2009 ekim anneleri doğum hikayeleri :)))

bende kuzucuğuma bi doyayım uzuuuun uzunn yazarmm..sizleride bi güsel ağlatırım inşşş:=)))hep ben okur okur ağlardm şimdi ıra sizdeeee:=)))
 
ARKADAŞLAR BENıM ATATUĞ'um da 05-10 2009 tarihinde 50 santim 3.042 gr olarak dünyaya geldi.yüce rabbim hepinize sağlıklı bebiş doğum nasip eder inş...doğum hikame gelince çoook uzun ama en kısa zamanda anlatıcam arkadaşlar....
 
ıŞTE DORA BEBEK'ıN GELıŞ DÜNYAYA GELıŞ ÖYKÜSÜ :

11/02/2009 tarihinde hamile olduğumu öğrendim minik meleğim benimleydi.05/10/2009 tarihine dekk meleğimle beraberr acısıyla tatlısıyla bi çok şey yaşadık şuan meleğim kollarımda öle güzel öle tatlıkii allahım isteyen herkese nasip eder inş.

Pazartesi sabahı doktorumuzz gelmemizi söledi meleğim tersti ve normal gelemiyordu sezeryanla alınacaktı.Sabah 08.30 da hastaneye yatışımız yapıldı.Öğlene kadar uzun ca bir bekleyiş başladı 9 ay beklemek sanki daha kolaydı.11.45 te hemşirenin gelmesiyle doğum sürecimiz başladı ameliyathaney alındık.Üstümüz değiştive artık meleğim gelmeye hazırdı spinal anestezi ile alınacaktı. anestezi uzmanı şeker alper amcamız herşeyi anlata anlata sırasıyla yaptı doktorumuz geldiğinde hiçbirşey hissetmiyordum artık 12.25 te minnoşum dünyaya merhaba dedi çok öptüm kokladım onu ok tatlıydıı. ben daha ameliyathanedeyken makat gelişi olduğu için çok zorlandığı için bide çıkarken pislik yuttuğu nedeniyle ben daha ameliyattayken meleğimi kuvöze koymuşlarr 15 dk kuvözde kalmışş ağzını falan temizlemişlerr ben odaya indiğimde hala kuvözdeydi ama beni giydirecekler falan derken hiç bakmadım bile meleğime açıkcası zaten baksamda odada yokmuş mafoldumben neyse beni giydirdiler falan öle getirdilerr meleğimi ama kimse sölemedi bana bebek hemşiresi sölemeyin demişş neyse akşam kamerayı kurcalarken kuvöz görüntülerini gördüm görür görmez zaten hesaba çektim bizimkileri hemen bişi olmadığını falan anlattılar ama eve gelip detaylı kamera görüntüsünü izleyince anladım meleğimin neden kuvöze girdiğini öğrendim. ardından getirdiler meleğimi koluma yatırdılar koklaştık bebek hemşiresi geldi ve nasıl emzireceğimi falan gösterdi herşey çok güzeldi o gece kaldık hastanede sabahta hemen evimize geldik hemen
 

tebrikler canım, allah analı babalı büyütsün. ismi gibi bahtı, huyu da güzel olsun bebeğinin inşallah..




gelmiş geçmiş olsun gizemciğim.. sağlıkla kavuştun neyseki doracığına opuyorumnanaktan nazarlık olmuş bu yaşananlar.. maaşallah ikinize de..
 

ALLAH BAĞIŞLASIN,ALLAH ANALI BABALI BÜYÜTSÜN İNŞALLAH:Saruboceq:
 


CANIM YA...ALLAH KORUMUŞ BEBİŞİNİ...ÇOK ŞÜKÜR BUGÜNÜNÜZE:Saruboceq::Saruboceq:ALLAH BİR DAHA SIKINTI YAŞATMASIN İNŞALLAHa.s.
 
