2008 Mayıs Anneleri

gerçekten çok zor günler geçirmişsin.inşallah bundan sonraki yaşantın mükemmel olur.
 
Elifcim yaşadıkların gerçekten çok üzücü .. Sorumsuz ve bencil biri hayatına girdiğinde işte sonuçları böyle oluyor..Ona birşey olmuyor ama sen kendinden çok şey kaybediyorsun..Üzüntülerin acıların yanına kar kalıyor..İşte bende bundan korkuyorum..Eşimin sorumsuzluğu ve bencilliği bana ve oğluma zarar verir diye korkuyorum..Sen kendine yeni bir düzen kurmuşsun ve İnşallah evlatlarınla hep mutlu olursun..Bense şimdiye kadar hep sıfırdan başladım ve artık tekrar sıfırdan başlamak istemiyorum..Belki gerçekten lohusalık depresyonu geçiriyorum ve olayları abartıyorum belkide gerçekleri artık daha net görüyorum..Bundan birkaç hafta önce anneme boşanabileceğimi ima ettim..Evladıyım sonuçta "hayır boşanma" demedi çünkü bazı şeyleri gözüyle gördü..Ama sonra annemin kurtulduğu bazı fobileri yeniden başladı..Yani benim söylediklerimi o kadar kafasına takmışki yeniden psikolojisi bozulmuş..Abimde ilk eşinden boşandı ve bir kızı var ona da annem bakıyor..Senin oğluna da bakarım dedi ama ben artık onu yıpratmak istemiyorum belki şu an boşanamıyorsam bunun en büyük nedeni annemi daha fazla üzmemek için..Birde eşim oğluna çok düşkün birbirlerinin sevgisinden mahrum kalsınlar istemiyorum çünkü anne baba sevgisinin eksikliğinde çocukların ne hale geldiğini kendi gözlerimle gördüm..

Son çare geçen gün kayınvalideye hissettirdim eşimin artık eve yetemediğini..Biz sıkıntı çekerken onlar sırf akrabalarına yakın diye değerinin iki katı para ödedikleri uyduruk daireye bir sürü lüx masraf yapıyor..Halbuki o paraya sıfır iki daire alınabilirdi ve biz kiradan kurtulsak çok rahat edebilirdik..Eşimde bir tuhaf..Ona niye ailene iki daire almasını söylemedin diyorum "ben onlara karışmam" diyor..Eşimin aileside bir tuhaf biz bu kadar sıkıntıdayken bu yaşlarında evlatlarının rahatı için değil kendi keyifleri için yaşıyorlar.. Kadın bana her seferinde "sen yaparsın güçlüsün bilmem nesin" diyerek beni gaza getirip oğluna baktırmaya çalışıyor..Resmen 35 yıl boyunca eğitemediği oğlunu benim eğitmemi bekliyor.Ve bu beni çok yormaya başladı artık eşimle uğraşmıyorum çünkü o kadar bencil ki işine gelmeyen yerde "senden nefret ediyorum" deyip çıkıyor işin içinden..Biliyorumki ben çalışsam eşim benim kazancımında üstüne yatmaya çalışacak çünkü daha önce öyle yaptı..Ama bu sefer kararlıyım eğer çalışırsam ona bir kuruş koklatmıycam..

Daha 30 yaşındayım ve resmen hayattan soğudum eşim yüzünden..Evlendiğimizden beri 700 gün geçmişse 650 gününde hep bir tarafı ağrıyordu hep hastaydı hep bir hastalık bahanesiyle beni dışarı çıkarmadı akraba ziyaretine götürmedi, eve geldiğinde sürekli bilgisayarın başında pinekleyip duruyor..Saatlerce oturmaktan her yeri ağrıyor sonra yine sızlanıp duruyor, git tedavi ol dediğimde hep bir bahaneyle kaçıyor, en son belim ağrıyor diye doktora gitti "fıtıktır" dedi doktor..Belki 300 YTL harcadı teşhis için ama tedavi olmadı bugünlerdede yeni hastalığı sırt ağrısı..Ona anlatmaya çalıştım nedenlerini durduk yerde benimle kavga etti..Belki tedavi masraflarını benim karşılamamı bekliyor çünkü onun daha önce ameliyat masraflarını, kendi sezeryan masraflarımı hep ben karşıladım ama artık bendede para kalmadı..Vergi borçlarımı bile babam ödüyor sağolsun..

Kendimi özürlü biriyle evlenmiş gibi hissediyorum evden dışarı çıkmıyoruz..Sürekli hastalığından bahseden bir adamla yaşamak insanın psikolojisini de bozuyor..Bende ailesine "bu bozuk versiyonmuş bunu daha yeni bir modeliyle değiştirmek istiyorum" diye dalga geçiyorum..Ne yapayım artık yüzüne vurmaya başladım bende bu halini yeterki tedavi olsun ve sürekli yaşlı insanlar gibi sızlanıp durmasın diye..Karşımda artık erkek gibi erkek görmek istiyorum..Sorumluluk alan, tuttuğunu koparan, sağlıklı, pozitif, baba olmanın koca olmanın ne demek olduğunun farkında olan biri..Malesef eşim bu hayatında öyle biri olamaz yetiştirilme tarzından dolayı..O hala annesinin şımarık mızmız oğlu..

