• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2 çocuklu çalışan anneler, ne zaman dinleneceğiz ?

Biri 3 yaşında diğeri 4 aylik iki evladım var ben kızımın doğumuyla işten ayrildim, calisan annelere sonsuz saygı duyuyorum gerçekten ama mecburiyet yokken ücretsiz izin hakkı da varsa izni yarım bırakıp çalışma işini ben anlayamadim anlayamayacağım, hayatı kendimiz için neden zorlu hale getiriyoruz
Ben iş yerinde dinleniyorum valla :)
 
Sızın cocugunuz da kucuk degıl mıydı? Ben sızı takıp etmıstım , yazlıkta kanamanız olmustu . Benımde olmustu nısanım gelıyordu bende yazlıktaydım fılan sankı aynı hamıleydık. Daha cok kucuk degıl mı 2.dusunmek ıcın :hasta:
13 aylik minigim:) evet forumdan takip ettigim uyelerdensiniz benim de... ikinci cocuk icin evet cok erken ama bence gec bile kaliyorum:) hamileliklerim sikintili geciyor cunku, suan sureci biliyorum zAman ilerledikce cesaret edemem asla, hazir uykusuz gecelere bebek tariflerine alismisken birlikte buyusunler diye dusunuyorum. Cok zor farkindayim ama kuzenimin cocuklari arasinda 7 yas var goruyorum ne kadar zorlandiginj, birine mama yapiyor digerine beslenme, birine ders calistiriuor birine oyun oynatiyor, birini okula goturuyor digerini parka.... ilk bir kac yil cok zorlar farkindayim ama bir kac yil ara verdikten sonra bu gengameye tekrar donmeyi gozum hic yemez...

Boyle konusuyorum ama:) doktorum zAten rahim agzi yetmezligi ve sezeryan sebebiyle 2 yasindan once hamile kalmamam gerektigini soyluyor, en az 3 yas olacak yine aralarinda yani hersey yolunda gitse... e yasim zaten 31 oldu, 35 e kadar yapacagim varsa yapmam lazim yoksa riskli grup diye de yapamam zaten:)

Ya hep ya hic yani:)
 
Ben de calisiyorum hem de haftanin 6günü tam gun. Cocugum da var. Temizlikcim yok, hic de olmadi. yemek yapanim da yok, sıkışinca cagiracagim annem de yok. Ben napim? Manikurumu de kendim yaparim, sacimi da kendim boyarim. Cunku kuafore gitmeye bile vaktim olmuyor.
Ki sen 4 gun calisiyosun 3gun tatilsin. Temizlikcin de var, arayip cagirabilecegin yakinin da. Birak da biz yorulduk diyelim.
 
Ben de calisiyorum hem de haftanin 6günü tam gun. Cocugum da var. Temizlikcim yok, hic de olmadi. yemek yapanim da yok, sıkışinca cagiracagim annem de yok. Ben napim? Manikurumu de kendim yaparim, sacimi da kendim boyarim. Cunku kuafore gitmeye bile vaktim olmuyor.
Ki sen 4 gun calisiyosun 3gun tatilsin. Temizlikcin de var, arayip cagirabilecegin yakinin da. Birak da biz yorulduk diyelim.
Tamam o zaman
 
Haftanin 6günü tam gun çalışıyorum sadece pazar tatil bana. Temizlikcim de yok yemek yapanim da yok, sıkıştigim zaman cagirabilecegim bi yakinim da yok. Manikurumu de kendim yaparim sacimi da kendim boyarim cunku kuafore ayiracagim vaktim de yok. Her gun geldigimde bi miktar temizlik yapiyorum, yemek yedikten sonra ertesi gunun yemegini de hazirliyorum, cocugumla vakit geciriyorum odev yaptirip oyun oynuyoruz.
Kaldi ki sen 4gun calisiyosun 3cun tatilsin. Temizlikcin de var sıkışınca arayacgin annen de. Hiç sikayet etme...
 
