2009 ekim anneleri doğum hikayeleri :)))

uyuzcimcime .!.:

mehay çok güzelmiş :)) eline sağlık... bunu güzel bir çıktı yapıp odaya asmak lazım........

Genişletmek için tıkla...

mehay .!.:

seni duyuyorum anne...

arkadaslar bı sıtede okudum cok hosuma gıttı sızınle de paylasmak ıstedım...

"Anneciğim, sen daha varlığımdan haberdar değilken,
ben nelerin farkındayım bir bilsen:

Acını ve hüznünüzü paylaşırım. Sevincine ortak olur, hoşlandığım şeylere alışırım. Hayata küsüp beni istemediğin zaman sana gücenir, ümitsizliğe düşerim.

Okşadığın ve iltifat ettiğin zaman sevinir, mutlu olurum.
Bir şeyden korktuğun veya çok öfkelendiğin zaman benim minicik kalbim daha hızlı çarpmaya başlar. Eğer alıştırdığın saatte beni okşamazsan,
kızgın bir halde tepinir, senden ilgi beklediğimi belli ederim.
Bana ninni söylediğin veya hoş bir müzik ( kur-anı kerim ) dinlettiğin zaman yumuşak hareketlerle kımıldanır tempo tutarım. Belki inanmayacaksın ama rüya bile görürüm.

Öyle ki; doğmadan önce gördüğüm rüyaların sayısı doğduktan sonra gördüğüm rüyalardan çok dah fazladır.

Daha zeki ve daha başarılı bir çocuk olmamı istiyorsan;
bana hamile kaldığın günden itibaren eğitimime başlamalısın.
Seni duyduğumdan, sesini diğer insanların sesinden ayırdığımdan hiç şüphen olmasın.
Çünkü senin sesinden daha güzel bir ses yok anneciğim."

Ana rahmindeki bebeğin dilinden okuduğunuz bu cümleler gerçektir ve bilimsel araştırmaların verileriyle doğrulanmış bulunmaktadır. Anne baba sorumluluğunun doğumdan sonra başladığını savunan teoriler artık geride kalmıştır. Bilim adamları, yaptıkları araştırmalarda, doğum öncesinde eğitilen çocuklarda, eğitim almayan çocuklara oranla, beyin hücrelerinin ve hücreler arası nöron bağların daha fazla olduğunu tesbit etmiş bulunmaktadır.


-alıntıdır.

Genişletmek için tıkla...

mehay .!.:

seni duyuyorum anne...

arkadaslar bı sıtede okudum cok hosuma gıttı sızınle de paylasmak ıstedım...

"Anneciğim, sen daha varlığımdan haberdar değilken,
ben nelerin farkındayım bir bilsen:

Acını ve hüznünüzü paylaşırım. Sevincine ortak olur, hoşlandığım şeylere alışırım. Hayata küsüp beni istemediğin zaman sana gücenir, ümitsizliğe düşerim.

Okşadığın ve iltifat ettiğin zaman sevinir, mutlu olurum.
Bir şeyden korktuğun veya çok öfkelendiğin zaman benim minicik kalbim daha hızlı çarpmaya başlar. Eğer alıştırdığın saatte beni okşamazsan,
kızgın bir halde tepinir, senden ilgi beklediğimi belli ederim.
Bana ninni söylediğin veya hoş bir müzik ( kur-anı kerim ) dinlettiğin zaman yumuşak hareketlerle kımıldanır tempo tutarım. Belki inanmayacaksın ama rüya bile görürüm.

Öyle ki; doğmadan önce gördüğüm rüyaların sayısı doğduktan sonra gördüğüm rüyalardan çok dah fazladır.

Daha zeki ve daha başarılı bir çocuk olmamı istiyorsan;
bana hamile kaldığın günden itibaren eğitimime başlamalısın.
Seni duyduğumdan, sesini diğer insanların sesinden ayırdığımdan hiç şüphen olmasın.
Çünkü senin sesinden daha güzel bir ses yok anneciğim."

Ana rahmindeki bebeğin dilinden okuduğunuz bu cümleler gerçektir ve bilimsel araştırmaların verileriyle doğrulanmış bulunmaktadır. Anne baba sorumluluğunun doğumdan sonra başladığını savunan teoriler artık geride kalmıştır. Bilim adamları, yaptıkları araştırmalarda, doğum öncesinde eğitilen çocuklarda, eğitim almayan çocuklara oranla, beyin hücrelerinin ve hücreler arası nöron bağların daha fazla olduğunu tesbit etmiş bulunmaktadır.


-alıntıdır.