İnsan hayatında hep akıllıca davranmalı, paralı erkeklerin peşinde koşan kadınları artık hiç ayıplamıyorum. Belki de en doğrusunu onlar yapıyor. 3 günlük dünyada seçimlerimiz yüzünden zorluk çekip sonra da bu kaderimizmiş sabredelim demek te mantıklı değil çünkü kaderimizde aslında kendi seçimlerimizden ibaret..Ridanın anlattığı hikayedeki kadın gibi sevgi uğruna bir erkeğe herşeyini kaptıran sonrada kendisi zor duruma düşen kadın gibi de olmak istemiyorum..Galiba hayatta rahat etmenin tek yolu bencil olmak "önce ben" demek..Çünkü ancak öyle insanlar rahat ediyor değilmi Elif ?? Ancak başkalarının sırtından asalak gibi yaşayanlar sadece kendini düşünenler en az zararı görüyor..Bizse hep kaybettiklerimize geçen zamanımıza yaptığımız fedakarlıklara üzülüyoruz ...
 
ooooof ebrucuğum ya senin durumuna okadar üzülüyorumki senin konunu bil etmişimdir kimi zaman hamileliği boyunca sadece birkere erik isteyip eşinden onuda almayan bi adamla evli birisi diye. keşke akıl verebilsek sana. belki çoçuk olmadan boşanabilimek daha kolay bir durum ama bak şimdide çoçuğunu düşünüyorsun baba sevgisinden mahrum kalamsın diye ama doğrumu bu bilmiyorum. büyüyüncede aranızdaki kopukluk ve kavgalarınıza şahitlik olucak babasının sorumsuzluklarına şahit olucak. Allahım o kaynana hele ya sen biliyorsun oğlunu iyisiyle kötüsüyle senin veladın başkasının başını niye yakıyorsun mutsuzluğuna niye sebep oluyorsun be kadın. acayip öfkelendim ya. Allahım ıslah etsin hepsini içlerine merhamet, insan sevgisi, eş sevgisi, yuva sevgisi versin. diyecek başka bişey yok nedesek boş hayat senin hayatın nasıl kaldırabiliceksen nasıl yaşayabiliceksen....
gerçekten paramı aşkmı deseler artık parayı aradan çıkarım sadece aşk demeyecek bi zamandayız. banada sorsalar hem para hem aşk derim. biz severek evlendik. evlenmeden öce istediği gibi para alıyordu kazandığı paradan har vurup haman savuruyorduk evlendikten sonra kısıtlı paraya kaldık haftada 125 ytl faturalar ortak hesaptan ödeniyor. evde eksikler çıkıyor kendi masrafımız gezme yeme yetmiyor para yedik birbirimizi çiğ çiğ. ben alışmışım her istediğimizi alırdık oda cebinde parası eksik olmazdı çok zorlandık hem ev ortamında birbirimize alışmamız hem maddiyatta işin içine girince baya sürdü alışmamız. geçen yazın ek iş yaptı kendi işyerlerinde şöfölük yaparak iş bittikten sonra biraz rahatladık para yönündende öyle düzeldik. onun içinde benim içinde zordu ama. varken yokluğu yaşadık çünki. işleri iyi para kazanıyorlar ama abisinde hesaplar bize az para veriyor ev geçindirmeyi bilmediği için yeter düşünüyor. onadan önce birbirimizden nefret etme pozisyonuna gelmiştik kesinlikle çoçuk düşünmüyorduk ikimizde çok sevdiğimiz istediğimiz halde. düzeldikten sonra herşey çocuk yapmaya karar vedik 8 ayı buldu oda. tam zamanında yapmışız herşeyde bi hayır vardır.
ebrucuğum belkide sizdede maddi sıkıntı olduğu için böyle düşünüyorsundur. işe başlayınca düzelir inş ama yinede büyük sorumluluk senin üzerinde olucak yinede iyi düşün. rabbim en kısa zamanda güldürür yüzünü inş soldurmaz birdaha. AMİİİİİN...
 