Ben de calisiyorum hem de haftanin 6günü tam gun. Cocugum da var. Temizlikcim yok, hic de olmadi. yemek yapanim da yok, sıkışinca cagiracagim annem de yok. Ben napim? Manikurumu de kendim yaparim, sacimi da kendim boyarim. Cunku kuafore gitmeye bile vaktim olmuyor.
Ki sen 4 gun calisiyosun 3gun tatilsin. Temizlikcin de var, arayip cagirabilecegin yakinin da. Birak da biz yorulduk diyelim.
Neden bu kıayaslama? Herkesin kendine göre bir yaşam tarzı var. Belki siz bizden daha hızlı ve hamaratsınız. Ölelim mi?
 
Normalde her konuya yorum yapmam ama boyle basit seylerden dert yananlari görünce dayanamiyorum. Kiyamam yajik șije. Manikur mu yapamiyonuc şij. Oyyy.
 
Iki cocuklu gunlerim icin geri sayimdayim, 11 haftalik supriz bir hamileligin icindeyim. Bizim hayat tamamen degisiyor, yurtdisinda oldugumuz icin once annem ve babam gelecekler, sonra kayinvalidem gelecek bizimle yasamaya. Sagolsunlar seve seve geliyorlar ama torun sevgisi olmasa dilini, kulturunu bilmedikleri bu ulkeye gelip de yasamak istemezler. Bence cocuklu ailelerde isin puf noktasi anne ve babanin esit sorumluluklar almasi. Biz hafrasonu esimle bir kac cesit yemek yapar, onu hafta ici yeriz, temizlik haftasonu yapilir. Evim kucuk, temizligi ben yaparim genellikle ama o sirada esim ya parka goturmustur cocugu ya alisverise gitmislerdir ya da birlikte oynuyorlardir. Mesela su siralar midem cok kotu oldugu icin isten gelince evde pek birsey yapamiyorum, sadece oglumla oynayip, banyo yaptirabiliyorum, diger butun isler esimde, bulasigi da yikiyor (bulasik makinemiz yok), evi de supuruyor. Sans mi diyeyim kismet mi bilmiyorum, cunku biliyorum ki yedigi yemegin tabagini masadan kaldirmayan esler de var, benim esim oyle olsa kafayi yerdim, cunku herseye hayatta yetisemem. Bir de cocuklu evde daganiklik cok normal bana gore, mesela bizim oglanin odasinda yerde tren raylari doseli, sikilana kadar kaldirmamiza izin vermiyor, oturma odasinda suan yerde dun yaptigimiz yapbozlar var.
 
32 yaşıma girdim , dün akşam rüyamda 40 yaşındayken öldüğümü gördüm. Baya öldüm ve acı cekıyordum. Ben hiç yaşamadım filan diye agladığımı hatırlıyorum.Bizim bebeğin aglamasına uyandım o sıra.
Büyük olan 9 yaşında 4.sınıfa gidiyor(bu sene not sıstemı oldugu ıcın derslerı asırı yogun gecıyor , bır oncekı konumda bahsetmıstım ), diğeri ise 1 yaşına girecek 10 gün sonra.

İşe başlayalı(mecburiyetten başlamadım ) 2.5 ay filan oldu. 4 gün çalışıyorum , 3 gün evdeyim.Eşimde çalışıyor, o 2 hafta hafta içi tam gün , 2 hafta bir gün gidip bir gün gitmiyor. Son zamanlarda hafta sonları mesaiye gidiyor, eğitim veriyor.Eve temizlikci geliyor, oglana öğretmen geliyor , hafta içi 3 gün annem yemek yapıyor, eşimde hafta içi mutfagı topluyor.

Ama zaman yetmiyor. Bu sabah zaten böyle kötü uyandım ama aslında hafta sonundan beri kafam atıktı. Cumartesı günü , ufaklıgı uyutamadım , baya saatlerce ugrastım uyutamadım . Tam uyudu , büyük olanın yapamadığı dersi vardi,ona yardım ettim.
Kursa gideceği için yemeğini hazırladım , yedi hazırlandı çıktı . Ve bebeğimiz uyandı :KK53: Gülüyorum ama o gün agladım buna , baya bacak kıllarım serce parmagımın yarısı kadar olmuş. Saçlarımı boyattım , bu hafta da bir işlem yapılması gerekiyordu .Annemi aradım , benı cagırmayacaksın dımı dıye actı telefonu , yok dedım kıvırdım kapadım. Manikür yaptıramıyorum , en son 5 hafta( 1 aydır mahalle sınırlarından cıkmıyorum , servısle ıse gıdıp gelıyorum - arada kuafore gıttım geldım dumduz arabayla, cıkısta dogru eve dondum) önce cocuklara aldıgım kıyafetlerı cıkıp degıstıremedım elimde kaldılar.

