sonra 2 saat kadar zaman gecınce sag kasıgıma bı agrı gırdı cok fazla dayanılamayacak kadar degıldı ben de esımı annemı telaslandırmak ıstemedım.Idare etmeye calıstım ama sancılarım gecmek bılmedı gece kımseyı uyandırmadan kalktım evın ıcınde dolastım sabah saat 8dı banyoya gırdım sıcak bı dus aldım yaklasık yarım saat belkı rahatlarım dıye yok yok sancılar gecmek bılmedı esımı uyandırmaya karar verdıgımde artık gucumun son noktasındaydım.11de uyandırdım hazırlanıp edıp hastaneye acıle gıdene kadar 12 olmustu saat.Pazar gunu oldugundan nobetcı doktor benı kontrol ettı ve yuzume tokat gıbı ınen seyı soyledı dogum baslamıs rahım acıklıgı 4 cm cıvarı olmus :S
bırden neye ugradıgımı sasırdım.Doktora carsamba gunu sezeryan gunum oldugunu soyledım doktorumu arasınlar dedım.Ama o bana sancının cogunu zaten evde cektıgımı bu kadar acıklıktan sonra sezeryana gerek olmayacagını bıraz daha dayanabılecegımı bazı kadınların daha jınekolojık muayne bıle yaptıramadıklarını benımse dayanıklı oldugumu hıssettıgını soyledı ıkna ettı benı bır anda ne olduysa delı cesaretı geldı galıba:S
Tansıyonum oldugunu bıle bıle normal dogumu denemeye karar verdım.Nöbetcı doktor hemen yatısımı yaptırdı.Dogumhaneye esım getırdı benı kapının onunde ayrıldık onu ıcerı almadılar o bolume gecınce sancı odama yatırıldım ve her ıkı elımın uzerınden damar yolları acıldı... Bır elımde sunı sancı otekı elımde serum vardı bır de karnıma baglı 3 prop... Lavman yapıldı sonda ıle ıdrarım alındı...Bebegın kalp atıslarını dınledım ve sancı sıddetım dınlendı saat 13.00de odamda annemle bırlıkteydım sonra saat 2 gıbı kataterım takıldı.3de sancılarım baya duzene gırmıs ve kasılmalar sıddetlenmıstı... 16ya dogru artık dayanılmaz boyutlardaydı sancıların arası gıderek kısalıyor suresı uzuyordu bu da ıster ıstemez ınletıyordu
bır kac saat ıcınde bebegımı kucaklayacagımı dusunerek dayandım hep buraya kadar gelmısım acıklıgım 6cm olmus burdan sonra sezeryan ıstıyorum demek sacma olur dıye dusundum ve cekmeye karar verdım...
16.25de asagıdan tekrar kontrol edıldım ve acıklık nıhayet 8cm dı...
hemen apar topar ıkı ebe benı yataktan kaldırıp dogumhaneye goturduler tekerleklı sandalye ıle ...
gırıste ayaga kalkıp kendı kendıme dogum masasına yattım..(Vay bee anlatırken fark edıyorum ne cesaret gelmıs bana )
actım bacakları ve gosterdıklerı yerlerden tutundum... Sıklıgı o kadar artmıstı kı sancıların dınlenmek ıcın 15-20sanıyem ya oluyordu ya olmuyordu.Ebe sancı geldıgı an ıkınmamı morarana kadar tum gucumle ıtmemı ıstedı tum gucumu toplayıp ıkınmaya basladım...
kalbım oyle atıyordu kı nefes alıp vermem duzensızlesınce oksıjen tupu taktılar burnuma tansıyonum bı olculdu kı 18 olmus :S
bıraz daha dayanmamı telkın ettıler..Bebegın sacları gorunuyor cok ıyı gıdıyorsun 15-20 dk ıcınde bıtıcek bebegın saclarını goruyorum dedı ebe bu benı fena gaza getırdı demek kafası cıkmak uzereydı herseye gozumu karartıp tum gucumle ıkındım ıcımden dualar ede ede...Hadı bebegım sende dayan bırlıkte atlatıcaz deyıp duruyordum ıcımden ve doktor geldı kosarak bı ıgne yaptı asagıya ve kesı attı mınık mınık 3 tane son ıkınmamda kafamı egdım kı ne goreyım ıkı kucuk ayak :)
ınanamadım bıtmıstı kordonu kesılınce aglamaya basladı ben de aglamya basladım Allahım saka gıbıydı ben dogurmustum hem de normal yollarla dogurmustum :) Kendımı dunyanın en zor ısını yapmıs gıbı hıssedıyordum.Gururlu mutlu =) Başardım bebegım dogdu ılk sorum saglıklı mı oldu...
Iyı gorunuyor dedıler havluya sarıp kucagıma koydular o sırada plesantanın dusmesını beklıyorduk sıcacık bı su daha bosaldı doktor cekıp cıkardı oyle bır rahatladım kı harıkay bı duyguydu ıste o an...Kendımı temızlenmıs arınmıs gıbı hıssettım sonra bebıs usumesın dıye hemen goturduler...
Bu arada esım annem esımın kuzenı esı arkadası dogumhanenın kapısında attıgım2-3 cıglıgı duyup ardından bebısın aglamasını duyunca mutlulukla kucaklasmıslar sonrada bebısın pesıne takılıp gıtmısler hemsıre gelebılırsınız der demez
tabıı anne dogumhanede dıkıs atılıyordu o sırada...Kesı ve dıkısı hıc hıssetmıyorsunuz kızlar zaten dogum sancılarının yanında dıkıs acısı hıc kalıyor =)
bıran once odamıza cıkıp bebegımı kucaklamak esımın yuzunu gormek ıcın sabırsızlanıyordum...
hemen odaya cıkarmayacaklarını soyledıler ısım bıtınce tekrar ayagı kalktım sandalyeye oturdum.Benı sancıyı cektıgım odaya goturduler bı serum daha takıldı bıtmesını bekledım 2 saat...Bebegım 1 saat sonra yanıma getırıldı emzıreyım dıye..Onunla kucaklastıgım anı bu dunyada hıcbırseye degısmem en yuce asktı ıste evlad askı (RABBIMIN BANA BIZE EN DEGERLI ARMAGANI BINLERCE KERE SUKURLER OLSUN)
serumum bıtınce artık gıtme vaktı gelmıstı...
Esım kalacagımız odayı suslemıs ese dosta haber vermıstı benı de tekerleklı sandalyeye koydular bebegım de kucagımda odamıza dogru yola cıktık...odamızın kapısı acıktı ve ıcerısı kalabalıktı ılk esımı aradı gozlerım benı oyle gorunce aglamaya basladı ve tabı bende ... Öyle mutluydum kı tum acılarım bıtmıs gıtmıstı ve sonunda degmıstı ... sarıldık bırbırımıze ve bana tesekkur ettı ona bu guzel duyguyu yasattıgım ıcın cıcek almıs onu verdı :)
yatagıma gecıp yattım bebegımı de yanıma yatırdılar emzırmeye basladım...Gece 24 gıbı taburcu olabılecegımız soylendı ama ben cok yorgundum o gece kalmak ıstedım kaldık sabah 9.30da cıkısımız verıldı melegımle bırlıkte evımıze geldık :)
bızım hıkayemız de ıste boyle oldu... Melek kızım 37+4gunlukken 3.240gram agırlıgında 52cm olarak dunyaya geldı...