Ebrucuğum canım,herşeyi şuan dahada derinden yaşadığını düşünüyorum..geçmişte yaptığın cizgiler için kendini yargılama,kendine zarar veriyorsun...eşin sorumsuzsa sorumsuz olarak kalacaktır,istediğin kadar vahlan bir fayda etmeyecektir,olan sana olacak canım..bebeğin için iyi,güçlü olmalısın buda kendine iyi davranmaktan geçiyor..hayat acımasız olabiliyor..ama bir gerçek varki hayat gerçekten acımasız ..ben zorluklarla ite kalka devam eden evlilikleri doğru bulmuyorum,tabiki elinden geldiğinde son damlaya kadar savaşmalı,ama olmuyorsa olmuyordur..zorluklarla üzüntüyle yetişen bir bebekte ailesi ayrı olan bebekler kadar sorunlu olabiliyor..bu daha çok güç isteyebilir...iyice tartmalı..şuanki kararın sağlıklı olmayacaktır..bunun için öncelikle kendine gelmeli ve kendini toplamalısın canım...sonrası nasılsa gelecektir..bir gerçekte varki elinde künyen var,öyle yada böyle bir yerlerde başlayacaksın,işi düşünerekte şuanki sıkıntılarına ekleme yapma..
Bende geçen hafta cok sıkıntılı geçirdim...benimde beklentilerim fazla ama malesef alamıyorum..doğum sonrası depres.cok sonra yakalandığımı düşünüyorum bu halden cıkmak için seni sarıp sarmalayan ve kendini düşünmeden önceliğini sana veren ve empati yapan bir eş gerekebiliyor...ama işte...herşey gerekiyor veya olmalı demekle olmuyor...erkek yapısı farklı..birazda boşvermek gerekiyor..hep konuşuyoruz ama yapamıyoruz...nereye kadar kolaylıkla diyemiyoruz belki ama bir gerçek daha varki inceldiği yerden zamanı gelince kopar..ozaman şimdi tüm kalan güçlü toparlanmalı ve savaşmalı...sonuna kadar...sonrası ..sonrası zaten kendiliğinden gelecektir...
 
Hayata farklı bir pencere acabilirsen olaylarla sürüklenip gitmezsen belki rahatlayabilirsin..
bilmiyorum ama ben öyle yapmaya çalıştıkça rahatlıyorum..az cok yapını kendime birazda olsa benzettiğim için daha rahat söylebiliyorum canım..
 
Son düzenleme:
Bir evlilik çocuk için yürütülüyorsa yürümesin bence..........
 
Son düzenleme:
Ebruucm ,uzaktan akil vermesi mutlaka kolaydir....Sana sunu yapsan iyi olur diyemem sadece ben olsaydim diyebilirim belki....Buna benzer bir olayi biz bu yaz yasadik.Biz 3kiz kardesiz ,En buykleriyim,benim bir kucugum bu sene evlenen,dugunune gittigim...Birde evimiizin en kucugu var 24 yasinda ....Unv, de okurken bir arkadasligi oldu ve 3 yildir sozluydu..Kardesim hicbir zamazn sevmedi biraz biz kanina girdi.Cok iyi bir aileden gelen,efendi,dini butun,herhengi kotu bir aliskanligi olmayan,maddi olarakta sikinti yasatmayacak ve kardesimi de olesiye seven biri oldugu icin..
Bu sene dugun vesilesiyle sik sik gorustuk ama cocukta hosuma gitmeyen seyler oldu..Annemle paylastim .O da soyliyemiyormus,kardesim hep bir seyler anlatmaya calisiyordu ama biz anlamiyorduk...Cocuk ankarada kardesim ist diye sorun oluyor saniyorduk...Ama cocuk tam bir ana kuzusu,o varlik iicnde 1lira icin hesap yapan bir tip...Anne,baba cok gec cocuk sahibi olmus,evin tek oglu,oyle bir yetistirmisler ki...Kendilerince iyi yaptiklarini saniyorlar.Cocuga hic sorumlukluk vermemisler,evde yasli insanlarla gecmis ,ici ruhu olmus cocugun...Yaaa genc bir delikanli bu yaz sicaginda 85 yasinda babasiyla butun bir gugnu gecirir mi hic arkadasi olmaz mi?5 ay kebap askerlik yapti ist da bogaza karsi...Millet doguda ne sartlarda yapiyor...Annesi hergun agladi,kendisi hergun agladi..Askerlik bu=itiginde komutanlarina kusmus neden halini hatrini sormadilar diye...