İşe baslayana kadar böyle değildi, sureklı ben baktıgım ıcın etrafımdan cok rahat yardım alabılıyordum. Zaten yazın istanbulda bile değildim, cocuklarla nasıl gezebılırım napabılırım gayet farkındayım. ve idare edebilir yapıdayım. Ama sımdı kıs , havalar cok sogudu .Dısarı cıksam evdekı tempoyu kacırıyorum , burnumdan gelıyor ve telafı edecek zamanım olmuyor.

Evde, evde olduğum günler napıyorum pekı ;ıste her gun evı supuruyorum , cunku ufaklık agzına atıyor. Yemek yapıyorum , çamaşır makineye atıyorum , topluyorum katlıyorum , yerlestiyorum. Evi toplu tutuyorum. Yanlız böyle dediğime bakmayın , ne tezgahtan bulaşık eksik oluyor , ne yerden oyuncak. Bende birikmesin diye anında mudahale edıyorum . Cocuklarla tamamen ilgileniyorum , büyüğün dersi oluyor, veya oyun oynamak istiyor. Ona o zamanı veriyorum , küçüğün zaten tamamen oturmus oldugu bır duzen var ona ayak uydurmaya calısıyorum.

Neyse daha fazla yapabılecek bıseyım yok galıba , 2 gun cocuklarla oynamak dısında tamamen bana aıt kalan zamanda koltuga oturamadan gectı,geçiyor. Çalıştığım için ,annem baktığı için annemden yardım alamıyorum , eşimin bu hafta sonlarıda işe gitmesi durumu herşeyi birbirine soktu. Zaten zordu , sımdı daha zor.

Ne zaman gececek bu gunler, tam olarak ne zaman rahatlıyoruz. Tamamen içimi dökmek istedim , kötü hissediyorum kendimi, kendime ait zaman dilim kalmadı.


Ay ben hiç yaşamadım kısmına kahkaha attım.Ben de öyle düşünüyorum.Bekarlara çocuksuz evlilere özeniyorum bazen.

28 yaşında tek çocuk 4 gün okulla ben de bitik vaziyetteyim.18 aylık olacak az kaldı.2.çocukta huni takarım heralde :/
 
Tek çocuğum var birebir aynıyım. Hayatın kendisi boyle birşey çünkü. Bunu normal kabul edersek bir sorun olacağını sanmıyorum. Iste çalışmıyor olsanız evde daha çok çalışacaktınız.
 
37 yasindayim 3 cocukla omur boyu dinlenecegimi sanmam. Saglikli
Olalimda napalim
 
32 yaşıma girdim , dün akşam rüyamda 40 yaşındayken öldüğümü gördüm. Baya öldüm ve acı cekıyordum. Ben hiç yaşamadım filan diye agladığımı hatırlıyorum.Bizim bebeğin aglamasına uyandım o sıra.
Büyük olan 9 yaşında 4.sınıfa gidiyor(bu sene not sıstemı oldugu ıcın derslerı asırı yogun gecıyor , bır oncekı konumda bahsetmıstım ), diğeri ise 1 yaşına girecek 10 gün sonra.

İşe başlayalı(mecburiyetten başlamadım ) 2.5 ay filan oldu. 4 gün çalışıyorum , 3 gün evdeyim.Eşimde çalışıyor, o 2 hafta hafta içi tam gün , 2 hafta bir gün gidip bir gün gitmiyor. Son zamanlarda hafta sonları mesaiye gidiyor, eğitim veriyor.Eve temizlikci geliyor, oglana öğretmen geliyor , hafta içi 3 gün annem yemek yapıyor, eşimde hafta içi mutfagı topluyor.