Benim hikayem öyle çok sevinçli mutlu değil buruk bir sevinç öyküsü. 25 ekim 2008 annesiyim ben.Tedaviler aşılamalar ve 2. tüp bebek denememde 12. gün testinede olumsuz düşünerek gitmiştim. kanımı verip erkek kardeşim ve eşimle kafetaryada 3 saat bekledik beklerkende gerginliğim iyice arttı. Yıllarca aynı yerde tedavi olunca biyolog hemşire ve dr larımla çok samimi olup iyi muhabbet ediyorduk dayanamayıp aşağıya indim sonucum çıktımı diycem ama kimse benimle ilgilenmiyor kaçışıyorlar sonuç negatif dedim içimden başladım sakin ol ağlama diye içimden telkinlere kardeşimde durumu anlayıp enişte ablamı sıkı tutmamız lazım çok kötü demiş Nihayet dr muz içeri çağırdı eşimle ikimizi olmadı dimi funda hanım dedim sen önce otur dedi ben dinlemeyip açtım musluklar ben ne yapıcam diye o an otur kızım nerden çıkardın olmadı diye artık kendine çok dikkat et hamilesin sen dediğinde funda hanımın resmen boynuna uçtum sarıldım nasıl öptüm bilemezsiniz eşime döndüğümde ağlıyor arkasındada hemşireler embriyologlarımız biyolog arkadaşımız hepsi ağlıyor benimle kucaklaşmaı bekliyordu o çığlığa kardşimde bayıldım zannederek içeri girdi duyunca sevinçten zıplıyordu sakinleşip oturduk değerin çok yüksek muhtemelen iki bebek var yatmaya devam dedi. Hayatımda o andan itibaren başka bir dünyadaydım. Allh tüm dualarımı kabul etti iki kız kısmet etti. kendimi nasıl özel nasıl farklı hissedttim anlatamam. rahatta bir hamilelik geçirdim 30. hafta raporum verildi ama işe devam edeyim doğum sonrası 1 gün bile fazladan evde kalırsam diye gelip gidiyordum 32 haftada kasılmaları azalmak için nidilat diye bir ilaç verdi dr um. ilk iki gün bir şey yoktu sonrasında burnum kanamaya başım dönmeye ateş ve kasıklarımda ağrılar başladı dr ma arayıp her defasında şikayetlerimi anlattığımda son ay olabilir sabır 36 yı görelim diyordu. 34. haftaya girdiğim perşembe günü sabaha karşı şiddetli ağrıyla uyandım ne yapacağımı bilemeden öyle kendimi rahatlatmaya çalıştım çamaşırım ıslanıyormu diye kontrol ettim yoktu bir şey hatta doluluk hissi olmasına rağmen idrara çıkamamaya başlamıştım. bunlarda ikiz bebek ağırlaşmaya başladılar dedim içimden sabah 6 ya kadar kıvrandım eşim işe gitmek için kalktı ben duramıyorum ağrıdan dr a gidelim dedim. eşim dr muzu aradı telefona cevap alamadı nasıl bir sakinlikse adam kalkmamış uyanmasını bekliyelim dedim ılık bir duş aldım ve ıslakken bile yatağa uzandım bu beni rahatlatmış 7.30 a kadar uyumutum bu arada eşim dr a ulaştı tüp bebek tedavisi gördüğümüz hastaneye gitmemizi söylemiş bir hemşire bizi karşıladı ve nsy bağladı bebeğimin kalp atışlarını duyunca rahatladım sıra diğer kızıma geldi hemşire bakıyor bir türlü kalp atışı alamıyordu telaşlanmış ama bana fark ettirmiyorlar 5 dk sonra dr geldi ssk hastanesinde görevli kendisi belli mesafe var bulunduğumuz kliniğe aslında sonra aldı aleti kontrol etti çok zayıf bir kalp atışı sesi oh rahatladım burdaymış sadece geride kalmış dediğinde ben paniklenecek bir durum olduğunu anladım ağrımdan olayları idrak edemez durumdaymışım demek. sonra bir serum takıldı. eşim ultrasonda göremek istedi şimdi serumu takalım rahatlatalım sorun yok dedi ve dr muz kllinikten ayrıldı bizde serum u bekledik bitti ağrım geçti rahatladım ve eve döndük. o güb iyi cuma sabahı yine aynı ağrıyla uyandım ama daha dünde oldu aynısı serumla geçti dinlenirsem geçer dedim. yatmaya devam ettim erken doğum yapacağım aşikardı 36. haftada alabiliriz 35 te gelince hastane işinide konuşalım demişti dr muz. annemde bunlardan paniklemiş iki halam ve kızkardeşlerimle gelip evimi hazırlamaya çalışıyorlar ben başımı kaldırıp bakamıorum ne yaptıklarına bile yatıyorum koltukta her biri tk tek gelip kızım dr git diyorlar arıyorum dr muz normal diyor. daha dün baktık her şey iyi diyor o günüde geçirdim ağrıyla akşam eşim geldi bir şey yiyemiyorum miğdem kalkıyor dr aradı yiyemiyorda artık dedi gaviskon kullanmamızı önerdi eşim alıp geldi içtim 10 dk sonra istifra ettim o nun halsizliğiylede yine uyudum c tsi gününe geldik bu ağrılarla. c tesi sabahı biraz ağrım vardı sonra geçti yine rahat günler başlıyor dedim. annem merak edip geldi dedim hiç oturma gidip beek için son hazırlıkları bana pijama gecelik terik al bir sürü sipariş yaptım anneme listeyi verdim