-
- Konu Sahibi mahurbirbestee
- #81
Bu ağrılar psikolojik . Aynısını yaşadım …
Bu ağrılar psikolojik . Aynısını yaşadım …Evlenene kadar bi kez grip olurdum yılda bu kadar. Evlendikten sonra hergün her yerimde ağrı .
Daha evliliğin ilk gününde kumar mevzusu , öfke problemleri devam edince çocuk fikri hiç aklıma bile gelmedi inanın öyle bi istek bile bırakmadı içimdeay vallahi sürpriz sonlu. Tebrik ederim, eşi kumar oynayan öfke problemi olan aile apartmanında yaşayıp sıkıntıları olan kişilerden çocuk yapmayan ilk kişisiniz.
Tavsiyem tabii ki bırakın düzelmez, gençliğinize canınıza yazık. Çocuk da yok kaç kaç kaç
Ay olmasın zaten sakın yapma iyi korun. Ve daha fazla zamanını sağlığını çalmasına izin verme defolsunDaha evliliğin ilk gününde kumar mevzusu , öfke problemleri devam edince çocuk fikri hiç aklıma bile gelmedi inanın öyle bi istek bile bırakmadı içimde
Düzelmez bunu anksiyete olduğum ilk gün anladım . Gururlarına yediremiyorlar terk edilmeyi ama inanın kalbime taş basmama bile gerek kalmadı yaptıklarıyla bende olan sevgisini bitirdi şu an gözümde hiç değeri yokTeşekkür ederim amin, bende panik atak oluyordu doktora da korkusundan götürmüyordu , anksiyete doğal olarak gelişiyordu ölüyordum resmen kurtuldum şükür ben ayrılırken kendimden soğutmaya çalıştım bir de hiç iletişime geçmedim ailemin yanına geldim avukatım ilgilendi iletişime geçerseniz bırakmayablr hödükler her haltı yiyorlar ayrılmaya gelince gururundan ölüyorlar kendinize güvenin insan alışır her şeye yeni alanınızı oluşturmaya bakın kırslara gidin işe girin ayrılınca evde oturmayın belki yeni meslek edinebilirsiniz, bunlar düzelmez zaten düzelmeyeceğine inandığın an kalbine taş basıyorsun ve gidiyorsun..
Güzel , sakin bir ortamım olsaydı gerçekten iyi bi insanla evli olsaydım saygı olsaydı her şeyden önce insan seve seve çocuk yapardı . İnanın bu durumda en son düşüneceğim şey bile değil . Sadece kaygım şu ki şu an zaten bi sağlık anksiyetesi yaşıyorum bir de toplum baskısı eklenecek üstüme bu düşünce beni sıkıyor . Ha ama bunu da düşündüm kimsenin lafı için hayatımı heba etmeyeceğim . Düzelmeyeceğini de gördüm inanınNe yolu allah aşkına.Mılletın delisine denk gelmişsin yoldan bahsedıyorsun..Aynaya bak sen bunun için mi doğdun..Silkelen ya..BOŞAN..Anlamıyorum bu evliliğe çocuk yaparsan vebalini ödeyemessın..2 yılda panık atak olmuş.Şiddet ,yalan,baskı herşey var..Yol gösterelim.Ne beklıyosunuz.30 yıl sonra düzeliyorlar bekleyin dememizi mi?
Zamanı geriye alıp hiç tanımamayı o kadar isterdim ki . Hiç tanışmamış olmayı. Eski fotoğraflarıma bakıyorum gözlerimin içi gülüyormuş şimdi o kadar çöktüm kiÇok yanlış bir evlilik yapmışsın, sakın çocuk yapma ve boşan, bu adam ve ailesi seni kanser eder, çekme...