RABBIM ANA BABA BILEN SAYGILI TERBIYELI HANIMHANIMCIK VATANINA MILLETINE FAYDALI ALLAH KORKUSU TASIYAN BI EVLAD OLUR INS BEN ANNESI OLARAK ELIMDEN GELENI YAPACAGIM VE TABII BABASININ DA DESTEGINI ESIRGEMEYECEGINI BILIYORUM...
süpersin tatlım...ben anlatmadım ben de yazayım bari dogum hikayemi...benim hayatıma süpriz olarak girdi oglum...hiç ihtimal vermiyordum,ögrendikten sonra da ondan vazgecmeyi düşündüm en basta,hayatımızda yolunda gitmeyen seyler vardı...sonra dr a gittik,usg da siyah bi noktacık gördük o zaman da anlayamamıstım ne oldugunu,daha sonra küçük bi kalbin atısı...o küçücük yüregin atışını görünce ona kıyamadım..sonra o minicik elleri ayakları gördüm ve zamanla gelişimini izledim yavrumun...sonra kıpırtılar ve tekmeler derken 9 ayımız doldu bile..dogum seklimize sezeryan olarak karar verdik...ve ekim ayının 1 i geldi çattı...sabah erkenden kahvaltımı ettim biraz dinlendim son hazırlıklarımı kontrol edip yola cıktık...ama o güne kadar korku ve heyecandan ölen ben o kadar rahattım ki ben bile kendime şaşırdım :)) hastaneye vardık beni ameliyat hazırlıkları için dogumhane katına aldılar...o kadar neşeliydim ki ordaki normal dogum ve sezeryan için bekleyenlere espriler yapıyordum,herkes yatarken ben ortalıklarda dolanıyodum hatta sezeryana giden birinin sedyesini de ittirdim kapıya kadar :)) sanki kısa süre sonra ameliyata girecek olan ben değildim...zaman doldu ve benim sıram geldi,eşimi fotograf makinesini almaya yolladım kapıdan cıkınca annem ve eşim ameliyathaneye kadar benimle geldiler..ben eşime elimi uzattım asansördeyken,o da garibim korkuyorum elini tutmaya calışıyorum sanmış,bendeki laf şu;fotograf makinesini ver unutmiyim :)))annem beni teselli ediyo ama gözler dolu dolu tabi ben aglamıyorum çünkü aglarsam onlar benden beter dagılacak ...ameliyathaneye girdik hazırlıklarım yapıldı..anestezi uzmanım bana gıcık oldu tabi,spinali nerden biliyosun,agrı pompasını nerden biliyosun die:)) çünkü çok bilmişlik yapıp durdum,sonra beni yatırdılar,dr um geldi...halimi hatrımı sordu ve işine başladı bi yandan sarkı söylüyo sanki mutfakta yemek yapar gibi :))3-5 dakika gecmeden bi cıglık duydum ve bende aglama ve gülme arası bi duygu belirdi...sadece bi defa bagırdı oglum,sonra kordonu kesilmeden yüzünü gösterdiler,söyleyebildigim tek kelime;'' ama bu çok küçüüüüük'' oldu..zavallı dr um da kilosunun normal olduguna ikna etmeye calışıyodu beni :)),sonra kordonu kesilip bilekliği takılıp yanıma getirdiler tanıştık miniğimle,fotograflar cekildik bi sürü ve oglum babasıyla ve ananesiyle tanısmaya sonrasında da hazırlanmaya gitti..benim dikişlerim tamamlandı tabi bu arada bi titreme geldi üşüyormuydum yoksa heyecan mı yaptım anlamadım,o ara anestezistim damar yolundan bişi enjekte etti ve kafam sarhoş gibi oldu,ben bu arada ona ama neden yaptın bunu hiç gerek yoktu die söyleniyodum..sanırım sakinleştirici yapmıstı,cıktıgımda da 1 şişe şarabı kafaya dikmiş gibi konusuyodum :))sonra odama geldik ve artık 3 kişilik bir aileydik..benim dogum hikayem baya uzun oldu ama böyle işte kızlar,oldukca eglenceliydi...ve yine olsa yine spinal yaparım herseye an be an şahit olmak muhtesem bişiydi....
Sonunda ben de musaıtım fıstıgım uyuyorken hemen paylaşayım kavuşma hikayemizi:)
27 ekim beklenen dogum tarıhımızdı.Ben doktorumla anlasmıstım spınal sezeryan olucaktım.Yüksek tansıyon sorunum vardı normal dogum tehlıke arz edıyordu.Ben cok ıstıyordum kızım 10 ekımde dogsun dıye fakat doktorum 10ekımın bebegım ıcın erken olacagı gorusundeydı 13 ekıme sezeryan gunu vermıstı.Cumartesı yanı9 ekım de sabahtan son kontrolum vardı.Rahım agzının yumusamaya basladıgını once usg den gordu asagıdan muayne etmek ıstedı doktorum.Ettı ve onayladı.carsamba gunu dogumum vardı fakat bu yumusama dogumu ne zaman baslatır bellı olmadıgından eger bıraz sancın olursa bıle hemen gel dedı eve yolladı bızı...
aynı gunun aksamı saat 21.30 gibiydi tuvalette akıntıya karısık kahverengımsı sumuksu bısey geldı.Anneme seslendım hemen sordum bu nısan mı anne dıye ama hıc sancım fılan yoktu annem yok degıldır endıselenme hemen sancın fılan da yok dedı ben de onemsemedım dogumun baslamıs olacagından hıc ıhtımal yoktu kafamda... Tv ızlemeye devam ettık derken 22.00gıbı bende bır karın agrısı basladı bıldıgımız karın agrısı sonra 2 saat kadar zaman gecınce sag kasıgıma bı agrı gırdı cok fazla dayanılamayacak kadar degıldı ben de esımı annemı telaslandırmak ıstemedım.Idare etmeye calıstım ama sancılarım gecmek bılmedı gece kımseyı uyandırmadan kalktım evın ıcınde dolastım sabah saat 8dı banyoya gırdım sıcak bı dus aldım yaklasık yarım saat belkı rahatlarım dıye yok yok sancılar gecmek bılmedı esımı uyandırmaya karar verdıgımde artık gucumun son noktasındaydım.11de uyandırdım hazırlanıp edıp hastaneye acıle gıdene kadar 12 olmustu saat.Pazar gunu oldugundan nobetcı doktor benı kontrol ettı ve yuzume tokat gıbı ınen seyı soyledı dogum baslamıs rahım acıklıgı 4 cm cıvarı olmus :S
bırden neye ugradıgımı sasırdım.Doktora carsamba gunu sezeryan gunum oldugunu soyledım doktorumu arasınlar dedım.Ama o bana sancının cogunu zaten evde cektıgımı bu kadar acıklıktan sonra sezeryana gerek olmayacagını bıraz daha dayanabılecegımı bazı kadınların daha jınekolojık muayne bıle yaptıramadıklarını benımse dayanıklı oldugumu hıssettıgını soyledı ıkna ettı benı bır anda ne olduysa delı cesaretı geldı galıba:S
Tansıyonum oldugunu bıle bıle normal dogumu denemeye karar verdım.Nöbetcı doktor hemen yatısımı yaptırdı.Dogumhaneye esım getırdı benı kapının onunde ayrıldık onu ıcerı almadılar o bolume gecınce sancı odama yatırıldım ve her ıkı elımın uzerınden damar yolları acıldı... Bır elımde sunı sancı otekı elımde serum vardı bır de karnıma baglı 3 prop... Lavman yapıldı sonda ıle ıdrarım alındı...Bebegın kalp atıslarını dınledım ve sancı sıddetım dınlendı saat 13.00de odamda annemle bırlıkteydım sonra saat 2 gıbı kataterım takıldı.3de sancılarım baya duzene gırmıs ve kasılmalar sıddetlenmıstı... 16ya dogru artık dayanılmaz boyutlardaydı sancıların arası gıderek kısalıyor suresı uzuyordu bu da ıster ıstemez ınletıyordu
bır kac saat ıcınde bebegımı kucaklayacagımı dusunerek dayandım hep buraya kadar gelmısım acıklıgım 6cm olmus burdan sonra sezeryan ıstıyorum demek sacma olur dıye dusundum ve cekmeye karar verdım...