kızkardeşimle gidip alın dedim yazık hemen kalktı gitti eşiim var yanımda bir şey yemiyorum diye muz alıp geldi barı bu vitamin olsun diye zorluyor. bir tane muzu soyup dilimleyip geldi televizyonda söyleşi programı izliyoruz ben tuvalate gittim çamaşırımda sümük gibi bir ıslaklık yeşil renkte akıntım oldu sanırım dedim çamaşırımı değiştirdim gidip oturdum 10 dk sonra yine bir ıslaklık eşime dedim teminde oldu diye hemen dr u aradık oda hemen tüp bebek merkezine gidin geliyorum dedi. eşim panikledi ordan oraya koşuşturup araba anahtarı ararken sakin olmaya çalıştım bir duş alayım dedim duş aldım sağlık karnemi tüm raporları çantama attım kapıya doğru yürürken gözlerim karardı kasıklarımdaki ağrının şiddetini anlatamam bir anda gözlerim görmüyor kıvranıyor haldeydim çıktık evden asansör bozuk tamir ediliyor diye dışarının sigortası kapalı ışık yok 5. kattan aşağıya yürüyerek eşim kolumdan tutarak indik telefonun ışığı ile ağrım iyice artı. arabaya bindik ve kliniğe gittik hemşire karşıladı ve beni direk muayeneye aldı muyaeneyi bıraktı kapıyı kapatıp dışarıya çıktı sonra gelip üstümü örttü eşin geliyor durumu açıklar dedi gitti. eşim geldi elleri titriyor açılma varmış kızlarımız geliyor şimdi gidiyoruz yavaşça kaldırayım seni doğuma giriyorsun dedi. kalktım 2 km deki ( en nefret ettiğim doğum hastanesi ve aklımda hiç olmaya yere) hastaneye gittik. dr mu soruyorum geliyor diyorlar ailemi aradı eşim beni odaya aldılar ameliyat giysisini giydirdiler kalbim yerinden çıkacak gibiydi. bir eşim bir ben isterdimki ailem olsun derken asansöre ilerlerken halam ve babam belirdi kapıda babama sarılmak istedim bana güç verdiye babamın gözyaşları süzülüyordu sarılırsam ağlarım diye hadi kızım bekletme kızları sağsağlim git gel dedi omzuma elini koydu asansöre bindirdi. yukarı çıkarken hemşireye yalvarıyordum epidural istemiyorum bayıltın diye oda anesteji uzmanımız çok iyi anlamıycaksın dedi ameliyathaneye girdim söyledim ama dinleyen yok korkma diyorlardı sadece mecburen teslim oldum hala drmu göremiyordum bir yandanda diyordum nerde diye içerde hazırlanıyor dediler. yattım masaya iğneyi yapıcaz yan dön deidler bende acımaz dimi diyordum ve iğnenin girdiğini hissettim o an miğdem kalktı bayılıyorum zannettim ve gerisini hatırlamıyorum bayılmışımda zaten. sonrası çok net değil aileme söylenen gebelik zehirlenmesi olmuş ikizlerin biri anne karnında ölmüş anneyi zehirlemiş annede diğer bebeği 7 saatlik yaşam mücadelesi vermişim bu sabaha karşı gözünü açmayabilir her şeye hazıırlıklı olun denmiş hayatta olan kızım oksijensiz kalmaktan ötürü yeni bir savaşa başlamış aile darmadağan büyük halam ve eimin teyzesi 112 ye son anda atlamışlar ve oocaaa izmirde kızıma ventilatör cihazı olan kuvöz aranmış hiç bir yer de yok deniyormuş bursaya gönderilecek bebek denmiş 112 dr da oraya kadar dayanamaz bu bebek diye bağrınıyormuş türkiye gerçeği ortaya çıkmış ankaradan siyasetçiler araya sokulmuş ve tepecik ssk ya kızımı kabul ettirmişler ve kızımın mücadelesi orada başladı 48 gün kuvözde kaldı beyinde hücre ölümü oluşmuş nörolojik sorunlarla savaşıda başlamış oldu. diğer meleğimse malesef söylenen karnım da öldüğü ama bende son güne kadar karnımdaki hareketlerini hatırlıyorum. meleğim bir şekilde uçup gitmiş ben kanma durdurulamadığı için rahimi alınmış kendimde değilmişim. durup durup kızlarım nerde diyerek sayıklıyormuşum her kez bana ikiside iyi derken meleğimin defin işlemleriyle uğraşıyormuş babam ve erkek kardeşim. Bende geçici bilinç kaybı oluşmuş sanırım hiç hatırlamıyorum o kara pazarı ameliyat sonrasında bir sürü komplikasyonlar gelişmiş böbrek ve karaciğer fonksiyon bozuklukları dr lar endişelenmiş sadece doğum hastanesi olduğu için dışardan dr lar gelip gitmiş. kurtarmışlar beni neyseki beril im içinmiş sanırım o kurtuluş. 17 günlükken hastaneden taburcu olduğum gün kızımı 1-2 dk görmeme izin verdiler cam kafesin içinde minicik gözleriyle bakınıyordu güzel bebeğim. 48 gün sonra kavuştuk. Nörolojik sorunlarımız var ama Allaha binlerce şükür kızım benimle hayatta. Kızımın iki resmini ekliyorum biri hastaneden çıktığımız gün hastane koridorunda ve eve geldiğimizde çekilmiş bir de en son hali.Her keze sağlıklı doğumlar sağlıklı evlatlar kısmet etsin büyük allahım
 