Ebrucum esinin ikizi olsa bu kadar olur...Hastaligi hic bitmez..1kg meyvayi bile kaldiramaz kolu agrir zaten annesi izin vermez..Onlara gittikte merceni kucagina aldi diye annesi aaaa oglum alma cocugu belin falan agrir sonra dedi,giick oldum..Kardesimi sinir hastasi etti.Psikolojik tedavi goruyor....Annesi kardesimi surekli cekip bak sen fatihe sormazsan aciktigini soylemez,sen sorucan ,Geceleri surekli klakip ustunu ortucen cabuk hasta olur,(belki inanmayacaksiniz ama) aksam cisini yapican mi diye sorucan bile diyormus.Kadin resmen cocuguna bakici ariyormus..Kardesim bunlari hep saklamis,isin icinde aileler var diye taaa ki biz gorene kadar....
Neden diyeceksiniz?Bizim oturdugumuz semtte herkes biiz tanir cokkkk eskilerdeniz.Ben bosandim geldim,Ortanca kardesim 2 nisan atmak zorunda kladi,eger kendi de yuzugu atarsa susmak bilmeyen dedikodulardan korkmus.Babam bu konularda biraz asabidir,biriyle basi derde girer diye..Sonra oturduk ailece,boyle yarim ,kendine yetemeyen bir adamla bir omur gecmez deyip yuzugu iade ettik....
Kizlar anne olmak cok onemli ama en onemlisi cocugu yetistirmek....Ozellile de erkek cocugunu erkek gibi yetistirmek..Biraz hayatin acilarini tadmalarinda bir zarar yok ...Her dustuklerind ebelki giidp kaldirmamak,kendi kendine aglamdan sizlamadan ufak seylerle basetmelrini ogrenmeleri adina....Erkekler aglamaz cumlesine hep kizariz ama surekli sizlanan bir erkekte hic hos degil....Romantik olsun istiyoruz eslerimiz ama zaman zaman macoluklarida hosumuza gitmiyormu sanki.Surekli romantik olsalar o zamanda erkeksi havalari kalmayacak...Bu konu daha cokkkkkkkkkk uzar..
Ama ebruucm verecegin her kararda manevi olarak destek istegin her an yanindayiz....Belki bira ara vermek iliskiyi dinlendirmek ikinizede iyi gelir..Belki oglundan uzak klamasi, ya da ayrilik provasi esinin duzelmesini saglar...Ama tecrubeme dayanarak soyleyebilirim ki boyle gelmis boyle gider.Agac anacak yasken egilir....Bu satten sonra esinin duzelmesi ihtimali uzerien degil,Bu hayatimi istiyorum yoksa belki zorluklarla dolu yeni bir sayfa mi diye duusnmen lazim....Oglunu dusunmen guzel ama ya senin hayatin..Fedakalrligin ileride sana oglun tarfaindan elestiri olarakda donebilr..Ya da oglun buyuyup kendi hayatini kurup,senin hayatindan ciktiginda senine elinde kendi hayatina ait koca bir 0 da kalabilir.....Hakkinda hayirliis demekten baska bir sey gelmiyor elimden...Annemim karasiz kaldigi durumlarda dedigi gibi Allah seni duze cikarsin..Hani kararin hayirli ise vermene yardim etsin rabbim,o guzel melegini yuzu hurmetine
 
Bugün, daha lise yıllarımdan nerdeyse kardeş gibi olduğum arkadaşım ve ablaları konuğumdular.. Gün boyu dolu geçen her anımda ise sürekli Mercan' ın yazdıkları, yaşadıkları kafamın içinde dolaştı durdu.. Düşündüm de hayatlarımız ne kadar farklı ve birbirine zıt anıları saklamıştı..
Kızlar ben eşimle üniversitede tanıştım; masallardaki gibi özel bir sevgimiz vardı (çok şükür hala da güzel), okulda ikimiz de son derece başarılıydık; neticede o okulu 1. likle, bense ancak bölüm 4.sü olarak bitirdik.. Tabi şimdi hepinizin "eee ne güzel işte, daha ne istiyorsun" dediğinizi duyar gibi oluyorum.. Mercan' ın üniversite mezunu eşi nasıl iş beğenemeyip sürekli tembellik yapmışsa benim için de olay tam tersi oldu! Eşimin inanılmaz derecede kıskanç, beni herşeyden öyle sakınan bir tarzı vardı ki; ne yazık bu onca sene göstermiş olduğum çabalarımı, ailemin geliceğime dair kurduğu tüm güzel umutları bir çırpıda sonlandırdı.. Hiçbir sözüm etkili olmadı, olamadı.. Sonunda kendimi niteliksiz gibi hisseden biri oldum- çıktım. Çok şükür evliliğime ve en başta çocuklarıma baktıkça gurur duyabiliceğim bir tabloyu yüreğimde taşıyorum.. Ama sürekli yerimde saymayı da hala bile kabullenebilmiş değilim. Bazen durakların önünde servis bekliyen kadınları görüyorum ve inanır mısınız ben onların hepsine de imrenerek bakıyorum.. Bi' şeyler üretiyorlar, işlerinde belki şartları ağır; ama dirençlerini sonuna dek zorluyorlar. Bense başarılı geçmişime rağmen yalnızca sevilen bir eş ve iyi bir anneyim; hiçbir şekilde terfi etmiycem, işyerime kızıp istifa edemiycem; ya da en basitinden "paydos vakti" dir deyip kendime özel bir zaman diliminin keyfini çıkartamıyacağım ve en kötüsü de asla emekli olamıyacağım..
Öznesi olduğum bu örneği çalışan tüm arkadaşlarımın işlerine daha bi sıkı sarılmaları ve yaşamdaki tüm güzellikleri biraraya getirebilmenin bizlerce ne denli zor olduğunu vurgulayabilmek için paylaşmayı istedim.. Hayat bu kızlar, hepimiz için ceplerinde farklı sürprizler taşıyarak aramızda dolaşıyor.............
 