16.25de asagıdan tekrar kontrol edıldım ve acıklık nıhayet 8cm dı...
hemen apar topar ıkı ebe benı yataktan kaldırıp dogumhaneye goturduler tekerleklı sandalye ıle ...
gırıste ayaga kalkıp kendı kendıme dogum masasına yattım..(Vay bee anlatırken fark edıyorum ne cesaret gelmıs bana )
actım bacakları ve gosterdıklerı yerlerden tutundum... Sıklıgı o kadar artmıstı kı sancıların dınlenmek ıcın 15-20sanıyem ya oluyordu ya olmuyordu.Ebe sancı geldıgı an ıkınmamı morarana kadar tum gucumle ıtmemı ıstedı tum gucumu toplayıp ıkınmaya basladım...
kalbım oyle atıyordu kı nefes alıp vermem duzensızlesınce oksıjen tupu taktılar burnuma tansıyonum bı olculdu kı 18 olmus :S
bıraz daha dayanmamı telkın ettıler..Bebegın sacları gorunuyor cok ıyı gıdıyorsun 15-20 dk ıcınde bıtıcek bebegın saclarını goruyorum dedı ebe bu benı fena gaza getırdı demek kafası cıkmak uzereydı herseye gozumu karartıp tum gucumle ıkındım ıcımden dualar ede ede...Hadı bebegım sende dayan bırlıkte atlatıcaz deyıp duruyordum ıcımden ve doktor geldı kosarak bı ıgne yaptı asagıya ve kesı attı mınık mınık 3 tane son ıkınmamda kafamı egdım kı ne goreyım ıkı kucuk ayak :)
ınanamadım bıtmıstı kordonu kesılınce aglamaya basladı ben de aglamya basladım Allahım saka gıbıydı ben dogurmustum hem de normal yollarla dogurmustum :) Kendımı dunyanın en zor ısını yapmıs gıbı hıssedıyordum.Gururlu mutlu =) Başardım bebegım dogdu ılk sorum saglıklı mı oldu...
Iyı gorunuyor dedıler havluya sarıp kucagıma koydular o sırada plesantanın dusmesını beklıyorduk sıcacık bı su daha bosaldı doktor cekıp cıkardı oyle bır rahatladım kı harıkay bı duyguydu ıste o an...Kendımı temızlenmıs arınmıs gıbı hıssettım sonra bebıs usumesın dıye hemen goturduler...
Bu arada esım annem esımın kuzenı esı arkadası dogumhanenın kapısında attıgım2-3 cıglıgı duyup ardından bebısın aglamasını duyunca mutlulukla kucaklasmıslar sonrada bebısın pesıne takılıp gıtmısler hemsıre gelebılırsınız der demez
tabıı anne dogumhanede dıkıs atılıyordu o sırada...Kesı ve dıkısı hıc hıssetmıyorsunuz kızlar zaten dogum sancılarının yanında dıkıs acısı hıc kalıyor =)
bıran once odamıza cıkıp bebegımı kucaklamak esımın yuzunu gormek ıcın sabırsızlanıyordum...
hemen odaya cıkarmayacaklarını soyledıler ısım bıtınce tekrar ayagı kalktım sandalyeye oturdum.Benı sancıyı cektıgım odaya goturduler bı serum daha takıldı bıtmesını bekledım 2 saat...Bebegım 1 saat sonra yanıma getırıldı emzıreyım dıye..Onunla kucaklastıgım anı bu dunyada hıcbırseye degısmem en yuce asktı ıste evlad askı (RABBIMIN BANA BIZE EN DEGERLI ARMAGANI BINLERCE KERE SUKURLER OLSUN)
serumum bıtınce artık gıtme vaktı gelmıstı...
Esım kalacagımız odayı suslemıs ese dosta haber vermıstı benı de tekerleklı sandalyeye koydular bebegım de kucagımda odamıza dogru yola cıktık...odamızın kapısı acıktı ve ıcerısı kalabalıktı ılk esımı aradı gozlerım benı oyle gorunce aglamaya basladı ve tabı bende ... Öyle mutluydum kı tum acılarım bıtmıs gıtmıstı ve sonunda degmıstı ... sarıldık bırbırımıze ve bana tesekkur ettı ona bu guzel duyguyu yasattıgım ıcın cıcek almıs onu verdı :)
yatagıma gecıp yattım bebegımı de yanıma yatırdılar emzırmeye basladım...Gece 24 gıbı taburcu olabılecegımız soylendı ama ben cok yorgundum o gece kalmak ıstedım kaldık sabah 9.30da cıkısımız verıldı melegımle bırlıkte evımıze geldık :)
bızım hıkayemız de ıste boyle oldu... Melek kızım 37+4gunlukken 3.240gram agırlıgında 52cm olarak dunyaya geldı...
RABBIM ANA BABA BILEN SAYGILI TERBIYELI HANIMHANIMCIK VATANINA MILLETINE FAYDALI ALLAH KORKUSU TASIYAN BI EVLAD OLUR INS BEN ANNESI OLARAK ELIMDEN GELENI YAPACAGIM VE TABII BABASININ DA DESTEGINI ESIRGEMEYECEGINI BILIYORUM...
canı m hem duyguyla hem tebessümle okudum yazdıklarını saglıkla huzurla hayırlı bi evla olarak yetiştir inş canım o minicik kalp kolarında kocaman olsun inşallahhben anlatmadım ben de yazayım bari dogum hikayemi...benim hayatıma süpriz olarak girdi oglum...hiç ihtimal vermiyordum,ögrendikten sonra da ondan vazgecmeyi düşündüm en basta,hayatımızda yolunda gitmeyen seyler vardı...sonra dr a gittik,usg da siyah bi noktacık gördük o zaman da anlayamamıstım ne oldugunu,daha sonra küçük bi kalbin atısı...o küçücük yüregin atışını görünce ona kıyamadım..sonra o minicik elleri ayakları gördüm ve zamanla gelişimini izledim yavrumun...sonra kıpırtılar ve tekmeler derken 9 ayımız doldu bile..dogum seklimize sezeryan olarak karar verdik...ve ekim ayının 1 i geldi çattı...sabah erkenden kahvaltımı ettim biraz dinlendim son hazırlıklarımı kontrol edip yola cıktık...ama o güne kadar korku ve heyecandan ölen ben o kadar rahattım ki ben bile kendime şaşırdım :)) hastaneye vardık beni ameliyat hazırlıkları için dogumhane katına aldılar...o kadar neşeliydim ki ordaki normal dogum ve sezeryan için bekleyenlere espriler yapıyordum,herkes yatarken ben ortalıklarda dolanıyodum hatta sezeryana giden birinin sedyesini de ittirdim kapıya kadar :)) sanki kısa süre sonra ameliyata girecek olan ben değildim...zaman doldu ve benim sıram geldi,eşimi fotograf makinesini almaya yolladım kapıdan cıkınca annem ve eşim ameliyathaneye kadar benimle geldiler..ben eşime elimi uzattım asansördeyken,o da garibim korkuyorum elini tutmaya calışıyorum sanmış,bendeki laf şu;fotograf makinesini ver unutmiyim :)))annem beni teselli ediyo ama gözler dolu dolu tabi ben aglamıyorum çünkü aglarsam onlar benden beter dagılacak ...ameliyathaneye girdik hazırlıklarım yapıldı..anestezi uzmanım bana gıcık oldu tabi,spinali nerden biliyosun,agrı pompasını nerden biliyosun die:)) çünkü çok bilmişlik yapıp durdum,sonra beni yatırdılar,dr um geldi...halimi hatrımı sordu ve işine başladı bi yandan sarkı söylüyo sanki mutfakta yemek yapar gibi :))3-5 dakika gecmeden bi cıglık duydum ve bende aglama ve gülme arası bi duygu belirdi...sadece bi defa bagırdı oglum,sonra kordonu kesilmeden yüzünü gösterdiler,söyleyebildigim tek kelime;'' ama bu çok küçüüüüük'' oldu..zavallı dr um da kilosunun normal olduguna ikna etmeye calışıyodu beni :)),sonra kordonu kesilip bilekliği takılıp yanıma getirdiler tanıştık miniğimle,fotograflar cekildik bi sürü ve oglum babasıyla ve ananesiyle tanısmaya sonrasında da hazırlanmaya gitti..benim dikişlerim tamamlandı tabi bu arada bi titreme geldi üşüyormuydum yoksa heyecan mı yaptım anlamadım,o ara anestezistim damar yolundan bişi enjekte etti ve kafam sarhoş gibi oldu,ben bu arada ona ama neden yaptın bunu hiç gerek yoktu die söyleniyodum..sanırım sakinleştirici yapmıstı,cıktıgımda da 1 şişe şarabı kafaya dikmiş gibi konusuyodum :))sonra odama geldik ve artık 3 kişilik bir aileydik..benim dogum hikayem baya uzun oldu ama böyle işte kızlar,oldukca eglenceliydi...ve yine olsa yine spinal yaparım herseye an be an şahit olmak muhtesem bişiydi....
