Kolay kolay yuva yıkılsın demem ama...
Evmis, yemekmis onlar hallolur, kv de de çözüme kavuşur... Ama kumar kavuşmaz
Kumar huyu da öyle kolay kolay geçmez.. dış gözle bir okuyun lütfen yazdıklarınızı. Bebek yokmuş iyi ki, ayrilmazsaniz yapmayı da düşünmeyin yazık olur yavruya
Ah onu bi tanısanız inanın bu şekilde söylesem annemi arar altınları kızınız yemiş bana geri ödeyin der o karaktersizlikte .Evde tutma sakın yok harcadım de bitti. Çok açıklama yapmak zorunda değilsin bu konuda yedim bitirdim de ne yapacak :) zındık vermeyin bu Saaten sonra sakın.
Zor bir durum... Maddi gücünüz vardır umarım, yoksa da aileniz sahip çıksın size..tek diyeceğim buİlk gün anladım zaten kumar olayının çözülemeyeceğini ve de diğerlerinin de ama öyle bi şey ki düşünün 1 günlük evlisiniz . Boşansanız olmuyor boşanmasanız olmuyor nişanlı iken hiç söylemedi sakladı hep
Birikimim var biraz . Ailem de yanımda hiçbi şeyi düşünme yanındayız diyorlarZor bir durum... Maddi gücünüz vardır umarım, yoksa da aileniz sahip çıksın size..tek diyeceğim bu
Altınlar geline aittir ona bilezik mi takmışlar düğünde :) korkmanızı gerektiren bir durum yok bak kısa bir bilgilendirme :Ah onu bi tanısanız inanın bu şekilde söylesem annemi arar altınları kızınız yemiş bana geri ödeyin der o karaktersizlikte .
İnanın zaten bana taktıkları 5 bilezik başka bi şey yok . Düğünde takılan çeyrek , para hepsine ailesi el koydu tek kuruş bile vermediler . Onun da derdi belası o 5 bilezik. Sanki bana dünyayı takmış gibi davranıyor . Bu kadar çifkef paragöz olduğunu hiç belli etmedi nasıl oynadı senelerce bilmiyorumAltınlar geline aittir ona bilezik mi takmışlar düğünde :) korkmanızı gerektiren bir durum yok bak kısa bir bilgilendirme :
Kadına takılmış olan çeyrek altın, tam altın, bilezik, kolye gibi ziynet eşyaları ve para gibi takıların tamamının kadına ait olacağı kabul edilmektedir. Düğünde kadına takılan takılar ve paralar, Yargıtay uygulamasına göre kadına bağışlanmış sayılmaktadır. Dolayısıyla bu takılar, kadının kişisel malı sayılır.
Çok yıllar önce ailemden biri boşandı ve kadın altınları çalıp kaçtı dediler. Ama altınlar zaten kadına aittir. Mahkeme de hiç bir şey yapamadılar. Üzücü mü evet üzücü. Her olay farklı ama böyle kabul ediliyormuş. Korkmayın saklayın evde tutmayın bir kuruş da vermeyin iyi ki böyle adamdan çocuğunuz yok
sizinle tek farkımız sizin eşiniz kumar oynuyor, bendeki de saklı gızlı alkol ve bence ınkar etmesıne ragmen hap kullanımı vardı. bende sakladım gızledım ha bıraktı ha bırakıcak deyıp bekledm. herkes esımı ıyı bılıyor ıyı de bı adam sankı, ya duzelırse ya ben pısman olursam dıye cok korktum sonuc 3 sene sonra bır de baktım kı beklemeye o kadar alısmısım kı hala ıstedgım adam olmaısnı beklıyorum. hayal kuruyorum duzeldıgını falan düşlüyorum. ama uzgunum hayallerımızle gercek farklı. ben bosanmak ıstedgmı esımle de paylastım. üzerimden buyuk bı sıkıntı kalktı sankı. sonra kı hayatımı dusundum.Tam olarak bu şekilde gerçekten ve yoruldum ilerletemiyorum ne içimde bi istek kaldı ne de bi umut. Psikolojik şiddetin boyutları gerçekten çok ileri seviyede ne yaşadığımı ben bilirim . Ama dışarda gidip birine sorsanız herkes “çok iyi bu “ der . Allah’tan kumar olayı duyuldu da maskesi düştü
Bende çok tartışma yaşadım altınlar yüzünden en sonunda borç yüzünden hepsini bozdurmak zorunda kaldım o yüzden çok hassas konu benim için başka kadın aynısını yapsın hiç istememİnanın zaten bana taktıkları 5 bilezik başka bi şey yok . Düğünde takılan çeyrek , para hepsine ailesi el koydu tek kuruş bile vermediler . Onun da derdi belası o 5 bilezik. Sanki bana dünyayı takmış gibi davranıyor . Bu kadar çifkef paragöz olduğunu hiç belli etmedi nasıl oynadı senelerce bilmiyorum
okurken daraldım benHerkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfenÇocuk yok bu arada.