Eklentiler

  • $BIMG0310.jpg
    96,7 KB · Görüntüleme: 77
  • $BIMG0328.jpg
    84,7 KB · Görüntüleme: 76
  • $100_2295.jpg
    103 KB · Görüntüleme: 78
gözlerim dolu dolu okuyodum tekrar tekrar hikayeleri.bu sabah bir macera atlattık her an bekliyoruz artık küçük herifimi garip bir şekilde ne utanma duygum kaldı ne çekingenliğim bu gün sadece ne zaman diye göznün içine bakıyordum doktorumun ve ebenin. psikolojik eski bir hastalığımdan kaynaklı beni orda tutmak istemedi doktorum açılma başlamış ama git geze bildiğin kadar gez artık dayanamıyorum dediğin an yada suyun geldiğinde gel uyanık olduğun sürece gezin yorgun hissettiğindede yat uyu diyerek eve yolladı. tam eve geldikki ne görim nişanım geldi. hemen tekrar aradım kendin iyimisin dedi çok iyiyim dedim. zaten sancıyla falan deil solunum yetmezliğiyle gitmiştim.halbuki sancılar varmış fakat hissetmiyordum. halada aynı şey var ama hala hafif şimdi büyük bi heyecan ve sabırsızlıkla bekleyip duruyorum.
 

hayırlısı olsun canım alkisalkisalkis herşeyi oluruna bırak a.s
 
blueflover saol canım mecbur oluruna bıraktık ama heyecanı naparsam yapim yenemiyorum.
 
işte buda benim hikayem ;

