Detaylı okumak istemeyenler için, Bu birikimle tarım/hayvancılık yapmak üzere eşimin işinden istifa etmesi, benim işimi bırakmam ve bir köye yerleşmek mantıklı mı ?
_________________________________________________________________________________________________________________________________________
Başlıkta görüleceği üzere çok bir param yok, 2 milyona bir köye yerleşmeyi düşünüyorum. Çünkü mesleğimi sevsem de hayattan bunaldım. Hatta hayvancılık ve tarım yapmayı düşünüyorum. Köy araştırıyorum, hangi köyden bir tarla alsam diye. Geçenlerde anneme bahsettim bana " 2 Milyon ne ki ne yapılır, işi bırakmaya değer mi, bir de eşinin aklına giriyorsun gül gibi işinden istifa ettireceksin adamı.." dedi. Eşim dünden razı çünkü işinden o da memnun değil. Bir kısmıyla bir köye yerleşelim kalan kısmıyla ucuzluk bir iki araba alır ticaret yaparım, şeklinde düşünüyor ama tabi hayvancılık fikrinden habersiz.
İşim başkalarının derdini tasasını üstlenmek, her gün yatarken birinin dosyasını (hayatını) düşünmek, bunu yaparken doğru mu yapıyorum diye düşünmek. Şöyle diyeyim kusurla adam öldüren kişi de müvekkilim dolandırıcılık yapan da mağdur da. Ben savunurum işim bu, kazandığım dosyalarda bile hakimin yerinde olsam en az şu kadar ceza verirdim derim ve bu bende vicdan yükü olur asla kazandım hırsında biri olmadım sadece üzerime düşeni yapıyorum ki bu sıralar bizim işler bile kesat. Nereye kadar başkalarının hayatındaki olayı sırtlayacaksın ki deyip duruyorum.
Hukuken bilgili olduğumu düşünüyorum ama iyi bir avukat olduğumu düşünmüyorum. Dolayısıyla işi bırakıp tarım veya hayvancılık yapayım diyorum. İnternetten köye göçen insanları izliyorum.
Annem köylerin hiç masum olmadığını söylüyor. Hatta çobanlık yapma fikrime aşırı sert çıktı, o kadar okudun çalıştın bunun için mi, köylerde ne kötü insanlar var o dağlarda başına bir kötülük gelir, sen bilmezsin diyor. (Müge Anlı seyircisi)
Evet 2 milyon bu devirde hakikaten çok küçük bir meblağ, hatta o parayla ev almaya kalksan muhtemelen küçük bir daire alırsın onda da istediğin yerde olmaz. İşi bırakma sebebim para değil, babamı kaybettiğimden beri ölümü hatta ölmeyi düşünüyorum. Bir insan doğum gününde mumlara üflerken içinden "umarım tez vakitte kavuşuruz" diye dilekte bulunmaz. Yani hayatın bana bomboş geldiği günlerde doğayla iç içe yaşamanın hayali beni hayatta tutuyor.
Bunları aileme söylemiyorum çünkü iş duygu sömürüsüne dönüşmesin, mantıklı mı değil mi buna karar verecek zihinde değilim. Şuan iş yerinde işlerimi görüşmelerimi bitirdim kapanışı yine bu tarz videolarla yapıyordum ki buraya yazmak aklıma geldi.
Ben gideceğim arkadaşlar belki gittiğim yerde internet de olmaz :) Kediler köpekler tavuklar koyunlar keçilerle sıfırdan bir hayata başlayacağım. Köyde yaşayan arkadaşlar yazarsa sevinirim.
Belki sadece hayal olarak kalır ileride bu sayfaya bakıp hatırlarım, belki de gerçekleştiririm ve buraya bir not bırakırım.