Genişletmek için tıkla...

green olive .!.:

ama ağlattın sen beni akannehir

Genişletmek için tıkla...

barby_zennure .!.:

cok güzel hosuma gitti canim ellerine saglik vereliniortak

Genişletmek için tıkla...

peda .!.:

Bizim Hikayemiz.....
Tavana acı acı bakıyordum o koltukta yerimi almıştım ve az sonra meleğimi kaybedecektim.Evet ben doktora onu aldırmaya gitmiştim ben bir cani mi olacaktım.Hiç hazır değildim hatta ikinci bebeği asla istemiyordum.Kaza ile kalmıştı onun bi suçu yoktu suç bizimdi.Eşimde bende bu bebeğe hazır değildik ve karar vermiştik aldıracaktık.
Ve doktor içeri girdi ultrasonla bakalımmı eminmisin dedi bende tamam dedim.'Rahmine çok iyi tutunmuş herşey çok normal ' dedi doktor ve ben bittim o anda .O bana tutunmuştu ama ben onu bırakmak istiyordum dünyanın en kötü annesi hissettim kendimi o anda.Doktor eminmisin diye sordu tedirgindim vazgeçiyordum bana tutunan bi varlığı nasıl bırakırdım ve hayır dedim koltuktan kalktım.Dışarıya çıktım allak bullaktım içimde hiç tanımadığım bi varlık beni seviyordu tutunuyordu bende ona tutunmalıydım.Kilom ölçüldü tansiyonuma bakıldı ve bana bi gebe kartı verdiler ben artık bu bebeği bekleyecektim ona tutunacaktım.Günler geçti ay ay karnım büyüdü artık oğlum tepmeye başlamıştı.Çok yaramaz bi oğlan olacağı belliydi.Ve 04 eylül akşamı aniden suyum geldi daha 35 haftalık ben hüngür hüngür ağlıyorum eşim beni teselli ediyor ama nafile biliyorum doğum çok yakın.Apar topar hazır olmayan çantamı hazırlıyorum.Hastaneye vardığımızda açıklık 4 cm ama çocuk ters ve sezeryana hazırlandım tam istediğim gibi çünkü ilk doğumum normal olmuştu ve ben maf olmuştum.Evet güzel haber sezeryan çok iyi gitmişti nurtopu gibi bi oğlum oldu 2660 gr 45 cm.Şu an çok mutluyum iyiki ona bi şans vermişim iyiki süt kokuluma kavuşmayı seçmişim Allah herkese tattırsın bu duyguları.

Genişletmek için tıkla...

peda .!.:

Bizim Hikayemiz.....
Tavana acı acı bakıyordum o koltukta yerimi almıştım ve az sonra meleğimi kaybedecektim.Evet ben doktora onu aldırmaya gitmiştim ben bir cani mi olacaktım.Hiç hazır değildim hatta ikinci bebeği asla istemiyordum.Kaza ile kalmıştı onun bi suçu yoktu suç bizimdi.Eşimde bende bu bebeğe hazır değildik ve karar vermiştik aldıracaktık.
Ve doktor içeri girdi ultrasonla bakalımmı eminmisin dedi bende tamam dedim.'Rahmine çok iyi tutunmuş herşey çok normal ' dedi doktor ve ben bittim o anda .O bana tutunmuştu ama ben onu bırakmak istiyordum dünyanın en kötü annesi hissettim kendimi o anda.Doktor eminmisin diye sordu tedirgindim vazgeçiyordum bana tutunan bi varlığı nasıl bırakırdım ve hayır dedim koltuktan kalktım.Dışarıya çıktım allak bullaktım içimde hiç tanımadığım bi varlık beni seviyordu tutunuyordu bende ona tutunmalıydım.Kilom ölçüldü tansiyonuma bakıldı ve bana bi gebe kartı verdiler ben artık bu bebeği bekleyecektim ona tutunacaktım.Günler geçti ay ay karnım büyüdü artık oğlum tepmeye başlamıştı.Çok yaramaz bi oğlan olacağı belliydi.Ve 04 eylül akşamı aniden suyum geldi daha 35 haftalık ben hüngür hüngür ağlıyorum eşim beni teselli ediyor ama nafile biliyorum doğum çok yakın.Apar topar hazır olmayan çantamı hazırlıyorum.Hastaneye vardığımızda açıklık 4 cm ama çocuk ters ve sezeryana hazırlandım tam istediğim gibi çünkü ilk doğumum normal olmuştu ve ben maf olmuştum.Evet güzel haber sezeryan çok iyi gitmişti nurtopu gibi bi oğlum oldu 2660 gr 45 cm.Şu an çok mutluyum iyiki ona bi şans vermişim iyiki süt kokuluma kavuşmayı seçmişim Allah herkese tattırsın bu duyguları.

