- 21 Temmuz 2024
- 469
- 551
-
- Konu Sahibi mahurbirbestee
- #1
Başlığı okurken herhalde evliliğe adapte sürecidir diye düşündüm, okumaya başladım işin rengi değişti. Kolay kolay burada derdini dökenlere boşanın demem ben, sizin bu insandan ayrılmanız kendinize yapacağınız en büyük iyilik. Yolunuz bahtınız açık olsunHerkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfenÇocuk yok bu arada.
Nasıl bir yol gösterilmesini istiyorsunuz ? Adam kendini hiç saklamamış, siz her şeye rağmen evlenmeye karar vermişsiniz. Ayrılıp, kendinize yeni bir hayat kurabilirsiniz.Herkese merhaba…
Öncelikle yazacaklarım uzun olabilir ama ricam okuyup yorum yapmanız ,yorumlar benim için çok önemli . Şimdiden teşekkür ederim.
Ben 2 senelik evliyim. 28-29 yaşındayız. Uzun süren bir sevgililik sonrası evlendik. Bu süreçte çok az beraberdik uzaktan devam etti ilişkimiz . Bazı şeyleri fark etmiştim aslında düzelir ,belki değişir umuduyla devam ettim. Çok kez evlenmekten vazgeçtim, istemedim ama o çok ısrar etti ben de bir cesaret mi desem ne desem kabul ettim.
Altlı üstlü oturmak istiyordu kesinlikle istemediğimi belirttim ama ailesiyle bir problem olmayacağına dair defalarca söz verdi. Maddi durumum yok kiraya çıkamam dedi. Tabiki öyle olmadı çok kez problem oldu evlendiğimizden beri ailesi yüzünden de çok kez tartıştık . Annesinin abartı hareketleri,gece yarıları kapımızı çalması, sürekli onlarla olalım diye ısrarları, oğlunu gün içinde defalarca araması, mesajları yazsam satırlar yetmez . Ama her seferinde eşim beni haksız buldu , “ailemi sevmiyorsun , nankörsün” tarzı söylemlerde bulundu .
Bu olayların dışında biz nişanlıyken eşimde öfke problemleri olduğunu sezdim ve ayrılmak istedim ama o düğün stresine bağladı geçecek dedi. Ama her konuda benimle kavga ediyordu . Evlendik bi gün sonra eşimin kumar oynadığını ve yüksek miktar borcu olduğunu öğrendim . Tahmin edersiniz kavga , gürültü. Söz verdi bir daha yapmayacağım diye . İnanmadım Tabiki ama daha 1 gün olmuş evleneli yani ayrılsam bi türlü ayrılmasam bi türlü. Bi şekilde borcu kapattı ve yine tekrar oynadı . Sonra yine kapattı şu anda yine borç var . Geçim sıkıntısı, anlayışsızlık , annecilik , ilgisizlik vs derken bu 2 sene nerdeyse tamamen tartışarak geçti . Ve sinirlendiğinde kapılara bi şeyler fırlatıp bi yerlere vurup küfürler ediyor. Başlarda tepki veriyordum ama şu an beni sindirdi sanırım bana vurur diye tepki gösteremiyorum bu durum çok zoruma gidiyor.
2 sene bu şekilde ben aşırı stres oldum hergün ağladım neden evlendim diye hep pişman oldum . Bu stres bende yoğun bi şekilde sağlık anksiyetesi olarak patlak verdi . inanılmaz derecede ağrılarım var çoğu zaman panik atak eşlik ediyor ama yine eşim dediğim insan ortada yok . Ona göre benim hiçbi yerim ağrımıyor temizlikten yemekten kaçmak için bu bahaneyi buldum! Sürekli başka bi doktora gidiyorum bi yerim bitiyor bi yerim başlıyor .Ben anksiyeteyi bile düzgün yaşayamıyorum,ev bir gün toplanmasa bin tane laf yemek bi gün yapılmasa işitmediğim söz kalmıyor üstelik sürekli işe gir para kazan diye baskı yapıyor . Bana karşı çok saygısız , hiçbi şekilde tahammülü yok . En ufak şeyde çocuk gibi azarlar , hor görür. Çok nadir iyi olur ama sonrası yine aynı tartışma , kavga. Bana bir yol gösterin lütfenÇocuk yok bu arada.
3 ay sürdü. O zaman da ayrılmak istedim ama şu kahrolası “el alem ne der?” yüzünden ve bunun geçici bi süreç olduğuna beni inandırmaya çalışması sözler vermesi..Tanışarak evlenmişsiniz.
nişanlılık dönemi ne kadar sürmüştü ?
Hani bazen o süreçtede bi şeyler ortaya çıkıp
Farkediliyor.
Ama yazdıklarınıza göre bu problemler varken
Sizin için zor
Mutsuz olmaktansa en mantıklısı
Yeni bi sayfa açın..
Hayırlısı olsun inşallah.
Ben de her bu adımı atmak istediğimde düzelir mi değişir mi daha yeniyiz ondan mı böyle diye hep çekindim bu düşünceden ama gerçekten hergünüm stresle geçiyor bana başka seçenek bırakmadıBaşlığı okurken herhalde evliliğe adapte sürecidir diye düşündüm, okumaya başladım işin rengi değişti. Kolay kolay burada derdini dökenlere boşanın demem ben, sizin bu insandan ayrılmanız kendinize yapacağınız en büyük iyilik. Yolunuz bahtınız açık olsun
Anlıyorum.3 ay sürdü. O zaman da ayrılmak istedim ama şu kahrolası “el alem ne der?” yüzünden ve bunun geçici bi süreç olduğuna beni inandırmaya çalışması sözler vermesi..
Ne yapmayı düşünüyorsun? Tamam mı devam mı?3 ay sürdü. O zaman da ayrılmak istedim ama şu kahrolası “el alem ne der?” yüzünden ve bunun geçici bi süreç olduğuna beni inandırmaya çalışması sözler vermesi..
Şu an ekonomik özgürlüğüm yok nasıl olacak diye kaygılarım var karşı taraf çok çirkef bu evlilik sürecinde bunu da gördüm . Boşanması da ayrı bir dert olucak farkındayım ama devam edersem de bi hiç uğruna hayatım yok olucak ama bi yandan araya şu sağlık anksiyetesi girince işin rengi değişti kendimden önemli kimse olmadığını anladımNe yapmayı düşünüyorsun? Tamam mı devam mı?
Hayır aslında gerektiği yerde gerektiği tepkiyi veririm. Ama beni öyle bi hale getirdi ki bi insan her gün eleştiriye maruz kalırsa benliği bile değişiyor ve yüzüğü taktıktan sonra el alem ne der diye ailemi de düşündüm maalesef daha kötü oldu .Aslında zamanında ayrılmak istemişsiniz ama çok ısrar etmiş.
Size ters gelen her şeyde ısrar edilirse evet mi dersiniz?