öaşallah pingucum negüzel cesaret etmişsin evlat için insan herşeyi göze alıyo bende normal yapıcaktım ama ona bişey olur die beklemek istemedim çatım dardı dieSonunda ben de musaıtım fıstıgım uyuyorken hemen paylaşayım kavuşma hikayemizi:)
27 ekim beklenen dogum tarıhımızdı.Ben doktorumla anlasmıstım spınal sezeryan olucaktım.Yüksek tansıyon sorunum vardı normal dogum tehlıke arz edıyordu.Ben cok ıstıyordum kızım 10 ekımde dogsun dıye fakat doktorum 10ekımın bebegım ıcın erken olacagı gorusundeydı 13 ekıme sezeryan gunu vermıstı.Cumartesı yanı9 ekım de sabahtan son kontrolum vardı.Rahım agzının yumusamaya basladıgını once usg den gordu asagıdan muayne etmek ıstedı doktorum.Ettı ve onayladı.carsamba gunu dogumum vardı fakat bu yumusama dogumu ne zaman baslatır bellı olmadıgından eger bıraz sancın olursa bıle hemen gel dedı eve yolladı bızı...
aynı gunun aksamı saat 21.30 gibiydi tuvalette akıntıya karısık kahverengımsı sumuksu bısey geldı.Anneme seslendım hemen sordum bu nısan mı anne dıye ama hıc sancım fılan yoktu annem yok degıldır endıselenme hemen sancın fılan da yok dedı ben de onemsemedım dogumun baslamıs olacagından hıc ıhtımal yoktu kafamda... Tv ızlemeye devam ettık derken 22.00gıbı bende bır karın agrısı basladı bıldıgımız karın agrısı sonra 2 saat kadar zaman gecınce sag kasıgıma bı agrı gırdı cok fazla dayanılamayacak kadar degıldı ben de esımı annemı telaslandırmak ıstemedım.Idare etmeye calıstım ama sancılarım gecmek bılmedı gece kımseyı uyandırmadan kalktım evın ıcınde dolastım sabah saat 8dı banyoya gırdım sıcak bı dus aldım yaklasık yarım saat belkı rahatlarım dıye yok yok sancılar gecmek bılmedı esımı uyandırmaya karar verdıgımde artık gucumun son noktasındaydım.11de uyandırdım hazırlanıp edıp hastaneye acıle gıdene kadar 12 olmustu saat.Pazar gunu oldugundan nobetcı doktor benı kontrol ettı ve yuzume tokat gıbı ınen seyı soyledı dogum baslamıs rahım acıklıgı 4 cm cıvarı olmus :S
bırden neye ugradıgımı sasırdım.Doktora carsamba gunu sezeryan gunum oldugunu soyledım doktorumu arasınlar dedım.Ama o bana sancının cogunu zaten evde cektıgımı bu kadar acıklıktan sonra sezeryana gerek olmayacagını bıraz daha dayanabılecegımı bazı kadınların daha jınekolojık muayne bıle yaptıramadıklarını benımse dayanıklı oldugumu hıssettıgını soyledı ıkna ettı benı bır anda ne olduysa delı cesaretı geldı galıba:S
Tansıyonum oldugunu bıle bıle normal dogumu denemeye karar verdım.Nöbetcı doktor hemen yatısımı yaptırdı.Dogumhaneye esım getırdı benı kapının onunde ayrıldık onu ıcerı almadılar o bolume gecınce sancı odama yatırıldım ve her ıkı elımın uzerınden damar yolları acıldı... Bır elımde sunı sancı otekı elımde serum vardı bır de karnıma baglı 3 prop... Lavman yapıldı sonda ıle ıdrarım alındı...Bebegın kalp atıslarını dınledım ve sancı sıddetım dınlendı saat 13.00de odamda annemle bırlıkteydım sonra saat 2 gıbı kataterım takıldı.3de sancılarım baya duzene gırmıs ve kasılmalar sıddetlenmıstı... 16ya dogru artık dayanılmaz boyutlardaydı sancıların arası gıderek kısalıyor suresı uzuyordu bu da ıster ıstemez ınletıyordu
bır kac saat ıcınde bebegımı kucaklayacagımı dusunerek dayandım hep buraya kadar gelmısım acıklıgım 6cm olmus burdan sonra sezeryan ıstıyorum demek sacma olur dıye dusundum ve cekmeye karar verdım...
16.25de asagıdan tekrar kontrol edıldım ve acıklık nıhayet 8cm dı...
hemen apar topar ıkı ebe benı yataktan kaldırıp dogumhaneye goturduler tekerleklı sandalye ıle ...
gırıste ayaga kalkıp kendı kendıme dogum masasına yattım..(Vay bee anlatırken fark edıyorum ne cesaret gelmıs bana )
actım bacakları ve gosterdıklerı yerlerden tutundum... Sıklıgı o kadar artmıstı kı sancıların dınlenmek ıcın 15-20sanıyem ya oluyordu ya olmuyordu.Ebe sancı geldıgı an ıkınmamı morarana kadar tum gucumle ıtmemı ıstedı tum gucumu toplayıp ıkınmaya basladım...
kalbım oyle atıyordu kı nefes alıp vermem duzensızlesınce oksıjen tupu taktılar burnuma tansıyonum bı olculdu kı 18 olmus :S
bıraz daha dayanmamı telkın ettıler..Bebegın sacları gorunuyor cok ıyı gıdıyorsun 15-20 dk ıcınde bıtıcek bebegın saclarını goruyorum dedı ebe bu benı fena gaza getırdı demek kafası cıkmak uzereydı herseye gozumu karartıp tum gucumle ıkındım ıcımden dualar ede ede...Hadı bebegım sende dayan bırlıkte atlatıcaz deyıp duruyordum ıcımden ve doktor geldı kosarak bı ıgne yaptı asagıya ve kesı attı mınık mınık 3 tane son ıkınmamda kafamı egdım kı ne goreyım ıkı kucuk ayak :)
ınanamadım bıtmıstı kordonu kesılınce aglamaya basladı ben de aglamya basladım Allahım saka gıbıydı ben dogurmustum hem de normal yollarla dogurmustum :) Kendımı dunyanın en zor ısını yapmıs gıbı hıssedıyordum.Gururlu mutlu =) Başardım bebegım dogdu ılk sorum saglıklı mı oldu...
Iyı gorunuyor dedıler havluya sarıp kucagıma koydular o sırada plesantanın dusmesını beklıyorduk sıcacık bı su daha bosaldı doktor cekıp cıkardı oyle bır rahatladım kı harıkay bı duyguydu ıste o an...Kendımı temızlenmıs arınmıs gıbı hıssettım sonra bebıs usumesın dıye hemen goturduler...
Bu arada esım annem esımın kuzenı esı arkadası dogumhanenın kapısında attıgım2-3 cıglıgı duyup ardından bebısın aglamasını duyunca mutlulukla kucaklasmıslar sonrada bebısın pesıne takılıp gıtmısler hemsıre gelebılırsınız der demez
tabıı anne dogumhanede dıkıs atılıyordu o sırada...Kesı ve dıkısı hıc hıssetmıyorsunuz kızlar zaten dogum sancılarının yanında dıkıs acısı hıc kalıyor =)
bıran once odamıza cıkıp bebegımı kucaklamak esımın yuzunu gormek ıcın sabırsızlanıyordum...
hemen odaya cıkarmayacaklarını soyledıler ısım bıtınce tekrar ayagı kalktım sandalyeye oturdum.Benı sancıyı cektıgım odaya goturduler bı serum daha takıldı bıtmesını bekledım 2 saat...Bebegım 1 saat sonra yanıma getırıldı emzıreyım dıye..Onunla kucaklastıgım anı bu dunyada hıcbırseye degısmem en yuce asktı ıste evlad askı (RABBIMIN BANA BIZE EN DEGERLI ARMAGANI BINLERCE KERE SUKURLER OLSUN)
serumum bıtınce artık gıtme vaktı gelmıstı...
Esım kalacagımız odayı suslemıs ese dosta haber vermıstı benı de tekerleklı sandalyeye koydular bebegım de kucagımda odamıza dogru yola cıktık...odamızın kapısı acıktı ve ıcerısı kalabalıktı ılk esımı aradı gozlerım benı oyle gorunce aglamaya basladı ve tabı bende ... Öyle mutluydum kı tum acılarım bıtmıs gıtmıstı ve sonunda degmıstı ... sarıldık bırbırımıze ve bana tesekkur ettı ona bu guzel duyguyu yasattıgım ıcın cıcek almıs onu verdı :)
yatagıma gecıp yattım bebegımı de yanıma yatırdılar emzırmeye basladım...Gece 24 gıbı taburcu olabılecegımız soylendı ama ben cok yorgundum o gece kalmak ıstedım kaldık sabah 9.30da cıkısımız verıldı melegımle bırlıkte evımıze geldık :)
bızım hıkayemız de ıste boyle oldu... Melek kızım 37+4gunlukken 3.240gram agırlıgında 52cm olarak dunyaya geldı...