36. haftama yeni girmiştim ve 1 haftada geç döllenmem vardı yani bebeğimin gelişimini 35. hafta olarak takip ediyordu doktor amcası... 22.09.2009 bayramın 3. günüydü oraya git buraya git baya yorulmuştum akraba gezmelerinden, 2 gündürde üzücü bi olay yaşamıştım ailem ile ilgili o yüzdende çok sıkıntıdaydım, bayada kilo almıştım. 55 kilo ile filinta gibi hamile kalan ben 75 kilo olmuştum oturduğum yerden kalkamıyordum. hem günün yorgunluğu hem can sıkıntısından o gün uyuyamadım bebişimin hala yarım yamalak bitmemiş odasına girdim aldım bilgisayarı elimde, karnımda kasılmalar başladı ağrım yoktu ama top gibi toplanıyodu krnım ve geriliodum dedim yalancı sancı filan heralde çünkü bilmiyorum hiçbişey.sabaha karşı 4 gibi çoğaldı bi kasılıyodu bidaha 10 dk flan kendine gelmiodu öyle kalıodu. bende yalancı sancıdır die yada suyum gelmedi doğum deildir sandım zaten bebek 35. hftaasında mümkün değil diyordum kendi kendime. en sonunda korkmaya başladım sabah 7 gibi bi duşa girdim belki üşütmüşümdür bi sıcak duş alıyım dedim neyse yok halaa aynı... en sonunda 7 buçuğa geliyodu duştan çıkıp eşimi uyandırdım oda izinliydi bayram nedeniyle 3 gün ve 9 da işe gidicekti dedimki karnım kasılıyo yalancı sancı heralde korkma ama ben korktum beni bi doktora götürsene bi kontrol olurum ordan işe gidersin sen dedim. neyse gittik beni drek doğumhaneye nts ye aldılar eşim dışarda olan bitenden habersiz beklio bende öyleyim yarımsaat ntsde kaldım 2 hemşire geldi habire kçıncı haftan filn die sorular soruyolar garip garip ntsme bkıyolrdı en sonunda doktorum geldi doğumun başlamış seni doğuma almak zorundayız dedi normalmi düşünüosun evet dedim bağladılar koluma suni sancıyı oturmak yok dolaşıcaksın dediler saat 8 buçuğa geliyodu kocam dışarda hber verin dedim oda şok geçirmiş kimi bulursa haber vermiş :) yarım saat sora bi bktım doğumhanenin kapısında ben diyim 20 siz deyin 25 kişi var :) yarısı ağlar vaziyette :) ben tedirginim tabi çocuk35 haftlık die neyse annemi aldılar bitek içeri. ben annemin yanında başladım sancı çekmeye öle çok bi sancı çekmiodum ama öğlen saat 2 oldu sncılarım çoğaldı yarım saatte bir çatı muaynesi oluyodum ama hiç açılmam olmadı 1 parmak diodu doktor her baktığında. en sonunda ntsde bebeğimin kalp atışlarının olması gerekenin çok üstüne çıktığını gördüler evet bende gördüm gerçekten çok yükselmişti suni sancının dokunduğunu , suni sancısızda hiç açılmıycağımı suni sancıyla anca 2 güne açılıcağımı böyle giderse bebeğime bikaç saat daha durursam bişey olucağını o yüzden sezeryan olmam gerektiğini anlattı doktorum. ben normal doğum diye aylarca direten kendini hazırlayan ben sezeryan olucktım ağlamaya başladım ama bebeğime bişey olmsın die mcburen apar topar o iğrenç lağmandan ve sonda takılmasından sonra amelyata alındım. ameliyathaneleri hep duyardım çok korkardım souk biyer derlerdi korkutucu derlerdi aaa bi girdim şok oldum inanılmz pozitif bi enerjisi vardı 7 -8 kişi vardı 3-4 erkek 3-4 kız hepsi gençlerdi çok güzel karşıladılar beni içeride ; yine aylardan kasım sanki sende kaldı tüm yarım die bi şarkı varya haayat boyu unutmam bidaha :) o çalıyodu son seste ve eşlik ediyolardı girdim bi gülmeye başladım beni görünce ohhh bee zayıf bi hamile dediler şok oldum :) benmi zayııfff yok artık dedim kızda bana sen buraya gelenleri bi görsen dedi göz kırptı :) hemşireydi sanırım. ellerimi ayaklarımı bağlarken bile çok rahatttım dövmemi gördüler hepsi başıma toplandı amelyat masasının arkasına :) sırtımda kocaman 20 cm civarı bi atatürkün imzasının dövmesi varda aa maaa die die bağladılar beni hadi bkalım güzel anne uykuyaaa dediler ve gittim :)