Evet maalesef ben de bu ağrılardan sonra anladım sağlığın kıymetini . Yok beni kandıramaz artık ben onun gerçek yüzünü çok iyi gördüm . Kızdım olmadı , ağladım olmadı, düzgünce konuştum olmadı, küstüm olmadı ne yaptıysam yola gelmedi . Barışmak söz konusu olamaz şu an bile içim buz gibi çok güzel soğuttu kendindenİnsanın sağlığı gidince anlıyor herseyi , bak 2 yılda ne hale gelmissin , sakın düzelir diye bekleme ve seni kandırmasına izin verme , büyük ihtimalle düzelicem deyip senle barışmaya çalışır ve barıştıktan sonra ilk işi çocuk yapmak olur ki boşanamayasın, böyle kan emici herifler insanın yakasını bırakmaz, kaç kurtul...
Evet şu an tek düşüncem beni nasıl bi hayat bekliyor . Ama biliyorum en azından hergün ağlamalı stresli bi hayatım olmayacak . Ben o kadar neşeli keyifli bi insandım ki şu an tebessüm bile olmuyor yüzümde . Ve bunlar senin yüzünden oldu dediğimde kesinlikle kabul etmiyor sen kendine yaptın diyor . Yeni bi yol çizip yeni bi sayfa açıcam belki hep neden evlendim keşke evlenmeseydim pişmanlığı ile kendimi hep suçlayacağım ama yapacak bi şey yokÇok güzel bak ailen de arkanda , boşan ve hayatını yeniden dizayn et , otur bir güzel kpss çalış atanırsın inşallah, bu adama tahammül etme , el ne der diye düşünme lütfen, el önce kendine baksın, tüm eziyeti sen çekiyorsun el değil, psikolojik yardım al mutlaka bu adam seni mahvetmiş...
Bi insan karşıdaki insanın hayatını nasıl mahvedebiliyor değil mi tüm benliğini elinden alıyor bi de aptal gibi onun için şehir değiştirdim burada yapayalnız kaldım destek olması gerekirken mahvettiBoşa bunu . Bir tane iyi şey yazamadın baksana . Yazık sana . Ve emin ol düzelmiyorlar ben de 2,5 yıl bekledim ben de anksiyete sorunları yaşamaya başladım . Boşadım kafam rahatladı
Düzelmez, giderek kötüleşir. Gençsin, çocuğun yok böyle bir adamla hayat geçmez. Yol yakınken özelliklede çocuk yokken kaçıp kurtul. ailesinin terbiye ve ahlak veremediği sorumsuz evladı ile uğraşmayın. Bırakın el alem falan ne derse desin hiç biri sizin yaşadıklarınızı telafi etmez. Bu şekilde çok evlilik gördüm ne yazık ki hiç düzelen olmadı.Ben de her bu adımı atmak istediğimde düzelir mi değişir mi daha yeniyiz ondan mı böyle diye hep çekindim bu düşünceden ama gerçekten hergünüm stresle geçiyor bana başka seçenek bırakmadı
Çocuk yapma ve gerçekten ayrılmaya çalış sevgi yok saygı yok, borç kumar var ne yapcan böyle adamla sen? Borçları üstüne yıkmadan ayrılmaya bak bence çocukta yok zorlanmazsın arada kalan bişey olmayacak en azındanHerkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfenÇocuk yok bu arada.
Evet bunu 2 senedir ben de kendime sordum beni burada tutan ne ? Kocaman bir hiç… Yok zaten defalarca altınları istedi borçlar için ama vermedim . Sona yaklaştık zaten bu evlilikte beni tutan hiçbi şey yokÇocuk yapma ve gerçekten ayrılmaya çalış sevgi yok saygı yok, borç kumar var ne yapcan böyle adamla sen? Borçları üstüne yıkmadan ayrılmaya bak bence çocukta yok zorlanmazsın arada kalan bişey olmayacak en azından
Ailesine sorsanız dünyanın en harika çocuğu . Durup durup sen böyle eş asla bulamazsın diyorlar . Ama haklılar böyle bi narsiste kırk yılda bi denk gelinirDüzelmez, giderek kötüleşir. Gençsin, çocuğun yok böyle bir adamla hayat geçmez. Yol yakınken özelliklede çocuk yokken kaçıp kurtul. ailesinin terbiye ve ahlak veremediği sorumsuz evladı ile uğraşmayın. Bırakın el alem falan ne derse desin hiç biri sizin yaşadıklarınızı telafi etmez. Bu şekilde çok evlilik gördüm ne yazık ki hiç düzelen olmadı.