Ama zaman yetmiyor. Bu sabah zaten böyle kötü uyandım ama aslında hafta sonundan beri kafam atıktı. Cumartesı günü , ufaklıgı uyutamadım , baya saatlerce ugrastım uyutamadım . Tam uyudu , büyük olanın yapamadığı dersi vardi,ona yardım ettim.
Kursa gideceği için yemeğini hazırladım , yedi hazırlandı çıktı . Ve bebeğimiz uyandı :KK53: Gülüyorum ama o gün agladım buna , baya bacak kıllarım serce parmagımın yarısı kadar olmuş. Saçlarımı boyattım , bu hafta da bir işlem yapılması gerekiyordu .Annemi aradım , benı cagırmayacaksın dımı dıye actı telefonu , yok dedım kıvırdım kapadım. Manikür yaptıramıyorum , en son 5 hafta( 1 aydır mahalle sınırlarından cıkmıyorum , servısle ıse gıdıp gelıyorum - arada kuafore gıttım geldım dumduz arabayla, cıkısta dogru eve dondum) önce cocuklara aldıgım kıyafetlerı cıkıp degıstıremedım elimde kaldılar.

İşe baslayana kadar böyle değildi, sureklı ben baktıgım ıcın etrafımdan cok rahat yardım alabılıyordum. Zaten yazın istanbulda bile değildim, cocuklarla nasıl gezebılırım napabılırım gayet farkındayım. ve idare edebilir yapıdayım. Ama sımdı kıs , havalar cok sogudu .Dısarı cıksam evdekı tempoyu kacırıyorum , burnumdan gelıyor ve telafı edecek zamanım olmuyor.

Evde, evde olduğum günler napıyorum pekı ;ıste her gun evı supuruyorum , cunku ufaklık agzına atıyor. Yemek yapıyorum , çamaşır makineye atıyorum , topluyorum katlıyorum , yerlestiyorum. Evi toplu tutuyorum. Yanlız böyle dediğime bakmayın , ne tezgahtan bulaşık eksik oluyor , ne yerden oyuncak. Bende birikmesin diye anında mudahale edıyorum . Cocuklarla tamamen ilgileniyorum , büyüğün dersi oluyor, veya oyun oynamak istiyor. Ona o zamanı veriyorum , küçüğün zaten tamamen oturmus oldugu bır duzen var ona ayak uydurmaya calısıyorum.

Neyse daha fazla yapabılecek bıseyım yok galıba , 2 gun cocuklarla oynamak dısında tamamen bana aıt kalan zamanda koltuga oturamadan gectı,geçiyor. Çalıştığım için ,annem baktığı için annemden yardım alamıyorum , eşimin bu hafta sonlarıda işe gitmesi durumu herşeyi birbirine soktu. Zaten zordu , sımdı daha zor.

Ne zaman gececek bu gunler, tam olarak ne zaman rahatlıyoruz. Tamamen içimi dökmek istedim , kötü hissediyorum kendimi, kendime ait zaman dilim kalmadı.
Canım bence gayet iyi durumdasın daha zor şartlarda çalışan bayan çok:(Çocuklar büyüyene kadar mecburuz geçecek günler bu şekilde :(Eve her hafta temizlikçi geliyormuş evi süpürme dışında size iş kalmıyor eşiniz mutfağı topluyormuş oda çok büyük yardım bence:(Benim eşim evde tek bir şeye elini sürmez
 
Bende hafta içi 8 5 çalışıyorum kızım hala uykusunu oturtmadı uykusuzum Yorgun’um eşim yardım etmeyi geç çöpünü bile ortaya atar gider 2 3 ayda ancak temizlikçi alabiliyorum her gün evi süpürüp siliyorum bulaşık hiç bitmiyor tuvalet banyo 11 de oturduğum oluyor
 
yanlış yere yazdın cute:))) bir dokundun bin ah işittin. benim biri 32 biri 6 aylık çocuklarım var, çok küçük sapa bir yerde yaşıyorum. eşim de haftasonu dahil çok yoğun çalışıyor. aile yok burada. ben de her gün bir dua bir şükür bir de sabır çekerek günü bitiriyorum
 
32 yaşıma girdim , dün akşam rüyamda 40 yaşındayken öldüğümü gördüm. Baya öldüm ve acı cekıyordum. Ben hiç yaşamadım filan diye agladığımı hatırlıyorum.Bizim bebeğin aglamasına uyandım o sıra.
Büyük olan 9 yaşında 4.sınıfa gidiyor(bu sene not sıstemı oldugu ıcın derslerı asırı yogun gecıyor , bır oncekı konumda bahsetmıstım ), diğeri ise 1 yaşına girecek 10 gün sonra.