Son düzenleme:
ebrucum..şöyle bir bakınca herkesin kendinden bir şeyler katacağı ve pay çıkaracağı konular bunlar..herkesin ailesinde çevresinde sıklıkla yaşanan durumlar..dinleyince 'evet biz de benzerini yaşadık, yaşıyoruz' dediğimiz şeyler..daha bir ay önce (mercan) elifin anlattığı olayın tıpkısını nişanlısıyla kuzenim yaşadı...ayrıldılar..08/08/08'de evleneceklerdi..eşyaları, gelinliği herşeyi hazırlanmıştı..eşya alımı sırasında annesinin kaprisleri yüzünden bazı konuşmalar yaşanmış...en sonunda damat bey 'annem seni dövse elinden almam' demiş. kuzenime 'Ben erkeği arkamda dağ gibi hissetmek isterim.ben daha evlenmeden böyle olacaksa evlenince kimbilir neler olur diyerek nişanı attı..çok üzüldü...ama daha sonra üzülmesinden daha iyidir..dedik ve kapattık konuyu...
ebrucum, benim amcamla yengem kendimi bildim bileli anlaşamadılar...şu an 20 yaşında kızları var ve kızları için ayrılmamalarının acısını fena halde yaşıyorlar..amcama 10 defa seslensen dönüp bakmıyor, yengem psikolojik tedavi görüyor, esra (kuzenim) çok zeki olmasına rağmen 3. denemesinde bile öss de barajı aşamadı ve psikolojisi alt üst olmuş durumda..en ufak şeyleri sorun yapıyor, hiç arkadaşı yok..yeter artık, bıktım sizden diye bağırıyor..herkesin ayrı bir odası tv.pc var..yemeklerini bile ayrı ayrı yiyorlar..hiç bir araya gelmiyorlar herkes kendi hayatını yaşıyor aynı evde..ben bazı sebeplerden dolayı 4 yıldır görmüyorum, haberlerini alıyorum..çoook üzülüyorum..
Ebrucum ben zoraki süren evlilikleri sağlıklı bulmuyorum..Allah yar ve yardımcın olsun, vereceğin karar her ne olursa olsun hakkınızda en hayırlısı olan olsun..Daha önce de belirttiğim gibi çok iyi düşün ve sağlıklı karar verebilmek için acele etme..senin ve ailenin geleceği için..
 
Ebrucum yaşadıkların kolay değil ama birşeyleri bitirmek de bir o kadar zor. hele ki çocuk oldukdan sonra bir kere daha düşünmek gerekiyor. fakat bütün yolları deneyip artık çıkmaz sokağa gelediğindede arkanı dönüp gideceksin. bu hayat bir kere yaşanıyor başka insanların hayatına sen bakıcı olarak gelmedin. çok güçlü bir kadınsın bunları yazılarından anlamamak mümkün değil. sadece şu sıralar biraz gergin, stresli ve kafan karışık diye düşünüyorum. Biraz zamana ihtiyacın var. şöyle bir sirkelen toparlan. eşinin artılarını ve eksilerini topla hangisi çoğunlukda ise ona göre karar ver. bundan 3 yıl önce bende böyle bir seçim yapmak zorunda kalmıştım o zaman 1 yıllık evliydim ve çok yanlış bir karar verdiğimi evlenerek ne kadar büyük hata yapmış olduğumu düşünüyordum. artık yürümeyeceğini düşündüğüm sıralarda bir gece yine eşimle çok feci tartışma yaşadık ve ailemi aradım gelip beni alın diye. o zamana kadarda eşimle aramdaki sorunlarımı kimse bilmiyordu en yakın dostuma bile söylememiştim. baba evine döndüm 1 hafta ne eşim beni aradı ne ben eşimi aradım. daha sonra beni aradığında çok pişman olduğunu aynı hataları bir daha yapmayacağını gelip beni almak istediğini söyledi. kabul etmedim. tek şartım var dedim evlilik danışmanına gideceğiz iyi birini bul randevu al kendine çeki düzen ver ve beni ondan sonra ara dedim. 1 hafta sonra beni yine aradı evlilik danışmanına gittik aramızdaki problemleri yatırdık masaya o 2 haftalık ayrılık benim eşimi yola getirmişti. ve o gün bu gündür eşimle tartışmalarımız sadece anlık oluyor. eskiden yaşadığımız sorunları yaşamıyoruz. o da değiştiği için mutlu bende mutluyum ve bu mutlulukdan bir tanede meyvemiz var. Bunları anlatmak istedim ebrucum belkide bir ışık bir yol olur sana bu yaşadıklarım. Karar senin ve ne olursa olsun bizler elimizden geldiğince yanında olmaya çalışacağız. Sen güçlü bir kadınsın bunu sakın unutma canım.
 
EBRU arkadaşım evliliğini bitirmeden önce bir kez daha düşün.çünkü zor bi durum çocuk da varken ayrılmak.saadetin de yaptığı gibi evlilik danışmanına gidebilirsiniz.herşey yoluna girer umarım.
 