Boş verin ailesine bırakın iyi evlatlarını. Kumar bağımlısı bir adama hala iyi evlat diyorlarsa ailesi de sıkıntılı demek ki. Giden zaman geri gelmiyor o yüzden bu adamdan ne kadar erken kurtulursanız o kadar iyi. Evet boşanmak çok zor bir karar ve ben kimseye kolay kolay boşan demem ama 17 yıllık evliyim ve biliyorum ki kangren olanı baştan kesip atmak gerek yoksa yavaş yavaş zehirleyip öldürür. Anlattıklarınıza bakınca şuan yapmanız gereken şey boşanıp kendinizi kurtarmak. ALLAH hakkınızda en güzeli ne ise o yolda yürümeyi nasip etsin inşaALLAH.Ailesine sorsanız dünyanın en harika çocuğu . Durup durup sen böyle eş asla bulamazsın diyorlar . Ama haklılar böyle bi narsiste kırk yılda bi denk gelinir
Ay sakın verme lütfen bak ortada kaldın kalacaksın kumarı var çalışıp geçirndirmekte zorlanır sen çalışıyormusun bilmiyorum ama birden ayrılırsan o altınlar senin kötü gün dostun. Kadın olarak ayrılmak çok başka bence ya o altınları evde felan tutma bence kasana koy yada annen hayattaysa ona ver saklasın.Evet bunu 2 senedir ben de kendime sordum beni burada tutan ne ? Kocaman bir hiç… Yok zaten defalarca altınları istedi borçlar için ama vermedim . Sona yaklaştık zaten bu evlilikte beni tutan hiçbi şey yok
Ailesi yüzünden bu halde zaten bence . Ne olursa olsun pohpohlamışlar el üstünde tutmuşlar o yüzden kesinlikle eleştiri kabul etmiyor , hatalıyım demiyor . Amin Allah razı olsun inanın kendimce çaba gösterdim bi şeyler belki düzelir diye ama olacağı yok yarın bi gün 40 50 yaşına geldiğimde hayatımın koca bir hiç olarak geçmesini istemiyorumBoş verin ailesine bırakın iyi evlatlarını. Kumar bağımlısı bir adama hala iyi evlat diyorlarsa ailesi de sıkıntılı demek ki. Giden zaman geri gelmiyor o yüzden bu adamdan ne kadar erken kurtulursanız o kadar iyi. Evet boşanmak çok zor bir karar ve ben kimseye kolay kolay boşan demem ama 17 yıllık evliyim ve biliyorum ki kangren olanı baştan kesip atmak gerek yoksa yavaş yavaş zehirleyip öldürür. Anlattıklarınıza bakınca şuan yapmanız gereken şey boşanıp kendinizi kurtarmak. ALLAH hakkınızda en güzeli ne ise o yolda yürümeyi nasip etsin inşaALLAH.
Çalışmıyorum şu an . Öyle yapacağım gittiğimde götüreceğim . İlla ki ihtiyacım olacak altınlara ama biliyorum o bilezikleri vermeden de boşanmaya yanaşmayacakAy sakın verme lütfen bak ortada kaldın kalacaksın kumarı var çalışıp geçirndirmekte zorlanır sen çalışıyormusun bilmiyorum ama birden ayrılırsan o altınlar senin kötü gün dostun. Kadın olarak ayrılmak çok başka bence ya o altınları evde felan tutma bence kasana koy yada annen hayattaysa ona ver saklasın.
Kolay kolay yuva yıkılsın demem ama...Herkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfenÇocuk yok bu arada.
Yol belli değil mi?Herkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfenÇocuk yok bu arada.
Evde tutma sakın yok harcadım de bitti. Çok açıklama yapmak zorunda değilsin bu konuda yedim bitirdim de ne yapacak :) zındık vermeyin bu Saaten sonra sakın.Çalışmıyorum şu an . Öyle yapacağım gittiğimde götüreceğim . İlla ki ihtiyacım olacak altınlara ama biliyorum o bilezikleri vermeden de boşanmaya yanaşmayacak