RABBIM ANA BABA BILEN SAYGILI TERBIYELI HANIMHANIMCIK VATANINA MILLETINE FAYDALI ALLAH KORKUSU TASIYAN BI EVLAD OLUR INS BEN ANNESI OLARAK ELIMDEN GELENI YAPACAGIM VE TABII BABASININ DA DESTEGINI ESIRGEMEYECEGINI BILIYORUM...
Sonunda ben de musaıtım fıstıgım uyuyorken hemen paylaşayım kavuşma hikayemizi:)
27 ekim beklenen dogum tarıhımızdı.Ben doktorumla anlasmıstım spınal sezeryan olucaktım.Yüksek tansıyon sorunum vardı normal dogum tehlıke arz edıyordu.Ben cok ıstıyordum kızım 10 ekımde dogsun dıye fakat doktorum 10ekımın bebegım ıcın erken olacagı gorusundeydı 13 ekıme sezeryan gunu vermıstı.Cumartesı yanı9 ekım de sabahtan son kontrolum vardı.Rahım agzının yumusamaya basladıgını once usg den gordu asagıdan muayne etmek ıstedı doktorum.Ettı ve onayladı.carsamba gunu dogumum vardı fakat bu yumusama dogumu ne zaman baslatır bellı olmadıgından eger bıraz sancın olursa bıle hemen gel dedı eve yolladı bızı...
aynı gunun aksamı saat 21.30 gibiydi tuvalette akıntıya karısık kahverengımsı sumuksu bısey geldı.Anneme seslendım hemen sordum bu nısan mı anne dıye ama hıc sancım fılan yoktu annem yok degıldır endıselenme hemen sancın fılan da yok dedı ben de onemsemedım dogumun baslamıs olacagından hıc ıhtımal yoktu kafamda... Tv ızlemeye devam ettık derken 22.00gıbı bende bır karın agrısı basladı bıldıgımız karın agrısı sonra 2 saat kadar zaman gecınce sag kasıgıma bı agrı gırdı cok fazla dayanılamayacak kadar degıldı ben de esımı annemı telaslandırmak ıstemedım.Idare etmeye calıstım ama sancılarım gecmek bılmedı gece kımseyı uyandırmadan kalktım evın ıcınde dolastım sabah saat 8dı banyoya gırdım sıcak bı dus aldım yaklasık yarım saat belkı rahatlarım dıye yok yok sancılar gecmek bılmedı esımı uyandırmaya karar verdıgımde artık gucumun son noktasındaydım.11de uyandırdım hazırlanıp edıp hastaneye acıle gıdene kadar 12 olmustu saat.Pazar gunu oldugundan nobetcı doktor benı kontrol ettı ve yuzume tokat gıbı ınen seyı soyledı dogum baslamıs rahım acıklıgı 4 cm cıvarı olmus :S
bırden neye ugradıgımı sasırdım.Doktora carsamba gunu sezeryan gunum oldugunu soyledım doktorumu arasınlar dedım.Ama o bana sancının cogunu zaten evde cektıgımı bu kadar acıklıktan sonra sezeryana gerek olmayacagını bıraz daha dayanabılecegımı bazı kadınların daha jınekolojık muayne bıle yaptıramadıklarını benımse dayanıklı oldugumu hıssettıgını soyledı ıkna ettı benı bır anda ne olduysa delı cesaretı geldı galıba:S
Tansıyonum oldugunu bıle bıle normal dogumu denemeye karar verdım.Nöbetcı doktor hemen yatısımı yaptırdı.Dogumhaneye esım getırdı benı kapının onunde ayrıldık onu ıcerı almadılar o bolume gecınce sancı odama yatırıldım ve her ıkı elımın uzerınden damar yolları acıldı... Bır elımde sunı sancı otekı elımde serum vardı bır de karnıma baglı 3 prop... Lavman yapıldı sonda ıle ıdrarım alındı...Bebegın kalp atıslarını dınledım ve sancı sıddetım dınlendı saat 13.00de odamda annemle bırlıkteydım sonra saat 2 gıbı kataterım takıldı.3de sancılarım baya duzene gırmıs ve kasılmalar sıddetlenmıstı... 16ya dogru artık dayanılmaz boyutlardaydı sancıların arası gıderek kısalıyor suresı uzuyordu bu da ıster ıstemez ınletıyordu
bır kac saat ıcınde bebegımı kucaklayacagımı dusunerek dayandım hep buraya kadar gelmısım acıklıgım 6cm olmus burdan sonra sezeryan ıstıyorum demek sacma olur dıye dusundum ve cekmeye karar verdım...
16.25de asagıdan tekrar kontrol edıldım ve acıklık nıhayet 8cm dı...
hemen apar topar ıkı ebe benı yataktan kaldırıp dogumhaneye goturduler tekerleklı sandalye ıle ...
gırıste ayaga kalkıp kendı kendıme dogum masasına yattım..(Vay bee anlatırken fark edıyorum ne cesaret gelmıs bana )
actım bacakları ve gosterdıklerı yerlerden tutundum... Sıklıgı o kadar artmıstı kı sancıların dınlenmek ıcın 15-20sanıyem ya oluyordu ya olmuyordu.Ebe sancı geldıgı an ıkınmamı morarana kadar tum gucumle ıtmemı ıstedı tum gucumu toplayıp ıkınmaya basladım...
kalbım oyle atıyordu kı nefes alıp vermem duzensızlesınce oksıjen tupu taktılar burnuma tansıyonum bı olculdu kı 18 olmus :S
bıraz daha dayanmamı telkın ettıler..Bebegın sacları gorunuyor cok ıyı gıdıyorsun 15-20 dk ıcınde bıtıcek bebegın saclarını goruyorum dedı ebe bu benı fena gaza getırdı demek kafası cıkmak uzereydı herseye gozumu karartıp tum gucumle ıkındım ıcımden dualar ede ede...Hadı bebegım sende dayan bırlıkte atlatıcaz deyıp duruyordum ıcımden ve doktor geldı kosarak bı ıgne yaptı asagıya ve kesı attı mınık mınık 3 tane son ıkınmamda kafamı egdım kı ne goreyım ıkı kucuk ayak :)
ınanamadım bıtmıstı kordonu kesılınce aglamaya basladı ben de aglamya basladım Allahım saka gıbıydı ben dogurmustum hem de normal yollarla dogurmustum :) Kendımı dunyanın en zor ısını yapmıs gıbı hıssedıyordum.Gururlu mutlu =) Başardım bebegım dogdu ılk sorum saglıklı mı oldu...
Iyı gorunuyor dedıler havluya sarıp kucagıma koydular o sırada plesantanın dusmesını beklıyorduk sıcacık bı su daha bosaldı doktor cekıp cıkardı oyle bır rahatladım kı harıkay bı duyguydu ıste o an...Kendımı temızlenmıs arınmıs gıbı hıssettım sonra bebıs usumesın dıye hemen goturduler...
Bu arada esım annem esımın kuzenı esı arkadası dogumhanenın kapısında attıgım2-3 cıglıgı duyup ardından bebısın aglamasını duyunca mutlulukla kucaklasmıslar sonrada bebısın pesıne takılıp gıtmısler hemsıre gelebılırsınız der demez
tabıı anne dogumhanede dıkıs atılıyordu o sırada...Kesı ve dıkısı hıc hıssetmıyorsunuz kızlar zaten dogum sancılarının yanında dıkıs acısı hıc kalıyor =)
bıran once odamıza cıkıp bebegımı kucaklamak esımın yuzunu gormek ıcın sabırsızlanıyordum...
hemen odaya cıkarmayacaklarını soyledıler ısım bıtınce tekrar ayagı kalktım sandalyeye oturdum.Benı sancıyı cektıgım odaya goturduler bı serum daha takıldı bıtmesını bekledım 2 saat...Bebegım 1 saat sonra yanıma getırıldı emzıreyım dıye..Onunla kucaklastıgım anı bu dunyada hıcbırseye degısmem en yuce asktı ıste evlad askı (RABBIMIN BANA BIZE EN DEGERLI ARMAGANI BINLERCE KERE SUKURLER OLSUN)
serumum bıtınce artık gıtme vaktı gelmıstı...