İnsan böyle ciddi bi karar alırken desteğe o kadar çok ihtiyaç duyuyorki
Ben eşimle evlenmeden önce bi başkasıyla nişanlıydım evlenmeme 3 ay kala ayrıldım ama ayrılık kararını almam öyle zor olduki en çokta düşündüğüm çevremdeki insanlar ne der ne kadar yanlış düşünüyormuşum ben gülerken herkes benimle olabiliyo ama ben ağlarken yatağımda tek başıma kimse benle değil senağlama .... Ayrılmama sebep olan kayınvalide faktörü benneyaptımki benim babam çok sağlıklı iken 1 hafta içerinsinde hiç anlamadığımız bir biçimde 2 böbreğinide yüksek tansiyondan kaybetti ve manevi olarak çok zorlu bir döneme girdik ailece.. ben babama basit bir nezleyi bile yakıştıramaz, aslan babam hiç yıkılmaz derken senağlama böyle bir hastalıkla karşı karşıya kaldık. allahıma hamdolsunki çaresi olan bi hastalık dialize girerek hayatını idame ettirebiliyo.. bu dönemde bende nişanlıydım ve babam böle birden hasta olunca nişanlımın ailesi bi gün beni evlerine davet etti ve senağlama bende gittim kayınvalide döndü oğluna oğlum bak canan'ın babası hasta ve onun birde kız kardeşi var başlarında erkek yok (sanki babamı kaybettik allah korusun o halen başımızda eksikte etmesin allah uzun ömürler versin babama ) bunlara bakabilicenmi çok zor sen yapamazsın dedi ve o nişanlım sevdiğim dediğim asalakta annesine hiç bişey demedi... sanki biz onlara muhtaçmışız gibi davrandı. o anda nutkum tutuldu hiç bişey yapamadım senağlama sonra seven biri olarak değil dışardan bir gözle nişanlımı inceledim inceledim anladımki evlenilecek eve koca olacak bi adam değil anasının sözünden bir adım öteye gidemiyen bi ot... yasakkelime benmiyim erkek omu dedim ben ondan 10 kat daha erkeğim ailem 2 kızını öyle bi yetiştirdiki yeri zamanı geldimi erkekten daha erkek olmayı becerebiliriz ve ailemizede kimseye muhtaç etmeyiz. Sonra dedim ne çevreme nede akrabalara bişey anlatmak zorunda değilim bittiyse biti evlenmek evlenmek olsun diye evlemezdim böyle biriyle ve benim için sağlıklı kararı benim için en iyisini düşünen aile fertlerimle aldım ve bitirdim ama böyle bi kararı almadan önce çokdüşündüm sakin kafayla ve herşeyi artıyı eksiyi önüme döktüm baktım eksi daha ağır bitirdim.

Ebrucum senin için en iyi kararı vericek olan sensin hakkında hayırlısı neyse o olsun inşallah..
 
Ebrucum ,bugun nasilsin?Dusuncelrin ne durumda?Esinde hrehengi bir duzelme var mi?Yazilanlari okudum ve bir kez daha burada oldugum icin kendimle gurur duydum :hooray: ve agladim senağlama Kizlar hepiniz mukemmel arkadaslar ve dostlarsiniz kaydirigubbakcemile5 Her zaman dedigim gibi iyiki varsiniz :lepi: Insan bu kadar cok tecrubeyi baska nasil edinebilir ki....
Ebruucm insallah yazilanlarin senin acindan,karar alman asamasinda bir faydasi oluyordur,Umarim aklini karistirmiyoruzdur iytice.Cunku bu asamalardan gecen biri olarak(ki esimin size anlattiklarimidan cok daha buyuk bir hatasi daha vardi ki,issizliginin onur kiriciliginin cezasini bana kesip,son donem siddete bile baslamisti) ayrilma kararini almam cokkkk zor olmustu.O ana gelince butun kotulukler unutulup,kotu gunler unutulup,samanlikta ki bir igne kadar olan iyi ve guzel anlar insanin aklina geliyor.Kendinden baska hersey geliyor....Ama kangren olan bir yeri keserken dr lar nasil kararliysa biizm de boyle olmamiz gerek diye dusunuyorum.....
Verilen ornekler o kadar guzel ki....Benim de annemle babamin evliligi hic birzaman ozenilecek bir evlilik olmadi...Cocuklugumun en derin hatirasi babamin gozum onunde anneme uyguladigi siddetti...Annem izmirli oldugu iicn 16 yasinda ist gelmis,kimi kimsesi,1tane arkadasi bile olmadigi icin ,dogdugum gunden beri annmin herseyi oldum.Sirdasi,dostu ,arkadasi....Annemi cocuklugum hatiralarinda dusundugumde hep camin onunda icin icin,sessiz ,yuksek yuksek tepeleri dinleyip aglayan haliyle hatirlarim.VE ASLA AMA ASLA BU SARKIYI DINLEMEMMMMM.Biz buyudukce siddet olayi bitti.Ama duygusal siddet ve tahminimce cinsel siddet devammm..Ilkokul caglarimdan beri tek hayalim annemle babamin ayrimasiydi...Anneme hep okuyup ben sana bakicam derdim ama annem olmaz kiz cocugusunuz.Yarin obur gun evleneceksiiniz bu adam gidersem sizi bana gostermez kacirir,hem sizler evlenirken benim ayrilmam size mal edilir derdi...Hepniizi evlendireyim bende yolumu cizecegim derdi.....Oyle boyle evliliginde 34 yil bitti.Hala bosanmak icin kardesimiz evlenmesini bekliyor ve omrunun sonbaharinda asik olup kalbinin birisi cicn deli gibi atmasini ve kendine saygi duyan biriyle,ikinci sanisin kullanmayi hayalediyor.....Peki bu oykunun sonucuna bakarsan ne oldu.Annemi bizi babasiz birakmamak icin,bize laf gelmesin,annesizde kalmayalim diye hayatini feda etti ama biz babamiza cokkkkkkk uzagiz ve hatta belki bnei ayiplayacaksiniz ama babama herhengi bir sevgi besleyemiyorum...Kendimi zorluyorumyanindayken ama olmuyor bu kadar zorlamya zaten sonund akavga cikiyor....Bazen soruyorum baba annemi hangi kole pazarindan aldin,bende dusunuyorum da diyorum.......
Ebrucum Saadetin soyledigi guzel bir oneri ama sizin anlasamama problenizz yok ,siizn esinin kisligiyle ilgili probleminiz var adamin,kisiligi bastan basa ofsayt,hangiisni duzeltecek.Bu sonradan olacak sey degi,Belli bir yasa gelmis,senin bu adami bu haliyle cekebilirim ya da cekemem diye bir karara varman lazim ...Ne kadar degisecegini iddia etseler de bu tip insanlarin degistigine sahit olmadim.Ustelik rahati terinde niye degissin ki?????Bugune kadar ihtiyaclarini annesi karsiliyordu,annesi yerine vir vekil bulmus,simdi gorevi senin ustlenmeni bekliyor.....Bu bence buyuk haksizlik....Hakkinda en guzelinin olmasini diliyorum ama umarim oglun buyudugunde seni suclamaz,,,,
 