valla en ıyı yaptınız sey bu olmusÇocukları çok severim ama daha ilk gün bana attığı kazıkla bu adamdan çocuğum olsa ne olucak ne eğitim verebilecek diye düşündüm ve hep içimde çocuk düşüncesi uzaklık olarak kaldı . Çok teşekkür ederim, umarım
ben de yaşadımBu ağrılar psikolojik . Aynısını yaşadım …
eee hıc durmayınBirikimim var biraz . Ailem de yanımda hiçbi şeyi düşünme yanındayız diyorlar
Canım çok basitçe, yıllarını neden böyle harcıyorsun? 2 senedir neden her gün stres yaşatıyorsun kendine? İnsan kendine de ebeveynlik yapabilmeli. Kendine anne gibi yaklaş ve acı çektirmeyeceğine söz ver. Kendine şefkat göster, stres ortamından ve stres yaratan faktörlerden kendini ivedilikle uzak tut. Bu kocan olsa bile. Yaşın da genç, çocuk da yok. Ha çok aşıksan, evlilik terapistine gider bu iş çözüme ulaşabilir mi görürsünüz. Evde kendi kendinize bir şeyler düzelmeyecekHerkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfenÇocuk yok bu arada.
O kadar beni anlatmışsınız ki . Burda yabancıyım çevrem yok. Edinmek için tanıdığı insanlara gittim geldim hep ama kimse kapımı açmadı. Onda bile bana dedi ki “sen ciddi duruyorsun senden çekinip gelmek istememişlerdir” . Ya bunda bile bana bi şeyler yıkıp kendimi değersiz hissetmemi sağladı. Dediğiniz gibi ailesi ile geçinirsem iyiyim gözünde yoksa yok. Kendim gibi davranmaktan çıktım nerdeyse olmuyor böyle 2 senede kendimi ruhen de bedenen de tanıyamaz oldumsizinle tek farkımız sizin eşiniz kumar oynuyor, bendeki de saklı gızlı alkol ve bence ınkar etmesıne ragmen hap kullanımı vardı. bende sakladım gızledım ha bıraktı ha bırakıcak deyıp bekledm. herkes esımı ıyı bılıyor ıyı de bı adam sankı, ya duzelırse ya ben pısman olursam dıye cok korktum sonuc 3 sene sonra bır de baktım kı beklemeye o kadar alısmısım kı hala ıstedgım adam olmaısnı beklıyorum. hayal kuruyorum duzeldıgını falan düşlüyorum. ama uzgunum hayallerımızle gercek farklı. ben bosanmak ıstedgmı esımle de paylastım. üzerimden buyuk bı sıkıntı kalktı sankı. sonra kı hayatımı dusundum.
elbet zor olacak ama su an kı kadar psıkoljık zorlanmam dıye dusundum. sevsek bıle bazı seyler degısmıyor uzgunum. hayat bı erkegın pesınde süreklenemeyecek kadar kısa ve ben bunun farkına vardım.. dilerim sizin için de her sey hayırlısı olur...