23.09.2009 saat 14:32 de bebeğimi çıkarmışlar ben 45 dk sonra ameliyathanenin kapısından çıkarken kendime geldim kendime geldiğimde ilk bebeğim nasıl kaç kilo diye sordum :) çok iyi bebeğin 2 buçuk kilo dediler. sonra annemleri eşimi gördüm herkez ağlıyodu bebeğimi görmüşler camekan biyerde bebeğimi yıkamışlar herkezin önünde orda görmüşler çok iyi bebein dediler...
bu doğumumun 1. aşamsıydı...
snra odama çıktım bebeğim geldi emzirdim memeyi almadı yorgundu minnacıktı orda aşık olmuştum ona çıldırdım bu duyguya çok güzel bi duygu... bebeğim inliyo gibiydi korktuk sonra onu aldılar meyer solunum yolları tam gelişmemiş ve bu yüzden küveze koydular bebeğim yoğun bakıma girdi 7 gün kalıcak dediler dünyam yıkıldı size anlatamam onun kokusunu aldıktan sonra ondan 1 saat bile ayrı kalmak beni mahfediyodu ben 2 gün kaldım hastanede sonra taburcu oldum her gün 15 dk gidip beeğimi dokunamadan öyle uzaktan görüyodum benim kokumu alınca o küvezin içinde öylebi kıpırdanmaya bşlıyoduki anlatamam ağlıyodu dha ben içeri girip merhaba dediğimde o ağladı küvezde ben ağladım dışarda kimseyi eve istemedim telefonlra cevap vermedim verdiklerimde hep ağladım...
sütüm azaldı ztten azdı 2 saatte 20 cc süt çıkartabiliorum ancak halada öyle...
neyse bu zor günlerin ardından bebeğim tm 7 gün sonra çıktı küvezden eve geldim kucağımdan hiç indirmedim onu, premaatüre olduğu için doktor kontrol amaçlı 2 gün sonra çağarmıştı 2 gün sonra tekrar gittik bebeğimi hastaneden çıkartırken kilosu 2 kilo 450 gr dı kontrole bi gittik 2 kilo 250 gr olmuş çok kilo vermiş dedi doktor kıyameti kopardı bide sarılık testi yaptı en fazla 12 olması gereken sonuç 20 çıktı acil tekrar hastaneye yatırdık bebişimi 1 günde öyle teddavi gördü yani 10 gün boyunca perişan olduk eşimde bende devamlı ağlar olmuştuk şimdi çok iyiyiz 16 günlük olduk. ve şuanda 2 kilo 800 gr ız.
prematüre bebek sahibi olmak çok zor birşeymiş... bebeğim 2 buçuk kilo olmasına rağmen yani kilosu doktorun söylediğine göre çok iyiymiş ama mesela emme duygusu gelişmemişti bikaç güne kadar zorla besliyorduk hiç uyanmıyodu 2 saatte bir uyandırıp zorlaa besliyoduk sütümü sağıp veriyorum 20 cc yada 30 cc çıkıyor hemen arkasndan 30 cc mama yapıp veriyoruz 2 saatte bir 45 dkda bu mamaları zorla emiyordu. şimd 3- 4 gündür maşallah düzeldi cuk cuk içiyo en fazla iki mamayı 20 dkda yiyoruz :) toparladık anlıycağınız...
ooooo baya uzun yazmışım :) ama olsun herkez okusun benimm doğum sürecimin her aşamasını istedim
şimdi serin'imize aşığız babasıyla bu arada ben bana benzer diodum hep ama kızım babasının kopyası oldu el parmaklarından başka hiçbişeyi bana benzemiyo çenesindeki gamzeye kadar babasının aynısı :) bukadar koca delisi olmamın sonucu diyorum herkeze gören şok oluo zten copy by baba diolar :)
neyse kızlar benden bukadar...
allah herkeze hayırlı doğumlar nasip etsin inşallah... benim yaşadığım zorlukları kimse yaşamasın... herkezi öpüyorum :*
 