Genişletmek için tıkla...

peda .!.:

Bizim Hikayemiz.....
Tavana acı acı bakıyordum o koltukta yerimi almıştım ve az sonra meleğimi kaybedecektim.Evet ben doktora onu aldırmaya gitmiştim ben bir cani mi olacaktım.Hiç hazır değildim hatta ikinci bebeği asla istemiyordum.Kaza ile kalmıştı onun bi suçu yoktu suç bizimdi.Eşimde bende bu bebeğe hazır değildik ve karar vermiştik aldıracaktık.
Ve doktor içeri girdi ultrasonla bakalımmı eminmisin dedi bende tamam dedim.'Rahmine çok iyi tutunmuş herşey çok normal ' dedi doktor ve ben bittim o anda .O bana tutunmuştu ama ben onu bırakmak istiyordum dünyanın en kötü annesi hissettim kendimi o anda.Doktor eminmisin diye sordu tedirgindim vazgeçiyordum bana tutunan bi varlığı nasıl bırakırdım ve hayır dedim koltuktan kalktım.Dışarıya çıktım allak bullaktım içimde hiç tanımadığım bi varlık beni seviyordu tutunuyordu bende ona tutunmalıydım.Kilom ölçüldü tansiyonuma bakıldı ve bana bi gebe kartı verdiler ben artık bu bebeği bekleyecektim ona tutunacaktım.Günler geçti ay ay karnım büyüdü artık oğlum tepmeye başlamıştı.Çok yaramaz bi oğlan olacağı belliydi.Ve 04 eylül akşamı aniden suyum geldi daha 35 haftalık ben hüngür hüngür ağlıyorum eşim beni teselli ediyor ama nafile biliyorum doğum çok yakın.Apar topar hazır olmayan çantamı hazırlıyorum.Hastaneye vardığımızda açıklık 4 cm ama çocuk ters ve sezeryana hazırlandım tam istediğim gibi çünkü ilk doğumum normal olmuştu ve ben maf olmuştum.Evet güzel haber sezeryan çok iyi gitmişti nurtopu gibi bi oğlum oldu 2660 gr 45 cm.Şu an çok mutluyum iyiki ona bi şans vermişim iyiki süt kokuluma kavuşmayı seçmişim Allah herkese tattırsın bu duyguları.

Genişletmek için tıkla...

peda .!.:

Bizim Hikayemiz.....
Tavana acı acı bakıyordum o koltukta yerimi almıştım ve az sonra meleğimi kaybedecektim.Evet ben doktora onu aldırmaya gitmiştim ben bir cani mi olacaktım.Hiç hazır değildim hatta ikinci bebeği asla istemiyordum.Kaza ile kalmıştı onun bi suçu yoktu suç bizimdi.Eşimde bende bu bebeğe hazır değildik ve karar vermiştik aldıracaktık.
Ve doktor içeri girdi ultrasonla bakalımmı eminmisin dedi bende tamam dedim.'Rahmine çok iyi tutunmuş herşey çok normal ' dedi doktor ve ben bittim o anda .O bana tutunmuştu ama ben onu bırakmak istiyordum dünyanın en kötü annesi hissettim kendimi o anda.Doktor eminmisin diye sordu tedirgindim vazgeçiyordum bana tutunan bi varlığı nasıl bırakırdım ve hayır dedim koltuktan kalktım.Dışarıya çıktım allak bullaktım içimde hiç tanımadığım bi varlık beni seviyordu tutunuyordu bende ona tutunmalıydım.Kilom ölçüldü tansiyonuma bakıldı ve bana bi gebe kartı verdiler ben artık bu bebeği bekleyecektim ona tutunacaktım.Günler geçti ay ay karnım büyüdü artık oğlum tepmeye başlamıştı.Çok yaramaz bi oğlan olacağı belliydi.Ve 04 eylül akşamı aniden suyum geldi daha 35 haftalık ben hüngür hüngür ağlıyorum eşim beni teselli ediyor ama nafile biliyorum doğum çok yakın.Apar topar hazır olmayan çantamı hazırlıyorum.Hastaneye vardığımızda açıklık 4 cm ama çocuk ters ve sezeryana hazırlandım tam istediğim gibi çünkü ilk doğumum normal olmuştu ve ben maf olmuştum.Evet güzel haber sezeryan çok iyi gitmişti nurtopu gibi bi oğlum oldu 2660 gr 45 cm.Şu an çok mutluyum iyiki ona bi şans vermişim iyiki süt kokuluma kavuşmayı seçmişim Allah herkese tattırsın bu duyguları.