aile konusuna gelınce bız aynı bınada oturmuyorduk ggelıp gıtmelerı ızınsız olmazdı ama sormadan etmeden ansızın plan yapmalara bayılırlardı. eşimde sankı aılesıne ıyı gelınlık etmezsem bana ıyı kocalık etmeyecek benı sevmeyecek gıbı hıssettırdı. defalarca da konusmusumdur,ailene karşı böyle olmasam ne yapacaksın acaba dıye hayır dedığımde uyumsuz olmakla sevmemekle nankörlükle itham edılıyordum. bende hata bende herhalde deyıp tartısma olmasın dıye dedıkleırnı yapıyordum. sonuç nankörlüğü ben degıl onlar edıyordu.ahh ahh ınsan en cok geçip giden zamanına uzuluyor.
Aşk kalmadı ki nefret ettirdi kendinden içimde olan sevgiyi de yok etti . İlk zamanlar aile terapistine gitmeyi teklif ettim . Bana sorun sende . Ben neden geleyim dedi. Oraya deliler gidermiş vs dedi. Bu kadar cahil bu kadar sığCanım çok basitçe, yıllarını neden böyle harcıyorsun? 2 senedir neden her gün stres yaşatıyorsun kendine? İnsan kendine de ebeveynlik yapabilmeli. Kendine anne gibi yaklaş ve acı çektirmeyeceğine söz ver. Kendine şefkat göster, stres ortamından ve stres yaratan faktörlerden kendini ivedilikle uzak tut. Bu kocan olsa bile. Yaşın da genç, çocuk da yok. Ha çok aşıksan, evlilik terapistine gider bu iş çözüme ulaşabilir mi görürsünüz. Evde kendi kendinize bir şeyler düzelmeyecek
İşim yok maalesef atanmam gerek bunun için. Ama eğitimim var lisans mezunuyum . Evlendiğim ilk gün pişman etti beni zaten son belli sadece uzatmaları oynadıkeee hıc durmayın
ısınız var
bırıkımınız var
aılenız de yanınızda
cocuk da yok
sızın ımkanınızı bulsa, herkes bosanır valla nerdeyse
Nasıl atlattınız pekiben de yaşadım
zonalar, ishal durumları, psıkolojık durumları hıc demıyorum
sırtımda agrılar
İnanın evlilikten , erkeklerden nefret ettirdi beni . Boşandıktan sonra değil evlenmeyi sevgili olarak bile birini hayatıma almayı düşünmüyorum . Erkekler hiçbi şeyi hak etmiyor.valla en ıyı yaptınız sey bu olmus
ama bu adamla evlı kalıp anne olmamak mı, olursanız da cocugun hem annesı hem babası olmak mı
bu adamdan kurtulmak ve hakettıgınız adama, annelıge kavusmak mı
bunu dusunup bosanın
sizi çok ıyı anlıyorum boşanmayı dunyanın sonu gibi hissediyoruz aşırı pişman olacakmısız gibi bir his cok sevıyorum onsuz pişman olurum gibi dusunuyoruz beynımız belkı de bunu oynuyor ama sevdgımız kadar sevılmedıgımız yerde kalmakta kendımıze haksızlık değil mi? sızın ıcın savasmayan sızı oldgunuz gıbı sevmeyen kendınızı sureklı açıklamak zorunda kaldıgınız ılıskıye mı layıksınız . lutfen bunları da duşününO kadar beni anlatmışsınız ki . Burda yabancıyım çevrem yok. Edinmek için tanıdığı insanlara gittim geldim hep ama kimse kapımı açmadı. Onda bile bana dedi ki “sen ciddi duruyorsun senden çekinip gelmek istememişlerdir” . Ya bunda bile bana bi şeyler yıkıp kendimi değersiz hissetmemi sağladı. Dediğiniz gibi ailesi ile geçinirsem iyiyim gözünde yoksa yok. Kendim gibi davranmaktan çıktım nerdeyse olmuyor böyle 2 senede kendimi ruhen de bedenen de tanıyamaz oldum