İşe başlayalı(mecburiyetten başlamadım ) 2.5 ay filan oldu. 4 gün çalışıyorum , 3 gün evdeyim.Eşimde çalışıyor, o 2 hafta hafta içi tam gün , 2 hafta bir gün gidip bir gün gitmiyor. Son zamanlarda hafta sonları mesaiye gidiyor, eğitim veriyor.Eve temizlikci geliyor, oglana öğretmen geliyor , hafta içi 3 gün annem yemek yapıyor, eşimde hafta içi mutfagı topluyor.

Ama zaman yetmiyor. Bu sabah zaten böyle kötü uyandım ama aslında hafta sonundan beri kafam atıktı. Cumartesı günü , ufaklıgı uyutamadım , baya saatlerce ugrastım uyutamadım . Tam uyudu , büyük olanın yapamadığı dersi vardi,ona yardım ettim.
Kursa gideceği için yemeğini hazırladım , yedi hazırlandı çıktı . Ve bebeğimiz uyandı :KK53: Gülüyorum ama o gün agladım buna , baya bacak kıllarım serce parmagımın yarısı kadar olmuş. Saçlarımı boyattım , bu hafta da bir işlem yapılması gerekiyordu .Annemi aradım , benı cagırmayacaksın dımı dıye actı telefonu , yok dedım kıvırdım kapadım. Manikür yaptıramıyorum , en son 5 hafta( 1 aydır mahalle sınırlarından cıkmıyorum , servısle ıse gıdıp gelıyorum - arada kuafore gıttım geldım dumduz arabayla, cıkısta dogru eve dondum) önce cocuklara aldıgım kıyafetlerı cıkıp degıstıremedım elimde kaldılar.

İşe baslayana kadar böyle değildi, sureklı ben baktıgım ıcın etrafımdan cok rahat yardım alabılıyordum. Zaten yazın istanbulda bile değildim, cocuklarla nasıl gezebılırım napabılırım gayet farkındayım. ve idare edebilir yapıdayım. Ama sımdı kıs , havalar cok sogudu .Dısarı cıksam evdekı tempoyu kacırıyorum , burnumdan gelıyor ve telafı edecek zamanım olmuyor.

Evde, evde olduğum günler napıyorum pekı ;ıste her gun evı supuruyorum , cunku ufaklık agzına atıyor. Yemek yapıyorum , çamaşır makineye atıyorum , topluyorum katlıyorum , yerlestiyorum. Evi toplu tutuyorum. Yanlız böyle dediğime bakmayın , ne tezgahtan bulaşık eksik oluyor , ne yerden oyuncak. Bende birikmesin diye anında mudahale edıyorum . Cocuklarla tamamen ilgileniyorum , büyüğün dersi oluyor, veya oyun oynamak istiyor. Ona o zamanı veriyorum , küçüğün zaten tamamen oturmus oldugu bır duzen var ona ayak uydurmaya calısıyorum.

Neyse daha fazla yapabılecek bıseyım yok galıba , 2 gun cocuklarla oynamak dısında tamamen bana aıt kalan zamanda koltuga oturamadan gectı,geçiyor. Çalıştığım için ,annem baktığı için annemden yardım alamıyorum , eşimin bu hafta sonlarıda işe gitmesi durumu herşeyi birbirine soktu. Zaten zordu , sımdı daha zor.

Ne zaman gececek bu gunler, tam olarak ne zaman rahatlıyoruz. Tamamen içimi dökmek istedim , kötü hissediyorum kendimi, kendime ait zaman dilim kalmadı.
Çalışmayın o zaman oturun evde çocuklarınıza bakın
 
Back