cnmcım noral doğum istediğini bilmiyordum ben civan beye sezeryan olarak gittim normalden korkuyordum ve oğluşum kiloluydu o yüzden de nrmal doğum bnm için zordu baya şok olmuştur sizin için kontrole die gidip doğuma girmek bende hep bundan kokuodum ama başıma gelmedi sen yaşamışsın allahtan sağlıklı bebişin benide doğum konusunda hep korkutmuşlardı ameliyathane buz gibi doğum acayip zor sonda lavman vs ama hiçbiri öle söyledikleri gibi değildi ameliyathane inanılmaz neşeli ve sıcaktı doğum rüya gibi sonda yı baygın takmalarını rica ettiğim için sorun olmadı lavmanıda geceden yemek yemediğim için yapmamışlardı neyse atlatmışsın takrar allah analı babalı büyütsün cnm
 

sağol sedacım biliosun seninlede konuşuyoduk normal istediğimi nekadar çok ama malesef yapamadım hayat boyu içimde kalıcak tek şey bu onu yaşamak istiyordum ama neyse serin'imi sağlıkla kucaıma aldımya başka bişey istemem anne olmayan bilemez derlerdide anlamazdım şimdi o kelimeyi çok ii anlıyorum :)
evet civan bey sağolsun o olmasa ben dha çok strese girerdim onun tavırları beni rahatlattı zten. ama hastanemdende doktorumdanda çok memnun kaldım gerçekten söylenenler kadar varmış 5 yıldızlı otel gibi bi hastane hemşirelerinden doktoruma kadar herkez çok ilgili 2 gece kaldım sezeryan olduğum için hemşire nerdeyse yanımda yatçaktı çok çok çok ilgililer bebeklede anneylede sağolsunlar.
bende öğlen 2 de doğuma alındım ve bi önceki gün akşam 8 den beri bişey yememiştim açlıktan ağladım biliomusun doğuma girceimi bilmiodumki bilsem 12 saat öncesine kadar karnımı yemekle doldururdum :) ama yinede bana lağman yaptılar sondayıda canlı taktılar nieyse zten salak gibydim inan hiçbişey anlamamış vaziyette yeni doğmuş sığırcık yavrulrı gibi tir tir titriyodum şoktaydım herşey birden oldu bitti bilseydim baygınken taktırtırdım bilmiodumki sezeryan olmayı aklıma bile getirmediğim için sezeryan ile ilgili hiçbşey ne okumuştum ne biliodum inadınada okumuodum işte allahın işi sen misin inat eden dedi al sana sezeryan dedi :) neyse şimdi karnımı toparlama çabalarındayım sağolsun civan bey estetik dikiş atmış dikişten yana kaygım yok çok aşağıda. ama göbeğim löp löp korseye başladım bakalım nolcak hiçte bilmem sezeryandan sora yapılması gerekenlerin hiçbirini. artık bşlıcam araştırmaya napalım olduk bikere :)
sağol cnım amiiin konuşuurus zaten ben yine destan yazmışım bugün çenem düşük :)
 
valla ben sezeryandan sonra korse takayım dedim çok rahatsız oldum takamadım 69 kilo ile girmiştim doğuma buarada boyum 1.76 kilolu değilim yani 87 ile doğuma girdim en son 70 edüştüm ama şuan 75 oldum ramazanda oruç tuttum o yüüzden tekrar aldım pazartesi kısmetse rejime başlıyorum artık 1 yaşında olucak sütüm etkilemez fazla heralde uzun lafın kısası hala sezeryan göbeğim var mekiklerede başlıyorum geçer heralde bu konuda azimliyim
 
buarada cnm sakın emzirirken rejim yapayım deme ben o hatayı yaptım bir kere 6 aylıktı arda ek gıdalara geçtik dedim bir ayda 1 kg alan çocuk rejim yaptığımdan dolayı 100 gr almıştı çok üzülmüştüm benden sana nasihat olsun şekercim şuan bnm için sorun olmaz herlade ek gıdalara tam olarak geçtik fazla kasmamak kaydıyla yapıcam inş.
 

çok sıkı korse giymiyorum ama sağolsun teyzem korselerinden getirdi 2 tane biri daha sıkı biri daha bol ama ikiside öle sımsıkı deil bende ikisini üst üste taktım :) 1 ay sonra iç dikişlerimin ağrıları sancıları birz geçsin kendi sıkı korselerimden takmaya başlıycma ben biraz takıntılıyımda doğumdan önceki kiloma acilen dönmem laazım :)
 

75 ile doğuma girdim şuanda 16 gün oldu doğum yapalı 66 kiloyum 9 kilom gitti her hafta 1 buçuk kilo veriyorum rejim yapmıyorum bol bolda yiyorum ve su tüketiyorum yok rejim yapmayıı filan hiç düşünmüyorum ama sütüm çok az bebeğim memeyi reddetiği için doktor sağıp vermemi söyledi 2 saatte bir sağıyorum her seferinde 20 cc çıkıyo bebeğim 50 cc emmesi gerekio 2 saatte bir ondan ek mama veriyorum nolcak böle bilmiyorum ama çok zor oluyo sanırım sütüm gidicek ykında öyle hissediyrum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…