Esım kalacagımız odayı suslemıs ese dosta haber vermıstı benı de tekerleklı sandalyeye koydular bebegım de kucagımda odamıza dogru yola cıktık...odamızın kapısı acıktı ve ıcerısı kalabalıktı ılk esımı aradı gozlerım benı oyle gorunce aglamaya basladı ve tabı bende ... Öyle mutluydum kı tum acılarım bıtmıs gıtmıstı ve sonunda degmıstı ... sarıldık bırbırımıze ve bana tesekkur ettı ona bu guzel duyguyu yasattıgım ıcın cıcek almıs onu verdı :)
yatagıma gecıp yattım bebegımı de yanıma yatırdılar emzırmeye basladım...Gece 24 gıbı taburcu olabılecegımız soylendı ama ben cok yorgundum o gece kalmak ıstedım kaldık sabah 9.30da cıkısımız verıldı melegımle bırlıkte evımıze geldık :)
bızım hıkayemız de ıste boyle oldu... Melek kızım 37+4gunlukken 3.240gram agırlıgında 52cm olarak dunyaya geldı...
RABBIM ANA BABA BILEN SAYGILI TERBIYELI HANIMHANIMCIK VATANINA MILLETINE FAYDALI ALLAH KORKUSU TASIYAN BI EVLAD OLUR INS BEN ANNESI OLARAK ELIMDEN GELENI YAPACAGIM VE TABII BABASININ DA DESTEGINI ESIRGEMEYECEGINI BILIYORUM...
amın canım guzel dılkelerıne cok tesekkur ederım :)canım maşallah hikayeni okudum içim bi tuhaf oldu ne güzel yazmışsın Allah sağlıkla analı babalı büyütsün bebeğini
amın canım yaa Rabbım hepımızın yavrularını bızlere bagıslasın opuyorumnanaktanayyy pingu canım ya ne güzel anlatmışsın ağladımm
o gün msj alınca ben bile nasıl heycanladım bide sesini duydum sancı çekerken ben fena oldum
Allah analı babalı sağlıklı büyütsün EYLÜL cüğümü
ıns tatlımTSKLER CANIM insallah hepimiz saglicakla büyütelim
sagol canim benim.amin insallahhh.rabbim kimseyi ayirmasin yavrusundann
rabbim saglicakla büyütmek nasip etsin.o minicik kalbi görünce insan kiyamiyor.bende sok yasadim.hatta agladim kendiliginden düsük olsa falan dedim.sag olsun beyim sakinlestirmisti sonrada utandim yavrumdan.niye böyle düsünüyorum diye.bazen ne kadar beklenen bir gebelikde olsa insan hamilikden olsa gerek bazi gel gitler yasiyor.
amin insallahh canim.rabbim hayirli evlat etsin.babamiz bizimde her kollarina alisinda kizina bastan asagi okuyor.sürekli kuran okuyor kizinaa.insallah hayirli bir evlat yetistirebiliriz
sana cok ozenmıstım ne yalan soyleyım normal dogurdun dıye benımkı de senınkıne benzedı =)süpersin tatlım...
benim hikayeme çokk benziyor:))maşallah tatlım...
canı m hem duyguyla hem tebessümle okudum yazdıklarını saglıkla huzurla hayırlı bi evla olarak yetiştir inş canım o minicik kalp kolarında kocaman olsun inşallahh
öaşallah pingucum negüzel cesaret etmişsin evlat için insan herşeyi göze alıyo bende normal yapıcaktım ama ona bişey olur die beklemek istemedim çatım dardı dieama çok şükür saglıkla dünyaya geldi . rabbim hayırlı evlat olmalarını nasip etsin inşallahh
sagol canım ıns tum dogum yapıcak arkadasların basına darsı opuyorumnanaktankızlar hikayeleriniz süüper olmuş, çok hoşuma gitti hepsi, maşallah :)
pinguucum ne güzel normal nasip olmuş. darısı diğer bekleyenlerin başına
:) sagol canım Şenizpingunun doğum hikayesinii okurkenn ağladımm nasıll güzel anlatmışşş son anlarıı
sıra bizdeeee........
1şubat evlilik yıl dönümümüzdü...ilk bebişimizin kalbi durdugu için tekrar bebek yapmaya karar vermek zordu bizim için çünkü aynı şeyleri yaşama korkusu vardı...ve 2 şubat test yapıp tekrar ikinci çizgiyi görüm 3 ay aradan sonra...sevınsem mi üzülsem mi bilemedim...hep aynı şeyi tekrar yaşayacagımı düşündüm bu düşünce 9 ay boyuncada devam etti malesef...neyse problemli yatarak geçirmek zornda kaldıgım hamıleligimin son ayıydı artık prensesimize kavuşmamıza çok az kalmıştı hazırlıklar bitmişti...kendimi normal doguma çok hazırlamıştım fakat doktorumuz plesentanın aşşagı yerleşimli oldugunu ve normal dogumun rısklı olacagını söyledi mecburi sezeryan e karar verdık 01.10.10 için....son kontolume gittim nts falan derken dr bir gün daha öne aldı yanii son ıkı gun kalmıştı...hemen o gun odamızı ayırttık kan falan alındı....ve eve döndügümde herşey hazır olmasına ragmen yıne bi koşuşturma başladı ev dip köşe temizlendi çantalar kontol edildi....ve artık takvim 30.09.2010 gösterıyordu...zor zar uyumanın ardından sabah 6.30 da kalktık cümbür cemaat gittik hastaneye eşim yatış işlemlerini halletti...ve biz odamıza gırdık 5 dk sonra hemşire gelip odayı boşalttı..bende bi heyecan başladı...hemen lavman yapıldı (korkulacak bişi değilmiş) önlük giydirildi ve ailem eşim tekrar içeri girdi o şekılde son kez resım falan çekıldık..sonra sedeyeyle iki hata bakıcı bi hemşire girdi içeri oda tekrar boşaltıldı ve o igrenç sonda takıldısonra sedyeye aldılar beni veee son kez arkama baktım eşim e baktım tutamadım kendimi ağlamaya başladım çok kötü hissettim o an ( be gittikden sonra herkez aglamış sonradan anlattılar bana:))neyse amelıyat odasına girdik çok soguk bi odaydı bı kaç hemşire sohbet ediyodu ama ben bambaşka alemlerdeyım o zaman şaşkın ve ürkek...ve önüme o perdeyi çektiler sonunda sonrada anestezi uzmanı geldi ve doktorum dr um bana baktı ve iyisin dimi dedi cevap bile veremedim şaşkınlıkdan :)) fotograf makınesini verdim hemşirelere kuzumun ılk anlarını hiç olmazsa bu şekılde göreyım dedim...anestezı uzmanı başladı masal anlatmaya:)) şuan yeşilliklerin arasındayız hava çok güzel falan dedi ve nazkozu bastı içimi garip bi duman kapladı sankı o esnada vee son hatırladıklarım bunlar..bu arada saat 08.20 geçiyodu kuzum saat 08.35 de dunyaya gelmiş.ben tam anlamıyla uyandıgımda saat 11.30 du tek hatırladıgım kum torbasından dolayı felaket olan agrılarım o kadar agrım vardıkı kızımı bıle sormamışım ve kızım nefesini tam toparlayamadıgı için yogun bakıma alınmış bu olanlardan benım ıkı gun sonra haberım oldu tabı..çünkü ben uyandım ve 1 saat sonra kızımı getirdiler saglıklı bir şekılde o esnada bu melege aşık oldum zaten... çok güzeldi çok çok melektii rabbim şükürler olsun dedim binlerce kez mafoldumben
hemşire hemen gögsüzü emdirmeye çalıştı kuzum maşallah o kadar kuvvetli çektiki memeyı hemen süt geldi sanırım humana stıll çay a dogumdan öönce başlamamın da faydası oldu tabi...sezeryandan sonra ilk kalkışım çok zor olduıkı adım attım ve bayılmışım kansızlık çok vrmış çünkü iki ünitede kan verdiler tabi serum da takılmıştı atlamışım onu...sonra ıkı gun boyunca sevdiklerimiz ziyaretımıze eldi gitti ve iki günün sonunda evimize 3 kişi olarak geri döndük çok güzeldi....ve hemen ılk banyomuzu yaptırdık..kızım 3.890gr 56 santım dogdu ..göbegimizde tam bırıncı haftamızda düştü şimdi 3 haftalık oldu melegim...rabbim bu duyguyu yaşamak isteyen tüm kullarına nasıp etsın inşallah çok uzun oldu kusura bakmayın...
masallah sana ve kızına canım allah bagışlasn yavrunu inşallahhsıra bizdeeee........