Ebrucuğum...şuan nasılsın canım ?zor anlar zor kararlar bunlar...gidip gidip sonda kalmak en acısı olsa gerek..hepimiz türlü şeyler yaşadık yada yaşıyoruz ama şu varki hiçbirşekilde hiçbirşeye zorunlu değiliz...inan bana güzel canını sıkmaya değmez...olacağa care yok..konuşmakta eşini bir yere getiremeyecek..cocuk olduktan sonra ebebeyler bir başka yüzlerini birbirlerinin daha görüyorlar..belki ona biraz daha zaman tanımak gerekiyordur...sonra ne olacaksa olur..bebeğini sağlıklı mutlu bir ortamda yetiştirmek,babasından uzak yetiştirmekten daha iyi olacaktır diye düşünüyorum..düşünüyorum ama artık yapacak söylenecek birşey kalmamışsa..
 
Elifciğim cokşeyler yaşamışşsın canım...insan istediği gibi düşündüğü gibi bir hayat istiyor ama malesef olmuyor...şans işide var sanırım içinde..yaşam zor ama ,hayatta devam ediyor..inş hiçbirimiz kaldıramayacağımız sıkıntı dert geçirmeyiz...
 
günaydın arkadaşlar...
ebrucum bugün hep seni düşündüm..yunus emre'yi düşündüm..insan evde huzur bulamayınca dünyadan hiç lezzet alamıyor..bu gece biz de eşimle bir tartışma yaşadık..işe gelinceye kadar birbirimizi yedik..anneme bebeği bırakırken ikimiz de sanki o 'an' a kadar hiç birşey yaşanmamış gibi bebişimizi öptük annemle vedalaşıp ayrıldık evden..kapıdan çıkarken suratlar yine gerildi..arabaya binerken baktım gülümsüyor..birşey sorabilir miyim dedi..hiç sesimi çıkarmadım..yine gülümsedi..nasıl haksızken haklıymış gibi davranıp yağ gibi su üstüne çıkabiliyorsun dedi..ciddi durmaya çalışıyorum ama öyle bir bakıyor ki sanki benim de gülmemi bekliyor..dayanamadım ben de güldüm..beni işe bıraktığında anaç bir tavırla öptükten sonra omuzunu tıpışlıyormuşum..gevrek gevrek gülerdi bu hareketime..bugün de öptüm tam çıkıyordum omzumu tıpışlamadın dedi..Allaha emanet ol dedim ve dediğini yaptım..ama vakar ayrıldım..her zaman böyle olmuyor tabi..keşke anne baba hiç tartışmasa çocuklar ağlamasa..yuvalar yıkılmasa..
dün biz tartışırken oğlum kucağımdaydı..(zaten tartışma oğlumdan çıktı) oğlum uyumadı, huysuzlandı..ben uykusuz olduğum için söylendim..o bebeği aldı susturmaya çalıştı.. ben biraz uyudum. sonra beni kaldırıp oğlum acıktı dedi..lavaboya gitti. oğlumu kucağıma aldım.emmeyince kucağımda uyutmaya çalıştım.tam gözleri kapanıyor girdi içeri niye emzirmiyorsun dedi..emmedi dedim..o sırada birşey daha sordu ben de konuşmasın bebiş uyusun diye sus konuşma dedim..yüksek sesle konuşmaya devam edince tamam yaaa konuşma diye sesimi yükselttim.....birden sinirlenip, oldu canım senin komutlarınla mı hareket edicem diye bağırmaya başladı.. babası yüksek sesle konuştukça oğlum tedirgin bir şekilde babasına baktı..ben karşılık verdikçe göğsüme kapandı tekrar babasına döndü ve huysuzlandı...bir ona bir bana bakıyordu yavrum benim..düşündüm çocuklar büyüdüğünde kimbilir ne kadar etkilenecekler bu tür tartışmalardan..buna hiç hakkımız yok..ama hayat herkesin cephesinde farklı şekillerde gelişiyor.. Allah hanelerinizden mutluluk ve huzuru eksik etmesin..
 