Genişletmek için tıkla...

peda .!.:

Bizim Hikayemiz.....
Tavana acı acı bakıyordum o koltukta yerimi almıştım ve az sonra meleğimi kaybedecektim.Evet ben doktora onu aldırmaya gitmiştim ben bir cani mi olacaktım.Hiç hazır değildim hatta ikinci bebeği asla istemiyordum.Kaza ile kalmıştı onun bi suçu yoktu suç bizimdi.Eşimde bende bu bebeğe hazır değildik ve karar vermiştik aldıracaktık.
Ve doktor içeri girdi ultrasonla bakalımmı eminmisin dedi bende tamam dedim.'Rahmine çok iyi tutunmuş herşey çok normal ' dedi doktor ve ben bittim o anda .O bana tutunmuştu ama ben onu bırakmak istiyordum dünyanın en kötü annesi hissettim kendimi o anda.Doktor eminmisin diye sordu tedirgindim vazgeçiyordum bana tutunan bi varlığı nasıl bırakırdım ve hayır dedim koltuktan kalktım.Dışarıya çıktım allak bullaktım içimde hiç tanımadığım bi varlık beni seviyordu tutunuyordu bende ona tutunmalıydım.Kilom ölçüldü tansiyonuma bakıldı ve bana bi gebe kartı verdiler ben artık bu bebeği bekleyecektim ona tutunacaktım.Günler geçti ay ay karnım büyüdü artık oğlum tepmeye başlamıştı.Çok yaramaz bi oğlan olacağı belliydi.Ve 04 eylül akşamı aniden suyum geldi daha 35 haftalık ben hüngür hüngür ağlıyorum eşim beni teselli ediyor ama nafile biliyorum doğum çok yakın.Apar topar hazır olmayan çantamı hazırlıyorum.Hastaneye vardığımızda açıklık 4 cm ama çocuk ters ve sezeryana hazırlandım tam istediğim gibi çünkü ilk doğumum normal olmuştu ve ben maf olmuştum.Evet güzel haber sezeryan çok iyi gitmişti nurtopu gibi bi oğlum oldu 2660 gr 45 cm.Şu an çok mutluyum iyiki ona bi şans vermişim iyiki süt kokuluma kavuşmayı seçmişim Allah herkese tattırsın bu duyguları.

Genişletmek için tıkla...

peda .!.:

Bizim Hikayemiz.....
Tavana acı acı bakıyordum o koltukta yerimi almıştım ve az sonra meleğimi kaybedecektim.Evet ben doktora onu aldırmaya gitmiştim ben bir cani mi olacaktım.Hiç hazır değildim hatta ikinci bebeği asla istemiyordum.Kaza ile kalmıştı onun bi suçu yoktu suç bizimdi.Eşimde bende bu bebeğe hazır değildik ve karar vermiştik aldıracaktık.
Ve doktor içeri girdi ultrasonla bakalımmı eminmisin dedi bende tamam dedim.'Rahmine çok iyi tutunmuş herşey çok normal ' dedi doktor ve ben bittim o anda .O bana tutunmuştu ama ben onu bırakmak istiyordum dünyanın en kötü annesi hissettim kendimi o anda.Doktor eminmisin diye sordu tedirgindim vazgeçiyordum bana tutunan bi varlığı nasıl bırakırdım ve hayır dedim koltuktan kalktım.Dışarıya çıktım allak bullaktım içimde hiç tanımadığım bi varlık beni seviyordu tutunuyordu bende ona tutunmalıydım.Kilom ölçüldü tansiyonuma bakıldı ve bana bi gebe kartı verdiler ben artık bu bebeği bekleyecektim ona tutunacaktım.Günler geçti ay ay karnım büyüdü artık oğlum tepmeye başlamıştı.Çok yaramaz bi oğlan olacağı belliydi.Ve 04 eylül akşamı aniden suyum geldi daha 35 haftalık ben hüngür hüngür ağlıyorum eşim beni teselli ediyor ama nafile biliyorum doğum çok yakın.Apar topar hazır olmayan çantamı hazırlıyorum.Hastaneye vardığımızda açıklık 4 cm ama çocuk ters ve sezeryana hazırlandım tam istediğim gibi çünkü ilk doğumum normal olmuştu ve ben maf olmuştum.Evet güzel haber sezeryan çok iyi gitmişti nurtopu gibi bi oğlum oldu 2660 gr 45 cm.Şu an çok mutluyum iyiki ona bi şans vermişim iyiki süt kokuluma kavuşmayı seçmişim Allah herkese tattırsın bu duyguları.

Genişletmek için tıkla...