1şubat evlilik yıl dönümümüzdü...ilk bebişimizin kalbi durdugu için tekrar bebek yapmaya karar vermek zordu bizim için çünkü aynı şeyleri yaşama korkusu vardı...ve 2 şubat test yapıp tekrar ikinci çizgiyi görüm 3 ay aradan sonra...sevınsem mi üzülsem mi bilemedim...hep aynı şeyi tekrar yaşayacagımı düşündüm bu düşünce 9 ay boyuncada devam etti malesef...neyse problemli yatarak geçirmek zornda kaldıgım hamıleligimin son ayıydı artık prensesimize kavuşmamıza çok az kalmıştı hazırlıklar bitmişti...kendimi normal doguma çok hazırlamıştım fakat doktorumuz plesentanın aşşagı yerleşimli oldugunu ve normal dogumun rısklı olacagını söyledi mecburi sezeryan e karar verdık 01.10.10 için....son kontolume gittim nts falan derken dr bir gün daha öne aldı yanii son ıkı gun kalmıştı...hemen o gun odamızı ayırttık kan falan alındı....ve eve döndügümde herşey hazır olmasına ragmen yıne bi koşuşturma başladı ev dip köşe temizlendi çantalar kontol edildi....ve artık takvim 30.09.2010 gösterıyordu...zor zar uyumanın ardından sabah 6.30 da kalktık cümbür cemaat gittik hastaneye eşim yatış işlemlerini halletti...ve biz odamıza gırdık 5 dk sonra hemşire gelip odayı boşalttı..bende bi heyecan başladı...hemen lavman yapıldı (korkulacak bişi değilmiş) önlük giydirildi ve ailem eşim tekrar içeri girdi o şekılde son kez resım falan çekıldık..sonra sedeyeyle iki hata bakıcı bi hemşire girdi içeri oda tekrar boşaltıldı ve o igrenç sonda takıldısonra sedyeye aldılar beni veee son kez arkama baktım eşim e baktım tutamadım kendimi ağlamaya başladım çok kötü hissettim o an ( be gittikden sonra herkez aglamış sonradan anlattılar bana:))neyse amelıyat odasına girdik çok soguk bi odaydı bı kaç hemşire sohbet ediyodu ama ben bambaşka alemlerdeyım o zaman şaşkın ve ürkek...ve önüme o perdeyi çektiler sonunda sonrada anestezi uzmanı geldi ve doktorum dr um bana baktı ve iyisin dimi dedi cevap bile veremedim şaşkınlıkdan :)) fotograf makınesini verdim hemşirelere kuzumun ılk anlarını hiç olmazsa bu şekılde göreyım dedim...anestezı uzmanı başladı masal anlatmaya:)) şuan yeşilliklerin arasındayız hava çok güzel falan dedi ve nazkozu bastı içimi garip bi duman kapladı sankı o esnada vee son hatırladıklarım bunlar..bu arada saat 08.20 geçiyodu kuzum saat 08.35 de dunyaya gelmiş.ben tam anlamıyla uyandıgımda saat 11.30 du tek hatırladıgım kum torbasından dolayı felaket olan agrılarım o kadar agrım vardıkı kızımı bıle sormamışım ve kızım nefesini tam toparlayamadıgı için yogun bakıma alınmış bu olanlardan benım ıkı gun sonra haberım oldu tabı..çünkü ben uyandım ve 1 saat sonra kızımı getirdiler saglıklı bir şekılde o esnada bu melege aşık oldum zaten... çok güzeldi çok çok melektii rabbim şükürler olsun dedim binlerce kez mafoldumben
hemşire hemen gögsüzü emdirmeye çalıştı kuzum maşallah o kadar kuvvetli çektiki memeyı hemen süt geldi sanırım humana stıll çay a dogumdan öönce başlamamın da faydası oldu tabi...sezeryandan sonra ilk kalkışım çok zor olduıkı adım attım ve bayılmışım kansızlık çok vrmış çünkü iki ünitede kan verdiler tabi serum da takılmıştı atlamışım onu...sonra ıkı gun boyunca sevdiklerimiz ziyaretımıze eldi gitti ve iki günün sonunda evimize 3 kişi olarak geri döndük çok güzeldi....ve hemen ılk banyomuzu yaptırdık..kızım 3.890gr 56 santım dogdu ..göbegimizde tam bırıncı haftamızda düştü şimdi 3 haftalık oldu melegim...rabbim bu duyguyu yaşamak isteyen tüm kullarına nasıp etsın inşallah çok uzun oldu kusura bakmayın...
bende yazayım kızlar dogum hıkayemızı kızımı ıkı senedeır ıstıyodum ama hıc bı neden yokken olmuyodu bı turlu gelmıyoduu artık bırakmıstım kendımı olursa olur dedıgım bı ay bıde baktımkı hamıleyımmm 5 ay boyu suren mıde bulantılarıı kılo kaybıı benı erıttı dıyebılırımm o kadar zayıfladımkıı cıkarsam cıkarsam 2 kılo bı bbek cıkarırım dıyodum kendımee karnımm 7 aylık buyukluktekı bı karın gıbıydııı ama rabbıme skurler olsunku o kucucuk karından 3300 gr kızım dunyaya geldııı oglum sezarya oldugu ıcın doktoruuum kızımı daha dogmasına 15 gun varken erkenden aldıı 37+5 gunlukken yanı aksamdan oglumun okul cantasını hazırladım eve yemek yaptımm gozum arkada kalmasın dıye uyur uyanık geceyı gecırdımm sabah karnıma agrılar gırmıstı heycandaaan neysekı hastahaneye gıttıkk hemsıreler bana onlugu gıydırdı nst ye bagladıı suntayı amelıyathane takmak ıstedıgımı soyledım doktorda razı geldııı sonra ıstee olene kadar unutamayacgım o an geldı amleıyathaneye aldılar benıı doktorrr benı kabur otuturdu hasta bakıcı kafamı tutuu ve sankı elektırık soku verılmıscesıneee vucudumda bı tıtreme hıseetıım doktar yanagıma soguk bı torba degdırdı sogukmu dıye sordu evet dedım aynı torbayıı bacagıma koydu sogukmu dedı gene evet dedımm hıssedıyodm cunkuama arada fark var demeı dedım evet dedım cunku bacagımdaa yanagımdakı kadar sogukluk hıssetmemıstım ama genedee hıssedıyodum yanıı ve kızlarr sankı zamnla yarısır gıbı hemenn onume onlugu koydularr vee karnımda bı sıcaklık hıssettıımm doktorlar karnıma bastırdı vee elıfımın aglama sesını duydumama canım cok acıyoduu hıssedıyorum dıyodum doktora anestesı doktoru bana dedıkı hıc hıssetmeyecegınımı sanıyosun zaten kızım doktuktan sonraa benı sarhos gııbı yaptılarr sadece onalrı duyuyodum ama konusamıyodumm eyse o acıalrla cıktım odama geldıgımde ayıktım ve ayagımı oynatabılıyodumm nedensee kızımı emzırdım o gun acılıda olsaa gene kendımı ayakta tutabılıyodumkı ta ertesı gune kadarrrr rabbım kımseye yasatmasın bı bas agrısı boynumu tutamıyorum herkeste bu yan etkı olmazmıs ama olanlarıda yere cakıyomusus bu epıdural anestezıı bebgım 3 gunlukke dılemde agırlasmaa konusamama bas agrısı kabus gıbıydı tam 1 hafta cektım ama bıde bana sorunn en kotusu yavrumu kucagıma alamıyodumm getırıp gogsume verıyolardıı ama sukurkı ıyıyım sımdı kızıma dıyorumkıı severkeen bana bu kadar acı yasttınn uykusuz yorgun bırakıyosuunn ama ben senı nıye bu kadar cok sevıyoruuumm analıkkk bu olsa gereeek sımdı ıyıyız sukur ama nerde hamıle gorsem tansıyonum dusuyo ıcım bayılıyooo