bütün yazılanları tek tek okudum kızlar...
meğersem ne kadar dertliymişizde haberimiz yokmuş...
herşeye rağmen bu kadar güçlü ayakta durduğunuz için sizleri tek tek tebrik ediyorum..
hayat insanı nelerle karşılaştırıyo önmeli olan bu zorlukların karşısında güçlü bi şekilde ayakta durabilmek ve sizler bunu en iyi şekilde yapmışsınız ve yapıyosunuz....
hiçbirşey malesef dörtdörtlük olmuyo hayatımızda zaten oldumu ölüm olurmuş derler ya
 
Arkadaşlar desteğiniz için hepinize tek tek teşekkür ederim :1hug: Sanırım insanların yaşı ilerledikçe artan sorumlulukları taşımak daha da zor oluyor..Şimdilik iyiyiz eşimle aslında geriye çekilip dışarıdan ona baktığımda onun içinde çok üzülüyorum çünkü bu karakterde olmasında onun hiç suçu yok.. Şeker hastası psikopat bir baba ve o babadan çocuklarını korumak için onlara gerektiğinden çok daha fazla şefkat gösteren ve onlara hep bebek muamelesi yapan aşırı duygusal bir annenin çocuğu..33 yaşına kadar hiç sorumluluk verilmemiş eşime..Belki söylemişimdir eşim ilk evlendiğimizde "pazar günü benden poğaça istedi" diye annesine beni şikayet etmiş ve boşanmak istiyorum demişti..Hayatında hiç kimse ondan böyle bir şey istememiş ki..Halk pazarından hiç alışveriş yapmamış, sebzenin iyisi nasıl seçilir bilmiyor..Bu yaz 4 karpuz almışsa hepside yenilemeyecek durumdaydı aldığı kavunlar olgunlaşmamıştı, fasülyeler sarı ve karttı, patlıcanlar irili ufaklıydı..Onunda çok fazla üstüne gidemiyorum çünkü bedeni olgun olsada kalbi hala çocuk..Sanki evde bir değil iki oğlum var..Babasından nefret ettiği için babayla değil anneyle özdeşim kurmuş bir erkek, bir baba, bir koca nasıl davranmalı pek bilemiyor ve o zaman bende çıldırıyorum haliyle.. Ama bir şey farkettim son zamanlarda gerçekten çocuğu için sorumluluk sahibi olmaya gayret ediyor, bende sebze alacaksa ya yanında gidiyorum yada her sebzenin tazesi nasıl olur onu tarif ediyorum alacağı diğer şeylerin markasını yazıyorum..Önceki gün ondan birşeyler istedim aldıklarını arkasına saklamış, kapıyı açtığımda " aa sen bişeyler istemiştin ama benim şimdi aklıma geldi çok ta yorgunum " dedi bende "olsun boşver acil değildi" dedim..Poşeti arkasından çıkardı güya süpriz yapıyor bana kaydirigubbakcemile3

Bütün bunları yaşarken aklıma birşey geldi..Üniversitedeyken bir erkek arkadaşım vardı evlenmeyi düşünüyorduk ama okul bitince o çanakkaleye gitti avukatlığa orada başladı bende ankaraya döndüm bir süre bu şekilde devam etmeye çalıştık ama 3.5 yıl sonra ben artık ona daha fazla tahammül edemeyip terkettim.. Şimdi farkediyorum ki o zaman o çocuktan ayrılmama sebep olan tüm özellikler eşimde aynısıyla mevcut yani bu benim kaderim sanırım bundan kaçışım yok galiba-tatlicadiarzu- Hani insanın sevmediği ot burnunun dibinde biter derler ya aynen onu yaşıyorum. Belkide o dönem büyük konuştum ve başıma geldi..Allah beni böyle sınav ediyor heralde diye düşünüyorum..Kimbilir belkide onun hakkına girdim.:uhm: O da bana beddua etti..Ama yinede şanslı olduğumu düşünüyorum çünkü eşim o çocuk kadar cimri ve menfaatine düşkün değil..:Saruboceq: Bakalım ben karşıma çıkan bu sınavı verebilecekmiyim?? Şimdilik en azından biraz daha mücadele etmeye karar verdim..Belki yüce Allah çabalarımı görür ve kocamı kalbime göre bir eş yapar..
 
Son düzenleme:
..................................
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…