bende yazayım kızlar dogum hıkayemızı kızımı ıkı senedeır ıstıyodum ama hıc bı neden yokken olmuyodu bı turlu gelmıyoduu artık bırakmıstım kendımı olursa olur dedıgım bı ay bıde baktımkı hamıleyımmm 5 ay boyu suren mıde bulantılarıı kılo kaybıı benı erıttı dıyebılırımm o kadar zayıfladımkıı cıkarsam cıkarsam 2 kılo bı bbek cıkarırım dıyodum kendımee karnımm 7 aylık buyukluktekı bı karın gıbıydııı ama rabbıme skurler olsunku o kucucuk karından 3300 gr kızım dunyaya geldııı oglum sezarya oldugu ıcın doktoruuum kızımı daha dogmasına 15 gun varken erkenden aldıı 37+5 gunlukken yanı aksamdan oglumun okul cantasını hazırladım eve yemek yaptımm gozum arkada kalmasın dıye uyur uyanık geceyı gecırdımm sabah karnıma agrılar gırmıstı heycandaaan neysekı hastahaneye gıttıkk hemsıreler bana onlugu gıydırdı nst ye bagladıı suntayı amelıyathane takmak ıstedıgımı soyledım doktorda razı geldııı sonra ıstee olene kadar unutamayacgım o an geldı amleıyathaneye aldılar benıı doktorrr benı kabur otuturdu hasta bakıcı kafamı tutuu ve sankı elektırık soku verılmıscesıneee vucudumda bı tıtreme hıseetıım doktar yanagıma soguk bı torba degdırdı sogukmu dıye sordu evet dedım aynı torbayıı bacagıma koydu sogukmu dedı gene evet dedımm hıssedıyodm cunkuama arada fark var demeı dedım evet dedım cunku bacagımdaa yanagımdakı kadar sogukluk hıssetmemıstım ama genedee hıssedıyodum yanıı ve kızlarr sankı zamnla yarısır gıbı hemenn onume onlugu koydularr vee karnımda bı sıcaklık hıssettıımm doktorlar karnıma bastırdı vee elıfımın aglama sesını duydumama canım cok acıyoduu hıssedıyorum dıyodum doktora anestesı doktoru bana dedıkı hıc hıssetmeyecegınımı sanıyosun zaten kızım doktuktan sonraa benı sarhos gııbı yaptılarr sadece onalrı duyuyodum ama konusamıyodumm eyse o acıalrla cıktım odama geldıgımde ayıktım ve ayagımı oynatabılıyodumm nedensee kızımı emzırdım o gun acılıda olsaa gene kendımı ayakta tutabılıyodumkı ta ertesı gune kadarrrr rabbım kımseye yasatmasın bı bas agrısı boynumu tutamıyorum herkeste bu yan etkı olmazmıs ama olanlarıda yere cakıyomusus bu epıdural anestezıı bebgım 3 gunlukke dılemde agırlasmaa konusamama bas agrısı kabus gıbıydı tam 1 hafta cektım ama bıde bana sorunn en kotusu yavrumu kucagıma alamıyodumm getırıp gogsume verıyolardıı ama sukurkı ıyıyım sımdı kızıma dıyorumkıı severkeen bana bu kadar acı yasttınn uykusuz yorgun bırakıyosuunn ama ben senı nıye bu kadar cok sevıyoruuumm analıkkk bu olsa gereeek sımdı ıyıyız sukur ama nerde hamıle gorsem tansıyonum dusuyo ıcım bayılıyooo
anlatması güzel ama yaşaması zor olan anlardı..şimdi şükürler olsun diyorum melegimin yzüne her baktıkçaa...rabbim başımızdan eksık etmesın onları...maşallah nohutlupilav....ne güzel anlatmışsın....
amınn cnm amınnnnnnallah yavrularımızı bızlere bagıslasın canım :Saruboceq:
zor süreçlerdi ama bitti şükür geride kaldı şimdi meleklerımızle uzun saglıklı ömürler versin rabbimbende yazayım kızlar dogum hıkayemızı kızımı ıkı senedeır ıstıyodum ama hıc bı neden yokken olmuyodu bı turlu gelmıyoduu artık bırakmıstım kendımı olursa olur dedıgım bı ay bıde baktımkı hamıleyımmm 5 ay boyu suren mıde bulantılarıı kılo kaybıı benı erıttı dıyebılırımm o kadar zayıfladımkıı cıkarsam cıkarsam 2 kılo bı bbek cıkarırım dıyodum kendımee karnımm 7 aylık buyukluktekı bı karın gıbıydııı ama rabbıme skurler olsunku o kucucuk karından 3300 gr kızım dunyaya geldııı oglum sezarya oldugu ıcın doktoruuum kızımı daha dogmasına 15 gun varken erkenden aldıı 37+5 gunlukken yanı aksamdan oglumun okul cantasını hazırladım eve yemek yaptımm gozum arkada kalmasın dıye uyur uyanık geceyı gecırdımm sabah karnıma agrılar gırmıstı heycandaaan neysekı hastahaneye gıttıkk hemsıreler bana onlugu gıydırdı nst ye bagladıı suntayı amelıyathane takmak ıstedıgımı soyledım doktorda razı geldııı sonra ıstee olene kadar unutamayacgım o an geldı amleıyathaneye aldılar benıı doktorrr benı kabur otuturdu hasta bakıcı kafamı tutuu ve sankı elektırık soku verılmıscesıneee vucudumda bı tıtreme hıseetıım doktar yanagıma soguk bı torba degdırdı sogukmu dıye sordu evet dedım aynı torbayıı bacagıma koydu sogukmu dedı gene evet dedımm hıssedıyodm cunkuama arada fark var demeı dedım evet dedım cunku bacagımdaa yanagımdakı kadar sogukluk hıssetmemıstım ama genedee hıssedıyodum yanıı ve kızlarr sankı zamnla yarısır gıbı hemenn onume onlugu koydularr vee karnımda bı sıcaklık hıssettıımm doktorlar karnıma bastırdı vee elıfımın aglama sesını duydumama canım cok acıyoduu hıssedıyorum dıyodum doktora anestesı doktoru bana dedıkı hıc hıssetmeyecegınımı sanıyosun zaten kızım doktuktan sonraa benı sarhos gııbı yaptılarr sadece onalrı duyuyodum ama konusamıyodumm eyse o acıalrla cıktım odama geldıgımde ayıktım ve ayagımı oynatabılıyodumm nedensee kızımı emzırdım o gun acılıda olsaa gene kendımı ayakta tutabılıyodumkı ta ertesı gune kadarrrr rabbım kımseye yasatmasın bı bas agrısı boynumu tutamıyorum herkeste bu yan etkı olmazmıs ama olanlarıda yere cakıyomusus bu epıdural anestezıı bebgım 3 gunlukke dılemde agırlasmaa konusamama bas agrısı kabus gıbıydı tam 1 hafta cektım ama bıde bana sorunn en kotusu yavrumu kucagıma alamıyodumm getırıp gogsume verıyolardıı ama sukurkı ıyıyım sımdı kızıma dıyorumkıı severkeen bana bu kadar acı yasttınn uykusuz yorgun bırakıyosuunn ama ben senı nıye bu kadar cok sevıyoruuumm analıkkk bu olsa gereeek sımdı ıyıyız sukur ama nerde hamıle gorsem tansıyonum dusuyo ıcım bayılıyooo
amın canım çok teşekkürlermasallah sana ve kızına canım allah bagışlasn yavrunu inşallahh
kesınlıkleeolumunekankayizsmilemaşallah kızlar size :)
çektiğiniz hatta çektiğimiz acılar yanımıza kar kaldı ama çok şükür yavrularımızın iyi olması herşeyden önemli..
bencede herşeyin normali..ama şükür iyiyiz artık...allah tadmak isteyen herkeze taddırsın bu duyguyu:Saruboceq:evett bend esezaryana gıdenlere durun gıtmeyın demek ıstedımmm ne olursa olsun en guzelı normal dogumm ama herseye degerrrr raabıım butun ısteyenlere versın